Podziemia Baibai

[Tora]

Skarby w ciemności暗闇の中の宝物

PostaciKurama Wakuri, Kurata, Karuta, Zbyszek & Saba'kujaha

Tura11/?

Zdawało się, że reorganizacja organów nie było czymś, co można było robić "ot tak". Szybka analiza jej zdolności sugerowała, że być może, była możliwa i nawet już teraz w zasięgu jej rąk. Tylko nie mogła przewidzieć ewentualnych efektów ubocznych. Zdecydowanie najsensowniejszą decyzją było zostawienie tego na później, gdy lepiej się w to wszystko wczyta. Gdy więc zostawiła to na kiedy indziej i pojawił się Shikō, ta szybko ubrała zwój, zabierając co tylko mogła i zniknęła razem z Narą. Miejsce, gdzie się wpierw przenieśli było jej nieznane, ale po kilkunastu metrach wędrówki znaleźli się już w bardziej znajomym miejscu. I to takim, które dla Wakuri robiło zwyczajnie sens. Nara wziął głęboki oddech i zdawał się trochę rozluźnić, jeszcze zanim Kurama zdążyła się wypowiedzieć. Sprawdziła wpierw drugą stronę przy pomocy ucha, ale odpowiedziała jej cisza. Skierowała się więc w stronę Shikō.

-Po co? - spytał ciekawie, po czym w jego dłoni pojawił się prosty kompas, który podał dziewczynie, a ta zaczęła mapować siedzibę.

Lekki uśmiech sugerował, że możliwe, iż był z niej dumny, zanim nie pchnął kamiennych drzwi, a ich oczom ukazał się korytarz. Był jednak zdecydowanie mniej oświetlony od tego, co pamiętała. Wiele lamp było zbitych lub zgaszonych, a pomieszczenie było wypełnione tymi cukierkami halloweenowymi, których trzaskający dźwięk drażnił kocie uszka Kegawy. Kilka głębokich cięć sugerowało, że działo się tu więcej niż pamiętała. Gdy się obróciła za drzwi, mogła przeżyć szok. Widziała cienia. Przypominał jakąś kotowato-ludzką postać, taką, z jakimi się mierzyli kilkakrotnie, tylko... była zamknięta w lodzie. Nara się przeszedł się trochę, a trzask łamanych kości cukierków rozniósł się echem po pomieszczeniu.

-Zdaje się, że Ringo tu była, gdy już skończyliśmy. - zauważył, przyglądając się zarówno lodu, jak i głębokim cięciom w skałach.

Ruszyli jednak w stronę głównej komnaty, Nara idąc środkiem, względnie starając się unikać kości, choć trzaski od czasu do czasu się pojawiały. Wakuri jednak badała ściany i nagle... usłyszała głuche echo. Nie odbicie się od masy skalnej, ale jakby po drugiej stronie coś było. Jakieś pomieszczenie? Tylko nie mogła znaleźć żadnego przycisku, klamki, nacisk nie działał. Co zrobi?

NPCNara Shikō

NPCSaba'kujaha (Second form)

[Kurama Wakuri]

Ciekawość Nary była czymś do przewidzenia. Czasami można jednak było się zastanawiać, czy wynika ona zwyczajnie z tego, że jest czymś zaintrygowany, czy zwyczajnie próbuje wszystko mieć pod kontrolą i bardziej przemawia przez niego zwykła nieufność. Nie był to jednak problem, jakim zamierzała martwić się dziewczyna. To, co bowiem miało znaczenie, to fakt, że... zainteresował się tym, do czego potrzebuje kompasu, ot co! Kiedy więc upewniła się, że nikogo więcej nie ma w pobliżu i powiedziała swoje, spojrzała żywo na Nare.

- Hmm... Żeby pewna osoba, którą znam, nie była znowu zła o biedne oznaczenie kierunków? - odpowiedziała w pierwszym odruchu, nim przelała impuls do zwoju i oddała pożyczony przyrząd. - Podziemia są ogromne. Nawet jeśli zaczynamy od siedziby Sukatsu, nie wiadomo, gdzie zajdziemy. Tak jak z tobą obok powrót nie jest problemem, z mapą powinno łatwiej określić, które miejsca sprawdziliśmy, a które zawsze można jeszcze odwiedzić. Chociaż podejrzewam, że gdyby dało radę zrobić mapę całych Podziemi, to byłaby jeszcze więcej warta.
Wyjaśniła dokładniej, widocznie dumna z siebie i ze swojego małego projektu. Z resztą! Może uzna go za tyle wartościowy, że jeszcze przehandluje mapę za tajoną przez niego historię? Z drugiej strony mogła za nią wyciągnąć zdecydowanie więcej, nie koniecznie od Nary. Nie było jednak sensu dzielić skóry na niedźwiedziu. Nie w momencie, kiedy jej mapa to było dosłownie jedno pomieszczenie ulokowane na kawałku zwoju.

Może i pomieszczenie, w jakim się znaleźli, niczym nie różniło się stanem od tego, w jakim je pozostawili, jednak korytarz za drzwiami: a owszem. Zdecydowanie nie tak je zapamiętała. Wzrok skierowała to na ślady po cięciach, za jakimi musiała stać solidna siła, skoro zostawiły wcięcia. Nie szło też przegapić cukierków, jakie to leżały na podłodze, chrupiąc tak jak wcześniej. Wyjątkowo jednak nie miała chęci ponownie skakać po nich i sprawdzać, który głośniej pęknie. Nie, żeby nie mogła, bynajmniej! Zwyczajnie nie po to tu przyszła. Zbite lampy zupełnie w niczym jej nie przeszkadzały. W zasadzie prócz tego, że były zbite, nieszczególnie uderzała ją większa różnica pod kątem oświetlenia. No tak, światła zdecydowanie było mniej, ale czy to w czymkolwiek przeszkadzało? Inną sprawą stanowiło to, co zobaczyła za drzwiami, a na co odruchowo chwyciła mocniej naginatę, dosuwając się od lodowej rzeźby. Tak, rzeźby, bowiem Cień po drugim rzucie okiem definitywnie zakuty był w lód Ringo.

- Albo przyszła tu z czystej formalności, albo dla zabicia nudy, gdybym miała zgadywać. - stwierdziła spokojnie, odwracając też wzrok od rzeźby. - Albo przez obie te rzeczy.
Uśmiechnęła się niepewnie, jakby samo wspomnienie o Kosie-chan budziło w niej drobny lęk. Mogła się obawiać Hikariego, oczywiście. Był mimo wszystko silniejszy i bardziej doświadczony. Ale Ringo? Ringo była... dzika. Spotkanie jej mogło bardzo szybko skończyć się wieloma niepotrzebnymi rzeczami. Na przykład własnym zgonem.

Ruszyli do przodu, każdy "po swojemu". Ona przy ścianie, Nara bardziej środkiem. Każdy skupiony na czymś nieco innym, jednak chociaż początkowo wiele o tej kwestii nie myślała... może też powinna trochę bardziej uważać, by po tych kościach nie chodzić? Nie, żeby ich trzask jej przeszkadzał. Prawdopodobnie też jeśli coś jest w okolicy, to usłyszy ich i tak: bo cukierki i tak chrupną co jakiś czas, a i jej opukiwanie ścian mogło mieć różne skutki. Z drugiej strony im mniej hałasu narobią po swojej stronie, tym szybciej sami może usłyszą zagrożenie. Brzmiało to jak na tyle przekonujący argument, że chociaż sama skupiła się na swoim badaniu ścian, tak postanowiła nieco bardziej postarać się przy przechodzeniu korytarzem: chociażby stąpając ostrożniej, czy odsuwając cukierki nogą na bok, nim postawi krok. W końcu jednak się zatrzymała, definitywnie znajdując coś, co szukała. A przynajmniej poniekąd.

- Wiesz może co jest za tą ścianą?
Zapytała nieco ciszej, jakby nie chcąc, by echo niepotrzebnie poniosło jej głos dalej. Nie w momencie, kiedy dopiero przyszli. Zaczęła nieco dokładniej oglądać kawałek, jaki przykuł jej uwagę. Co prawda nie było żadnej klamki, a samo jej pchnięcie nic nie dawało, ale nie oznaczało to, że po przyjrzeniu się nic nie znajdzie. Może jakiś fragment bardziej się wyróżniał, może gdzieś była bardziej "wycięta" i to nie przez kosę Ringo. Z resztą! Sukatsu był hybrydą. A sama siedziba była leżem Cieni. Nie potrzebowali w gruncie rzeczy ogromnych drzwi. Zwykła szpara mogła wystarczyć, a ta mogła znajdować się i przy samej podłodze. Gdyby jednak nic to nie dało, a i Nara nie wydawałby się przekonany jej przyglądaniu się kawałkowi kamienia, to wraz z przelaniem kolejnego impulsu do zwoju oznaczyłaby sobie to miejsce jako takie, gdzie jednak coś może być. A po tym? Ruszyłaby dalej, zachowując te same środki ostrożności i robiąc to samo, co do tej pory. Tym razem jednak nieco bardziej przykładając się do omijania zalegających kości.

A z resztą! Jakby faktycznie Shikō wiedział, co tam jest i jak się tam dostać, to by pewnie mogła spokojnie ruszyć dalej i bez tego badania ściany. W końcu trafią tam tak, czy inaczej, prawda?

Vanilla chakra2 150

Corrupted chakra11 250

SpecjalizacjaKaton | Fūinjutsu / Uzumaki Fūin | Genjutsu / Jitsuzai Genjutsu | Bukijutsu

► Pokaż Spoiler | Atuty

Regeneracja zdrowiaAtut wrodzony

Postać posiada bardzo rozwinięte zdolności regeneracyjne. Drobne rany są w stanie zaleczyć się nawet w trakcie walki, a te poważniejsze leczą się o wiele lepiej. Postać też wolniej się wykrwawia i posiada nieznacznie mniejszą szansę, że otrzymane obrażenia przełożą się na stałe uszkodzenia ciała.

BezszelestnyAtut nabyty

Postać potrafi przemieszczać się niemalże bez wydawania jakiegokolwiek dźwięku. Dzięki temu wręcz idealnie nadaje się do zadań wymagających ciszy i dyskrecji.

Ulepszony zmysł: SłuchAtut nabyty

Atut wielokrotnego wyboru. Oznacza to, że postać ma bardziej wyczulony wybrany zmysł. Atut ten ściśle współpracuje z Refleksem, znacząco zwiększając jego możliwości. Jeżeli atrybut ten umożliwia np. dostrzeżenie szczegółu z dwudziestu metrów - posiadacze tego atutu ze zmysłem wzroku ten sam szczegół dostrzegą z dwukrotnie większej odległości itd. Analogicznie, jeśli wzmocniony zmysł wykrywa coś z dystansu dwudziestu metrów - osoby z wyższą wartością atrybuty Refleks wykryją coś z dalszego dystansu. Wyróżnia się pięć zmysłów:

1. Słuch - wzmocnienie tego zmysłu sprawia, że postać jest bardziej wyczulona na źródła dźwięków dookoła niej. Usłyszy jak trawa się ugina za nią czy oddech oddalonego nawet o dwadzieścia metrów przeciwnika, a podczas snu - może obudzić (jeśli użytkownik tego chce) go nawet najcichszy dźwięk, przez co bardzo ciężko ją zaskoczyć. Jeśli jednak przeciwnik np. ukrywa swój oddech i w miarę możliwości ogranicza wydawane dźwięki, wówczas dystans ten maleje, choć w pobliżu 5 metrów od użytkownika naprawdę trzeba się postarać.

Jednoręczne składanie pieczęciAtut nabyty

Z różnych przyczyn shinobi może mieć zajętą rękę. Jednakże ninjutsu wymagają z reguły wykorzystania pieczęci. Postać z tym atutem jest w stanie pogodzić i jedno, i drugie mogąc składać pieczęci tylko i wyłącznie jedną ręką.

► Pokaż Spoiler | Techniczki

Yomigaere | Risingsヨミガエレ

KlasyfikacjaBukijutsu, Styl Walki

WymaganiaRefleks 7

Niektórzy stawiają w walce na efektywność, inni zaś - efektowność. Przynajmniej takie pierwsze wrażenie można odnieść widząc użycie stylu w akcji. Można śmiało rzec, że pod względem egzekucji, jest dość rzucający się w oczy. Wszystko to przez dwa istotne elementy, jakie tenże łączy. Yomigaere jest stylem, jaki skupia się na używaniu broni drzewcowej głównie jedną ręką. Możliwe jest użycie czasami drugiej, czy rzecz jasna przekładanie jej z dłoni do dłoni, jednak drzewcem operuje w większości przypadków jedna ręka, drugą zostawiając wolną lub do wykonania pojedynczych ruchów celem lepszego spozycjonowania broni. Pozwala to chociażby na składanie pieczęci czy chwycenie innego oręża. Drugim istotnym elementem jest to, jak ów ręka bronią operuje. Ruch tejże w dużej mierze przypomina triki wykonywane przez perkusistów pałeczkami czy nawet zabawę ołówkiem - w ruch wprawiana jest poprzez pracę palców, nadgarstka oraz ramienia, jakie kręcą, obracają i okręcają stosunkowo ciężką do tego broń pomiędzy sobą, wyglądając bardziej jak uliczny pokaz sztuczek niż faktyczny styl walki. Co bardziej wprawieni korzystają również z dolnych kończyn, wybijając części broni w wybranym kierunku dla lepszych efektów. Broń taka znajduje się przeważnie w ciągłym ruchu. Pęd, jaki dzięki temu zachowuje, znakomicie w rękach wytrawnych użytkowników stylu zastępuje siłę, jaka wiąże się z używaniem obu rąk. Dodatkowo rozprasza i utrudnia stwierdzenie, który wymach orężem służy jedynie do jego utrzymania w ruchu, a który jest faktycznym atakiem. Styl ten, przez swoją naturę, wymaga trochę więcej miejsca do poprawnego użycia. Zdecydowanie traci w ciasnych pomieszczeniach.

Ze względu na sposób użycia broni, dominują w niej cięcia - zarówno te mniejsze jak i głębsze, co jest zależne już od rodzaju broni, jej budowy i fizycznych właściwości. Ponieważ jednak broń musi zostać wpierw wprawiona w ruch, przez pierwsze kilka chwil prób jej użycia ciosy traktowane są jakby zostały wykonane z Siłą o 2 mniejszą. Po tym jednak oręż jest cięższy do zatrzymania przez postronnych niż dyktowałaby to logika.

Posiadając Yomigaere na randze B osoba jest wystarczająco wprawiona, by kontrola własnego oręża nie stanowiła wielu tajemnic. Z łatwością przychodzi jej nagła zmiana kierunku, w jakim ta się porusza. Dzięki temu łatwiej też jest zareagować na nagłą zmianę kierunku lotu broni przeciwnika. Ułatwia to również, o ile Refleks osoby na to pozwala, z większą łatwością zbić nadlatującą broń miotaną oraz dystansową. Podobnie ma się z nagłym zatrzymaniem broni, chociażby łapiąc drzewiec całą dłonią bądź np. zapierając o coś jeden z jej końców. Szansa na przypadkowe uderzenie się własną bronią przy poprawnym jej użytkowaniu spada praktycznie do zera.
Posiadając Yomigaere na randze B oraz Refleks 8 broń jest manipulowana z taką finezją, że chociaż jest ona w głównej mierze obracana i ciągle w ruchu, próba zatrzymania jej, uderzenia czy zablokowania nie jest wcale łatwiejsza, niż gdyby ta była dzierżona solidnie oburącz przez obie dłonie użytkownika stylu. Mało klasyczny sposób walki bronią w żaden sposób nie stanowi przez to jego słabości. Trudność z blokowania wynika jednak z tego, jak broń jest manipulowana, a nie z Siłą, z jaką jest obsługiwana. Jeśli ktoś zdąży zablokować taki cios nim broń odpowiednio się rozpędzi, atak będzie odpowiednio osłabiony.
Posiadając Yomigaere na randze S użytkownik jest tak wprawiony w boju, że poprzez używanie oszczędnych, mało zamaszystych ruchów, jest w stanie operować orężem w ciasnych pomieszczeniach bardziej efektywnie, niż normalnie. Dalej jednak wypada trochę gorzej niż style, które specjalizują się w walce w podobnych warunkach.
Posiadając Yomigaere na randze S oraz Refleks 10 możliwa staje się walka dwoma broniami drzewcowymi na raz za pomocą ów stylu.
Posiadając Specjalizację w Bukijutsu wprawianie broni w ruch jest tak naturalne dla użytkownika stylu, że nie tylko od razu jest w stanie wprawić oręż na najwyższe obroty niemal od razu, ale również w przypadku machania bronią jej szybkość jest liczona jak o 1 poziom wyższa. Dodatkowy bonus do statystyki nie łączy się z innymi podobnymi bonusami ze stylów walki.

Jigen Kioku no Chizu | Dimensional Memory Map次元記憶の地図

KlasyfikacjaFūinjutsu, Technika Pieczętująca

PieczęcieMałpa → Ptak → Zając → Małpa → Koń → Baran → Smok → Baran → Dzik → Smok → Małpa → Szczur

KosztPotrójny rangi potrzebnej do użycia danego rodzaju zwoju

Zasięg---

Technika czysto kartograficzna, mająca za zadanie ułatwić życie ludziom utrwalającymi informacje na papierze. Poprzez złożenie pieczęci i przelanie chakry do zwoju, zostaje rozpoczęty proces pieczętowania informacji posiadanych przez użytkownika techniki. Informacje te, rzecz jasna, odnoszą się przede wszystkim do ukształtowania terenu, zabudowy oraz wszystkiego, co uwzględnia proces mapowania terenu. Zwój taki w trybie zapisu wystarczy dotknąć i przelać impuls chakry, mogąc iść i zapisywać informacje "na bieżąco". Tak samo możliwe jest pozwolenie komuś, kto chociaż nie zna samej techniki, poprzez impuls chakry przekazał do zwoju własne informacje dotyczące danego obszaru. Po zakończeniu procesu wystarczy złożyć pieczęć Tygrysa, po czym mapa zostaje uznana za finalnie gotową. W przypadku chęci jej zaktualizowania, wystarczy ponownie użyć na niej techniki. Na mapę można nanieść również wszelakie podpisy oraz inne oznaczenia, mające później na celu lepszą orientację w przedstawionym terenie. Zawiera też, o ile twórca nie postanowił inaczej, zaznaczoną północ. Oczywiście wedle wiedzy kartografa.

Mapa ta, prócz ułatwienia całego procesu, posiada jeszcze jedną, ważną cechę: jest trójwymiarowa. Oznacza to, że mapa nie jest tylko rysunkiem na zwoju, a po rozwinięciu go i przelaniu impulsu chakry, prezentuje się w formie modelu trójwymiarowego, jaki można obracać, obejrzeć czegoś przekrój czy przybliżyć jakiś konkretny fragment. Nie ma też problemu zrobić obraz na wpół przezroczysty czy monochromatyczny. Mało płaska forma pomaga też w mapowaniu miejsc, jakie nie znajdują się tylko w jednej płaszczyźnie. To, ile terenu można "zapieczętować", zależy od użytego zwoju. . Przyjmuje się, że 1 slot wystarcza na zapisanie terenu o wielkości maksymalnie 10 km x 10 km x 10km. Podczas jednak gdy samo rozwinięcie takiej mapy wymaga zwykłego impulsu chakry, tak wszelakie operowanie nią w podobny sposób woła o znajomość samej techniki lub Fūinjutsu rangi B. Rozwinięcie zwoju i nie przelanie impulsu celem odpieczętowania zawartości sprawia, że mapa pojawia się na zwoju w bardziej tradycyjnej formie - jako rzut z góry, najczęściej uwzględniający jako bazę najbardziej zmapowane "piętro", nakładając na nie te znajdujące się wyżej, jak dachy budynków, oraz ucinając te znajdujące się niżej. W przypadku mniej standardowych miejsc, takie podejście może sprawić, że mapa w tej wersji będzie zwyczajnie nieczytelna np. w przypadku miejsc o dużych spadkach terenu. Podobnie ma się w przypadku miejsc, jakie są dużo "szersze" niż "dłuższe", nie wpasowując się nazbyt dokładnie w wymiary zwoju. Wówczas mapa taka jest też często pocięta i rozrzucona tam, gdzie jest na nią miejsce.

Posiadając Fūinjutsu S, do wykonania techniki można złożyć jedynie połowę pieczęci.
Posiadając Specjalizację w Fūinjutsu, można zignorować rangę potrzebną do użycia danego zwoju i pomimo niższej rangi dziedziny, stworzyć mapę nawet na wielkim zwoju. Dalej jednak obowiązują taką osobę narzucone koszty chakry.

Ikiryō no Tatari: Anshigan | Wraith’s Curse: Darkvision Eye生霊の祟り・暗視

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari

ZasięgWzroku

Zdolność o nazwie, która mówi sama za siebie. Poprawia ona pasywnie wzrok osoby obdarzonej Klątwą na tyle, że w całkowitych ciemnościach widzi niemal tak dobrze, jak zwykli ludzie za dnia. Jest to jednak wizja w odcieniach szarości tak długo, jak nie ma w okolicy żadnego, nawet najmniejszego źródła światła. Pozwala jednak na spokojna egzystencję w miejscach, gdzie ów wroga ciemności zwyczajnie nie ma. W zamian jednak zwykłe światło słoneczne jest bardziej irytujące, a wszelakie bardzo jasne światła jak np. bombki świetlne - bardziej wydajne. Przebywanie na słońcu bez czapki z daszkiem czy okularów przeciwsłonecznych może relatywnie szybko doprowadzić do migreny. Nieco łatwiej również przeoczyć w bardzo oświetlonych miejscach szczegóły, jakie normalnie możliwe, że postaci by nie umknęły.

Posiadając Refleks na poziomie 8, światło słoneczne dalej jest bardziej irytujące dla oczu, niż w przypadku innych osób, jednak szansa na przeoczenie czegoś w dobrze oświetlonym miejscu bądź pomieszczeniu nieznacznie spada.
Posiadając Refleks na poziomie 10, pomimo drażniącej natury światła, percepcja postaci w oświetlonych miejscach bądź pomieszczeniach jest tak samo dobra, jak w całkowitych ciemnościach.

[Tora]

Skarby w ciemności暗闇の中の宝物

PostaciKurama Wakuri, Kurata, Karuta, Zbyszek & Saba'kujaha

Tura12/?

Nara zdawał się być osobą mocno kontrolującą. Jego problemy z rozmową między Wakuri a Hikarim dotyczyły prawdopodobnie tego, że stracił właśnie "kontrolę" nad Kuramą. Z innej zaś strony, był fascynatem wiedzy. I purystą. Pamiętała dość dobrze jego oburzenie, gdy źle oznaczyła mapę. Co więc przemawiało za pytaniem o kompas? Nie wiedziała. Ale postanowiła zażartować z ich kłótni w podziemiach, gdy się oddzielili od reszty drużyny. Shikō lekko się uśmiechnął i skinął głową, wysłuchując jej tłumaczeń. Ostatecznie nawet się zamyślił chwilkę.

-Taka pełna mapa pewnie byłaby warta ogrom pieniędzy. - przyznał, a dziewczyna miała wrażenie, że słyszała w głowie "kaching", jakby właśnie otworzyła kasę w sklepie, a tęczówki kapelusznika miały zmienić się na kształt symbolu Ryō - 両. Tak jednak się nie stało, ale mogła to sobie wyobrazić.

Widok korytarza sugerował jedno - były tu Cienie, które postanowiły pozostawić po sobie cukierki. Oboje wspólnie się zgodzili, że było to najpewniej spowodowane jej charakterem, a Nara jedynie skinieniem głowy zgodził się z Wakuri, zanim nie ruszyli dalej. Idąc dostrzegli w oddali nawet jakąś dziwną zabudowę, której nie kojarzyli, ale która zdawała się być strzaskana. Nawet chyba dostrzegła trochę kamienia i trochę drewna. Ale nie to było dla niej najważniejsze. A dziwna ściana, za którą usłyszała puste pomieszczenie. Zwróciła na nie uwagę Shikō, który podszedł bliżej i "hmmnął", się jej przyglądając.

-Nie, nie kojarzę tego pomieszczenia. - przyznał, po czym przyłożył do ściany dłoń.

Coś zakuło serduszko Wakuri. Czemu poświęcał więcej uwagi kamieniowi, aniżeli jej samej? Nie podobało jej się to. Ale po chwili poczuła od niego coś bardziej... przyjaznego. Jakby rodzinnego. Mroczną energię, która weszła w ścianę.

-Chyba mogę spróbować to otworzyć. - powiedział po chwili, otwierając oczy. -Ale przygotuj się, nie wiem co tam może być. - powiedział, a następnie zdawał się wywrzeć dłonią nacisk na czystą, kamienną ścianę.

Mroczna energia zdawała się przez moment otoczyć fragment kamiennej płyty, a ta po chwili zaczęła się otwierać do środka. Shikō zaś się wycofał dwa kroki w tył. Wkrótce ich oczom ukazało się pomieszczenie, które zdawało się być pomieszczeniem do medytacji. Wskazywało na tym coś w rodzaju dwóch ołtarzyków z kadzidełkami po obu bokach i duża, wygodna poduszka do siadania. Naprzeciwko wejścia znajdowała się niewielka biblioteczka. Tylko... co to był za odgłos, który nagle Wakuri zaczęła słyszeć? Wkrótce dostrzegła w półokrągłym pomieszczeniu jakby trzy wąskie tuneliki, mające może ćwierć metra na ćwierć metra rozmiarów. I czerwone punkciki w środku. Które się zbliżały. Wraz z tupotem ogromnej ilości małych stópek.

-Nie podoba mi się to. - przyznał Nara, szykując jakieś pieczęci i wycofując się kilka kolejnych kroków, praktycznie zostawiając Wakuri trochę z przodu.

NPCNara Shikō

NPCSaba'kujaha (Second form)

[Kurama Wakuri]

Dziewczyna miała świadomość, że jej pomysł z mapą jest bardzo dobry. Słowa Nary sprawiły zaś, że z "bardzo dobrego" stał się "fenomenalnie dobry", a wspomnienie o ogromnych kwotach, jakie taka pełna mapa byłaby warta sprawiły, że oczy Kuramy zaświeciły niczym milion ryō. I pewnie gdzieś obok tej kwoty mapa by stała. Mapa, która w zasadzie wymagała od niej dłuższego spaceru po niezbadanych ciemnościach. Brzmiało jak świetna zabawa, na którą w najbliższym czasie nie miała, niestety, miejsca w grafiku. Nie było też co więcej dywagować nad tym, co bądź kto był przyczyną obecnego stanu korytarza. Niektóre elementy, jakich w nim wcześniej nie widziała, budziły kilka pytań. Skoro zaś te najbardziej intrygujące dalej znajdowały się w oddali, skupiła się na tym, co znajdowało się bliżej nich samych. Chociażby ściana, jaka skrywała za sobą jakieś ukryte pomieszczenie. Na pewno ukryte, bowiem... było ukryte! Jakaś część dziewczyny nieco obawiała się, że to nie tak i tylko jej się wydawało. Nic nie odkryła, to zwykła ściana, można iść dalej. W końcu nie było żadnych przełączników, klamek ani nic takiego, co sugerowałoby, że można tam wejść, prawda? Shikō jednak szybko rozwiał wszelakie wątpliwości, a kiedy potwierdził, że rzeczywiście tam coś jest, spojrzała podekscytowana to na niego, to na kawałek kamienia. Kawałek kamienia, na który sam ZDECYDOWANIE poświęcał za dużo uwagi. Absolutnie. Zaczęła mu się przyglądać niezadowolona, bo jak powszechnie wiadomo z książek, tylko tych innych książek, jest to bezapelacyjnie jedna z metod, by ściągnąć na siebie czyjąś uwagę. Z tym, że dość szybko z tego zrezygnowała, a sama skupiła się na znajomym uczuciu bijącym z tego kawałka skały, o jaki poczuła w środeczku drobną, ale to bardzo drobną zazdrość. Kiwnęła zadowolona głową na kolejne słowa mężczyzny, a sama stanęła bardziej z boku, splatając za sobą dłonie i wychylając się tak, by mimo wszystko zajrzeć do pomieszczenia.

- Wygląda ciekawie.
Stwierdziła po dość szybkim rzuceniu okiem na wnętrze. Definitywnie nie spodziewała się podobnego pomieszczenia, a fakt, że wcześnie dosłownie minęli je nie mając pojęcia o jego istnieniu sprawiło, że serduszko Waku zabiło podekscytowane. Dość szybko jednak spięła się, chwytając mocniej naginatę. To, co dobiegło do jej uszu zdecydowanie brzmiało jak problemy. Bardzo dużo problemów na małych łapkach, jakie chyba zdawały się wyglądać z tuneli umieszczonych w ścianach pomieszczenia.

- Sukatsu musiał bardzo lubić gryzonie. - zauważyła spokojnie, kierując się ku wejściu do pomieszczenia. - Może chociaż dam radę przytrzymać je w pomieszczeniu.
Bo nie miała raczej większego wyjścia. Nara wycofał się, a prócz Kuramy chyba nie było nikogo innego, kto mógłby zająć się frontem. Z bronią w jednej dłoni, a drugą wolną, przekroczyła próg zamierzając tak stanąć, by zasłonić gryzoniom drogę do Shikō, ale starając się jednocześnie nie przeszkadzać za bardzo swoją obecnością w przejściu samemu Narze. Co planował? Nie wiedziała. Za to wiedziała, że raczej wypadałoby to załatwić tak, by pomieszczenia nie zrujnować. Bo szkoda by go było.

Szybkie kilka pieczęci wykonane wolną dłonią i zwieńczone machnięciem nadgarstka miały za zadanie utworzyć dwa cieniste filary, jakie to zasłoniłyby wejścia do tuneli ulokowane najbardziej po bokach (Ikiryō no Tatari: Tenchi Kaibyaku). Co by były potraktowane przez technikę jako jeden twór, była gotowa nawet połączyć ze sobą ich podstawy chociażby i niewielkim, cienistym pasmem. Takim sposobem powinna móc w pierwszej kolejności skupić się na mniejszej partii "przeciwników". Zaczęła ponownie obracać broń tak, by nadać jej szybko odpowiednią prędkość i kręcąc naginatą "ósemki" wokół siebie, celowałaby ostrzem w każdego jednego szczura, jaki by na nią wyleciał. W pierwszej kolejności atakowałaby te, jakie chciałby ją minąć, w miarę możliwości, uważając na przedmioty w środku pokoju. Rzecz jasna w razie potrzeby przekierowałaby ostrze czy obróciła je w kierunku kolejnego gryzonia, wyłamując się z "ósemek" gdyby była ku temu potrzeba, nie ograniczając się jedynie do jednego ruchu, do którego przecież te mogą szybko przywyknąć i nauczyć się ostrza miecza Wakuri zwyczajnie unikać. W międzyczasie też skupiłaby ponownie chakrę, znowu nieco bardziej majstrując przy swoim wyglądzie. Tym razem jednak chciała w miarę szybko i sprawnie pokryć nogi, tors, kark z szyją oraz ręce wraz z grzbietem dłoni czarną, wytrzymałą łuską (Ikiryō no Tatari: Kage no Henshin), jakby na siebie nachodziła. Nikt nie powiedział, że da radę ścinać szczurki na tyle szybko, by jej nie zraniły, a tak to chociaż albo się w nią nie wbiją, albo wbiją się słabiej! Nawet by je dodatkowo wzmocniła, nie zamierzając oszczędzać chakry na własnym bezpieczeństwie. Jeśli wyczyszczą tak jeden tunel, to odblokuje drugi. A następnie, jeśli i z tym by się uporali, to i trzeci. Była też szansa, że sam Nara miał trochę inny pomysł, jak to rozwiązać. Wtedy też pewnie w pierwszej kolejności ruszyłaby za jego planem, dalej jednak woląc zapewnić sobie jakąkolwiek ochronę za pomocą swojej drugiej sztuczki.

Vanilla chakra2 150

Corrupted chakra11 250 - 200 (Ikiryō no Tatari: Kage no Henshin B + wzmocnienie) - 100 (Ikiryō no Tatari: Tenchi Kaibyaku B) = 10 950

SpecjalizacjaKaton | Fūinjutsu / Uzumaki Fūin | Genjutsu / Jitsuzai Genjutsu | Bukijutsu

► Pokaż Spoiler | Atuty

BukijutsuSpecjalizacja

Ninja przejawia naturalny talent w jednej konkretnej dziedzinie ninpō czy stylu walki. Objawia się to różnego rodzaju "drygiem" do technik tej konkretnej dziedziny bądź stylu walki. W konkretnych stylach i technikach znajduje się opis, w jaki sposób specjalizacja na nie wpływa. Jest to atut obrazujący predyspozycję naszej postaci w konkretnym kierunku.

Regeneracja zdrowiaAtut wrodzony

Postać posiada bardzo rozwinięte zdolności regeneracyjne. Drobne rany są w stanie zaleczyć się nawet w trakcie walki, a te poważniejsze leczą się o wiele lepiej. Postać też wolniej się wykrwawia i posiada nieznacznie mniejszą szansę, że otrzymane obrażenia przełożą się na stałe uszkodzenia ciała.

BezszelestnyAtut nabyty

Postać potrafi przemieszczać się niemalże bez wydawania jakiegokolwiek dźwięku. Dzięki temu wręcz idealnie nadaje się do zadań wymagających ciszy i dyskrecji.

Ulepszony zmysł: SłuchAtut nabyty

Atut wielokrotnego wyboru. Oznacza to, że postać ma bardziej wyczulony wybrany zmysł. Atut ten ściśle współpracuje z Refleksem, znacząco zwiększając jego możliwości. Jeżeli atrybut ten umożliwia np. dostrzeżenie szczegółu z dwudziestu metrów - posiadacze tego atutu ze zmysłem wzroku ten sam szczegół dostrzegą z dwukrotnie większej odległości itd. Analogicznie, jeśli wzmocniony zmysł wykrywa coś z dystansu dwudziestu metrów - osoby z wyższą wartością atrybuty Refleks wykryją coś z dalszego dystansu. Wyróżnia się pięć zmysłów:

1. Słuch - wzmocnienie tego zmysłu sprawia, że postać jest bardziej wyczulona na źródła dźwięków dookoła niej. Usłyszy jak trawa się ugina za nią czy oddech oddalonego nawet o dwadzieścia metrów przeciwnika, a podczas snu - może obudzić (jeśli użytkownik tego chce) go nawet najcichszy dźwięk, przez co bardzo ciężko ją zaskoczyć. Jeśli jednak przeciwnik np. ukrywa swój oddech i w miarę możliwości ogranicza wydawane dźwięki, wówczas dystans ten maleje, choć w pobliżu 5 metrów od użytkownika naprawdę trzeba się postarać.

Jednoręczne składanie pieczęciAtut nabyty

Z różnych przyczyn shinobi może mieć zajętą rękę. Jednakże ninjutsu wymagają z reguły wykorzystania pieczęci. Postać z tym atutem jest w stanie pogodzić i jedno, i drugie mogąc składać pieczęci tylko i wyłącznie jedną ręką.

► Pokaż Spoiler | Techniczki

Yomigaere | Risingsヨミガエレ

KlasyfikacjaBukijutsu, Styl Walki

WymaganiaRefleks 7

Niektórzy stawiają w walce na efektywność, inni zaś - efektowność. Przynajmniej takie pierwsze wrażenie można odnieść widząc użycie stylu w akcji. Można śmiało rzec, że pod względem egzekucji, jest dość rzucający się w oczy. Wszystko to przez dwa istotne elementy, jakie tenże łączy. Yomigaere jest stylem, jaki skupia się na używaniu broni drzewcowej głównie jedną ręką. Możliwe jest użycie czasami drugiej, czy rzecz jasna przekładanie jej z dłoni do dłoni, jednak drzewcem operuje w większości przypadków jedna ręka, drugą zostawiając wolną lub do wykonania pojedynczych ruchów celem lepszego spozycjonowania broni. Pozwala to chociażby na składanie pieczęci czy chwycenie innego oręża. Drugim istotnym elementem jest to, jak ów ręka bronią operuje. Ruch tejże w dużej mierze przypomina triki wykonywane przez perkusistów pałeczkami czy nawet zabawę ołówkiem - w ruch wprawiana jest poprzez pracę palców, nadgarstka oraz ramienia, jakie kręcą, obracają i okręcają stosunkowo ciężką do tego broń pomiędzy sobą, wyglądając bardziej jak uliczny pokaz sztuczek niż faktyczny styl walki. Co bardziej wprawieni korzystają również z dolnych kończyn, wybijając części broni w wybranym kierunku dla lepszych efektów. Broń taka znajduje się przeważnie w ciągłym ruchu. Pęd, jaki dzięki temu zachowuje, znakomicie w rękach wytrawnych użytkowników stylu zastępuje siłę, jaka wiąże się z używaniem obu rąk. Dodatkowo rozprasza i utrudnia stwierdzenie, który wymach orężem służy jedynie do jego utrzymania w ruchu, a który jest faktycznym atakiem. Styl ten, przez swoją naturę, wymaga trochę więcej miejsca do poprawnego użycia. Zdecydowanie traci w ciasnych pomieszczeniach.

Ze względu na sposób użycia broni, dominują w niej cięcia - zarówno te mniejsze jak i głębsze, co jest zależne już od rodzaju broni, jej budowy i fizycznych właściwości. Ponieważ jednak broń musi zostać wpierw wprawiona w ruch, przez pierwsze kilka chwil prób jej użycia ciosy traktowane są jakby zostały wykonane z Siłą o 2 mniejszą. Po tym jednak oręż jest cięższy do zatrzymania przez postronnych niż dyktowałaby to logika.

Posiadając Yomigaere na randze B osoba jest wystarczająco wprawiona, by kontrola własnego oręża nie stanowiła wielu tajemnic. Z łatwością przychodzi jej nagła zmiana kierunku, w jakim ta się porusza. Dzięki temu łatwiej też jest zareagować na nagłą zmianę kierunku lotu broni przeciwnika. Ułatwia to również, o ile Refleks osoby na to pozwala, z większą łatwością zbić nadlatującą broń miotaną oraz dystansową. Podobnie ma się z nagłym zatrzymaniem broni, chociażby łapiąc drzewiec całą dłonią bądź np. zapierając o coś jeden z jej końców. Szansa na przypadkowe uderzenie się własną bronią przy poprawnym jej użytkowaniu spada praktycznie do zera.
Posiadając Yomigaere na randze B oraz Refleks 8 broń jest manipulowana z taką finezją, że chociaż jest ona w głównej mierze obracana i ciągle w ruchu, próba zatrzymania jej, uderzenia czy zablokowania nie jest wcale łatwiejsza, niż gdyby ta była dzierżona solidnie oburącz przez obie dłonie użytkownika stylu. Mało klasyczny sposób walki bronią w żaden sposób nie stanowi przez to jego słabości. Trudność z blokowania wynika jednak z tego, jak broń jest manipulowana, a nie z Siłą, z jaką jest obsługiwana. Jeśli ktoś zdąży zablokować taki cios nim broń odpowiednio się rozpędzi, atak będzie odpowiednio osłabiony.
Posiadając Yomigaere na randze S użytkownik jest tak wprawiony w boju, że poprzez używanie oszczędnych, mało zamaszystych ruchów, jest w stanie operować orężem w ciasnych pomieszczeniach bardziej efektywnie, niż normalnie. Dalej jednak wypada trochę gorzej niż style, które specjalizują się w walce w podobnych warunkach.
Posiadając Yomigaere na randze S oraz Refleks 10 możliwa staje się walka dwoma broniami drzewcowymi na raz za pomocą ów stylu.
Posiadając Specjalizację w Bukijutsu wprawianie broni w ruch jest tak naturalne dla użytkownika stylu, że nie tylko od razu jest w stanie wprawić oręż na najwyższe obroty niemal od razu, ale również w przypadku machania bronią jej szybkość jest liczona jak o 1 poziom wyższa. Dodatkowy bonus do statystyki nie łączy się z innymi podobnymi bonusami ze stylów walki.

Ikiryō no Tatari: Tenchi Kaibyaku | Wraith’s Curse: Creation Of Heaven & Earth生霊の祟り・天地開闢

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari

PieczęciePtak → Zając → Smok → Wąż

KosztRóżny

ZasięgWzroku

DodatkoweTechnika kosztuje 20 PT

Zdolność pozwalająca na syntezowanie własnej chakry w cienistą masę, jej formowanie oraz częściową kontrolę. Masa ta należy do nieco nietypowych, zwłaszcza pod kątem innych zdolności tworzących coś z danego elementu. W stanie surowym przypomina zwykłą, całkiem paskudną maź, jaka potraktowana ogniem szybko spala się wydzielając nieprzyjemny zapach. Podczas formowania jest w stanie przyjąć różne właściwości, będąc pod tym kątem plastycznym instrumentem, a nawet symulować pracę żywych tkanek czy organów.

W zależności od włożonej w proces chakry oraz skomplikowania tworu, potrzeba różnej ilości czasu skupienia i jej formowania. Podobnie ma się z jej właściwościami, jakimi można w miarę swobodnie manipulować tak długo, jak nie są to właściwości przekraczające te, jakie można uzyskać fizycznymi i mechanicznymi procesami bez wykorzystania chakry. Dla uproszczenia uznaje się, że zwykłe przedmioty, nawet takie posiadające bardziej fikuśne kształty czy zdobienia, są wykonywane nieporównywalnie szybciej niż żywe tkanki oraz w pełni funkcjonalne organy.

• Ranga E: koszt standardowy rangi E; koszt połowiczny E za podtrzymanie na turę; przedmioty maksymalnie wielkości szklanki bądź talerza. Niewielkie, nie zajmujące wiele miejsca, często zaliczające się jako zwykłe drobiazgi. Niezbyt skomplikowane, często pozbawione ostrych krawędzi. Charakteryzują się wytrzymałością porównywalną z papierem.
• Ranga D: koszt standardowy rangi D; koszt połowiczny D za podtrzymanie na turę; przedmioty większe, takie jak krzesła czy skrzynie. Obiekty wielkości często mniej więcej połowy człowieka, do których można zaliczyć część mebli czy większe przedmioty, jakie ten mógłby spokojnie pochwycić. Mogą być nieco bardziej skomplikowane, posiadając jakieś niewielkie, proste zdobienia czy ostre krawędzie. Charakteryzują się wytrzymałością porównywalną z drewnem. Możliwe jest też nadawanie tworom tekstury i właściwości tekstyliów, tworząc np. ubrania.
• Ranga C: koszt standardowy rangi C; koszt połowiczny C za podtrzymanie na turę; przedmioty wielkości człowieka bądź nieznacznie go przewyższające, jak chociażby większe meble pokroju szafy. Ze względu na swój kształt mogą okazać się trudniejsze w pochwyceniu. Można też spodziewać się po nich bardziej skomplikowanych zdobień czy szczegółów w wykonaniu. Przedmioty przy tak dużym użyciu chakry posiadają wytrzymałość dobrej jakości ceramiki.
• Ranga B: koszt standardowy rangi B; koszt połowiczny B za podtrzymanie na turę; po złożeniu pieczęci należy kumulować dodatkowo chakrę przez czas równy 2 pieczęciom (łącznie 6); obiekty wielkościowo porównywalne do naprawdę szerokich biblioteczek, zdolnych zająć sporą część ściany. Twory takie są w stanie same zastawić standardowej wielkości korytarz, nie zostawiając miejsca ani po bokach, ani pomiędzy górną powierzchnią i sufitem, że o podłodze nie wspominając. Od tego momentu możliwości zdobnicze i odwzorowywanie detali zależy już tylko i wyłącznie od personalnych zdolności samego użytkownika i nie są niczym ograniczone. Obiekty takie charakteryzują się wytrzymałością dobrej jakościowo stali. Możliwe jest jednak nadanie im na tym poziomie również innych właściwości, jak chociażby manipulować jej miękkością czy elastycznością, symulując gumę bądź inne, mniej oczywiste materiały.
• Ranga A: koszt standardowy rangi A; koszt połowiczny A za podtrzymanie na turę; po złożeniu pieczęci należy kumulować dodatkowo chakrę przez czas równy 5 pieczęciom (łącznie 9); obiekty na tyle duże, by mogły same z siebie wypełnić całe pomieszczenie w budynku, czy nawet stanowić niewielką konstrukcję niejako zdatną do zamieszkania - głównie przez wielkość i wytrzymałość. Obiekty takie nie zyskują już większej wytrzymałości niż to, co oferuje ranga niżej.
• Ranga S: koszt standardowy rangi S; koszt połowiczny S za podtrzymanie na turę; po złożeniu pieczęci należy kumulować dodatkowo chakrę przez czas równy 8 pieczęciom (łącznie 12); obiekty będące wielkości piętrowych domów, często wymagające dużo wolnej przestrzeni do wytworzenia. Obiekty takie nie zyskują już większej wytrzymałości niż to, co oferuje ranga niżej. Wymagania: Ikiryō no Tatari S

Cienista masa pozwala również tworzyć obiekty bardziej organiczne, z faktycznych tkanek. Nie są to jednak twory "żywe", a jedynie bardzo dobrze odwzorowane marionetki, jakie mogą zostać stworzone w bardzo uproszczonej formie lub, jeśli twórca ma chęci - z funkcjonującymi narządami i tkankami, które chociaż same w sobie zupełnie nic w kwestii ich kontroli nie zmieniają, to pozwalają zostać "domem" dla osób bądź bytów, jakie własnego ciała nie mają bądź są w stanie przemieszczać się pomiędzy nimi np. klan Yamanaka. Ze względu na użyty materiał, nie rozkłada się i nie niszczeje sam z siebie tak długo, jak jest trzymany z dala od wysokich temperatur i światła.

Możliwe jest nadanie tworów bardziej dostosowanego do potrzeb wyglądu, kolorystyki czy niestandardowych mutacji. Poprzez kontakt fizyczny wykonalne jest również użycie na nich techniki już po ich stworzeniu i dokonanie wszelakich modyfikacji, na jakie ta pozwala. Najprostsze z nich można tworzyć trakcie walki tak, jak standardowe obiekty. Bez względu na to, czy ów twór ma być jedynie prostą marionetką, czy bardziej ambitnym "dziełem", czas i koszt jego stworzenia wynosi o rangę wyżej, niż dyktowałyby to powyższe "widełki". Jeśli więc ranga C pozwala tworzyć obiekty wielkości człowieka, cieniste "ciało" będzie z kolei wymagało kosztu standardowego B. Co więcej podtrzymanie takiego tworu to koszt połowiczny danej rangi na turę. Chcąc osiągnąć rozmiary takiego ciała, jakie oferuje ranga S, koszt zamienia się w podwójny S i standardowy S za podtrzymanie na turę.

Cień sam może zadecydować, by użyć tej techniki i ma nad nią taką samą kontrolę jak użytkownik. Może w dowolnym momencie stworzyć sobie własne ciało i przenieść się do niego. Jest to też maksimum, jakie Cień może osiągnąć operując nią ze środka swojego hosta. Po przeniesieniu się do własnego ciała, jest w stanie korzystać z niej w równym stopniu, co host. Wyjątkiem jest sytuacja, w której ubytek chakry zagroził by śmiercią użytkownikowi. Wówczas Cień nie jest w stanie z niej skorzystać.

Ikiryō no Tatari: Kage no Henshin | Wraith’s Curse: Shadow's Shapeshifting生霊の祟り・影の変身

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari, Technika Transformacji

PieczęcieCzas kumulowania chakry jak przy 16 pieczęciach

KosztStandardowy D za przemianę ogólną | Standardowy B za przemianę | Standardowy B na turę za utwardzenie/wzmocnienie

ZasięgNa siebie

Kolejna technika działająca na dwa sposoby, jednak opierająca się na zdolnościach transformacji swojego własnego, cienistego ciała. Pierwsza możliwość stanowi dużo bardziej zaawansowane Henge no Jutsu - z tym, że działające na stałe. Za pomocą tej zdolności, osoba może w dowolnym momencie zmienić swój wygląd, z wykluczeniem koloru skóry, oczu i włosów. Tymi można manipulować w bardzo niewielkim zakresie, jednak ostatecznie po zmianie każde z nich będzie zwyczajnie ciemne. Można próbować zmienić im odcień, jednak nie da się ich rozjaśnić. Tak długo, jak zmiana dotyczy ogólnego wyglądu i nie zmienia wzrostu oraz wagi o więcej niż o 15kg oraz 15cm względem oryginalnych wymiarów, zmiana taka traktowana jest jak użycie techniki rangi D o standardowym koszcie.

W momencie, kiedy zmiany dodają dużo więcej masy czy rozmiaru używającemu bądź zupełnie zmieniają jego kształt i wygląd, wówczas koszty transformacji są inne - wynosi wówczas standardowy B. Nie ma zbyt dużych ograniczeń co do tego, jak bardzo można transformować własne ciało, albowiem w każdym wypadku będzie ono liczone jako "funkcjonalne". Co więcej, takowe modyfikacje wyglądu mogą również skutkować uzyskaniem dodatkowych zdolności, takich jak lot w przypadku skrzydeł czy możliwość owinięcia się komuś wokół ręki za pomocą macek. Takowe transformacje często wyróżniają się dodatkowo tym, że zmodyfikowana część ciała staje się cała czarna. Ponadto płacąc dodatkowy koszt standardowy B na turę, możliwe staje się wzmocnienie wytrzymałości modyfikowanej części ciała tak, jakby zastosowano na nią technikę rangi B.

Kosztem standardowym B możliwa staje się transformacja całego ciała, chociaż jeśli ktoś ma takie życzenie - w cenie transformacji może zmienić jedynie część siebie, czy nawet dokonać niewielkich modyfikacji ciała. Pozwala to na bardzo nietypowe zmiany, jak chociażby podzielenie się niemal na pół, usunięcie własnej tkanki w miejscu, gdzie postać miałaby zostać uderzona czy nawet całkowita transformacja w inną formę życia Możliwe jest tworzenie dodatkowych modyfikacji tak długo, jak ich rozmiar nie sprawia, by osoba zaczęła swoimi rozmiarami przekraczać wielkością słonia. Nie jest też problemem tworzenie większych gabarytowo modyfikacji, nadających postaci dodatkowych cech jak np. skrzydła. Na tej randze możliwe staje się również pomniejszenie swojej osoby, transformując się w coś, co jest zwyczajnie mniejsze od używającego tak długo, jak nie jest mniejsze wielkością od dużego, domowego kota.

Podczas gdy warto zwrócić uwagę na to, czy pole walki pozwala na zwiększenie swoich własnych gabarytów, należy mieć na uwadze jeszcze jedną rzecz: w mocno oświetlonych miejscach np. na pustyni w ciągu dnia, zwłaszcza podczas wysokich temperatur, możliwości techniki zmniejszają się. Wówczas koszt za transformację wzrasta do podwójnego B. To samo dzieje się z kosztami za wzmocnienie modyfikowanej części, potrafiąc zwiększyć ogólne koszty, używając wszystkich możliwości zdolności, nawet do poczwórnego.

Co więcej, jeśli w wyniku przemiany stan fizyczny nie pozwala na składanie pieczęci (np z powodu braku rąk do tego przystosowanych) do innych technik, potrzeba ich składania zostaje zastąpiona czasem kumulacji chakry. Wynosi ona jednak 150% czasu, jaki zajęłoby złożenie odpowiednich pieczęci. Jeśli więc technika posiada ich dla przykładu 10, czas kumulacji wynosi jak przy 15 pieczęciach.

Ikiryō no Tatari: Anshigan | Wraith’s Curse: Darkvision Eye生霊の祟り・暗視

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari

ZasięgWzroku

Zdolność o nazwie, która mówi sama za siebie. Poprawia ona pasywnie wzrok osoby obdarzonej Klątwą na tyle, że w całkowitych ciemnościach widzi niemal tak dobrze, jak zwykli ludzie za dnia. Jest to jednak wizja w odcieniach szarości tak długo, jak nie ma w okolicy żadnego, nawet najmniejszego źródła światła. Pozwala jednak na spokojna egzystencję w miejscach, gdzie ów wroga ciemności zwyczajnie nie ma. W zamian jednak zwykłe światło słoneczne jest bardziej irytujące, a wszelakie bardzo jasne światła jak np. bombki świetlne - bardziej wydajne. Przebywanie na słońcu bez czapki z daszkiem czy okularów przeciwsłonecznych może relatywnie szybko doprowadzić do migreny. Nieco łatwiej również przeoczyć w bardzo oświetlonych miejscach szczegóły, jakie normalnie możliwe, że postaci by nie umknęły.

Posiadając Refleks na poziomie 8, światło słoneczne dalej jest bardziej irytujące dla oczu, niż w przypadku innych osób, jednak szansa na przeoczenie czegoś w dobrze oświetlonym miejscu bądź pomieszczeniu nieznacznie spada.
Posiadając Refleks na poziomie 10, pomimo drażniącej natury światła, percepcja postaci w oświetlonych miejscach bądź pomieszczeniach jest tak samo dobra, jak w całkowitych ciemnościach.

[Tora]

Skarby w ciemności暗闇の中の宝物

PostaciKurama Wakuri, Kurata, Karuta, Zbyszek & Saba'kujaha

Tura13/?

Genialne pomysły miały to do siebie, że potrafiły na siebie zarobić. Choć zapewne mapa ta szybko nie zostanie dokończona, tak wizja takiego zarobku była... niezwykle kusząca. Zapewne dla każdego z dwójki tu obecnych. Jednak no właśnie - było to coś zbyt długoterminowego i były ważniejsze rzeczy, na których należało się skupić. Jak choćby ukryte pomieszczenie. Ściana, na którą sama Wakuri zwróciła dużą uwagę, nie powinna jednak zabrać aż tyle uwagi samemu mężczyźnie, który jej towarzyszył. Zdawało się jednak, że miała w sobie jakiś mechanizm związany z mroczną chakrą, której ona sama jednak nie była w stanie zrozumieć. Przynajmniej na swoim obecnym poziomie. Ostatecznie jednak - otworzyli pomieszczenie.

Owszem wyglądało ciekawie, tylko wraz z tym znalazły się problemy. Szczurki. Wakuri weszła, czym chyba lekko zdziwiła Narę, który jednak nie zatrzymywał jej.

-Na to wygląda. - zauważył -Choć nie mam pojęcia dlaczego. - przyznał, a Kurama już zaczęła działać.

Utworzyła połączone ze sobą filary, choć najwygodniej było je połączyć u góry, aniżeli u podstawie, tak jednak u podstawie jej się udało, czym zasłoniła dwa wyjścia, samej zaczynając rozkręcać swoją broń. Wkrótce pierwszy szczur wypadł z wyjścia i został przepołowiony. Potem następny. I następny. I następny. Wkrótce wręcz zaczęły się jednak stamtąd wręcz wylewać, a jej filary zdawały się być też przesuwane pod ich ilością. Wkrótce ich ilość była tak wielka, że gdyby nie łuska, którą się pokryła, zapewne miałaby problem. Widziała też kątem oka, jak szczury wchodzą po siebie, chcąc chyba dobiec jej do twarzy. Tylko wtedy... usłyszała jedno polecenie.

-Nie ruszaj się. - i gdy to powiedział dostrzegła, jak całe pomieszczenie jest niemalże przebijane ogromną ilością cienistych kolców, a niektóre z nich nawet oplatają się wokół jej filarów, wzmacniając ich strukturę, gdzieniegdzie zachodząc do wejścia do środka. Tylko obecnie była wręcz niczym w cienistokolczastym bambusowym lesie. -Musimy znaleźć jak je powstrzymać, bo chyba jeszcze jest ich sporo. - zauważył, a wyczulony słuch Wakuri jedynie to potwierdzał.

NPCNara Shikō

NPCSaba'kujaha (Second form)

Info od MG

Kurama Wakuri: 2 150 / 10 950 chakry, jest okej

[Kurama Wakuri]

Powód zafascynowania Sukatsu gryzoniami prawdopodobnie nie był ważny. Każdy miał prawo lubić co innego, prawda? Takim oto sposobem byli ludzie, co woleli psy, a też i tacy, których sympatia należała w tej kwestii do kotów. Czy szczury były w tym zestawieniu gorsze? Bynajmniej! Jedyny problem, jaki Kurama w tym momencie z nimi miała, to taki, że te zdecydowanie ostrzyły na ich dwójkę zęby. Zostanie szczurzą karmą zdecydowanie nie należało do jej najbliższych planów. Filary ledwo wytrzymywały, zdecydowanie nie będąc daleko od runięcia. Ona zaś? Cięła. I cięła. I machała ostrzem, przepoławiając kolejne gryzonie, jakich liczba w zupełności nie malała. I to, ze nie malała, stanowiło problem. W końcu przestała nadążać tak, jak miało to miejsce na początku, jednak i z tym jakoś sobie radziła. Łuski zdawały egzamin, a z parą skrzydeł schowanych pod peleryną mogła spokojnie udawać smoka.

Wielka (wcale nie) i potężna (tym bardziej nie) Wakuri stała na przeciw szczurzej armii. A szczurza armia postanowiła podejść do niej bardziej taktycznie, starając się rzucić na akurat tę część własnego ciała, której zbroją nie zamierzała pokrywać. Bo po co. Bo przecież na pewno nie skoczą tak wysoko. Ani nie zaczną wspinać się po sobie, prawda? Skrzywiła się leciutko widząc szczurzą wieżę, niezbyt zadowolona z rozwoju wydarzeń. Zdecydowanie wypadało coś z nią zrobić, jednak nim rzeczywiście do tego przyszło: krótkie polecenie od Nary wstrzymało dziewczynę przed robieniem czegokolwiek, pozwalając mu działać. Przyszpilił część szczurów, bardzo dobrze. Nie mniej, ze wszystkimi tymi cienistymi kolcami wyrastającymi zewsząd, nie widziała dalszej walki jako dość wygodnej. A Shikō zdawał się nie widzieć jej tak trochę, no, wcale. Było ich dużo. Trochę za dużo, by je spokojnie wybić, na co przytaknęła mu głową. Więc potrzebowali pomysłu... I to najlepiej szybciej, niż później, gdyby miała zgadywać.

- Możemy wysadzić im te tunele. - stwierdziła niezbyt przejęta, jakby mierzyli się z problemem pokroju "no mleko się rozlało", aniżeli "jak czegoś nie zrobimy, to umrzemy". - Powinnam dać radę wejść w nie głębiej i rzucić notką czy dwiema. Jednak może to zawalić nie tylko je. - nie, żeby te tuneliki nie miały po około ćwierć metra w obie strony i były wypchane szczurami. Problem? Żaden. - Albo możemy wynieść, co wartościowe i zamknąć drzwi. Jednak prawdopodobnie coś pominiemy, a nie wiadomo, czy nie podążą za nami gdzie indziej. Aaalbo możemy dalej tak stać i liczyć na to, że w końcu się skończą. Jednak ciężko powiedzieć, czy nie będzie to zwyczajnie zbyt męczące. Aaalbo... jest jeszcze ta technika, Isshi... cośtam. Mogłabym je spróbować przytrzymać, ale nie wiem, czy złapie ona nowe i czy w ogóle wyjdzie to lepiej, niż... to. - wskazała głową na masę cienistych kolców, które nomen omen też szczurami się zajęły. - Pomijając też to, że na techniki tego typu nie mam wiele chakry.
To było ważne. Bardzo ważne, bo im więcej swojej zwykłej zużyje teraz, tym mniej będzie jej miała później. Normalna sprawa, jednak istotna, kiedy miało się jej niewiele więcej od zwykłego cywila. W każdym razie jeśli chciał pomysł, to oto kilka jakie miała Wakuri. Lepsze bądź gorsze, jednak prawda była taka, że miała więcej doświadczenia w walce ze zwykłymi bandytami, niż eksterminacją szczurów. A przynajmniej metodą, gdzie zwykła trutka ze sklepu to nie koniecznie to, czego szukali.

Sama zaś, dopóki nie zdecydują, co dalej, mogła jedynie stać i dalej się bronić. Z tym, że w obecnych warunkach machanie mieczem a drewnianą, długą rękojeścią to nie do końca mógł być najbardziej efektywny sposób radzenia sobie z problemem. Nie mniej to, co da radę ściąć manewrując naginatą mając niewiele miejsca, to zetnie. A co nie zetnie, to korzystając z konstrukcji Shikō, złoży wolną dłonią kilka pieczęci i również wyrośnie jakieś dodatkowe, cieniste kolce, choćby nawet z tych jego. Byle pozbyć się kolejnego zagrożenia. Ale gdyby mieli bardziej jasno nakreślony plan? To co innego. Wtedy bowiem ruszy za nim, czy byłby to któryś przez nią wymienionych, czy nie. Gdyby więc trzeba było wysadzać korytarze - pójdzie wysadzać korytarze, szukając dobrego momentu na wejście bezpiecznie w cień (Ikiryō no Tatari: Kage no Kyūsoku). Wejdzie do każdego, przemknie przez te kilkadziesiąt metrów, ciśnie kunaiem z odpaloną notką, wysadzi wycofując się do pokoju. Uważając oczywiście, by jej nagle cienia nie brakło do chowania się, ale nawet gdyby notka wybuchła, to pewnie albo miałaby cień od szczurów, albo ten rzucony przez gruzy. I nie patrzeć w stronę wybuchu. Pod żadnym pozorem nie patrzeć w stronę, gdzie może być ogień. To ważne. Oczka zamknąć albo odwrócić w stronę czarnej pustki wokół siebie. I tak powtórzyć jeszcze dwa razy, dla pozostałych korytarzy, w międzyczasie wyciągając ze zwoju w torbie kolejne dwa zaminowane minimiecze. Zaczną wynosić rzeczy? To trzeci filar (Ikiryō no Tatari: Tenchi Kaibyaku), który zastawiłby na jakiś czas środkowe przejście i wyniesienie za drzwi wszystkiego, co nie jest ponad jej siły. Jak książki. Zatrzymać je Isshi Tōjin? To tak zrobi. Jak coś innego, to coś innego. Skoro ona rzuciła możliwościami, to równie dobrze mogła osobie z większym doświadczeniem zostawić decyzję, co dalej. Jeszcze znowu wypaliłaby tlen i wtedy narobiłoby się problemów!

Vanilla chakra2 150

Corrupted chakra10 950 - 100 (Ikiryō no Tatari: Kage no Henshin wzmocnienie) - 200 (Ikiryō no Tatari: Tenchi Kaibyaku B) = 10 650

Jako, że nie wiem za bardzo, która opcja bardziej będzie leżeć mastermindowi tego teamu, to odejmę chakrę za resztę, jak już będę wiedzieć.

SpecjalizacjaKaton | Fūinjutsu / Uzumaki Fūin | Genjutsu / Jitsuzai Genjutsu | Bukijutsu

► Pokaż Spoiler | Atuty

BukijutsuSpecjalizacja

Ninja przejawia naturalny talent w jednej konkretnej dziedzinie ninpō czy stylu walki. Objawia się to różnego rodzaju "drygiem" do technik tej konkretnej dziedziny bądź stylu walki. W konkretnych stylach i technikach znajduje się opis, w jaki sposób specjalizacja na nie wpływa. Jest to atut obrazujący predyspozycję naszej postaci w konkretnym kierunku.

Uzumaki FūinSpecjalizacja

Ninja przejawia naturalny talent w jednej konkretnej dziedzinie ninpō czy stylu walki. Objawia się to różnego rodzaju "drygiem" do technik tej konkretnej dziedziny bądź stylu walki. W konkretnych stylach i technikach znajduje się opis, w jaki sposób specjalizacja na nie wpływa. Jest to atut obrazujący predyspozycję naszej postaci w konkretnym kierunku.
Mistrzowie Fuinjutsu: Fuinjutsu jest we krwi tego klanu tak bardzo, że są jego mistrzami bez żadnego treningu. Ich dziedzina klanowa oraz Fuinjutsu stanowią jedność i zamiast posiadać i rozwijać oba, rozwijają po prostu "Uzumaki Fūin", do którego wliczają się u nich wszystkie normalne Fuinjutsu. Rozwijanie jednak dwóch dziedzin jako jednej, wymaga posiadania specjalizacji w Uzumaki Fūin. W innym przypadku trzeba je rozwijać oddzielnie.
Posiadając specjalizację w Uzumaki Fūin oraz rozwiniętą ją na poziom S, członkowie tego klanu są w stanie tworzyć potężne łańcuchy stworzone z czystej chakry zdolne powstrzymać nawet Bijū. Jest to wręcz kwintesencja i szczyt możliwości manipulacji czystą chakrą. Mogą być one nawet wykorzystywane jako medium do innych technik, głównie Fuinjutsu lecz nie tylko.

Regeneracja zdrowiaAtut wrodzony

Postać posiada bardzo rozwinięte zdolności regeneracyjne. Drobne rany są w stanie zaleczyć się nawet w trakcie walki, a te poważniejsze leczą się o wiele lepiej. Postać też wolniej się wykrwawia i posiada nieznacznie mniejszą szansę, że otrzymane obrażenia przełożą się na stałe uszkodzenia ciała.

BezszelestnyAtut nabyty

Postać potrafi przemieszczać się niemalże bez wydawania jakiegokolwiek dźwięku. Dzięki temu wręcz idealnie nadaje się do zadań wymagających ciszy i dyskrecji.

Ulepszony zmysł: SłuchAtut nabyty

Atut wielokrotnego wyboru. Oznacza to, że postać ma bardziej wyczulony wybrany zmysł. Atut ten ściśle współpracuje z Refleksem, znacząco zwiększając jego możliwości. Jeżeli atrybut ten umożliwia np. dostrzeżenie szczegółu z dwudziestu metrów - posiadacze tego atutu ze zmysłem wzroku ten sam szczegół dostrzegą z dwukrotnie większej odległości itd. Analogicznie, jeśli wzmocniony zmysł wykrywa coś z dystansu dwudziestu metrów - osoby z wyższą wartością atrybuty Refleks wykryją coś z dalszego dystansu. Wyróżnia się pięć zmysłów:

1. Słuch - wzmocnienie tego zmysłu sprawia, że postać jest bardziej wyczulona na źródła dźwięków dookoła niej. Usłyszy jak trawa się ugina za nią czy oddech oddalonego nawet o dwadzieścia metrów przeciwnika, a podczas snu - może obudzić (jeśli użytkownik tego chce) go nawet najcichszy dźwięk, przez co bardzo ciężko ją zaskoczyć. Jeśli jednak przeciwnik np. ukrywa swój oddech i w miarę możliwości ogranicza wydawane dźwięki, wówczas dystans ten maleje, choć w pobliżu 5 metrów od użytkownika naprawdę trzeba się postarać.

Jednoręczne składanie pieczęciAtut nabyty

Z różnych przyczyn shinobi może mieć zajętą rękę. Jednakże ninjutsu wymagają z reguły wykorzystania pieczęci. Postać z tym atutem jest w stanie pogodzić i jedno, i drugie mogąc składać pieczęci tylko i wyłącznie jedną ręką.

► Pokaż Spoiler | Techniczki

Yomigaere | Risingsヨミガエレ

KlasyfikacjaBukijutsu, Styl Walki

WymaganiaRefleks 7

Niektórzy stawiają w walce na efektywność, inni zaś - efektowność. Przynajmniej takie pierwsze wrażenie można odnieść widząc użycie stylu w akcji. Można śmiało rzec, że pod względem egzekucji, jest dość rzucający się w oczy. Wszystko to przez dwa istotne elementy, jakie tenże łączy. Yomigaere jest stylem, jaki skupia się na używaniu broni drzewcowej głównie jedną ręką. Możliwe jest użycie czasami drugiej, czy rzecz jasna przekładanie jej z dłoni do dłoni, jednak drzewcem operuje w większości przypadków jedna ręka, drugą zostawiając wolną lub do wykonania pojedynczych ruchów celem lepszego spozycjonowania broni. Pozwala to chociażby na składanie pieczęci czy chwycenie innego oręża. Drugim istotnym elementem jest to, jak ów ręka bronią operuje. Ruch tejże w dużej mierze przypomina triki wykonywane przez perkusistów pałeczkami czy nawet zabawę ołówkiem - w ruch wprawiana jest poprzez pracę palców, nadgarstka oraz ramienia, jakie kręcą, obracają i okręcają stosunkowo ciężką do tego broń pomiędzy sobą, wyglądając bardziej jak uliczny pokaz sztuczek niż faktyczny styl walki. Co bardziej wprawieni korzystają również z dolnych kończyn, wybijając części broni w wybranym kierunku dla lepszych efektów. Broń taka znajduje się przeważnie w ciągłym ruchu. Pęd, jaki dzięki temu zachowuje, znakomicie w rękach wytrawnych użytkowników stylu zastępuje siłę, jaka wiąże się z używaniem obu rąk. Dodatkowo rozprasza i utrudnia stwierdzenie, który wymach orężem służy jedynie do jego utrzymania w ruchu, a który jest faktycznym atakiem. Styl ten, przez swoją naturę, wymaga trochę więcej miejsca do poprawnego użycia. Zdecydowanie traci w ciasnych pomieszczeniach.

Ze względu na sposób użycia broni, dominują w niej cięcia - zarówno te mniejsze jak i głębsze, co jest zależne już od rodzaju broni, jej budowy i fizycznych właściwości. Ponieważ jednak broń musi zostać wpierw wprawiona w ruch, przez pierwsze kilka chwil prób jej użycia ciosy traktowane są jakby zostały wykonane z Siłą o 2 mniejszą. Po tym jednak oręż jest cięższy do zatrzymania przez postronnych niż dyktowałaby to logika.

Posiadając Yomigaere na randze B osoba jest wystarczająco wprawiona, by kontrola własnego oręża nie stanowiła wielu tajemnic. Z łatwością przychodzi jej nagła zmiana kierunku, w jakim ta się porusza. Dzięki temu łatwiej też jest zareagować na nagłą zmianę kierunku lotu broni przeciwnika. Ułatwia to również, o ile Refleks osoby na to pozwala, z większą łatwością zbić nadlatującą broń miotaną oraz dystansową. Podobnie ma się z nagłym zatrzymaniem broni, chociażby łapiąc drzewiec całą dłonią bądź np. zapierając o coś jeden z jej końców. Szansa na przypadkowe uderzenie się własną bronią przy poprawnym jej użytkowaniu spada praktycznie do zera.
Posiadając Yomigaere na randze B oraz Refleks 8 broń jest manipulowana z taką finezją, że chociaż jest ona w głównej mierze obracana i ciągle w ruchu, próba zatrzymania jej, uderzenia czy zablokowania nie jest wcale łatwiejsza, niż gdyby ta była dzierżona solidnie oburącz przez obie dłonie użytkownika stylu. Mało klasyczny sposób walki bronią w żaden sposób nie stanowi przez to jego słabości. Trudność z blokowania wynika jednak z tego, jak broń jest manipulowana, a nie z Siłą, z jaką jest obsługiwana. Jeśli ktoś zdąży zablokować taki cios nim broń odpowiednio się rozpędzi, atak będzie odpowiednio osłabiony.
Posiadając Yomigaere na randze S użytkownik jest tak wprawiony w boju, że poprzez używanie oszczędnych, mało zamaszystych ruchów, jest w stanie operować orężem w ciasnych pomieszczeniach bardziej efektywnie, niż normalnie. Dalej jednak wypada trochę gorzej niż style, które specjalizują się w walce w podobnych warunkach.
Posiadając Yomigaere na randze S oraz Refleks 10 możliwa staje się walka dwoma broniami drzewcowymi na raz za pomocą ów stylu.
Posiadając Specjalizację w Bukijutsu wprawianie broni w ruch jest tak naturalne dla użytkownika stylu, że nie tylko od razu jest w stanie wprawić oręż na najwyższe obroty niemal od razu, ale również w przypadku machania bronią jej szybkość jest liczona jak o 1 poziom wyższa. Dodatkowy bonus do statystyki nie łączy się z innymi podobnymi bonusami ze stylów walki.

Ikiryō no Tatari: Tenchi Kaibyaku | Wraith’s Curse: Creation Of Heaven & Earth生霊の祟り・天地開闢

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari

PieczęciePtak → Zając → Smok → Wąż

KosztRóżny

ZasięgWzroku

DodatkoweTechnika kosztuje 20 PT

Zdolność pozwalająca na syntezowanie własnej chakry w cienistą masę, jej formowanie oraz częściową kontrolę. Masa ta należy do nieco nietypowych, zwłaszcza pod kątem innych zdolności tworzących coś z danego elementu. W stanie surowym przypomina zwykłą, całkiem paskudną maź, jaka potraktowana ogniem szybko spala się wydzielając nieprzyjemny zapach. Podczas formowania jest w stanie przyjąć różne właściwości, będąc pod tym kątem plastycznym instrumentem, a nawet symulować pracę żywych tkanek czy organów.

W zależności od włożonej w proces chakry oraz skomplikowania tworu, potrzeba różnej ilości czasu skupienia i jej formowania. Podobnie ma się z jej właściwościami, jakimi można w miarę swobodnie manipulować tak długo, jak nie są to właściwości przekraczające te, jakie można uzyskać fizycznymi i mechanicznymi procesami bez wykorzystania chakry. Dla uproszczenia uznaje się, że zwykłe przedmioty, nawet takie posiadające bardziej fikuśne kształty czy zdobienia, są wykonywane nieporównywalnie szybciej niż żywe tkanki oraz w pełni funkcjonalne organy.

• Ranga E: koszt standardowy rangi E; koszt połowiczny E za podtrzymanie na turę; przedmioty maksymalnie wielkości szklanki bądź talerza. Niewielkie, nie zajmujące wiele miejsca, często zaliczające się jako zwykłe drobiazgi. Niezbyt skomplikowane, często pozbawione ostrych krawędzi. Charakteryzują się wytrzymałością porównywalną z papierem.
• Ranga D: koszt standardowy rangi D; koszt połowiczny D za podtrzymanie na turę; przedmioty większe, takie jak krzesła czy skrzynie. Obiekty wielkości często mniej więcej połowy człowieka, do których można zaliczyć część mebli czy większe przedmioty, jakie ten mógłby spokojnie pochwycić. Mogą być nieco bardziej skomplikowane, posiadając jakieś niewielkie, proste zdobienia czy ostre krawędzie. Charakteryzują się wytrzymałością porównywalną z drewnem. Możliwe jest też nadawanie tworom tekstury i właściwości tekstyliów, tworząc np. ubrania.
• Ranga C: koszt standardowy rangi C; koszt połowiczny C za podtrzymanie na turę; przedmioty wielkości człowieka bądź nieznacznie go przewyższające, jak chociażby większe meble pokroju szafy. Ze względu na swój kształt mogą okazać się trudniejsze w pochwyceniu. Można też spodziewać się po nich bardziej skomplikowanych zdobień czy szczegółów w wykonaniu. Przedmioty przy tak dużym użyciu chakry posiadają wytrzymałość dobrej jakości ceramiki.
• Ranga B: koszt standardowy rangi B; koszt połowiczny B za podtrzymanie na turę; po złożeniu pieczęci należy kumulować dodatkowo chakrę przez czas równy 2 pieczęciom (łącznie 6); obiekty wielkościowo porównywalne do naprawdę szerokich biblioteczek, zdolnych zająć sporą część ściany. Twory takie są w stanie same zastawić standardowej wielkości korytarz, nie zostawiając miejsca ani po bokach, ani pomiędzy górną powierzchnią i sufitem, że o podłodze nie wspominając. Od tego momentu możliwości zdobnicze i odwzorowywanie detali zależy już tylko i wyłącznie od personalnych zdolności samego użytkownika i nie są niczym ograniczone. Obiekty takie charakteryzują się wytrzymałością dobrej jakościowo stali. Możliwe jest jednak nadanie im na tym poziomie również innych właściwości, jak chociażby manipulować jej miękkością czy elastycznością, symulując gumę bądź inne, mniej oczywiste materiały.
• Ranga A: koszt standardowy rangi A; koszt połowiczny A za podtrzymanie na turę; po złożeniu pieczęci należy kumulować dodatkowo chakrę przez czas równy 5 pieczęciom (łącznie 9); obiekty na tyle duże, by mogły same z siebie wypełnić całe pomieszczenie w budynku, czy nawet stanowić niewielką konstrukcję niejako zdatną do zamieszkania - głównie przez wielkość i wytrzymałość. Obiekty takie nie zyskują już większej wytrzymałości niż to, co oferuje ranga niżej.
• Ranga S: koszt standardowy rangi S; koszt połowiczny S za podtrzymanie na turę; po złożeniu pieczęci należy kumulować dodatkowo chakrę przez czas równy 8 pieczęciom (łącznie 12); obiekty będące wielkości piętrowych domów, często wymagające dużo wolnej przestrzeni do wytworzenia. Obiekty takie nie zyskują już większej wytrzymałości niż to, co oferuje ranga niżej. Wymagania: Ikiryō no Tatari S

Cienista masa pozwala również tworzyć obiekty bardziej organiczne, z faktycznych tkanek. Nie są to jednak twory "żywe", a jedynie bardzo dobrze odwzorowane marionetki, jakie mogą zostać stworzone w bardzo uproszczonej formie lub, jeśli twórca ma chęci - z funkcjonującymi narządami i tkankami, które chociaż same w sobie zupełnie nic w kwestii ich kontroli nie zmieniają, to pozwalają zostać "domem" dla osób bądź bytów, jakie własnego ciała nie mają bądź są w stanie przemieszczać się pomiędzy nimi np. klan Yamanaka. Ze względu na użyty materiał, nie rozkłada się i nie niszczeje sam z siebie tak długo, jak jest trzymany z dala od wysokich temperatur i światła.

Możliwe jest nadanie tworów bardziej dostosowanego do potrzeb wyglądu, kolorystyki czy niestandardowych mutacji. Poprzez kontakt fizyczny wykonalne jest również użycie na nich techniki już po ich stworzeniu i dokonanie wszelakich modyfikacji, na jakie ta pozwala. Najprostsze z nich można tworzyć trakcie walki tak, jak standardowe obiekty. Bez względu na to, czy ów twór ma być jedynie prostą marionetką, czy bardziej ambitnym "dziełem", czas i koszt jego stworzenia wynosi o rangę wyżej, niż dyktowałyby to powyższe "widełki". Jeśli więc ranga C pozwala tworzyć obiekty wielkości człowieka, cieniste "ciało" będzie z kolei wymagało kosztu standardowego B. Co więcej podtrzymanie takiego tworu to koszt połowiczny danej rangi na turę. Chcąc osiągnąć rozmiary takiego ciała, jakie oferuje ranga S, koszt zamienia się w podwójny S i standardowy S za podtrzymanie na turę.

Cień sam może zadecydować, by użyć tej techniki i ma nad nią taką samą kontrolę jak użytkownik. Może w dowolnym momencie stworzyć sobie własne ciało i przenieść się do niego. Jest to też maksimum, jakie Cień może osiągnąć operując nią ze środka swojego hosta. Po przeniesieniu się do własnego ciała, jest w stanie korzystać z niej w równym stopniu, co host. Wyjątkiem jest sytuacja, w której ubytek chakry zagroził by śmiercią użytkownikowi. Wówczas Cień nie jest w stanie z niej skorzystać.

Ikiryō no Tatari: Kage no Kyūsoku | Wraith’s Curse: Shadow's Rest生霊の祟り・影の休息

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari, Technika Czaso-Przestrzenna

PieczęcieCzas kumulowania chakry jak przy 6 pieczęciach

KosztPotrójny na turę

Zasięg---

Zdolność polega na możliwości chowania się i podróżowania przez "cienie". Jest to jednak określenie dość uproszczone, bowiem cień sam w sobie stanowi jedynie medium i swojego rodzaju przejście pomiędzy światem zewnętrznym, a cienistym sub-wymiarem, do którego prowadzi. Możliwe jest wejście w cudzy cień - zarówno rzucany przez osobę bądź przedmiot. Do cienia może schować się jedynie używający techniki, bez możliwości zabrania ze sobą pasażerów. Jeżeli cień, w jakim osoba się znajduje, zazębia się z innym cieniem - możliwe jest przejście pomiędzy nimi. bez względu na to, ile cienia na siebie nachodzi i czy byłoby to fizycznie możliwe. Oznacza to, że jeżeli nachodzą na siebie bardzo niewielkim fragmentem, dużo mniejszym niż osoba schowana w jednym z nich, dalej może się prześlizgnąć między jednym, a drugim. Podobnie możliwe jest podróżowanie przez niewielkie, nieoświetlone szczeliny nawet wtedy, kiedy normalnie postać nie byłaby w stanie się w nich zmieścić. Największa prędkość poruszania się, jaką można osiągnąć, to szybkość własnego biegu.

Cienisty sub-wymiar wygląda jak ciemna pustka, którego krawędzie będące krawędzią cienia obiektu, w jakim osoba się znajduje, wyglądają jak oświetlone delikatnym, granatowym światłem. Nie ma w nim typowego podłoża, a zamiast tego osoba znajdująca się w nim zdaje się lewitować bez żadnych problemów. Przypomina to przebywanie w próżni, przez którą można przemieszczać się za pomocą własnej woli. Co więcej, patrząc w górę można dostrzec i usłyszeć, co dzieje się "na zewnątrz". Okno nad głowami jest wielkości i kształtu cienia bądź cieni, w jakim osoba się chowa i pozwala dostrzec tyle, na ile pozwoliłoby wyglądanie przed okno o podobnych wymiarach. Stanowi też wyjście. Mrok w miejscach bez światła traktowany jest jak zwykły cień.

W przypadku zniszczenia cienia mocnym światłem i braku innego w odległości do 1m, osoba znajdująca się w nim zostają z niego wyrzucone oraz otrzymuje obrażenia C od poparzeń. Jeśli zaś osoba zostanie siłą wyrzucona z konkretnego cienia, nie może do niego wejść przez kolejne 3 tury. Co więcej, jeżeli cień zostanie zniszczony w momencie wychodzenia i część osoby znajduje się dalej w cieniu, a część nad nim, wtedy to co znajdowało się na powierzchni zostaje odcięte od tego co znajduje się pod powierzchnią. Sytuacja ta ma miejsce nawet przy całkowitym zniszczeniu cienia i wypluciu użytkownika na zewnątrz.

Isshi Tōjin | String Light Formation一糸灯陣

KlasyfikacjaFūinjutsu, Technika Bariery

PieczęcieWąż → Ptak → Dzik → Pieczęć Konfrontacji

KosztRóżny na turę

Zasięg5 metrów

Wymagania---

DodatkoweTechnika kosztuje 10PT

Prosta technika Fūinjutsu, która jednak ma ogromny potencjał, którego limit zależy tak naprawdę od używającego go shinobi. Po złożeniu pieczęci, tak długo jest jest utrzymywana ostatnia pieczęć oraz użytkownik pozostaje w bezruchu, dookoła niego i ofiary tworzone są na ziemi symbole pieczętujące uniemożliwiające ruch ofierze. Technika ma potencjał być dość potężną, by utrzymać nawet osoby o poziomie Kage w ryzach. Podczas jednak korzystania z niej niemożliwe jest używanie żadnych innych technik czy przemieszczanie się użytkownika.

• D: koszt równy standardowemu kosztowi rangi D na turę. Jest w stanie unieruchomić osoby o Sile 4;
• C: koszt równy standardowemu kosztowi rangi C na turę. Po złożeniu pieczęci należy koncentrować chakrę przez czas równy złożeniu jednej pieczęci. Czas ten może być zredukowany przez odpowiednie atuty, wówczas czas składania pieczęci i koncentracji liczony jest jako wspólny. Jest w stanie unieruchomić osoby o Sile 5;
• B: koszt równy standardowemu kosztowi rangi B na turę. Po złożeniu pieczęci należy koncentrować chakrę przez czas równy złożeniu dwóch pieczęci. Czas ten może być zredukowany przez odpowiednie atuty, wówczas czas składania pieczęci i koncentracji liczony jest jako wspólny. Jest w stanie unieruchomić osoby o Sile 6. Wymagania: Fūinjutsu B;
• A: koszt równy standardowemu kosztowi rangi A na turę. Po złożeniu pieczęci należy koncentrować chakrę przez czas równy złożeniu czterech pieczęci. Czas ten może być zredukowany przez odpowiednie atuty, wówczas czas składania pieczęci i koncentracji liczony jest jako wspólny. Jest w stanie unieruchomić osoby o Sile 7. Wymagania: Fūinjutsu A;
• S: koszt równy standardowemu kosztowi rangi S na turę. Po złożeniu pieczęci należy koncentrować chakrę przez czas równy złożeniu jedenastu pieczęci. Czas ten może być zredukowany przez odpowiednie atuty, wówczas czas składania pieczęci i koncentracji liczony jest jako wspólny. Jest w stanie unieruchomić osoby o Sile 8. Wymagania: Fūinjutsu S;

Posiadając rangę B w Fūinjutsu można pominąć dwie pierwsze pieczęci.
Posiadając rangę S w Fūinjutsu technikę można wykonać tylko przy pomocy Pieczęci Konfrontacji.
Posiadając Specjalizację w Fūinjutsu technika jest w stanie unieruchomić osoby, których Siła jest nawet o 1 większa niż opisana wyżej.
Posiadając Sennina Fūinjutsu jesteśmy w stanie wykonać tę technikę wraz z innymi osobami. Wówczas tworzone pieczęci tworzą układ z ofiarą pośrodku. By ktoś mógł się "dołączyć" do tej techniki musi posiadać Fūinjutsu na randze D. Wówczas koszty techniki dzielone są po równi na wszystkie osoby uczestniczące w procesie pieczętowania, acz każda z tych osób także nie może się ruszać i musi utrzymać ostatnią pieczęć.

Ikiryō no Tatari: Kage no Henshin | Wraith’s Curse: Shadow's Shapeshifting生霊の祟り・影の変身

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari, Technika Transformacji

PieczęcieCzas kumulowania chakry jak przy 16 pieczęciach

KosztStandardowy D za przemianę ogólną | Standardowy B za przemianę | Standardowy B na turę za utwardzenie/wzmocnienie

ZasięgNa siebie

Kolejna technika działająca na dwa sposoby, jednak opierająca się na zdolnościach transformacji swojego własnego, cienistego ciała. Pierwsza możliwość stanowi dużo bardziej zaawansowane Henge no Jutsu - z tym, że działające na stałe. Za pomocą tej zdolności, osoba może w dowolnym momencie zmienić swój wygląd, z wykluczeniem koloru skóry, oczu i włosów. Tymi można manipulować w bardzo niewielkim zakresie, jednak ostatecznie po zmianie każde z nich będzie zwyczajnie ciemne. Można próbować zmienić im odcień, jednak nie da się ich rozjaśnić. Tak długo, jak zmiana dotyczy ogólnego wyglądu i nie zmienia wzrostu oraz wagi o więcej niż o 15kg oraz 15cm względem oryginalnych wymiarów, zmiana taka traktowana jest jak użycie techniki rangi D o standardowym koszcie.

W momencie, kiedy zmiany dodają dużo więcej masy czy rozmiaru używającemu bądź zupełnie zmieniają jego kształt i wygląd, wówczas koszty transformacji są inne - wynosi wówczas standardowy B. Nie ma zbyt dużych ograniczeń co do tego, jak bardzo można transformować własne ciało, albowiem w każdym wypadku będzie ono liczone jako "funkcjonalne". Co więcej, takowe modyfikacje wyglądu mogą również skutkować uzyskaniem dodatkowych zdolności, takich jak lot w przypadku skrzydeł czy możliwość owinięcia się komuś wokół ręki za pomocą macek. Takowe transformacje często wyróżniają się dodatkowo tym, że zmodyfikowana część ciała staje się cała czarna. Ponadto płacąc dodatkowy koszt standardowy B na turę, możliwe staje się wzmocnienie wytrzymałości modyfikowanej części ciała tak, jakby zastosowano na nią technikę rangi B.

Kosztem standardowym B możliwa staje się transformacja całego ciała, chociaż jeśli ktoś ma takie życzenie - w cenie transformacji może zmienić jedynie część siebie, czy nawet dokonać niewielkich modyfikacji ciała. Pozwala to na bardzo nietypowe zmiany, jak chociażby podzielenie się niemal na pół, usunięcie własnej tkanki w miejscu, gdzie postać miałaby zostać uderzona czy nawet całkowita transformacja w inną formę życia Możliwe jest tworzenie dodatkowych modyfikacji tak długo, jak ich rozmiar nie sprawia, by osoba zaczęła swoimi rozmiarami przekraczać wielkością słonia. Nie jest też problemem tworzenie większych gabarytowo modyfikacji, nadających postaci dodatkowych cech jak np. skrzydła. Na tej randze możliwe staje się również pomniejszenie swojej osoby, transformując się w coś, co jest zwyczajnie mniejsze od używającego tak długo, jak nie jest mniejsze wielkością od dużego, domowego kota.

Podczas gdy warto zwrócić uwagę na to, czy pole walki pozwala na zwiększenie swoich własnych gabarytów, należy mieć na uwadze jeszcze jedną rzecz: w mocno oświetlonych miejscach np. na pustyni w ciągu dnia, zwłaszcza podczas wysokich temperatur, możliwości techniki zmniejszają się. Wówczas koszt za transformację wzrasta do podwójnego B. To samo dzieje się z kosztami za wzmocnienie modyfikowanej części, potrafiąc zwiększyć ogólne koszty, używając wszystkich możliwości zdolności, nawet do poczwórnego.

Co więcej, jeśli w wyniku przemiany stan fizyczny nie pozwala na składanie pieczęci (np z powodu braku rąk do tego przystosowanych) do innych technik, potrzeba ich składania zostaje zastąpiona czasem kumulacji chakry. Wynosi ona jednak 150% czasu, jaki zajęłoby złożenie odpowiednich pieczęci. Jeśli więc technika posiada ich dla przykładu 10, czas kumulacji wynosi jak przy 15 pieczęciach.

Ikiryō no Tatari: Anshigan | Wraith’s Curse: Darkvision Eye生霊の祟り・暗視

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari

ZasięgWzroku

Zdolność o nazwie, która mówi sama za siebie. Poprawia ona pasywnie wzrok osoby obdarzonej Klątwą na tyle, że w całkowitych ciemnościach widzi niemal tak dobrze, jak zwykli ludzie za dnia. Jest to jednak wizja w odcieniach szarości tak długo, jak nie ma w okolicy żadnego, nawet najmniejszego źródła światła. Pozwala jednak na spokojna egzystencję w miejscach, gdzie ów wroga ciemności zwyczajnie nie ma. W zamian jednak zwykłe światło słoneczne jest bardziej irytujące, a wszelakie bardzo jasne światła jak np. bombki świetlne - bardziej wydajne. Przebywanie na słońcu bez czapki z daszkiem czy okularów przeciwsłonecznych może relatywnie szybko doprowadzić do migreny. Nieco łatwiej również przeoczyć w bardzo oświetlonych miejscach szczegóły, jakie normalnie możliwe, że postaci by nie umknęły.

Posiadając Refleks na poziomie 8, światło słoneczne dalej jest bardziej irytujące dla oczu, niż w przypadku innych osób, jednak szansa na przeoczenie czegoś w dobrze oświetlonym miejscu bądź pomieszczeniu nieznacznie spada.
Posiadając Refleks na poziomie 10, pomimo drażniącej natury światła, percepcja postaci w oświetlonych miejscach bądź pomieszczeniach jest tak samo dobra, jak w całkowitych ciemnościach.

[Tora]

Skarby w ciemności暗闇の中の宝物

PostaciKurama Wakuri, Kurata, Karuta, Zbyszek & Saba'kujaha

Tura14/?

Gryzonie, które zaczęły się pojawiać, zdawały się odsłaniać nowe informacje o jej "ojcu", których wcześniej nie miała. Tatuś lubił gryzonie i to w ilościach, które pewnie wiele osób uznałoby za... chore ilości. Szczęśliwie, nie zdawały się mieć żadnej specjalnej cechy, poza tym, że było ich wiele i najwyraźniej nie miały poszanowania dla swojego własnego życia. Wkrótce także Nara zaczął działać tworząc ogromną ilość szczurzych szaszłyków czy też kebabów wokół Wakuri. Jego kolce zdały się też czasami ruszyć wgłąb tuneli, co dało im chwilę czasu dla siebie, w którym to Nara opuścił kolce wokół Kuramy i ilość szczurzych ciał wręcz wypłynęła z pomieszczenia. Shikō zaś taktycznie się wycofał, by w żaden nie wpaść. Dziewczyna... no cóż, brodziła w tej stercie niemalże po kolana. Na jej sugestię pokręcił głową.

-To bez sensu. - powiedział, jeszcze zanim jego rozmówczyni zdążyła się rozgadać. Wtedy zaś skinął głową. -Dokładnie. Możliwe, że tego typu eksplozja uszkodzi coś jeszcze i może ułatwi im ucieczkę. Nie powinniśmy ryzykować. - zaznaczył, po czym przyjrzał się jej uważnie. -Mówiłaś, że jesteś w stanie wejść w te niewielkie tunele? Może dałabyś radę zobaczyć skąd one się biorą. Zniszczyć źródło, nie sposób dojścia? - zasugerował, całkowicie olewając kwestię techniki, którą zaszczycił jedynie machnięciem ręki w stylu "a idź mi z tym".

Na ten moment nastąpił jednak chwilowy impas. Na jak długo? Nie wiedziała. Nara bowiem jedną ręką utrzymywał jakąś dziwną pieczęć. Niemalże jakby pięść, którą niekiedy się przykłada do brody, gdy się nad czymś rozmyśla. Tylko nie była przy brodzie. I nie zdawał się rozmyślać. Jedynie czekając na to, co postanowi zrobić Wakuri, gdyż sam także dał pewną propozycję. Czy jednak Kurama się na nią zdecyduje?

NPCNara Shikō

NPCSaba'kujaha (Second form)

Info od MG

Kurama Wakuri: 2 150 / 10 850 chakry, jest okej

[Kurama Wakuri]

Jakby to Kurama mogłaby ująć, trochę na przekór wszelakim matematykom - jej pomysły miały plusy dodatnie, jak i ujemne. Żaden z jej planów nie był idealny, niósł jakieś niedogodności i raczej należał do mniej lub bardziej problematycznych. Kiedy więc Nara stwierdził, że jeden z nich jest bez sensu: zapewne sensu nie miał przez ryzyko, jakie niósł. A jakie niósł, sama była mniej lub bardziej świadoma. Nie było jednak aż tak źle, jakby się mogło wydawać. Co prawda sterta gryzoni rosła w zastraszającym tempie, a tych samych nie malało, jednak od słowa do słowa doszli do jakiejś lepszej alternatywy. Nie zawalać tuneli, ale przejść nimi i znaleźć źródło. Brzmiało zdecydowanie jak coś, co leżało w zakresie możliwości Wakuri.

- Tak długo jak jestem obok, mogę utrzymać oba filary. Jeśli jednak w najgorszym razie poradzisz sobie bez nich, mogę spróbować.
Krótka informacja, przy której zerknęła na moment za siebie, ku Shikō, z niewielkim uśmiechem na ustach. A miała powód do zadowolenia, a jakże! Czy bowiem nie mówiła wcześniej, że NAPEWNO znajdzie się coś, przy czym będzie bardziej użyteczna niż talon na broń? Mówiła. Także w kwestii "może wyzwania", była na dobrej drodze, by wygrać. I nie "może wygrać". Co prawda szansa na to, że będzie z tego miała całe nic była kolosalnie duża, ale hej! Liczy się sam fakt, nie potrzebowała z tego tytułu innych profitów. Pomimo tego, dalej uważała na potencjalne szczury, jakie mogłyby się napatoczyć podczas ich rozmowy. Lepiej dmuchać w takich momentach na zimne, definitywnie.

Cały szkopuł leżał w tym, że Wakuri użyteczna dopiero mogła być, bo zadanie leżało i czekało na wykonanie. Z pewnością ściąganie na siebie szczurzego gniewu było coś warte, jednak zdecydowanie obie strony mogły się zgodzić w kwestii, że lepiej, żeby ściągać go na siebie zwyczajnie już nie musiała. Jeśli więc ten odpowiedziałby twierdząco, to nie było powodu, dla którego miałaby zwlekać. Żeby być jednak zupełnie szczerą: nie wiedziała, czy byłaby w stanie te filary utrzymać. Wiedziała, że aby je stworzyć, to wypadałoby widzieć, gdzie. Ale przytrzymać? Czy był jakiś dystans, na jaki mogła się maksymalnie odsunąć, po którym pompowanie w nich własnej chakry traciło sens? Kto wie! W każdym razie jeśli znikną, mogła śmiało powiedzieć "a nie mówiłam?". A jak nie? Tym lepiej dla niego.

W każdym razie to, co wypadałoby zrobić, to skupić chakrę, machnąć nadgarstkiem i wtopić się w cień. "Przepłynąć" przez ciemne pustkowia w kierunku jednego z tuneli, patrząc w górę na gnieżdżące się w środku ciasnego korytarzyka szczury i, praktycznie sunąc najszybciej jak mogła, ruszyć do jego samego końca. Tam też rozejrzałaby się przed zrobieniem czegokolwiek. Gdzie bowiem wyląduje? Co będzie na miejscu? Skąd szczury wychodzą? Jak jej tymczasowe "miejsce pracy" ma wyglądać? Nie zamierzała jednak wychylać się z cienia, obserwując wszystko przez "szklany sufit" nad sobą. Dobrze było zdobyć jakiekolwiek informacje zanim da nieodpowiednim zwierzętom znać, że, w rzeczy samej, mają towarzystwo. Ciężko było niszczyć źródło, nie wiedząc czym jest i jak wygląda. A filary? Zawsze to lepiej, jak są i blokują część szczurów, niż jakby miało ich nie być. Jeśli więc utrzymanie ich byłoby jednak w zasięgu jej możliwości, dalej starałaby się nimi pomóc.

Vanilla chakra2 150

Corrupted chakra10 850 - 100 (Ikiryō no Tatari: Kage no Henshin wzmocnienie) - 100 (Ikiryō no Tatari: Tenchi Kaibyaku B za filary) - 60 (Ikiryō no Tatari: Kage no Kyūsoku) = 10 590

SpecjalizacjaKaton | Fūinjutsu / Uzumaki Fūin | Genjutsu / Jitsuzai Genjutsu | Bukijutsu

► Pokaż Spoiler | Atuty

BukijutsuSpecjalizacja

Ninja przejawia naturalny talent w jednej konkretnej dziedzinie ninpō czy stylu walki. Objawia się to różnego rodzaju "drygiem" do technik tej konkretnej dziedziny bądź stylu walki. W konkretnych stylach i technikach znajduje się opis, w jaki sposób specjalizacja na nie wpływa. Jest to atut obrazujący predyspozycję naszej postaci w konkretnym kierunku.

Uzumaki FūinSpecjalizacja

Ninja przejawia naturalny talent w jednej konkretnej dziedzinie ninpō czy stylu walki. Objawia się to różnego rodzaju "drygiem" do technik tej konkretnej dziedziny bądź stylu walki. W konkretnych stylach i technikach znajduje się opis, w jaki sposób specjalizacja na nie wpływa. Jest to atut obrazujący predyspozycję naszej postaci w konkretnym kierunku.
Mistrzowie Fuinjutsu: Fuinjutsu jest we krwi tego klanu tak bardzo, że są jego mistrzami bez żadnego treningu. Ich dziedzina klanowa oraz Fuinjutsu stanowią jedność i zamiast posiadać i rozwijać oba, rozwijają po prostu "Uzumaki Fūin", do którego wliczają się u nich wszystkie normalne Fuinjutsu. Rozwijanie jednak dwóch dziedzin jako jednej, wymaga posiadania specjalizacji w Uzumaki Fūin. W innym przypadku trzeba je rozwijać oddzielnie.
Posiadając specjalizację w Uzumaki Fūin oraz rozwiniętą ją na poziom S, członkowie tego klanu są w stanie tworzyć potężne łańcuchy stworzone z czystej chakry zdolne powstrzymać nawet Bijū. Jest to wręcz kwintesencja i szczyt możliwości manipulacji czystą chakrą. Mogą być one nawet wykorzystywane jako medium do innych technik, głównie Fuinjutsu lecz nie tylko.

Regeneracja zdrowiaAtut wrodzony

Postać posiada bardzo rozwinięte zdolności regeneracyjne. Drobne rany są w stanie zaleczyć się nawet w trakcie walki, a te poważniejsze leczą się o wiele lepiej. Postać też wolniej się wykrwawia i posiada nieznacznie mniejszą szansę, że otrzymane obrażenia przełożą się na stałe uszkodzenia ciała.

BezszelestnyAtut nabyty

Postać potrafi przemieszczać się niemalże bez wydawania jakiegokolwiek dźwięku. Dzięki temu wręcz idealnie nadaje się do zadań wymagających ciszy i dyskrecji.

Ulepszony zmysł: SłuchAtut nabyty

Atut wielokrotnego wyboru. Oznacza to, że postać ma bardziej wyczulony wybrany zmysł. Atut ten ściśle współpracuje z Refleksem, znacząco zwiększając jego możliwości. Jeżeli atrybut ten umożliwia np. dostrzeżenie szczegółu z dwudziestu metrów - posiadacze tego atutu ze zmysłem wzroku ten sam szczegół dostrzegą z dwukrotnie większej odległości itd. Analogicznie, jeśli wzmocniony zmysł wykrywa coś z dystansu dwudziestu metrów - osoby z wyższą wartością atrybuty Refleks wykryją coś z dalszego dystansu. Wyróżnia się pięć zmysłów:

1. Słuch - wzmocnienie tego zmysłu sprawia, że postać jest bardziej wyczulona na źródła dźwięków dookoła niej. Usłyszy jak trawa się ugina za nią czy oddech oddalonego nawet o dwadzieścia metrów przeciwnika, a podczas snu - może obudzić (jeśli użytkownik tego chce) go nawet najcichszy dźwięk, przez co bardzo ciężko ją zaskoczyć. Jeśli jednak przeciwnik np. ukrywa swój oddech i w miarę możliwości ogranicza wydawane dźwięki, wówczas dystans ten maleje, choć w pobliżu 5 metrów od użytkownika naprawdę trzeba się postarać.

Jednoręczne składanie pieczęciAtut nabyty

Z różnych przyczyn shinobi może mieć zajętą rękę. Jednakże ninjutsu wymagają z reguły wykorzystania pieczęci. Postać z tym atutem jest w stanie pogodzić i jedno, i drugie mogąc składać pieczęci tylko i wyłącznie jedną ręką.

► Pokaż Spoiler | Techniczki

Yomigaere | Risingsヨミガエレ

KlasyfikacjaBukijutsu, Styl Walki

WymaganiaRefleks 7

Niektórzy stawiają w walce na efektywność, inni zaś - efektowność. Przynajmniej takie pierwsze wrażenie można odnieść widząc użycie stylu w akcji. Można śmiało rzec, że pod względem egzekucji, jest dość rzucający się w oczy. Wszystko to przez dwa istotne elementy, jakie tenże łączy. Yomigaere jest stylem, jaki skupia się na używaniu broni drzewcowej głównie jedną ręką. Możliwe jest użycie czasami drugiej, czy rzecz jasna przekładanie jej z dłoni do dłoni, jednak drzewcem operuje w większości przypadków jedna ręka, drugą zostawiając wolną lub do wykonania pojedynczych ruchów celem lepszego spozycjonowania broni. Pozwala to chociażby na składanie pieczęci czy chwycenie innego oręża. Drugim istotnym elementem jest to, jak ów ręka bronią operuje. Ruch tejże w dużej mierze przypomina triki wykonywane przez perkusistów pałeczkami czy nawet zabawę ołówkiem - w ruch wprawiana jest poprzez pracę palców, nadgarstka oraz ramienia, jakie kręcą, obracają i okręcają stosunkowo ciężką do tego broń pomiędzy sobą, wyglądając bardziej jak uliczny pokaz sztuczek niż faktyczny styl walki. Co bardziej wprawieni korzystają również z dolnych kończyn, wybijając części broni w wybranym kierunku dla lepszych efektów. Broń taka znajduje się przeważnie w ciągłym ruchu. Pęd, jaki dzięki temu zachowuje, znakomicie w rękach wytrawnych użytkowników stylu zastępuje siłę, jaka wiąże się z używaniem obu rąk. Dodatkowo rozprasza i utrudnia stwierdzenie, który wymach orężem służy jedynie do jego utrzymania w ruchu, a który jest faktycznym atakiem. Styl ten, przez swoją naturę, wymaga trochę więcej miejsca do poprawnego użycia. Zdecydowanie traci w ciasnych pomieszczeniach.

Ze względu na sposób użycia broni, dominują w niej cięcia - zarówno te mniejsze jak i głębsze, co jest zależne już od rodzaju broni, jej budowy i fizycznych właściwości. Ponieważ jednak broń musi zostać wpierw wprawiona w ruch, przez pierwsze kilka chwil prób jej użycia ciosy traktowane są jakby zostały wykonane z Siłą o 2 mniejszą. Po tym jednak oręż jest cięższy do zatrzymania przez postronnych niż dyktowałaby to logika.

Posiadając Yomigaere na randze B osoba jest wystarczająco wprawiona, by kontrola własnego oręża nie stanowiła wielu tajemnic. Z łatwością przychodzi jej nagła zmiana kierunku, w jakim ta się porusza. Dzięki temu łatwiej też jest zareagować na nagłą zmianę kierunku lotu broni przeciwnika. Ułatwia to również, o ile Refleks osoby na to pozwala, z większą łatwością zbić nadlatującą broń miotaną oraz dystansową. Podobnie ma się z nagłym zatrzymaniem broni, chociażby łapiąc drzewiec całą dłonią bądź np. zapierając o coś jeden z jej końców. Szansa na przypadkowe uderzenie się własną bronią przy poprawnym jej użytkowaniu spada praktycznie do zera.
Posiadając Yomigaere na randze B oraz Refleks 8 broń jest manipulowana z taką finezją, że chociaż jest ona w głównej mierze obracana i ciągle w ruchu, próba zatrzymania jej, uderzenia czy zablokowania nie jest wcale łatwiejsza, niż gdyby ta była dzierżona solidnie oburącz przez obie dłonie użytkownika stylu. Mało klasyczny sposób walki bronią w żaden sposób nie stanowi przez to jego słabości. Trudność z blokowania wynika jednak z tego, jak broń jest manipulowana, a nie z Siłą, z jaką jest obsługiwana. Jeśli ktoś zdąży zablokować taki cios nim broń odpowiednio się rozpędzi, atak będzie odpowiednio osłabiony.
Posiadając Yomigaere na randze S użytkownik jest tak wprawiony w boju, że poprzez używanie oszczędnych, mało zamaszystych ruchów, jest w stanie operować orężem w ciasnych pomieszczeniach bardziej efektywnie, niż normalnie. Dalej jednak wypada trochę gorzej niż style, które specjalizują się w walce w podobnych warunkach.
Posiadając Yomigaere na randze S oraz Refleks 10 możliwa staje się walka dwoma broniami drzewcowymi na raz za pomocą ów stylu.
Posiadając Specjalizację w Bukijutsu wprawianie broni w ruch jest tak naturalne dla użytkownika stylu, że nie tylko od razu jest w stanie wprawić oręż na najwyższe obroty niemal od razu, ale również w przypadku machania bronią jej szybkość jest liczona jak o 1 poziom wyższa. Dodatkowy bonus do statystyki nie łączy się z innymi podobnymi bonusami ze stylów walki.

Ikiryō no Tatari: Tenchi Kaibyaku | Wraith’s Curse: Creation Of Heaven & Earth生霊の祟り・天地開闢

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari

PieczęciePtak → Zając → Smok → Wąż

KosztRóżny

ZasięgWzroku

DodatkoweTechnika kosztuje 20 PT

Zdolność pozwalająca na syntezowanie własnej chakry w cienistą masę, jej formowanie oraz częściową kontrolę. Masa ta należy do nieco nietypowych, zwłaszcza pod kątem innych zdolności tworzących coś z danego elementu. W stanie surowym przypomina zwykłą, całkiem paskudną maź, jaka potraktowana ogniem szybko spala się wydzielając nieprzyjemny zapach. Podczas formowania jest w stanie przyjąć różne właściwości, będąc pod tym kątem plastycznym instrumentem, a nawet symulować pracę żywych tkanek czy organów.

W zależności od włożonej w proces chakry oraz skomplikowania tworu, potrzeba różnej ilości czasu skupienia i jej formowania. Podobnie ma się z jej właściwościami, jakimi można w miarę swobodnie manipulować tak długo, jak nie są to właściwości przekraczające te, jakie można uzyskać fizycznymi i mechanicznymi procesami bez wykorzystania chakry. Dla uproszczenia uznaje się, że zwykłe przedmioty, nawet takie posiadające bardziej fikuśne kształty czy zdobienia, są wykonywane nieporównywalnie szybciej niż żywe tkanki oraz w pełni funkcjonalne organy.

• Ranga E: koszt standardowy rangi E; koszt połowiczny E za podtrzymanie na turę; przedmioty maksymalnie wielkości szklanki bądź talerza. Niewielkie, nie zajmujące wiele miejsca, często zaliczające się jako zwykłe drobiazgi. Niezbyt skomplikowane, często pozbawione ostrych krawędzi. Charakteryzują się wytrzymałością porównywalną z papierem.
• Ranga D: koszt standardowy rangi D; koszt połowiczny D za podtrzymanie na turę; przedmioty większe, takie jak krzesła czy skrzynie. Obiekty wielkości często mniej więcej połowy człowieka, do których można zaliczyć część mebli czy większe przedmioty, jakie ten mógłby spokojnie pochwycić. Mogą być nieco bardziej skomplikowane, posiadając jakieś niewielkie, proste zdobienia czy ostre krawędzie. Charakteryzują się wytrzymałością porównywalną z drewnem. Możliwe jest też nadawanie tworom tekstury i właściwości tekstyliów, tworząc np. ubrania.
• Ranga C: koszt standardowy rangi C; koszt połowiczny C za podtrzymanie na turę; przedmioty wielkości człowieka bądź nieznacznie go przewyższające, jak chociażby większe meble pokroju szafy. Ze względu na swój kształt mogą okazać się trudniejsze w pochwyceniu. Można też spodziewać się po nich bardziej skomplikowanych zdobień czy szczegółów w wykonaniu. Przedmioty przy tak dużym użyciu chakry posiadają wytrzymałość dobrej jakości ceramiki.
• Ranga B: koszt standardowy rangi B; koszt połowiczny B za podtrzymanie na turę; po złożeniu pieczęci należy kumulować dodatkowo chakrę przez czas równy 2 pieczęciom (łącznie 6); obiekty wielkościowo porównywalne do naprawdę szerokich biblioteczek, zdolnych zająć sporą część ściany. Twory takie są w stanie same zastawić standardowej wielkości korytarz, nie zostawiając miejsca ani po bokach, ani pomiędzy górną powierzchnią i sufitem, że o podłodze nie wspominając. Od tego momentu możliwości zdobnicze i odwzorowywanie detali zależy już tylko i wyłącznie od personalnych zdolności samego użytkownika i nie są niczym ograniczone. Obiekty takie charakteryzują się wytrzymałością dobrej jakościowo stali. Możliwe jest jednak nadanie im na tym poziomie również innych właściwości, jak chociażby manipulować jej miękkością czy elastycznością, symulując gumę bądź inne, mniej oczywiste materiały.
• Ranga A: koszt standardowy rangi A; koszt połowiczny A za podtrzymanie na turę; po złożeniu pieczęci należy kumulować dodatkowo chakrę przez czas równy 5 pieczęciom (łącznie 9); obiekty na tyle duże, by mogły same z siebie wypełnić całe pomieszczenie w budynku, czy nawet stanowić niewielką konstrukcję niejako zdatną do zamieszkania - głównie przez wielkość i wytrzymałość. Obiekty takie nie zyskują już większej wytrzymałości niż to, co oferuje ranga niżej.
• Ranga S: koszt standardowy rangi S; koszt połowiczny S za podtrzymanie na turę; po złożeniu pieczęci należy kumulować dodatkowo chakrę przez czas równy 8 pieczęciom (łącznie 12); obiekty będące wielkości piętrowych domów, często wymagające dużo wolnej przestrzeni do wytworzenia. Obiekty takie nie zyskują już większej wytrzymałości niż to, co oferuje ranga niżej. Wymagania: Ikiryō no Tatari S

Cienista masa pozwala również tworzyć obiekty bardziej organiczne, z faktycznych tkanek. Nie są to jednak twory "żywe", a jedynie bardzo dobrze odwzorowane marionetki, jakie mogą zostać stworzone w bardzo uproszczonej formie lub, jeśli twórca ma chęci - z funkcjonującymi narządami i tkankami, które chociaż same w sobie zupełnie nic w kwestii ich kontroli nie zmieniają, to pozwalają zostać "domem" dla osób bądź bytów, jakie własnego ciała nie mają bądź są w stanie przemieszczać się pomiędzy nimi np. klan Yamanaka. Ze względu na użyty materiał, nie rozkłada się i nie niszczeje sam z siebie tak długo, jak jest trzymany z dala od wysokich temperatur i światła.

Możliwe jest nadanie tworów bardziej dostosowanego do potrzeb wyglądu, kolorystyki czy niestandardowych mutacji. Poprzez kontakt fizyczny wykonalne jest również użycie na nich techniki już po ich stworzeniu i dokonanie wszelakich modyfikacji, na jakie ta pozwala. Najprostsze z nich można tworzyć trakcie walki tak, jak standardowe obiekty. Bez względu na to, czy ów twór ma być jedynie prostą marionetką, czy bardziej ambitnym "dziełem", czas i koszt jego stworzenia wynosi o rangę wyżej, niż dyktowałyby to powyższe "widełki". Jeśli więc ranga C pozwala tworzyć obiekty wielkości człowieka, cieniste "ciało" będzie z kolei wymagało kosztu standardowego B. Co więcej podtrzymanie takiego tworu to koszt połowiczny danej rangi na turę. Chcąc osiągnąć rozmiary takiego ciała, jakie oferuje ranga S, koszt zamienia się w podwójny S i standardowy S za podtrzymanie na turę.

Cień sam może zadecydować, by użyć tej techniki i ma nad nią taką samą kontrolę jak użytkownik. Może w dowolnym momencie stworzyć sobie własne ciało i przenieść się do niego. Jest to też maksimum, jakie Cień może osiągnąć operując nią ze środka swojego hosta. Po przeniesieniu się do własnego ciała, jest w stanie korzystać z niej w równym stopniu, co host. Wyjątkiem jest sytuacja, w której ubytek chakry zagroził by śmiercią użytkownikowi. Wówczas Cień nie jest w stanie z niej skorzystać.

Ikiryō no Tatari: Kage no Kyūsoku | Wraith’s Curse: Shadow's Rest生霊の祟り・影の休息

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari, Technika Czaso-Przestrzenna

PieczęcieCzas kumulowania chakry jak przy 6 pieczęciach

KosztPotrójny na turę

Zasięg---

Zdolność polega na możliwości chowania się i podróżowania przez "cienie". Jest to jednak określenie dość uproszczone, bowiem cień sam w sobie stanowi jedynie medium i swojego rodzaju przejście pomiędzy światem zewnętrznym, a cienistym sub-wymiarem, do którego prowadzi. Możliwe jest wejście w cudzy cień - zarówno rzucany przez osobę bądź przedmiot. Do cienia może schować się jedynie używający techniki, bez możliwości zabrania ze sobą pasażerów. Jeżeli cień, w jakim osoba się znajduje, zazębia się z innym cieniem - możliwe jest przejście pomiędzy nimi. bez względu na to, ile cienia na siebie nachodzi i czy byłoby to fizycznie możliwe. Oznacza to, że jeżeli nachodzą na siebie bardzo niewielkim fragmentem, dużo mniejszym niż osoba schowana w jednym z nich, dalej może się prześlizgnąć między jednym, a drugim. Podobnie możliwe jest podróżowanie przez niewielkie, nieoświetlone szczeliny nawet wtedy, kiedy normalnie postać nie byłaby w stanie się w nich zmieścić. Największa prędkość poruszania się, jaką można osiągnąć, to szybkość własnego biegu.

Cienisty sub-wymiar wygląda jak ciemna pustka, którego krawędzie będące krawędzią cienia obiektu, w jakim osoba się znajduje, wyglądają jak oświetlone delikatnym, granatowym światłem. Nie ma w nim typowego podłoża, a zamiast tego osoba znajdująca się w nim zdaje się lewitować bez żadnych problemów. Przypomina to przebywanie w próżni, przez którą można przemieszczać się za pomocą własnej woli. Co więcej, patrząc w górę można dostrzec i usłyszeć, co dzieje się "na zewnątrz". Okno nad głowami jest wielkości i kształtu cienia bądź cieni, w jakim osoba się chowa i pozwala dostrzec tyle, na ile pozwoliłoby wyglądanie przed okno o podobnych wymiarach. Stanowi też wyjście. Mrok w miejscach bez światła traktowany jest jak zwykły cień.

W przypadku zniszczenia cienia mocnym światłem i braku innego w odległości do 1m, osoba znajdująca się w nim zostają z niego wyrzucone oraz otrzymuje obrażenia C od poparzeń. Jeśli zaś osoba zostanie siłą wyrzucona z konkretnego cienia, nie może do niego wejść przez kolejne 3 tury. Co więcej, jeżeli cień zostanie zniszczony w momencie wychodzenia i część osoby znajduje się dalej w cieniu, a część nad nim, wtedy to co znajdowało się na powierzchni zostaje odcięte od tego co znajduje się pod powierzchnią. Sytuacja ta ma miejsce nawet przy całkowitym zniszczeniu cienia i wypluciu użytkownika na zewnątrz.

Ikiryō no Tatari: Kage no Henshin | Wraith’s Curse: Shadow's Shapeshifting生霊の祟り・影の変身

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari, Technika Transformacji

PieczęcieCzas kumulowania chakry jak przy 16 pieczęciach

KosztStandardowy D za przemianę ogólną | Standardowy B za przemianę | Standardowy B na turę za utwardzenie/wzmocnienie

ZasięgNa siebie

Kolejna technika działająca na dwa sposoby, jednak opierająca się na zdolnościach transformacji swojego własnego, cienistego ciała. Pierwsza możliwość stanowi dużo bardziej zaawansowane Henge no Jutsu - z tym, że działające na stałe. Za pomocą tej zdolności, osoba może w dowolnym momencie zmienić swój wygląd, z wykluczeniem koloru skóry, oczu i włosów. Tymi można manipulować w bardzo niewielkim zakresie, jednak ostatecznie po zmianie każde z nich będzie zwyczajnie ciemne. Można próbować zmienić im odcień, jednak nie da się ich rozjaśnić. Tak długo, jak zmiana dotyczy ogólnego wyglądu i nie zmienia wzrostu oraz wagi o więcej niż o 15kg oraz 15cm względem oryginalnych wymiarów, zmiana taka traktowana jest jak użycie techniki rangi D o standardowym koszcie.

W momencie, kiedy zmiany dodają dużo więcej masy czy rozmiaru używającemu bądź zupełnie zmieniają jego kształt i wygląd, wówczas koszty transformacji są inne - wynosi wówczas standardowy B. Nie ma zbyt dużych ograniczeń co do tego, jak bardzo można transformować własne ciało, albowiem w każdym wypadku będzie ono liczone jako "funkcjonalne". Co więcej, takowe modyfikacje wyglądu mogą również skutkować uzyskaniem dodatkowych zdolności, takich jak lot w przypadku skrzydeł czy możliwość owinięcia się komuś wokół ręki za pomocą macek. Takowe transformacje często wyróżniają się dodatkowo tym, że zmodyfikowana część ciała staje się cała czarna. Ponadto płacąc dodatkowy koszt standardowy B na turę, możliwe staje się wzmocnienie wytrzymałości modyfikowanej części ciała tak, jakby zastosowano na nią technikę rangi B.

Kosztem standardowym B możliwa staje się transformacja całego ciała, chociaż jeśli ktoś ma takie życzenie - w cenie transformacji może zmienić jedynie część siebie, czy nawet dokonać niewielkich modyfikacji ciała. Pozwala to na bardzo nietypowe zmiany, jak chociażby podzielenie się niemal na pół, usunięcie własnej tkanki w miejscu, gdzie postać miałaby zostać uderzona czy nawet całkowita transformacja w inną formę życia Możliwe jest tworzenie dodatkowych modyfikacji tak długo, jak ich rozmiar nie sprawia, by osoba zaczęła swoimi rozmiarami przekraczać wielkością słonia. Nie jest też problemem tworzenie większych gabarytowo modyfikacji, nadających postaci dodatkowych cech jak np. skrzydła. Na tej randze możliwe staje się również pomniejszenie swojej osoby, transformując się w coś, co jest zwyczajnie mniejsze od używającego tak długo, jak nie jest mniejsze wielkością od dużego, domowego kota.

Podczas gdy warto zwrócić uwagę na to, czy pole walki pozwala na zwiększenie swoich własnych gabarytów, należy mieć na uwadze jeszcze jedną rzecz: w mocno oświetlonych miejscach np. na pustyni w ciągu dnia, zwłaszcza podczas wysokich temperatur, możliwości techniki zmniejszają się. Wówczas koszt za transformację wzrasta do podwójnego B. To samo dzieje się z kosztami za wzmocnienie modyfikowanej części, potrafiąc zwiększyć ogólne koszty, używając wszystkich możliwości zdolności, nawet do poczwórnego.

Co więcej, jeśli w wyniku przemiany stan fizyczny nie pozwala na składanie pieczęci (np z powodu braku rąk do tego przystosowanych) do innych technik, potrzeba ich składania zostaje zastąpiona czasem kumulacji chakry. Wynosi ona jednak 150% czasu, jaki zajęłoby złożenie odpowiednich pieczęci. Jeśli więc technika posiada ich dla przykładu 10, czas kumulacji wynosi jak przy 15 pieczęciach.

Ikiryō no Tatari: Anshigan | Wraith’s Curse: Darkvision Eye生霊の祟り・暗視

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari

ZasięgWzroku

Zdolność o nazwie, która mówi sama za siebie. Poprawia ona pasywnie wzrok osoby obdarzonej Klątwą na tyle, że w całkowitych ciemnościach widzi niemal tak dobrze, jak zwykli ludzie za dnia. Jest to jednak wizja w odcieniach szarości tak długo, jak nie ma w okolicy żadnego, nawet najmniejszego źródła światła. Pozwala jednak na spokojna egzystencję w miejscach, gdzie ów wroga ciemności zwyczajnie nie ma. W zamian jednak zwykłe światło słoneczne jest bardziej irytujące, a wszelakie bardzo jasne światła jak np. bombki świetlne - bardziej wydajne. Przebywanie na słońcu bez czapki z daszkiem czy okularów przeciwsłonecznych może relatywnie szybko doprowadzić do migreny. Nieco łatwiej również przeoczyć w bardzo oświetlonych miejscach szczegóły, jakie normalnie możliwe, że postaci by nie umknęły.

Posiadając Refleks na poziomie 8, światło słoneczne dalej jest bardziej irytujące dla oczu, niż w przypadku innych osób, jednak szansa na przeoczenie czegoś w dobrze oświetlonym miejscu bądź pomieszczeniu nieznacznie spada.
Posiadając Refleks na poziomie 10, pomimo drażniącej natury światła, percepcja postaci w oświetlonych miejscach bądź pomieszczeniach jest tak samo dobra, jak w całkowitych ciemnościach.

[Tora]

Skarby w ciemności暗闇の中の宝物

PostaciKurama Wakuri, Kurata, Karuta, Zbyszek & Saba'kujaha

Tura15/?

Szybka decyzja odnośnie planów była taka, że należy je zmienić. Alternatywa była jednak przedstawiona i gdy Waku o tym pomyślała, to chyba lepszej opcji nie mieli. Oczywiście... miało to swoje problemy i wątpliwości, którymi postanowiła podzielić się z Narą. W końcu to on sam tu zostanie z armią gryzoni chcących zapewne zagryźć go na amen. Spojrzał na nią z uśmiechem pełnym politowania.

-Dam sobie radę. - powiedział, składając kilka pieczęci na szybko.

Mroczna, cienista energia pojawiła się przed nim i ruszyła do tunelu na ścianie naprzeciwko wejścia. Dwie pozostałe stały w gotowości, zdając się czekać, aż filary padną. Jego wzrok uważnie obserwował wszystkie trzy, skacząc szybko między nimi, gdy Wakuri mogła poczuć się z siebie dumna. Miała być przydatna. Po prawdzie to ona znalazła to pomieszczeni, namówiła kapelusznika by je otworzył i zapewne aktywowała pułapkę ze szczurami. Czy to ona, czy Shikō. Więc w sumie pewnie on sam by nie był w takiej sytuacji. Ale nie miało to znaczenie. Kurama była niezbędna dla planu! I to jej się naprawdę mogło podobać.

Wobec tego ruszyła do korytarza po jej lewej stronie. Filar się utrzymał za nią, a ona widziała wiele szczurzych trucheł nabitych na cień Nary. Ruszyła dalej, jednak w tak niewielkiej przestrzeni szybko dystans zaczął jej się wykrzywiać, aż w końcu natrafiła na coś, co chyba było końcem korytarza. Nie było to pomieszczenie. Po prostu jakby nagle tunel się kończył. Tylko na jego końcu była jakaś notka, której w życiu nie widziała, a dookoła niej cienista masa, podobna do tej, która robi jej za nerkę, zdawała się lekko na nią nachodzić, niczym żyły na żywym organizmie. Zupełnie jakby... oddychała. I gdy jakiś szczur się przecisnął dalej, ta zdawała się na moment ładować mrokiem, zanim nie tworzyła kolejnego szczurzego osobnika.

NPCNara Shikō

NPCSaba'kujaha (Second form)

Info od MG

Kurama Wakuri: 2 150 / 10 590 chakry, jest okej

[Kurama Wakuri]

Zostawianie przyjaciela samego, z bandą żądnych krwi gryzoni zdecydowanie brzmiało w głowie Kuramy jak coś ciut niegrzecznego, jeśli wykonane bez wcześniejszego upewnienia się, że druga strona da sobie radę. Nie spodziewała się jednak, zwłaszcza od pomysłodawcy planu, by miał szczególnie wątpliwości w kwestii jego wprowadzenia. A skoro tak, to nie zważając na cokolwiek zostało wziąć się z życiem za pracę. Podczas gdy Shikō został pozostawiony samemu sobie przed wejściem do pomieszczenia, jakie to Wakuri znalazła, ta sama zaczęła mknąć sobie jednym z tuneli. Część szczurów zdecydowanie padła ofiarą Nary, jaki to przetrzebił ich ilość w korytarzu. Korytarzu, jaki swoją drogą był całkiem długi. Prawie tak, jak podejrzewała, chociaż jeśli filar dalej stał... to może nie aż tak? Tunel w końcu się skończył. Można było spodziewać się wielu rzeczy: czy to jakiegoś Cienia, który niczym strażnik został pomimo śmierci swego pana, chroniąc pomieszczenia swoją małą armią, a może w ogóle jakiegoś legowiska ze szczurzą królową, która to odpowiadałaby za niemalejący problem w interesująco wyglądającym pomieszczeniu. Tymczasem znalazła coś, co zdecydowanie wskazywało na to, że mieli do czynienia z całkiem problematyczną pułapką. Bo właśnie to było pierwsze słowo, jakie przyszło jej do głowy na widok notki. Nie były to naturalne szczury, w naturalnych norach z naturalną nienawiścią w małych, czerwonych ślepiach do wszystkiego, co rusza się, oddycha i ma czelność żyć. Przyjrzała się bliżej zarówno masie, jak i notce i w pierwszym odruchu niewielki grymas wdarł się na jej twarz. Gdyby chciała ją zniszczyć, zapewne wypadałoby ogniem wypalić masę. To jednak, na co była wrażliwa, stanowiło też i słaby punkt samej Kuramy. Niedobrze... No i ogień w tunelu pozbawiłby ją mroku, w jakim się kryła, a chociaż może dałaby radę znaleźć zastępstwo, może nie warto było kusić los aż tak. Albo, jakby to pewnie jej towarzysz stwierdził, nie ma sensu podejmować niepotrzebnego ryzyka.

Z tym, że może nie musiała niszczyć ani masy, ani notki? Gdyby miała zgadywać, masa robiła głównie za źródło "zasilania" dla "mechanizmu", jaki znajdował się w kawałku papieru. Jakiekolwiek pieczęcie znajdowały się na niej, zapewne bez "energii" będą bezużyteczne. A masa bezużyteczna bez notki, jaka mogłaby ją spożytkować. No i, co więcej, im dłużej na notkę patrzyła, tym bardziej kusiło ją zabrać ze sobą. "Rozłożyć" jak zabawkę i zobaczyć, na jakiej zasadzie działa. Może nawet Shikō mógłby o niej coś więcej powiedzieć? Chwyciła za jeden z kunaiów, jakie trzymała w kieszeni, a następnie poczekała, aż nowy szczur zostanie przez pieczęć "wypluty" i pobiegnie dalej. Sama zaś, w trakcie tego krótkiego interwału ładowania energii, zamierzała wyciągnąć dłoń z cienia i kilkoma, szybkimi ruchami odciąć notkę od czarnej masy, oderwać od ściany i po upewnieniu się, z powrotem ze wszystkimi kończynami w środku cienia, że nie wytworzy zaraz kolejnego gryzonia, umieściłaby ją w torbie biodrowej. Gdyby zaś dalej je tworzyła? Spróbowałaby jeszcze, pomiędzy nabijaniem na kunai kolejnych szczurów, zdrapać z notki pozostałości po czarnej masie. To samo z resztą spróbowałaby zrobić z notkami w pozostałych korytarzach, do jakich udałaby się po załatwieniu problemu w tym.

Gorzej, jeśli nie...

Vanilla chakra2 150

Corrupted chakra10 590 - 100 (Ikiryō no Tatari: Kage no Henshin wzmocnienie) - 100 (Ikiryō no Tatari: Tenchi Kaibyaku B za filary) - 60 (Ikiryō no Tatari: Kage no Kyūsoku) = 10 330

SpecjalizacjaKaton | Fūinjutsu / Uzumaki Fūin | Genjutsu / Jitsuzai Genjutsu | Bukijutsu

► Pokaż Spoiler | Atuty

BukijutsuSpecjalizacja

Ninja przejawia naturalny talent w jednej konkretnej dziedzinie ninpō czy stylu walki. Objawia się to różnego rodzaju "drygiem" do technik tej konkretnej dziedziny bądź stylu walki. W konkretnych stylach i technikach znajduje się opis, w jaki sposób specjalizacja na nie wpływa. Jest to atut obrazujący predyspozycję naszej postaci w konkretnym kierunku.

Uzumaki FūinSpecjalizacja

Ninja przejawia naturalny talent w jednej konkretnej dziedzinie ninpō czy stylu walki. Objawia się to różnego rodzaju "drygiem" do technik tej konkretnej dziedziny bądź stylu walki. W konkretnych stylach i technikach znajduje się opis, w jaki sposób specjalizacja na nie wpływa. Jest to atut obrazujący predyspozycję naszej postaci w konkretnym kierunku.
Mistrzowie Fuinjutsu: Fuinjutsu jest we krwi tego klanu tak bardzo, że są jego mistrzami bez żadnego treningu. Ich dziedzina klanowa oraz Fuinjutsu stanowią jedność i zamiast posiadać i rozwijać oba, rozwijają po prostu "Uzumaki Fūin", do którego wliczają się u nich wszystkie normalne Fuinjutsu. Rozwijanie jednak dwóch dziedzin jako jednej, wymaga posiadania specjalizacji w Uzumaki Fūin. W innym przypadku trzeba je rozwijać oddzielnie.
Posiadając specjalizację w Uzumaki Fūin oraz rozwiniętą ją na poziom S, członkowie tego klanu są w stanie tworzyć potężne łańcuchy stworzone z czystej chakry zdolne powstrzymać nawet Bijū. Jest to wręcz kwintesencja i szczyt możliwości manipulacji czystą chakrą. Mogą być one nawet wykorzystywane jako medium do innych technik, głównie Fuinjutsu lecz nie tylko.

Regeneracja zdrowiaAtut wrodzony

Postać posiada bardzo rozwinięte zdolności regeneracyjne. Drobne rany są w stanie zaleczyć się nawet w trakcie walki, a te poważniejsze leczą się o wiele lepiej. Postać też wolniej się wykrwawia i posiada nieznacznie mniejszą szansę, że otrzymane obrażenia przełożą się na stałe uszkodzenia ciała.

BezszelestnyAtut nabyty

Postać potrafi przemieszczać się niemalże bez wydawania jakiegokolwiek dźwięku. Dzięki temu wręcz idealnie nadaje się do zadań wymagających ciszy i dyskrecji.

Ulepszony zmysł: SłuchAtut nabyty

Atut wielokrotnego wyboru. Oznacza to, że postać ma bardziej wyczulony wybrany zmysł. Atut ten ściśle współpracuje z Refleksem, znacząco zwiększając jego możliwości. Jeżeli atrybut ten umożliwia np. dostrzeżenie szczegółu z dwudziestu metrów - posiadacze tego atutu ze zmysłem wzroku ten sam szczegół dostrzegą z dwukrotnie większej odległości itd. Analogicznie, jeśli wzmocniony zmysł wykrywa coś z dystansu dwudziestu metrów - osoby z wyższą wartością atrybuty Refleks wykryją coś z dalszego dystansu. Wyróżnia się pięć zmysłów:

1. Słuch - wzmocnienie tego zmysłu sprawia, że postać jest bardziej wyczulona na źródła dźwięków dookoła niej. Usłyszy jak trawa się ugina za nią czy oddech oddalonego nawet o dwadzieścia metrów przeciwnika, a podczas snu - może obudzić (jeśli użytkownik tego chce) go nawet najcichszy dźwięk, przez co bardzo ciężko ją zaskoczyć. Jeśli jednak przeciwnik np. ukrywa swój oddech i w miarę możliwości ogranicza wydawane dźwięki, wówczas dystans ten maleje, choć w pobliżu 5 metrów od użytkownika naprawdę trzeba się postarać.

Jednoręczne składanie pieczęciAtut nabyty

Z różnych przyczyn shinobi może mieć zajętą rękę. Jednakże ninjutsu wymagają z reguły wykorzystania pieczęci. Postać z tym atutem jest w stanie pogodzić i jedno, i drugie mogąc składać pieczęci tylko i wyłącznie jedną ręką.

► Pokaż Spoiler | Techniczki

Yomigaere | Risingsヨミガエレ

KlasyfikacjaBukijutsu, Styl Walki

WymaganiaRefleks 7

Niektórzy stawiają w walce na efektywność, inni zaś - efektowność. Przynajmniej takie pierwsze wrażenie można odnieść widząc użycie stylu w akcji. Można śmiało rzec, że pod względem egzekucji, jest dość rzucający się w oczy. Wszystko to przez dwa istotne elementy, jakie tenże łączy. Yomigaere jest stylem, jaki skupia się na używaniu broni drzewcowej głównie jedną ręką. Możliwe jest użycie czasami drugiej, czy rzecz jasna przekładanie jej z dłoni do dłoni, jednak drzewcem operuje w większości przypadków jedna ręka, drugą zostawiając wolną lub do wykonania pojedynczych ruchów celem lepszego spozycjonowania broni. Pozwala to chociażby na składanie pieczęci czy chwycenie innego oręża. Drugim istotnym elementem jest to, jak ów ręka bronią operuje. Ruch tejże w dużej mierze przypomina triki wykonywane przez perkusistów pałeczkami czy nawet zabawę ołówkiem - w ruch wprawiana jest poprzez pracę palców, nadgarstka oraz ramienia, jakie kręcą, obracają i okręcają stosunkowo ciężką do tego broń pomiędzy sobą, wyglądając bardziej jak uliczny pokaz sztuczek niż faktyczny styl walki. Co bardziej wprawieni korzystają również z dolnych kończyn, wybijając części broni w wybranym kierunku dla lepszych efektów. Broń taka znajduje się przeważnie w ciągłym ruchu. Pęd, jaki dzięki temu zachowuje, znakomicie w rękach wytrawnych użytkowników stylu zastępuje siłę, jaka wiąże się z używaniem obu rąk. Dodatkowo rozprasza i utrudnia stwierdzenie, który wymach orężem służy jedynie do jego utrzymania w ruchu, a który jest faktycznym atakiem. Styl ten, przez swoją naturę, wymaga trochę więcej miejsca do poprawnego użycia. Zdecydowanie traci w ciasnych pomieszczeniach.

Ze względu na sposób użycia broni, dominują w niej cięcia - zarówno te mniejsze jak i głębsze, co jest zależne już od rodzaju broni, jej budowy i fizycznych właściwości. Ponieważ jednak broń musi zostać wpierw wprawiona w ruch, przez pierwsze kilka chwil prób jej użycia ciosy traktowane są jakby zostały wykonane z Siłą o 2 mniejszą. Po tym jednak oręż jest cięższy do zatrzymania przez postronnych niż dyktowałaby to logika.

Posiadając Yomigaere na randze B osoba jest wystarczająco wprawiona, by kontrola własnego oręża nie stanowiła wielu tajemnic. Z łatwością przychodzi jej nagła zmiana kierunku, w jakim ta się porusza. Dzięki temu łatwiej też jest zareagować na nagłą zmianę kierunku lotu broni przeciwnika. Ułatwia to również, o ile Refleks osoby na to pozwala, z większą łatwością zbić nadlatującą broń miotaną oraz dystansową. Podobnie ma się z nagłym zatrzymaniem broni, chociażby łapiąc drzewiec całą dłonią bądź np. zapierając o coś jeden z jej końców. Szansa na przypadkowe uderzenie się własną bronią przy poprawnym jej użytkowaniu spada praktycznie do zera.
Posiadając Yomigaere na randze B oraz Refleks 8 broń jest manipulowana z taką finezją, że chociaż jest ona w głównej mierze obracana i ciągle w ruchu, próba zatrzymania jej, uderzenia czy zablokowania nie jest wcale łatwiejsza, niż gdyby ta była dzierżona solidnie oburącz przez obie dłonie użytkownika stylu. Mało klasyczny sposób walki bronią w żaden sposób nie stanowi przez to jego słabości. Trudność z blokowania wynika jednak z tego, jak broń jest manipulowana, a nie z Siłą, z jaką jest obsługiwana. Jeśli ktoś zdąży zablokować taki cios nim broń odpowiednio się rozpędzi, atak będzie odpowiednio osłabiony.
Posiadając Yomigaere na randze S użytkownik jest tak wprawiony w boju, że poprzez używanie oszczędnych, mało zamaszystych ruchów, jest w stanie operować orężem w ciasnych pomieszczeniach bardziej efektywnie, niż normalnie. Dalej jednak wypada trochę gorzej niż style, które specjalizują się w walce w podobnych warunkach.
Posiadając Yomigaere na randze S oraz Refleks 10 możliwa staje się walka dwoma broniami drzewcowymi na raz za pomocą ów stylu.
Posiadając Specjalizację w Bukijutsu wprawianie broni w ruch jest tak naturalne dla użytkownika stylu, że nie tylko od razu jest w stanie wprawić oręż na najwyższe obroty niemal od razu, ale również w przypadku machania bronią jej szybkość jest liczona jak o 1 poziom wyższa. Dodatkowy bonus do statystyki nie łączy się z innymi podobnymi bonusami ze stylów walki.

Ikiryō no Tatari: Tenchi Kaibyaku | Wraith’s Curse: Creation Of Heaven & Earth生霊の祟り・天地開闢

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari

PieczęciePtak → Zając → Smok → Wąż

KosztRóżny

ZasięgWzroku

DodatkoweTechnika kosztuje 20 PT

Zdolność pozwalająca na syntezowanie własnej chakry w cienistą masę, jej formowanie oraz częściową kontrolę. Masa ta należy do nieco nietypowych, zwłaszcza pod kątem innych zdolności tworzących coś z danego elementu. W stanie surowym przypomina zwykłą, całkiem paskudną maź, jaka potraktowana ogniem szybko spala się wydzielając nieprzyjemny zapach. Podczas formowania jest w stanie przyjąć różne właściwości, będąc pod tym kątem plastycznym instrumentem, a nawet symulować pracę żywych tkanek czy organów.

W zależności od włożonej w proces chakry oraz skomplikowania tworu, potrzeba różnej ilości czasu skupienia i jej formowania. Podobnie ma się z jej właściwościami, jakimi można w miarę swobodnie manipulować tak długo, jak nie są to właściwości przekraczające te, jakie można uzyskać fizycznymi i mechanicznymi procesami bez wykorzystania chakry. Dla uproszczenia uznaje się, że zwykłe przedmioty, nawet takie posiadające bardziej fikuśne kształty czy zdobienia, są wykonywane nieporównywalnie szybciej niż żywe tkanki oraz w pełni funkcjonalne organy.

• Ranga E: koszt standardowy rangi E; koszt połowiczny E za podtrzymanie na turę; przedmioty maksymalnie wielkości szklanki bądź talerza. Niewielkie, nie zajmujące wiele miejsca, często zaliczające się jako zwykłe drobiazgi. Niezbyt skomplikowane, często pozbawione ostrych krawędzi. Charakteryzują się wytrzymałością porównywalną z papierem.
• Ranga D: koszt standardowy rangi D; koszt połowiczny D za podtrzymanie na turę; przedmioty większe, takie jak krzesła czy skrzynie. Obiekty wielkości często mniej więcej połowy człowieka, do których można zaliczyć część mebli czy większe przedmioty, jakie ten mógłby spokojnie pochwycić. Mogą być nieco bardziej skomplikowane, posiadając jakieś niewielkie, proste zdobienia czy ostre krawędzie. Charakteryzują się wytrzymałością porównywalną z drewnem. Możliwe jest też nadawanie tworom tekstury i właściwości tekstyliów, tworząc np. ubrania.
• Ranga C: koszt standardowy rangi C; koszt połowiczny C za podtrzymanie na turę; przedmioty wielkości człowieka bądź nieznacznie go przewyższające, jak chociażby większe meble pokroju szafy. Ze względu na swój kształt mogą okazać się trudniejsze w pochwyceniu. Można też spodziewać się po nich bardziej skomplikowanych zdobień czy szczegółów w wykonaniu. Przedmioty przy tak dużym użyciu chakry posiadają wytrzymałość dobrej jakości ceramiki.
• Ranga B: koszt standardowy rangi B; koszt połowiczny B za podtrzymanie na turę; po złożeniu pieczęci należy kumulować dodatkowo chakrę przez czas równy 2 pieczęciom (łącznie 6); obiekty wielkościowo porównywalne do naprawdę szerokich biblioteczek, zdolnych zająć sporą część ściany. Twory takie są w stanie same zastawić standardowej wielkości korytarz, nie zostawiając miejsca ani po bokach, ani pomiędzy górną powierzchnią i sufitem, że o podłodze nie wspominając. Od tego momentu możliwości zdobnicze i odwzorowywanie detali zależy już tylko i wyłącznie od personalnych zdolności samego użytkownika i nie są niczym ograniczone. Obiekty takie charakteryzują się wytrzymałością dobrej jakościowo stali. Możliwe jest jednak nadanie im na tym poziomie również innych właściwości, jak chociażby manipulować jej miękkością czy elastycznością, symulując gumę bądź inne, mniej oczywiste materiały.
• Ranga A: koszt standardowy rangi A; koszt połowiczny A za podtrzymanie na turę; po złożeniu pieczęci należy kumulować dodatkowo chakrę przez czas równy 5 pieczęciom (łącznie 9); obiekty na tyle duże, by mogły same z siebie wypełnić całe pomieszczenie w budynku, czy nawet stanowić niewielką konstrukcję niejako zdatną do zamieszkania - głównie przez wielkość i wytrzymałość. Obiekty takie nie zyskują już większej wytrzymałości niż to, co oferuje ranga niżej.
• Ranga S: koszt standardowy rangi S; koszt połowiczny S za podtrzymanie na turę; po złożeniu pieczęci należy kumulować dodatkowo chakrę przez czas równy 8 pieczęciom (łącznie 12); obiekty będące wielkości piętrowych domów, często wymagające dużo wolnej przestrzeni do wytworzenia. Obiekty takie nie zyskują już większej wytrzymałości niż to, co oferuje ranga niżej. Wymagania: Ikiryō no Tatari S

Cienista masa pozwala również tworzyć obiekty bardziej organiczne, z faktycznych tkanek. Nie są to jednak twory "żywe", a jedynie bardzo dobrze odwzorowane marionetki, jakie mogą zostać stworzone w bardzo uproszczonej formie lub, jeśli twórca ma chęci - z funkcjonującymi narządami i tkankami, które chociaż same w sobie zupełnie nic w kwestii ich kontroli nie zmieniają, to pozwalają zostać "domem" dla osób bądź bytów, jakie własnego ciała nie mają bądź są w stanie przemieszczać się pomiędzy nimi np. klan Yamanaka. Ze względu na użyty materiał, nie rozkłada się i nie niszczeje sam z siebie tak długo, jak jest trzymany z dala od wysokich temperatur i światła.

Możliwe jest nadanie tworów bardziej dostosowanego do potrzeb wyglądu, kolorystyki czy niestandardowych mutacji. Poprzez kontakt fizyczny wykonalne jest również użycie na nich techniki już po ich stworzeniu i dokonanie wszelakich modyfikacji, na jakie ta pozwala. Najprostsze z nich można tworzyć trakcie walki tak, jak standardowe obiekty. Bez względu na to, czy ów twór ma być jedynie prostą marionetką, czy bardziej ambitnym "dziełem", czas i koszt jego stworzenia wynosi o rangę wyżej, niż dyktowałyby to powyższe "widełki". Jeśli więc ranga C pozwala tworzyć obiekty wielkości człowieka, cieniste "ciało" będzie z kolei wymagało kosztu standardowego B. Co więcej podtrzymanie takiego tworu to koszt połowiczny danej rangi na turę. Chcąc osiągnąć rozmiary takiego ciała, jakie oferuje ranga S, koszt zamienia się w podwójny S i standardowy S za podtrzymanie na turę.

Cień sam może zadecydować, by użyć tej techniki i ma nad nią taką samą kontrolę jak użytkownik. Może w dowolnym momencie stworzyć sobie własne ciało i przenieść się do niego. Jest to też maksimum, jakie Cień może osiągnąć operując nią ze środka swojego hosta. Po przeniesieniu się do własnego ciała, jest w stanie korzystać z niej w równym stopniu, co host. Wyjątkiem jest sytuacja, w której ubytek chakry zagroził by śmiercią użytkownikowi. Wówczas Cień nie jest w stanie z niej skorzystać.

Ikiryō no Tatari: Kage no Kyūsoku | Wraith’s Curse: Shadow's Rest生霊の祟り・影の休息

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari, Technika Czaso-Przestrzenna

PieczęcieCzas kumulowania chakry jak przy 6 pieczęciach

KosztPotrójny na turę

Zasięg---

Zdolność polega na możliwości chowania się i podróżowania przez "cienie". Jest to jednak określenie dość uproszczone, bowiem cień sam w sobie stanowi jedynie medium i swojego rodzaju przejście pomiędzy światem zewnętrznym, a cienistym sub-wymiarem, do którego prowadzi. Możliwe jest wejście w cudzy cień - zarówno rzucany przez osobę bądź przedmiot. Do cienia może schować się jedynie używający techniki, bez możliwości zabrania ze sobą pasażerów. Jeżeli cień, w jakim osoba się znajduje, zazębia się z innym cieniem - możliwe jest przejście pomiędzy nimi. bez względu na to, ile cienia na siebie nachodzi i czy byłoby to fizycznie możliwe. Oznacza to, że jeżeli nachodzą na siebie bardzo niewielkim fragmentem, dużo mniejszym niż osoba schowana w jednym z nich, dalej może się prześlizgnąć między jednym, a drugim. Podobnie możliwe jest podróżowanie przez niewielkie, nieoświetlone szczeliny nawet wtedy, kiedy normalnie postać nie byłaby w stanie się w nich zmieścić. Największa prędkość poruszania się, jaką można osiągnąć, to szybkość własnego biegu.

Cienisty sub-wymiar wygląda jak ciemna pustka, którego krawędzie będące krawędzią cienia obiektu, w jakim osoba się znajduje, wyglądają jak oświetlone delikatnym, granatowym światłem. Nie ma w nim typowego podłoża, a zamiast tego osoba znajdująca się w nim zdaje się lewitować bez żadnych problemów. Przypomina to przebywanie w próżni, przez którą można przemieszczać się za pomocą własnej woli. Co więcej, patrząc w górę można dostrzec i usłyszeć, co dzieje się "na zewnątrz". Okno nad głowami jest wielkości i kształtu cienia bądź cieni, w jakim osoba się chowa i pozwala dostrzec tyle, na ile pozwoliłoby wyglądanie przed okno o podobnych wymiarach. Stanowi też wyjście. Mrok w miejscach bez światła traktowany jest jak zwykły cień.

W przypadku zniszczenia cienia mocnym światłem i braku innego w odległości do 1m, osoba znajdująca się w nim zostają z niego wyrzucone oraz otrzymuje obrażenia C od poparzeń. Jeśli zaś osoba zostanie siłą wyrzucona z konkretnego cienia, nie może do niego wejść przez kolejne 3 tury. Co więcej, jeżeli cień zostanie zniszczony w momencie wychodzenia i część osoby znajduje się dalej w cieniu, a część nad nim, wtedy to co znajdowało się na powierzchni zostaje odcięte od tego co znajduje się pod powierzchnią. Sytuacja ta ma miejsce nawet przy całkowitym zniszczeniu cienia i wypluciu użytkownika na zewnątrz.

Ikiryō no Tatari: Kage no Henshin | Wraith’s Curse: Shadow's Shapeshifting生霊の祟り・影の変身

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari, Technika Transformacji

PieczęcieCzas kumulowania chakry jak przy 16 pieczęciach

KosztStandardowy D za przemianę ogólną | Standardowy B za przemianę | Standardowy B na turę za utwardzenie/wzmocnienie

ZasięgNa siebie

Kolejna technika działająca na dwa sposoby, jednak opierająca się na zdolnościach transformacji swojego własnego, cienistego ciała. Pierwsza możliwość stanowi dużo bardziej zaawansowane Henge no Jutsu - z tym, że działające na stałe. Za pomocą tej zdolności, osoba może w dowolnym momencie zmienić swój wygląd, z wykluczeniem koloru skóry, oczu i włosów. Tymi można manipulować w bardzo niewielkim zakresie, jednak ostatecznie po zmianie każde z nich będzie zwyczajnie ciemne. Można próbować zmienić im odcień, jednak nie da się ich rozjaśnić. Tak długo, jak zmiana dotyczy ogólnego wyglądu i nie zmienia wzrostu oraz wagi o więcej niż o 15kg oraz 15cm względem oryginalnych wymiarów, zmiana taka traktowana jest jak użycie techniki rangi D o standardowym koszcie.

W momencie, kiedy zmiany dodają dużo więcej masy czy rozmiaru używającemu bądź zupełnie zmieniają jego kształt i wygląd, wówczas koszty transformacji są inne - wynosi wówczas standardowy B. Nie ma zbyt dużych ograniczeń co do tego, jak bardzo można transformować własne ciało, albowiem w każdym wypadku będzie ono liczone jako "funkcjonalne". Co więcej, takowe modyfikacje wyglądu mogą również skutkować uzyskaniem dodatkowych zdolności, takich jak lot w przypadku skrzydeł czy możliwość owinięcia się komuś wokół ręki za pomocą macek. Takowe transformacje często wyróżniają się dodatkowo tym, że zmodyfikowana część ciała staje się cała czarna. Ponadto płacąc dodatkowy koszt standardowy B na turę, możliwe staje się wzmocnienie wytrzymałości modyfikowanej części ciała tak, jakby zastosowano na nią technikę rangi B.

Kosztem standardowym B możliwa staje się transformacja całego ciała, chociaż jeśli ktoś ma takie życzenie - w cenie transformacji może zmienić jedynie część siebie, czy nawet dokonać niewielkich modyfikacji ciała. Pozwala to na bardzo nietypowe zmiany, jak chociażby podzielenie się niemal na pół, usunięcie własnej tkanki w miejscu, gdzie postać miałaby zostać uderzona czy nawet całkowita transformacja w inną formę życia Możliwe jest tworzenie dodatkowych modyfikacji tak długo, jak ich rozmiar nie sprawia, by osoba zaczęła swoimi rozmiarami przekraczać wielkością słonia. Nie jest też problemem tworzenie większych gabarytowo modyfikacji, nadających postaci dodatkowych cech jak np. skrzydła. Na tej randze możliwe staje się również pomniejszenie swojej osoby, transformując się w coś, co jest zwyczajnie mniejsze od używającego tak długo, jak nie jest mniejsze wielkością od dużego, domowego kota.

Podczas gdy warto zwrócić uwagę na to, czy pole walki pozwala na zwiększenie swoich własnych gabarytów, należy mieć na uwadze jeszcze jedną rzecz: w mocno oświetlonych miejscach np. na pustyni w ciągu dnia, zwłaszcza podczas wysokich temperatur, możliwości techniki zmniejszają się. Wówczas koszt za transformację wzrasta do podwójnego B. To samo dzieje się z kosztami za wzmocnienie modyfikowanej części, potrafiąc zwiększyć ogólne koszty, używając wszystkich możliwości zdolności, nawet do poczwórnego.

Co więcej, jeśli w wyniku przemiany stan fizyczny nie pozwala na składanie pieczęci (np z powodu braku rąk do tego przystosowanych) do innych technik, potrzeba ich składania zostaje zastąpiona czasem kumulacji chakry. Wynosi ona jednak 150% czasu, jaki zajęłoby złożenie odpowiednich pieczęci. Jeśli więc technika posiada ich dla przykładu 10, czas kumulacji wynosi jak przy 15 pieczęciach.

Ikiryō no Tatari: Anshigan | Wraith’s Curse: Darkvision Eye生霊の祟り・暗視

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari

ZasięgWzroku

Zdolność o nazwie, która mówi sama za siebie. Poprawia ona pasywnie wzrok osoby obdarzonej Klątwą na tyle, że w całkowitych ciemnościach widzi niemal tak dobrze, jak zwykli ludzie za dnia. Jest to jednak wizja w odcieniach szarości tak długo, jak nie ma w okolicy żadnego, nawet najmniejszego źródła światła. Pozwala jednak na spokojna egzystencję w miejscach, gdzie ów wroga ciemności zwyczajnie nie ma. W zamian jednak zwykłe światło słoneczne jest bardziej irytujące, a wszelakie bardzo jasne światła jak np. bombki świetlne - bardziej wydajne. Przebywanie na słońcu bez czapki z daszkiem czy okularów przeciwsłonecznych może relatywnie szybko doprowadzić do migreny. Nieco łatwiej również przeoczyć w bardzo oświetlonych miejscach szczegóły, jakie normalnie możliwe, że postaci by nie umknęły.

Posiadając Refleks na poziomie 8, światło słoneczne dalej jest bardziej irytujące dla oczu, niż w przypadku innych osób, jednak szansa na przeoczenie czegoś w dobrze oświetlonym miejscu bądź pomieszczeniu nieznacznie spada.
Posiadając Refleks na poziomie 10, pomimo drażniącej natury światła, percepcja postaci w oświetlonych miejscach bądź pomieszczeniach jest tak samo dobra, jak w całkowitych ciemnościach.

[Tora]

Skarby w ciemności暗闇の中の宝物

PostaciKurama Wakuri, Kurata, Karuta, Zbyszek & Saba'kujaha

Tura16/?

Plan ustalony, dogadany i najwyraźniej satysfakcjonujący całe dwie strony tej dyskusji. Wakuri miała wrażenie, zwłaszcza po ich wcześniejszej przygodzie w Baibai, że Nara by sobie poradził. Czy to w razie problemów uciekając przed zagrożeniem, czy to wykorzystując swoje zdolności jako silny weteran shinobi bo przeciwstawienia się przeciwnościom losu. W tym wszystkim Kurama zdawała się być tą przysłowiową "kulą u nogi", choć w tym momencie za zadanie mieli grać w kręgle. I ona była jedyną kulą, którą mogli w tym celu wykorzystać. Czyli innymi słowy - była niezbędna.

Ruszyła tajemniczym tunelem, dzięki swoim rozmiarom mieszcząc się w niewielkiej przestrzeni i omijając wszelkie przeszkody oraz wrogów, aż natrafiła na notkę. Jej widok był... nieciekawy, a pierwsza myśl? Jeszcze nieciekawsza. Jeśli miałaby ją spalić to faktycznie - w tunelu nie było by mroku. I zostałaby ona zmaterializowana. I doskonale wiedziała, że jej ciało by się w tym tunelu nie zmieściło. Było więc myśleć nad inną alternatywą. Zaczęła przyglądać się notce i niczym pewien prawdziwy kapelusznik stwierdzić, że ciekawie byłoby znaleźć nowy obiekt eksperymentów. Nową zabawkę. Założyła, że masa zapewniała notce energię. Więc chwyciła za kunai i gdy miała okazję sprawnymi ruchami odcięła notkę od masy i chwyciła, chcąc ją zerwać. Tylko... nie miała na to siły. Notka była niezwykle mocno przytwierdzona, a gdy pojawił się następny szczur, ugryzł ją w dłoń. Mogła ją wycofać, tylko czy chciała? Zwłaszcza z łuskami, które "przytankowały" te obrażenia?

Pomijając jednak porażkę z odczepieniem notki, na której już nie było śladów cienistej masy, a która wciąż się trzymała i przywoływała szczury, dostrzegła kilka symboli. "Kanał" znajdował się na środku, otoczony innymi, którym się za bardzo nie zdołała przyjrzeć w tym wszystkim. Tylko no właśnie. Co planuje wykonać dalej?

NPCNara Shikō

NPCSaba'kujaha (Second form)

Info od MG

Kurama Wakuri: 2 150 / 10 330 chakry, jest okej

[Kurama Wakuri]

Jak to ktoś mądry kiedyś powiedział, i to nawet nie Wakuri: nie ma rzeczy czy osób nieprzydatnych. Są co najwyżej sytuacje, w jakich takowi są. Obecna zaś? Zdecydowanie wpisywała się w grono tych, gdzie zdolności Kuramy mogły zalśnić. Byle z umiarem, co by biednych oczu dziewczyny niepotrzebnie nie męczyć. Dotarcie na miejsce można było uznać za sukces. Odcięcie kartki od reszty masy też, jednak zdecydowanie nie załatwiało to jeszcze problemu. Oderwanie zaś? Zakończone absolutnym fiaskiem, bowiem był to moment, w jakim Wakuri została uświadomiona o bardzo istotnym, oczywistym fakcie, jaki na co dzień raczej nie zaprzątał jej głowy: była słaba. I to nie słaba jako "bezużyteczna", a słaba w kontekście nie posiadaniu wielu sił w swoich szczupłych ramionach. Jej siłowanie się z kawałkiem kartki zostało też szybko przerwane przez kolejnego szczurka.

- A...ła...?
Wymsknęło jej się w pierwszym odruchu, nim jej umysł zorientował się, że nie tylko ugryzienie przez szczurka nie powinno ją boleć. W rzeczy samej bowiem, nic nie poczuła pomimo tego, czego podświadomie spodziewała się po niezapowiedzianej próbie wbicia w nią szczurzych zębisk. Patrząc na tego małego, samotnego szczurka, jaki starał się przebić przez jej łuski, a którego nie śpieszyło jej się przepołowić na pół, nawet się uśmiechnęła ciepło z cichym:

- Całkiem urocze.
...rzuconym cicho pod nosem. Może to właśnie to? Może zamiast dalej pamiętać Hanesawie tego obiecanego-ale-nie pieska, to może powinna złapać sobie szczurka jako zwierzątko? Co by jednak nie powiedzieć, szczury Sukatsu i tak nie wyglądały na takie, jakie szłoby oswoić. Były problemem, a problemów wypadałoby jakoś się pozbyć. Może nie koniecznie od razu siłą, jednak w ich wypadku nie miała szczególnie wielu opcji. Wolną ręką, puszczając naginatę i pozwalając jej lewitować w pustce wokół niej, ponownie złożyła kilka pieczęci i trochę "ściągając" od Shikō, zamierzała stworzyć z cienia kolec, jakim mogłaby przebić szczurka czy dwa, gdyby kolejny w międzyczasie wyszedł z notki, samej próbując ostrzem kawałek papieru podważyć i odciąć go od czegokolwiek, co ją trzyma. Ów kolcami zaś eliminowałaby kolejne szczurki, kupując sobie czas, a niszcząc ów cieniste kolce w momencie, kiedy spełnią swoje zadanie. Byłoby niewygodnie, jakby w którymś momencie zalała nimi cały niewielki tunel.

Szansa na to, że będzie to szło jak krew z nosa była mimo wszystko jednak duża. Sama zaś, chociaż wierzyła w Nare i to, że sobie poradzi, nie czuła się nazbyt dobrze z zostawianiem go samemu sobie. Gdyby więc wykrawanie notki niczym naklejki z ceną z nowego nabytku prosto ze sklepu szło opornie, raz jeszcze złożyłaby wolną dłonią pieczęcie kończąc je swoim specyficznym machnięciem nadgarstkiem, chcąc stworzyć pomiędzy notką, a ścianą, cienistą "płytkę". Tak, by zmieścić ją pomiędzy tym, co notkę mocuje, a ścianę. A że sama płytka nie miała być do niczego prócz tyłu notki przyczepiona, to liczyła na jej odpadnięcie od ściany i możliwość zabrania jej w ciemne czeluści własnej "kryjówki". Gorzej, jeśli dalej będzie produkować szczury na potęgę. Ale hej, na pewno nie! Nie miałoby to sensu, prawda? To tylko kawałek papieru z kilkoma magicznymi obrazkami, jakich do końca nie rozumiała. Jak ją oderwie od ściany i weźmie z dala od tej ciemnej masy, to NA PEWNO już wszystko będzie dobrze. I będzie mogła to samo zrobić z resztą!

Vanilla chakra2 150

Corrupted chakra10 330 - 100 (Ikiryō no Tatari: Kage no Henshin wzmocnienie) - 100 (Ikiryō no Tatari: Tenchi Kaibyaku B za filary, w tym cieniste kolce do przebijania szczurków za darmo rangi D, i za potencjalną płytkę D w sumie też) - 60 (Ikiryō no Tatari: Kage no Kyūsoku) = 10 070

SpecjalizacjaKaton | Fūinjutsu / Uzumaki Fūin | Genjutsu / Jitsuzai Genjutsu | Bukijutsu

► Pokaż Spoiler | Atuty

BukijutsuSpecjalizacja

Ninja przejawia naturalny talent w jednej konkretnej dziedzinie ninpō czy stylu walki. Objawia się to różnego rodzaju "drygiem" do technik tej konkretnej dziedziny bądź stylu walki. W konkretnych stylach i technikach znajduje się opis, w jaki sposób specjalizacja na nie wpływa. Jest to atut obrazujący predyspozycję naszej postaci w konkretnym kierunku.

Uzumaki FūinSpecjalizacja

Ninja przejawia naturalny talent w jednej konkretnej dziedzinie ninpō czy stylu walki. Objawia się to różnego rodzaju "drygiem" do technik tej konkretnej dziedziny bądź stylu walki. W konkretnych stylach i technikach znajduje się opis, w jaki sposób specjalizacja na nie wpływa. Jest to atut obrazujący predyspozycję naszej postaci w konkretnym kierunku.
Mistrzowie Fuinjutsu: Fuinjutsu jest we krwi tego klanu tak bardzo, że są jego mistrzami bez żadnego treningu. Ich dziedzina klanowa oraz Fuinjutsu stanowią jedność i zamiast posiadać i rozwijać oba, rozwijają po prostu "Uzumaki Fūin", do którego wliczają się u nich wszystkie normalne Fuinjutsu. Rozwijanie jednak dwóch dziedzin jako jednej, wymaga posiadania specjalizacji w Uzumaki Fūin. W innym przypadku trzeba je rozwijać oddzielnie.
Posiadając specjalizację w Uzumaki Fūin oraz rozwiniętą ją na poziom S, członkowie tego klanu są w stanie tworzyć potężne łańcuchy stworzone z czystej chakry zdolne powstrzymać nawet Bijū. Jest to wręcz kwintesencja i szczyt możliwości manipulacji czystą chakrą. Mogą być one nawet wykorzystywane jako medium do innych technik, głównie Fuinjutsu lecz nie tylko.

Regeneracja zdrowiaAtut wrodzony

Postać posiada bardzo rozwinięte zdolności regeneracyjne. Drobne rany są w stanie zaleczyć się nawet w trakcie walki, a te poważniejsze leczą się o wiele lepiej. Postać też wolniej się wykrwawia i posiada nieznacznie mniejszą szansę, że otrzymane obrażenia przełożą się na stałe uszkodzenia ciała.

BezszelestnyAtut nabyty

Postać potrafi przemieszczać się niemalże bez wydawania jakiegokolwiek dźwięku. Dzięki temu wręcz idealnie nadaje się do zadań wymagających ciszy i dyskrecji.

Ulepszony zmysł: SłuchAtut nabyty

Atut wielokrotnego wyboru. Oznacza to, że postać ma bardziej wyczulony wybrany zmysł. Atut ten ściśle współpracuje z Refleksem, znacząco zwiększając jego możliwości. Jeżeli atrybut ten umożliwia np. dostrzeżenie szczegółu z dwudziestu metrów - posiadacze tego atutu ze zmysłem wzroku ten sam szczegół dostrzegą z dwukrotnie większej odległości itd. Analogicznie, jeśli wzmocniony zmysł wykrywa coś z dystansu dwudziestu metrów - osoby z wyższą wartością atrybuty Refleks wykryją coś z dalszego dystansu. Wyróżnia się pięć zmysłów:

1. Słuch - wzmocnienie tego zmysłu sprawia, że postać jest bardziej wyczulona na źródła dźwięków dookoła niej. Usłyszy jak trawa się ugina za nią czy oddech oddalonego nawet o dwadzieścia metrów przeciwnika, a podczas snu - może obudzić (jeśli użytkownik tego chce) go nawet najcichszy dźwięk, przez co bardzo ciężko ją zaskoczyć. Jeśli jednak przeciwnik np. ukrywa swój oddech i w miarę możliwości ogranicza wydawane dźwięki, wówczas dystans ten maleje, choć w pobliżu 5 metrów od użytkownika naprawdę trzeba się postarać.

Jednoręczne składanie pieczęciAtut nabyty

Z różnych przyczyn shinobi może mieć zajętą rękę. Jednakże ninjutsu wymagają z reguły wykorzystania pieczęci. Postać z tym atutem jest w stanie pogodzić i jedno, i drugie mogąc składać pieczęci tylko i wyłącznie jedną ręką.

► Pokaż Spoiler | Techniczki

Yomigaere | Risingsヨミガエレ

KlasyfikacjaBukijutsu, Styl Walki

WymaganiaRefleks 7

Niektórzy stawiają w walce na efektywność, inni zaś - efektowność. Przynajmniej takie pierwsze wrażenie można odnieść widząc użycie stylu w akcji. Można śmiało rzec, że pod względem egzekucji, jest dość rzucający się w oczy. Wszystko to przez dwa istotne elementy, jakie tenże łączy. Yomigaere jest stylem, jaki skupia się na używaniu broni drzewcowej głównie jedną ręką. Możliwe jest użycie czasami drugiej, czy rzecz jasna przekładanie jej z dłoni do dłoni, jednak drzewcem operuje w większości przypadków jedna ręka, drugą zostawiając wolną lub do wykonania pojedynczych ruchów celem lepszego spozycjonowania broni. Pozwala to chociażby na składanie pieczęci czy chwycenie innego oręża. Drugim istotnym elementem jest to, jak ów ręka bronią operuje. Ruch tejże w dużej mierze przypomina triki wykonywane przez perkusistów pałeczkami czy nawet zabawę ołówkiem - w ruch wprawiana jest poprzez pracę palców, nadgarstka oraz ramienia, jakie kręcą, obracają i okręcają stosunkowo ciężką do tego broń pomiędzy sobą, wyglądając bardziej jak uliczny pokaz sztuczek niż faktyczny styl walki. Co bardziej wprawieni korzystają również z dolnych kończyn, wybijając części broni w wybranym kierunku dla lepszych efektów. Broń taka znajduje się przeważnie w ciągłym ruchu. Pęd, jaki dzięki temu zachowuje, znakomicie w rękach wytrawnych użytkowników stylu zastępuje siłę, jaka wiąże się z używaniem obu rąk. Dodatkowo rozprasza i utrudnia stwierdzenie, który wymach orężem służy jedynie do jego utrzymania w ruchu, a który jest faktycznym atakiem. Styl ten, przez swoją naturę, wymaga trochę więcej miejsca do poprawnego użycia. Zdecydowanie traci w ciasnych pomieszczeniach.

Ze względu na sposób użycia broni, dominują w niej cięcia - zarówno te mniejsze jak i głębsze, co jest zależne już od rodzaju broni, jej budowy i fizycznych właściwości. Ponieważ jednak broń musi zostać wpierw wprawiona w ruch, przez pierwsze kilka chwil prób jej użycia ciosy traktowane są jakby zostały wykonane z Siłą o 2 mniejszą. Po tym jednak oręż jest cięższy do zatrzymania przez postronnych niż dyktowałaby to logika.

Posiadając Yomigaere na randze B osoba jest wystarczająco wprawiona, by kontrola własnego oręża nie stanowiła wielu tajemnic. Z łatwością przychodzi jej nagła zmiana kierunku, w jakim ta się porusza. Dzięki temu łatwiej też jest zareagować na nagłą zmianę kierunku lotu broni przeciwnika. Ułatwia to również, o ile Refleks osoby na to pozwala, z większą łatwością zbić nadlatującą broń miotaną oraz dystansową. Podobnie ma się z nagłym zatrzymaniem broni, chociażby łapiąc drzewiec całą dłonią bądź np. zapierając o coś jeden z jej końców. Szansa na przypadkowe uderzenie się własną bronią przy poprawnym jej użytkowaniu spada praktycznie do zera.
Posiadając Yomigaere na randze B oraz Refleks 8 broń jest manipulowana z taką finezją, że chociaż jest ona w głównej mierze obracana i ciągle w ruchu, próba zatrzymania jej, uderzenia czy zablokowania nie jest wcale łatwiejsza, niż gdyby ta była dzierżona solidnie oburącz przez obie dłonie użytkownika stylu. Mało klasyczny sposób walki bronią w żaden sposób nie stanowi przez to jego słabości. Trudność z blokowania wynika jednak z tego, jak broń jest manipulowana, a nie z Siłą, z jaką jest obsługiwana. Jeśli ktoś zdąży zablokować taki cios nim broń odpowiednio się rozpędzi, atak będzie odpowiednio osłabiony.
Posiadając Yomigaere na randze S użytkownik jest tak wprawiony w boju, że poprzez używanie oszczędnych, mało zamaszystych ruchów, jest w stanie operować orężem w ciasnych pomieszczeniach bardziej efektywnie, niż normalnie. Dalej jednak wypada trochę gorzej niż style, które specjalizują się w walce w podobnych warunkach.
Posiadając Yomigaere na randze S oraz Refleks 10 możliwa staje się walka dwoma broniami drzewcowymi na raz za pomocą ów stylu.
Posiadając Specjalizację w Bukijutsu wprawianie broni w ruch jest tak naturalne dla użytkownika stylu, że nie tylko od razu jest w stanie wprawić oręż na najwyższe obroty niemal od razu, ale również w przypadku machania bronią jej szybkość jest liczona jak o 1 poziom wyższa. Dodatkowy bonus do statystyki nie łączy się z innymi podobnymi bonusami ze stylów walki.

Ikiryō no Tatari: Tenchi Kaibyaku | Wraith’s Curse: Creation Of Heaven & Earth生霊の祟り・天地開闢

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari

PieczęciePtak → Zając → Smok → Wąż

KosztRóżny

ZasięgWzroku

DodatkoweTechnika kosztuje 20 PT

Zdolność pozwalająca na syntezowanie własnej chakry w cienistą masę, jej formowanie oraz częściową kontrolę. Masa ta należy do nieco nietypowych, zwłaszcza pod kątem innych zdolności tworzących coś z danego elementu. W stanie surowym przypomina zwykłą, całkiem paskudną maź, jaka potraktowana ogniem szybko spala się wydzielając nieprzyjemny zapach. Podczas formowania jest w stanie przyjąć różne właściwości, będąc pod tym kątem plastycznym instrumentem, a nawet symulować pracę żywych tkanek czy organów.

W zależności od włożonej w proces chakry oraz skomplikowania tworu, potrzeba różnej ilości czasu skupienia i jej formowania. Podobnie ma się z jej właściwościami, jakimi można w miarę swobodnie manipulować tak długo, jak nie są to właściwości przekraczające te, jakie można uzyskać fizycznymi i mechanicznymi procesami bez wykorzystania chakry. Dla uproszczenia uznaje się, że zwykłe przedmioty, nawet takie posiadające bardziej fikuśne kształty czy zdobienia, są wykonywane nieporównywalnie szybciej niż żywe tkanki oraz w pełni funkcjonalne organy.

• Ranga E: koszt standardowy rangi E; koszt połowiczny E za podtrzymanie na turę; przedmioty maksymalnie wielkości szklanki bądź talerza. Niewielkie, nie zajmujące wiele miejsca, często zaliczające się jako zwykłe drobiazgi. Niezbyt skomplikowane, często pozbawione ostrych krawędzi. Charakteryzują się wytrzymałością porównywalną z papierem.
• Ranga D: koszt standardowy rangi D; koszt połowiczny D za podtrzymanie na turę; przedmioty większe, takie jak krzesła czy skrzynie. Obiekty wielkości często mniej więcej połowy człowieka, do których można zaliczyć część mebli czy większe przedmioty, jakie ten mógłby spokojnie pochwycić. Mogą być nieco bardziej skomplikowane, posiadając jakieś niewielkie, proste zdobienia czy ostre krawędzie. Charakteryzują się wytrzymałością porównywalną z drewnem. Możliwe jest też nadawanie tworom tekstury i właściwości tekstyliów, tworząc np. ubrania.
• Ranga C: koszt standardowy rangi C; koszt połowiczny C za podtrzymanie na turę; przedmioty wielkości człowieka bądź nieznacznie go przewyższające, jak chociażby większe meble pokroju szafy. Ze względu na swój kształt mogą okazać się trudniejsze w pochwyceniu. Można też spodziewać się po nich bardziej skomplikowanych zdobień czy szczegółów w wykonaniu. Przedmioty przy tak dużym użyciu chakry posiadają wytrzymałość dobrej jakości ceramiki.
• Ranga B: koszt standardowy rangi B; koszt połowiczny B za podtrzymanie na turę; po złożeniu pieczęci należy kumulować dodatkowo chakrę przez czas równy 2 pieczęciom (łącznie 6); obiekty wielkościowo porównywalne do naprawdę szerokich biblioteczek, zdolnych zająć sporą część ściany. Twory takie są w stanie same zastawić standardowej wielkości korytarz, nie zostawiając miejsca ani po bokach, ani pomiędzy górną powierzchnią i sufitem, że o podłodze nie wspominając. Od tego momentu możliwości zdobnicze i odwzorowywanie detali zależy już tylko i wyłącznie od personalnych zdolności samego użytkownika i nie są niczym ograniczone. Obiekty takie charakteryzują się wytrzymałością dobrej jakościowo stali. Możliwe jest jednak nadanie im na tym poziomie również innych właściwości, jak chociażby manipulować jej miękkością czy elastycznością, symulując gumę bądź inne, mniej oczywiste materiały.
• Ranga A: koszt standardowy rangi A; koszt połowiczny A za podtrzymanie na turę; po złożeniu pieczęci należy kumulować dodatkowo chakrę przez czas równy 5 pieczęciom (łącznie 9); obiekty na tyle duże, by mogły same z siebie wypełnić całe pomieszczenie w budynku, czy nawet stanowić niewielką konstrukcję niejako zdatną do zamieszkania - głównie przez wielkość i wytrzymałość. Obiekty takie nie zyskują już większej wytrzymałości niż to, co oferuje ranga niżej.
• Ranga S: koszt standardowy rangi S; koszt połowiczny S za podtrzymanie na turę; po złożeniu pieczęci należy kumulować dodatkowo chakrę przez czas równy 8 pieczęciom (łącznie 12); obiekty będące wielkości piętrowych domów, często wymagające dużo wolnej przestrzeni do wytworzenia. Obiekty takie nie zyskują już większej wytrzymałości niż to, co oferuje ranga niżej. Wymagania: Ikiryō no Tatari S

Cienista masa pozwala również tworzyć obiekty bardziej organiczne, z faktycznych tkanek. Nie są to jednak twory "żywe", a jedynie bardzo dobrze odwzorowane marionetki, jakie mogą zostać stworzone w bardzo uproszczonej formie lub, jeśli twórca ma chęci - z funkcjonującymi narządami i tkankami, które chociaż same w sobie zupełnie nic w kwestii ich kontroli nie zmieniają, to pozwalają zostać "domem" dla osób bądź bytów, jakie własnego ciała nie mają bądź są w stanie przemieszczać się pomiędzy nimi np. klan Yamanaka. Ze względu na użyty materiał, nie rozkłada się i nie niszczeje sam z siebie tak długo, jak jest trzymany z dala od wysokich temperatur i światła.

Możliwe jest nadanie tworów bardziej dostosowanego do potrzeb wyglądu, kolorystyki czy niestandardowych mutacji. Poprzez kontakt fizyczny wykonalne jest również użycie na nich techniki już po ich stworzeniu i dokonanie wszelakich modyfikacji, na jakie ta pozwala. Najprostsze z nich można tworzyć trakcie walki tak, jak standardowe obiekty. Bez względu na to, czy ów twór ma być jedynie prostą marionetką, czy bardziej ambitnym "dziełem", czas i koszt jego stworzenia wynosi o rangę wyżej, niż dyktowałyby to powyższe "widełki". Jeśli więc ranga C pozwala tworzyć obiekty wielkości człowieka, cieniste "ciało" będzie z kolei wymagało kosztu standardowego B. Co więcej podtrzymanie takiego tworu to koszt połowiczny danej rangi na turę. Chcąc osiągnąć rozmiary takiego ciała, jakie oferuje ranga S, koszt zamienia się w podwójny S i standardowy S za podtrzymanie na turę.

Cień sam może zadecydować, by użyć tej techniki i ma nad nią taką samą kontrolę jak użytkownik. Może w dowolnym momencie stworzyć sobie własne ciało i przenieść się do niego. Jest to też maksimum, jakie Cień może osiągnąć operując nią ze środka swojego hosta. Po przeniesieniu się do własnego ciała, jest w stanie korzystać z niej w równym stopniu, co host. Wyjątkiem jest sytuacja, w której ubytek chakry zagroził by śmiercią użytkownikowi. Wówczas Cień nie jest w stanie z niej skorzystać.

Ikiryō no Tatari: Kage no Kyūsoku | Wraith’s Curse: Shadow's Rest生霊の祟り・影の休息

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari, Technika Czaso-Przestrzenna

PieczęcieCzas kumulowania chakry jak przy 6 pieczęciach

KosztPotrójny na turę

Zasięg---

Zdolność polega na możliwości chowania się i podróżowania przez "cienie". Jest to jednak określenie dość uproszczone, bowiem cień sam w sobie stanowi jedynie medium i swojego rodzaju przejście pomiędzy światem zewnętrznym, a cienistym sub-wymiarem, do którego prowadzi. Możliwe jest wejście w cudzy cień - zarówno rzucany przez osobę bądź przedmiot. Do cienia może schować się jedynie używający techniki, bez możliwości zabrania ze sobą pasażerów. Jeżeli cień, w jakim osoba się znajduje, zazębia się z innym cieniem - możliwe jest przejście pomiędzy nimi. bez względu na to, ile cienia na siebie nachodzi i czy byłoby to fizycznie możliwe. Oznacza to, że jeżeli nachodzą na siebie bardzo niewielkim fragmentem, dużo mniejszym niż osoba schowana w jednym z nich, dalej może się prześlizgnąć między jednym, a drugim. Podobnie możliwe jest podróżowanie przez niewielkie, nieoświetlone szczeliny nawet wtedy, kiedy normalnie postać nie byłaby w stanie się w nich zmieścić. Największa prędkość poruszania się, jaką można osiągnąć, to szybkość własnego biegu.

Cienisty sub-wymiar wygląda jak ciemna pustka, którego krawędzie będące krawędzią cienia obiektu, w jakim osoba się znajduje, wyglądają jak oświetlone delikatnym, granatowym światłem. Nie ma w nim typowego podłoża, a zamiast tego osoba znajdująca się w nim zdaje się lewitować bez żadnych problemów. Przypomina to przebywanie w próżni, przez którą można przemieszczać się za pomocą własnej woli. Co więcej, patrząc w górę można dostrzec i usłyszeć, co dzieje się "na zewnątrz". Okno nad głowami jest wielkości i kształtu cienia bądź cieni, w jakim osoba się chowa i pozwala dostrzec tyle, na ile pozwoliłoby wyglądanie przed okno o podobnych wymiarach. Stanowi też wyjście. Mrok w miejscach bez światła traktowany jest jak zwykły cień.

W przypadku zniszczenia cienia mocnym światłem i braku innego w odległości do 1m, osoba znajdująca się w nim zostają z niego wyrzucone oraz otrzymuje obrażenia C od poparzeń. Jeśli zaś osoba zostanie siłą wyrzucona z konkretnego cienia, nie może do niego wejść przez kolejne 3 tury. Co więcej, jeżeli cień zostanie zniszczony w momencie wychodzenia i część osoby znajduje się dalej w cieniu, a część nad nim, wtedy to co znajdowało się na powierzchni zostaje odcięte od tego co znajduje się pod powierzchnią. Sytuacja ta ma miejsce nawet przy całkowitym zniszczeniu cienia i wypluciu użytkownika na zewnątrz.

Ikiryō no Tatari: Kage no Henshin | Wraith’s Curse: Shadow's Shapeshifting生霊の祟り・影の変身

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari, Technika Transformacji

PieczęcieCzas kumulowania chakry jak przy 16 pieczęciach

KosztStandardowy D za przemianę ogólną | Standardowy B za przemianę | Standardowy B na turę za utwardzenie/wzmocnienie

ZasięgNa siebie

Kolejna technika działająca na dwa sposoby, jednak opierająca się na zdolnościach transformacji swojego własnego, cienistego ciała. Pierwsza możliwość stanowi dużo bardziej zaawansowane Henge no Jutsu - z tym, że działające na stałe. Za pomocą tej zdolności, osoba może w dowolnym momencie zmienić swój wygląd, z wykluczeniem koloru skóry, oczu i włosów. Tymi można manipulować w bardzo niewielkim zakresie, jednak ostatecznie po zmianie każde z nich będzie zwyczajnie ciemne. Można próbować zmienić im odcień, jednak nie da się ich rozjaśnić. Tak długo, jak zmiana dotyczy ogólnego wyglądu i nie zmienia wzrostu oraz wagi o więcej niż o 15kg oraz 15cm względem oryginalnych wymiarów, zmiana taka traktowana jest jak użycie techniki rangi D o standardowym koszcie.

W momencie, kiedy zmiany dodają dużo więcej masy czy rozmiaru używającemu bądź zupełnie zmieniają jego kształt i wygląd, wówczas koszty transformacji są inne - wynosi wówczas standardowy B. Nie ma zbyt dużych ograniczeń co do tego, jak bardzo można transformować własne ciało, albowiem w każdym wypadku będzie ono liczone jako "funkcjonalne". Co więcej, takowe modyfikacje wyglądu mogą również skutkować uzyskaniem dodatkowych zdolności, takich jak lot w przypadku skrzydeł czy możliwość owinięcia się komuś wokół ręki za pomocą macek. Takowe transformacje często wyróżniają się dodatkowo tym, że zmodyfikowana część ciała staje się cała czarna. Ponadto płacąc dodatkowy koszt standardowy B na turę, możliwe staje się wzmocnienie wytrzymałości modyfikowanej części ciała tak, jakby zastosowano na nią technikę rangi B.

Kosztem standardowym B możliwa staje się transformacja całego ciała, chociaż jeśli ktoś ma takie życzenie - w cenie transformacji może zmienić jedynie część siebie, czy nawet dokonać niewielkich modyfikacji ciała. Pozwala to na bardzo nietypowe zmiany, jak chociażby podzielenie się niemal na pół, usunięcie własnej tkanki w miejscu, gdzie postać miałaby zostać uderzona czy nawet całkowita transformacja w inną formę życia Możliwe jest tworzenie dodatkowych modyfikacji tak długo, jak ich rozmiar nie sprawia, by osoba zaczęła swoimi rozmiarami przekraczać wielkością słonia. Nie jest też problemem tworzenie większych gabarytowo modyfikacji, nadających postaci dodatkowych cech jak np. skrzydła. Na tej randze możliwe staje się również pomniejszenie swojej osoby, transformując się w coś, co jest zwyczajnie mniejsze od używającego tak długo, jak nie jest mniejsze wielkością od dużego, domowego kota.

Podczas gdy warto zwrócić uwagę na to, czy pole walki pozwala na zwiększenie swoich własnych gabarytów, należy mieć na uwadze jeszcze jedną rzecz: w mocno oświetlonych miejscach np. na pustyni w ciągu dnia, zwłaszcza podczas wysokich temperatur, możliwości techniki zmniejszają się. Wówczas koszt za transformację wzrasta do podwójnego B. To samo dzieje się z kosztami za wzmocnienie modyfikowanej części, potrafiąc zwiększyć ogólne koszty, używając wszystkich możliwości zdolności, nawet do poczwórnego.

Co więcej, jeśli w wyniku przemiany stan fizyczny nie pozwala na składanie pieczęci (np z powodu braku rąk do tego przystosowanych) do innych technik, potrzeba ich składania zostaje zastąpiona czasem kumulacji chakry. Wynosi ona jednak 150% czasu, jaki zajęłoby złożenie odpowiednich pieczęci. Jeśli więc technika posiada ich dla przykładu 10, czas kumulacji wynosi jak przy 15 pieczęciach.

Ikiryō no Tatari: Anshigan | Wraith’s Curse: Darkvision Eye生霊の祟り・暗視

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari

ZasięgWzroku

Zdolność o nazwie, która mówi sama za siebie. Poprawia ona pasywnie wzrok osoby obdarzonej Klątwą na tyle, że w całkowitych ciemnościach widzi niemal tak dobrze, jak zwykli ludzie za dnia. Jest to jednak wizja w odcieniach szarości tak długo, jak nie ma w okolicy żadnego, nawet najmniejszego źródła światła. Pozwala jednak na spokojna egzystencję w miejscach, gdzie ów wroga ciemności zwyczajnie nie ma. W zamian jednak zwykłe światło słoneczne jest bardziej irytujące, a wszelakie bardzo jasne światła jak np. bombki świetlne - bardziej wydajne. Przebywanie na słońcu bez czapki z daszkiem czy okularów przeciwsłonecznych może relatywnie szybko doprowadzić do migreny. Nieco łatwiej również przeoczyć w bardzo oświetlonych miejscach szczegóły, jakie normalnie możliwe, że postaci by nie umknęły.

Posiadając Refleks na poziomie 8, światło słoneczne dalej jest bardziej irytujące dla oczu, niż w przypadku innych osób, jednak szansa na przeoczenie czegoś w dobrze oświetlonym miejscu bądź pomieszczeniu nieznacznie spada.
Posiadając Refleks na poziomie 10, pomimo drażniącej natury światła, percepcja postaci w oświetlonych miejscach bądź pomieszczeniach jest tak samo dobra, jak w całkowitych ciemnościach.

[Tora]

Skarby w ciemności暗闇の中の宝物

PostaciKurama Wakuri, Kurata, Karuta, Zbyszek & Saba'kujaha

Tura17/?

Warto zauważyć, że czasami, by użyć siły, zwyczajnie trzeba mieć miejsce, by całe ciało mogło pracować. Nie tylko ręka i fragment przedramienia, które wystawało z cienia niewielkiego tunelu. No i oczywiście... zdolności Wakuri w tym zakresie nie były oszołamiające, tego nikt nie neguje. Bo nie ma jak za bardzo. Siłowała się tak długo, że aż szczurek się pojawił i ją ugryzł, a jej mózg szybciej kazał powiedzieć "ała" niż dotarło do niej, że w sumie to nie czuje bólu. Bo się opancerzyła. Cóż, był to jeden szczurek, ale trochę utrudniał jej manipulacje w przestrzeni. Nawet, jak wyglądał trochę uroczo, co sama werbalnie przyznała. Jednak to nie konkurs uroczości. To poważna sprawa była. A skoro notka się siłowała to także Wakuri postanowiła postawić na swoim. Wykorzystując punkt podparcia, niczym mędrzec z pradawnych lat mówiąc "dajcie mi punkt podparcia, a poruszę ziemię", tak teraz ona niemo przekazywała "dajcie jej punkt podparcia kunaia, a odklei notkę". Tylko... skubana się mocno trzymała. I nie mogła jej odkleić. Co jakiś czas pojawiały się pojedyncze szczurki, jednak pojawiające się kolce utrudniały im działanie, a czasami, gdy było ich za dużo, sprawiały, że te się nabijały i umierały. A ona się wciąż siłowała z tą cholerną notką! Nawet próbowała stworzyć pomiędzy nią a ścianą płytkę, ale to nie chciało działać! Jakby coś potężnego ją trzymało w miejscu. Tylko gdy się tak siłowała zauważyła też jedną rzecz. Szczurów umarło sporo. Nie miały miejsca na kolejne. A mimo to... wciąż się przemieszczały lub zwłoki były przez nie spychane... jakie zwłoki? Gdzie były zwłoki? No i jeszcze jedna rzecz. Kartka z "magicznymi napisami", głównie ze słowem "kanał", czyli prawie tym w co się wpakowała, zdawała jej się jakoś związana z wybuchową notką. Tylko... nie wybuchową. Chyba... oby...

NPCNara Shikō

NPCSaba'kujaha (Second form)

Info od MG

Kurama Wakuri: 2 150 / 10 070 chakry, jest okej

[Kurama Wakuri]

Co? Że taka pozycja zdecydowanie była niewygodna do podobnych manewrów? Nie nie, to zdecydowanie nie to. A nawet gdyby, to wnioski Kuramy brzmiały ciut inaczej: jakby miała więcej krzepy, to pewnie by żadnego punktu podparcia nie potrzebowała. W sumie ciekawe, czy Nara byłby w stanie ją odczepić? Nie mniej nie było go tu i, nawet jakby chciał, to nie miałby jak wejść w tak ciasną dziurę. Pomijając drobne rozpływanie się nad szczurkiem, jaki to pomimo swoich prób, nijak mógł Waku zaszkodzić - prawie tak, jak Waku notce na końcu tunelu - dziewczyna doszła do kolejnego, niepokojącego odkrycia. Nie tylko nie jest w stanie odczepić jej za pomocą minimiecza, ale również przy pomocy nieco bardziej kreatywnego wykorzystania swoich zdolności. A to niedobrze, bo szczurów mnożyło się, a wraz z tym martwych szczurów. Zdecydowanie to niczemu nie pomagało. Wniosek? Siłą chyba nic nie ugra.

Ale nie mogło być to AŻ TAK ciężkie, prawda? Na pewno istniał sposób, żeby ją odczepić. Jeśli nie za pomocą bardziej mechanicznych metod, to może... no, inaczej? Notka zdecydowanie przypominała swoją budową tę wybuchową. Z tym, że nie powinna wybuchnąć. Chyba. Miała nadzieję, w każdym razie. Skoro zaś tajemne drzwi dało się otworzyć chakrą, to może i chakrą należało potraktować pułapkę? Hm hm. Schowała kunai z powrotem, po czym, dalej w razie potrzeby mordując nowe szczurki, zamierzała przyłożyć palec do notki. Miała pewne obawy. No bo czy tworzenie szczurów to jedyna jej własność? Jak zareaguje na chakrę nie będącą chakrą Sukatsu? Nie wiedziała. Znajdowała się w dość niewygodnej sytuacji, by zwyczajnie przelać impuls z prostym "jakoś to będzie". Stąd też używając ponownie swojej sztuczki, zamierzała stworzyć dłuższy sznurek, jaki doczepiłaby po zabiciu kolejnego szczura do notki, odsunęła się na bezpieczny dystans - na tyle bezpieczny, na ile jej przynajmniej czasu starczy - i w momencie, gdyby notka miała wypluwać kolejnego, przelałaby w nią, poprzez stworzoną linkę, impuls cienistej chakry. Jak do tej wybuchowej z tym, że chciała ją rozbroić, a nie wysadzić. O ile mogła się wysadzić.

Oby nie.

Może być jednak i tak, że nie do końca się to uda. Nie próbowała w zasadzie używać swoich tworów jako podobne medium, ale jeśli nic do tego momentu nie wybuchło: spróbowałaby raz jeszcze przelać impuls w notkę, tym razem przykładając do niej palec. Jednakże skoro nie zadziałało wraz z linką, może nie zadziałać i tak. Nie zamierzała się jednak poddawać i gdy upora się z kolejnym gryzoniem: ponownie przelałaby nieco swojej cienistej chakry, jednak tym razem bardziej ją kontrolując. Zamierzała bowiem skupić się nieco, by własną chakrą zakłócić przepływ chakry w notce. Na cokolwiek bowiem trzymała się ściany, zdecydowanie nie było zwykłą Kropelką. A i zasilana nie była paluszkami AA, skoro tyle szczurków zdążyła z siebie wypluć.

Vanilla chakra2 150

Corrupted chakra10 070 - 100 (Ikiryō no Tatari: Kage no Henshin wzmocnienie) - 100 (Ikiryō no Tatari: Tenchi Kaibyaku B za filary, w tym cieniste kolce do przebijania szczurków za darmo rangi D, i za potencjalny sznurek D w sumie też) - 60 (Ikiryō no Tatari: Kage no Kyūsoku) = 9 810

SpecjalizacjaKaton | Fūinjutsu / Uzumaki Fūin | Genjutsu / Jitsuzai Genjutsu | Bukijutsu

► Pokaż Spoiler | Atuty

BukijutsuSpecjalizacja

Ninja przejawia naturalny talent w jednej konkretnej dziedzinie ninpō czy stylu walki. Objawia się to różnego rodzaju "drygiem" do technik tej konkretnej dziedziny bądź stylu walki. W konkretnych stylach i technikach znajduje się opis, w jaki sposób specjalizacja na nie wpływa. Jest to atut obrazujący predyspozycję naszej postaci w konkretnym kierunku.

Uzumaki FūinSpecjalizacja

Ninja przejawia naturalny talent w jednej konkretnej dziedzinie ninpō czy stylu walki. Objawia się to różnego rodzaju "drygiem" do technik tej konkretnej dziedziny bądź stylu walki. W konkretnych stylach i technikach znajduje się opis, w jaki sposób specjalizacja na nie wpływa. Jest to atut obrazujący predyspozycję naszej postaci w konkretnym kierunku.
Mistrzowie Fuinjutsu: Fuinjutsu jest we krwi tego klanu tak bardzo, że są jego mistrzami bez żadnego treningu. Ich dziedzina klanowa oraz Fuinjutsu stanowią jedność i zamiast posiadać i rozwijać oba, rozwijają po prostu "Uzumaki Fūin", do którego wliczają się u nich wszystkie normalne Fuinjutsu. Rozwijanie jednak dwóch dziedzin jako jednej, wymaga posiadania specjalizacji w Uzumaki Fūin. W innym przypadku trzeba je rozwijać oddzielnie.
Posiadając specjalizację w Uzumaki Fūin oraz rozwiniętą ją na poziom S, członkowie tego klanu są w stanie tworzyć potężne łańcuchy stworzone z czystej chakry zdolne powstrzymać nawet Bijū. Jest to wręcz kwintesencja i szczyt możliwości manipulacji czystą chakrą. Mogą być one nawet wykorzystywane jako medium do innych technik, głównie Fuinjutsu lecz nie tylko.

Regeneracja zdrowiaAtut wrodzony

Postać posiada bardzo rozwinięte zdolności regeneracyjne. Drobne rany są w stanie zaleczyć się nawet w trakcie walki, a te poważniejsze leczą się o wiele lepiej. Postać też wolniej się wykrwawia i posiada nieznacznie mniejszą szansę, że otrzymane obrażenia przełożą się na stałe uszkodzenia ciała.

BezszelestnyAtut nabyty

Postać potrafi przemieszczać się niemalże bez wydawania jakiegokolwiek dźwięku. Dzięki temu wręcz idealnie nadaje się do zadań wymagających ciszy i dyskrecji.

Ulepszony zmysł: SłuchAtut nabyty

Atut wielokrotnego wyboru. Oznacza to, że postać ma bardziej wyczulony wybrany zmysł. Atut ten ściśle współpracuje z Refleksem, znacząco zwiększając jego możliwości. Jeżeli atrybut ten umożliwia np. dostrzeżenie szczegółu z dwudziestu metrów - posiadacze tego atutu ze zmysłem wzroku ten sam szczegół dostrzegą z dwukrotnie większej odległości itd. Analogicznie, jeśli wzmocniony zmysł wykrywa coś z dystansu dwudziestu metrów - osoby z wyższą wartością atrybuty Refleks wykryją coś z dalszego dystansu. Wyróżnia się pięć zmysłów:

1. Słuch - wzmocnienie tego zmysłu sprawia, że postać jest bardziej wyczulona na źródła dźwięków dookoła niej. Usłyszy jak trawa się ugina za nią czy oddech oddalonego nawet o dwadzieścia metrów przeciwnika, a podczas snu - może obudzić (jeśli użytkownik tego chce) go nawet najcichszy dźwięk, przez co bardzo ciężko ją zaskoczyć. Jeśli jednak przeciwnik np. ukrywa swój oddech i w miarę możliwości ogranicza wydawane dźwięki, wówczas dystans ten maleje, choć w pobliżu 5 metrów od użytkownika naprawdę trzeba się postarać.

Jednoręczne składanie pieczęciAtut nabyty

Z różnych przyczyn shinobi może mieć zajętą rękę. Jednakże ninjutsu wymagają z reguły wykorzystania pieczęci. Postać z tym atutem jest w stanie pogodzić i jedno, i drugie mogąc składać pieczęci tylko i wyłącznie jedną ręką.

► Pokaż Spoiler | Techniczki

Yomigaere | Risingsヨミガエレ

KlasyfikacjaBukijutsu, Styl Walki

WymaganiaRefleks 7

Niektórzy stawiają w walce na efektywność, inni zaś - efektowność. Przynajmniej takie pierwsze wrażenie można odnieść widząc użycie stylu w akcji. Można śmiało rzec, że pod względem egzekucji, jest dość rzucający się w oczy. Wszystko to przez dwa istotne elementy, jakie tenże łączy. Yomigaere jest stylem, jaki skupia się na używaniu broni drzewcowej głównie jedną ręką. Możliwe jest użycie czasami drugiej, czy rzecz jasna przekładanie jej z dłoni do dłoni, jednak drzewcem operuje w większości przypadków jedna ręka, drugą zostawiając wolną lub do wykonania pojedynczych ruchów celem lepszego spozycjonowania broni. Pozwala to chociażby na składanie pieczęci czy chwycenie innego oręża. Drugim istotnym elementem jest to, jak ów ręka bronią operuje. Ruch tejże w dużej mierze przypomina triki wykonywane przez perkusistów pałeczkami czy nawet zabawę ołówkiem - w ruch wprawiana jest poprzez pracę palców, nadgarstka oraz ramienia, jakie kręcą, obracają i okręcają stosunkowo ciężką do tego broń pomiędzy sobą, wyglądając bardziej jak uliczny pokaz sztuczek niż faktyczny styl walki. Co bardziej wprawieni korzystają również z dolnych kończyn, wybijając części broni w wybranym kierunku dla lepszych efektów. Broń taka znajduje się przeważnie w ciągłym ruchu. Pęd, jaki dzięki temu zachowuje, znakomicie w rękach wytrawnych użytkowników stylu zastępuje siłę, jaka wiąże się z używaniem obu rąk. Dodatkowo rozprasza i utrudnia stwierdzenie, który wymach orężem służy jedynie do jego utrzymania w ruchu, a który jest faktycznym atakiem. Styl ten, przez swoją naturę, wymaga trochę więcej miejsca do poprawnego użycia. Zdecydowanie traci w ciasnych pomieszczeniach.

Ze względu na sposób użycia broni, dominują w niej cięcia - zarówno te mniejsze jak i głębsze, co jest zależne już od rodzaju broni, jej budowy i fizycznych właściwości. Ponieważ jednak broń musi zostać wpierw wprawiona w ruch, przez pierwsze kilka chwil prób jej użycia ciosy traktowane są jakby zostały wykonane z Siłą o 2 mniejszą. Po tym jednak oręż jest cięższy do zatrzymania przez postronnych niż dyktowałaby to logika.

Posiadając Yomigaere na randze B osoba jest wystarczająco wprawiona, by kontrola własnego oręża nie stanowiła wielu tajemnic. Z łatwością przychodzi jej nagła zmiana kierunku, w jakim ta się porusza. Dzięki temu łatwiej też jest zareagować na nagłą zmianę kierunku lotu broni przeciwnika. Ułatwia to również, o ile Refleks osoby na to pozwala, z większą łatwością zbić nadlatującą broń miotaną oraz dystansową. Podobnie ma się z nagłym zatrzymaniem broni, chociażby łapiąc drzewiec całą dłonią bądź np. zapierając o coś jeden z jej końców. Szansa na przypadkowe uderzenie się własną bronią przy poprawnym jej użytkowaniu spada praktycznie do zera.
Posiadając Yomigaere na randze B oraz Refleks 8 broń jest manipulowana z taką finezją, że chociaż jest ona w głównej mierze obracana i ciągle w ruchu, próba zatrzymania jej, uderzenia czy zablokowania nie jest wcale łatwiejsza, niż gdyby ta była dzierżona solidnie oburącz przez obie dłonie użytkownika stylu. Mało klasyczny sposób walki bronią w żaden sposób nie stanowi przez to jego słabości. Trudność z blokowania wynika jednak z tego, jak broń jest manipulowana, a nie z Siłą, z jaką jest obsługiwana. Jeśli ktoś zdąży zablokować taki cios nim broń odpowiednio się rozpędzi, atak będzie odpowiednio osłabiony.
Posiadając Yomigaere na randze S użytkownik jest tak wprawiony w boju, że poprzez używanie oszczędnych, mało zamaszystych ruchów, jest w stanie operować orężem w ciasnych pomieszczeniach bardziej efektywnie, niż normalnie. Dalej jednak wypada trochę gorzej niż style, które specjalizują się w walce w podobnych warunkach.
Posiadając Yomigaere na randze S oraz Refleks 10 możliwa staje się walka dwoma broniami drzewcowymi na raz za pomocą ów stylu.
Posiadając Specjalizację w Bukijutsu wprawianie broni w ruch jest tak naturalne dla użytkownika stylu, że nie tylko od razu jest w stanie wprawić oręż na najwyższe obroty niemal od razu, ale również w przypadku machania bronią jej szybkość jest liczona jak o 1 poziom wyższa. Dodatkowy bonus do statystyki nie łączy się z innymi podobnymi bonusami ze stylów walki.

Ikiryō no Tatari: Tenchi Kaibyaku | Wraith’s Curse: Creation Of Heaven & Earth生霊の祟り・天地開闢

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari

PieczęciePtak → Zając → Smok → Wąż

KosztRóżny

ZasięgWzroku

DodatkoweTechnika kosztuje 20 PT

Zdolność pozwalająca na syntezowanie własnej chakry w cienistą masę, jej formowanie oraz częściową kontrolę. Masa ta należy do nieco nietypowych, zwłaszcza pod kątem innych zdolności tworzących coś z danego elementu. W stanie surowym przypomina zwykłą, całkiem paskudną maź, jaka potraktowana ogniem szybko spala się wydzielając nieprzyjemny zapach. Podczas formowania jest w stanie przyjąć różne właściwości, będąc pod tym kątem plastycznym instrumentem, a nawet symulować pracę żywych tkanek czy organów.

W zależności od włożonej w proces chakry oraz skomplikowania tworu, potrzeba różnej ilości czasu skupienia i jej formowania. Podobnie ma się z jej właściwościami, jakimi można w miarę swobodnie manipulować tak długo, jak nie są to właściwości przekraczające te, jakie można uzyskać fizycznymi i mechanicznymi procesami bez wykorzystania chakry. Dla uproszczenia uznaje się, że zwykłe przedmioty, nawet takie posiadające bardziej fikuśne kształty czy zdobienia, są wykonywane nieporównywalnie szybciej niż żywe tkanki oraz w pełni funkcjonalne organy.

• Ranga E: koszt standardowy rangi E; koszt połowiczny E za podtrzymanie na turę; przedmioty maksymalnie wielkości szklanki bądź talerza. Niewielkie, nie zajmujące wiele miejsca, często zaliczające się jako zwykłe drobiazgi. Niezbyt skomplikowane, często pozbawione ostrych krawędzi. Charakteryzują się wytrzymałością porównywalną z papierem.
• Ranga D: koszt standardowy rangi D; koszt połowiczny D za podtrzymanie na turę; przedmioty większe, takie jak krzesła czy skrzynie. Obiekty wielkości często mniej więcej połowy człowieka, do których można zaliczyć część mebli czy większe przedmioty, jakie ten mógłby spokojnie pochwycić. Mogą być nieco bardziej skomplikowane, posiadając jakieś niewielkie, proste zdobienia czy ostre krawędzie. Charakteryzują się wytrzymałością porównywalną z drewnem. Możliwe jest też nadawanie tworom tekstury i właściwości tekstyliów, tworząc np. ubrania.
• Ranga C: koszt standardowy rangi C; koszt połowiczny C za podtrzymanie na turę; przedmioty wielkości człowieka bądź nieznacznie go przewyższające, jak chociażby większe meble pokroju szafy. Ze względu na swój kształt mogą okazać się trudniejsze w pochwyceniu. Można też spodziewać się po nich bardziej skomplikowanych zdobień czy szczegółów w wykonaniu. Przedmioty przy tak dużym użyciu chakry posiadają wytrzymałość dobrej jakości ceramiki.
• Ranga B: koszt standardowy rangi B; koszt połowiczny B za podtrzymanie na turę; po złożeniu pieczęci należy kumulować dodatkowo chakrę przez czas równy 2 pieczęciom (łącznie 6); obiekty wielkościowo porównywalne do naprawdę szerokich biblioteczek, zdolnych zająć sporą część ściany. Twory takie są w stanie same zastawić standardowej wielkości korytarz, nie zostawiając miejsca ani po bokach, ani pomiędzy górną powierzchnią i sufitem, że o podłodze nie wspominając. Od tego momentu możliwości zdobnicze i odwzorowywanie detali zależy już tylko i wyłącznie od personalnych zdolności samego użytkownika i nie są niczym ograniczone. Obiekty takie charakteryzują się wytrzymałością dobrej jakościowo stali. Możliwe jest jednak nadanie im na tym poziomie również innych właściwości, jak chociażby manipulować jej miękkością czy elastycznością, symulując gumę bądź inne, mniej oczywiste materiały.
• Ranga A: koszt standardowy rangi A; koszt połowiczny A za podtrzymanie na turę; po złożeniu pieczęci należy kumulować dodatkowo chakrę przez czas równy 5 pieczęciom (łącznie 9); obiekty na tyle duże, by mogły same z siebie wypełnić całe pomieszczenie w budynku, czy nawet stanowić niewielką konstrukcję niejako zdatną do zamieszkania - głównie przez wielkość i wytrzymałość. Obiekty takie nie zyskują już większej wytrzymałości niż to, co oferuje ranga niżej.
• Ranga S: koszt standardowy rangi S; koszt połowiczny S za podtrzymanie na turę; po złożeniu pieczęci należy kumulować dodatkowo chakrę przez czas równy 8 pieczęciom (łącznie 12); obiekty będące wielkości piętrowych domów, często wymagające dużo wolnej przestrzeni do wytworzenia. Obiekty takie nie zyskują już większej wytrzymałości niż to, co oferuje ranga niżej. Wymagania: Ikiryō no Tatari S

Cienista masa pozwala również tworzyć obiekty bardziej organiczne, z faktycznych tkanek. Nie są to jednak twory "żywe", a jedynie bardzo dobrze odwzorowane marionetki, jakie mogą zostać stworzone w bardzo uproszczonej formie lub, jeśli twórca ma chęci - z funkcjonującymi narządami i tkankami, które chociaż same w sobie zupełnie nic w kwestii ich kontroli nie zmieniają, to pozwalają zostać "domem" dla osób bądź bytów, jakie własnego ciała nie mają bądź są w stanie przemieszczać się pomiędzy nimi np. klan Yamanaka. Ze względu na użyty materiał, nie rozkłada się i nie niszczeje sam z siebie tak długo, jak jest trzymany z dala od wysokich temperatur i światła.

Możliwe jest nadanie tworów bardziej dostosowanego do potrzeb wyglądu, kolorystyki czy niestandardowych mutacji. Poprzez kontakt fizyczny wykonalne jest również użycie na nich techniki już po ich stworzeniu i dokonanie wszelakich modyfikacji, na jakie ta pozwala. Najprostsze z nich można tworzyć trakcie walki tak, jak standardowe obiekty. Bez względu na to, czy ów twór ma być jedynie prostą marionetką, czy bardziej ambitnym "dziełem", czas i koszt jego stworzenia wynosi o rangę wyżej, niż dyktowałyby to powyższe "widełki". Jeśli więc ranga C pozwala tworzyć obiekty wielkości człowieka, cieniste "ciało" będzie z kolei wymagało kosztu standardowego B. Co więcej podtrzymanie takiego tworu to koszt połowiczny danej rangi na turę. Chcąc osiągnąć rozmiary takiego ciała, jakie oferuje ranga S, koszt zamienia się w podwójny S i standardowy S za podtrzymanie na turę.

Cień sam może zadecydować, by użyć tej techniki i ma nad nią taką samą kontrolę jak użytkownik. Może w dowolnym momencie stworzyć sobie własne ciało i przenieść się do niego. Jest to też maksimum, jakie Cień może osiągnąć operując nią ze środka swojego hosta. Po przeniesieniu się do własnego ciała, jest w stanie korzystać z niej w równym stopniu, co host. Wyjątkiem jest sytuacja, w której ubytek chakry zagroził by śmiercią użytkownikowi. Wówczas Cień nie jest w stanie z niej skorzystać.

Ikiryō no Tatari: Kage no Kyūsoku | Wraith’s Curse: Shadow's Rest生霊の祟り・影の休息

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari, Technika Czaso-Przestrzenna

PieczęcieCzas kumulowania chakry jak przy 6 pieczęciach

KosztPotrójny na turę

Zasięg---

Zdolność polega na możliwości chowania się i podróżowania przez "cienie". Jest to jednak określenie dość uproszczone, bowiem cień sam w sobie stanowi jedynie medium i swojego rodzaju przejście pomiędzy światem zewnętrznym, a cienistym sub-wymiarem, do którego prowadzi. Możliwe jest wejście w cudzy cień - zarówno rzucany przez osobę bądź przedmiot. Do cienia może schować się jedynie używający techniki, bez możliwości zabrania ze sobą pasażerów. Jeżeli cień, w jakim osoba się znajduje, zazębia się z innym cieniem - możliwe jest przejście pomiędzy nimi. bez względu na to, ile cienia na siebie nachodzi i czy byłoby to fizycznie możliwe. Oznacza to, że jeżeli nachodzą na siebie bardzo niewielkim fragmentem, dużo mniejszym niż osoba schowana w jednym z nich, dalej może się prześlizgnąć między jednym, a drugim. Podobnie możliwe jest podróżowanie przez niewielkie, nieoświetlone szczeliny nawet wtedy, kiedy normalnie postać nie byłaby w stanie się w nich zmieścić. Największa prędkość poruszania się, jaką można osiągnąć, to szybkość własnego biegu.

Cienisty sub-wymiar wygląda jak ciemna pustka, którego krawędzie będące krawędzią cienia obiektu, w jakim osoba się znajduje, wyglądają jak oświetlone delikatnym, granatowym światłem. Nie ma w nim typowego podłoża, a zamiast tego osoba znajdująca się w nim zdaje się lewitować bez żadnych problemów. Przypomina to przebywanie w próżni, przez którą można przemieszczać się za pomocą własnej woli. Co więcej, patrząc w górę można dostrzec i usłyszeć, co dzieje się "na zewnątrz". Okno nad głowami jest wielkości i kształtu cienia bądź cieni, w jakim osoba się chowa i pozwala dostrzec tyle, na ile pozwoliłoby wyglądanie przed okno o podobnych wymiarach. Stanowi też wyjście. Mrok w miejscach bez światła traktowany jest jak zwykły cień.

W przypadku zniszczenia cienia mocnym światłem i braku innego w odległości do 1m, osoba znajdująca się w nim zostają z niego wyrzucone oraz otrzymuje obrażenia C od poparzeń. Jeśli zaś osoba zostanie siłą wyrzucona z konkretnego cienia, nie może do niego wejść przez kolejne 3 tury. Co więcej, jeżeli cień zostanie zniszczony w momencie wychodzenia i część osoby znajduje się dalej w cieniu, a część nad nim, wtedy to co znajdowało się na powierzchni zostaje odcięte od tego co znajduje się pod powierzchnią. Sytuacja ta ma miejsce nawet przy całkowitym zniszczeniu cienia i wypluciu użytkownika na zewnątrz.

Ikiryō no Tatari: Kage no Henshin | Wraith’s Curse: Shadow's Shapeshifting生霊の祟り・影の変身

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari, Technika Transformacji

PieczęcieCzas kumulowania chakry jak przy 16 pieczęciach

KosztStandardowy D za przemianę ogólną | Standardowy B za przemianę | Standardowy B na turę za utwardzenie/wzmocnienie

ZasięgNa siebie

Kolejna technika działająca na dwa sposoby, jednak opierająca się na zdolnościach transformacji swojego własnego, cienistego ciała. Pierwsza możliwość stanowi dużo bardziej zaawansowane Henge no Jutsu - z tym, że działające na stałe. Za pomocą tej zdolności, osoba może w dowolnym momencie zmienić swój wygląd, z wykluczeniem koloru skóry, oczu i włosów. Tymi można manipulować w bardzo niewielkim zakresie, jednak ostatecznie po zmianie każde z nich będzie zwyczajnie ciemne. Można próbować zmienić im odcień, jednak nie da się ich rozjaśnić. Tak długo, jak zmiana dotyczy ogólnego wyglądu i nie zmienia wzrostu oraz wagi o więcej niż o 15kg oraz 15cm względem oryginalnych wymiarów, zmiana taka traktowana jest jak użycie techniki rangi D o standardowym koszcie.

W momencie, kiedy zmiany dodają dużo więcej masy czy rozmiaru używającemu bądź zupełnie zmieniają jego kształt i wygląd, wówczas koszty transformacji są inne - wynosi wówczas standardowy B. Nie ma zbyt dużych ograniczeń co do tego, jak bardzo można transformować własne ciało, albowiem w każdym wypadku będzie ono liczone jako "funkcjonalne". Co więcej, takowe modyfikacje wyglądu mogą również skutkować uzyskaniem dodatkowych zdolności, takich jak lot w przypadku skrzydeł czy możliwość owinięcia się komuś wokół ręki za pomocą macek. Takowe transformacje często wyróżniają się dodatkowo tym, że zmodyfikowana część ciała staje się cała czarna. Ponadto płacąc dodatkowy koszt standardowy B na turę, możliwe staje się wzmocnienie wytrzymałości modyfikowanej części ciała tak, jakby zastosowano na nią technikę rangi B.

Kosztem standardowym B możliwa staje się transformacja całego ciała, chociaż jeśli ktoś ma takie życzenie - w cenie transformacji może zmienić jedynie część siebie, czy nawet dokonać niewielkich modyfikacji ciała. Pozwala to na bardzo nietypowe zmiany, jak chociażby podzielenie się niemal na pół, usunięcie własnej tkanki w miejscu, gdzie postać miałaby zostać uderzona czy nawet całkowita transformacja w inną formę życia Możliwe jest tworzenie dodatkowych modyfikacji tak długo, jak ich rozmiar nie sprawia, by osoba zaczęła swoimi rozmiarami przekraczać wielkością słonia. Nie jest też problemem tworzenie większych gabarytowo modyfikacji, nadających postaci dodatkowych cech jak np. skrzydła. Na tej randze możliwe staje się również pomniejszenie swojej osoby, transformując się w coś, co jest zwyczajnie mniejsze od używającego tak długo, jak nie jest mniejsze wielkością od dużego, domowego kota.

Podczas gdy warto zwrócić uwagę na to, czy pole walki pozwala na zwiększenie swoich własnych gabarytów, należy mieć na uwadze jeszcze jedną rzecz: w mocno oświetlonych miejscach np. na pustyni w ciągu dnia, zwłaszcza podczas wysokich temperatur, możliwości techniki zmniejszają się. Wówczas koszt za transformację wzrasta do podwójnego B. To samo dzieje się z kosztami za wzmocnienie modyfikowanej części, potrafiąc zwiększyć ogólne koszty, używając wszystkich możliwości zdolności, nawet do poczwórnego.

Co więcej, jeśli w wyniku przemiany stan fizyczny nie pozwala na składanie pieczęci (np z powodu braku rąk do tego przystosowanych) do innych technik, potrzeba ich składania zostaje zastąpiona czasem kumulacji chakry. Wynosi ona jednak 150% czasu, jaki zajęłoby złożenie odpowiednich pieczęci. Jeśli więc technika posiada ich dla przykładu 10, czas kumulacji wynosi jak przy 15 pieczęciach.

Ikiryō no Tatari: Anshigan | Wraith’s Curse: Darkvision Eye生霊の祟り・暗視

KlasyfikacjaIkiryō no Tatari

ZasięgWzroku

Zdolność o nazwie, która mówi sama za siebie. Poprawia ona pasywnie wzrok osoby obdarzonej Klątwą na tyle, że w całkowitych ciemnościach widzi niemal tak dobrze, jak zwykli ludzie za dnia. Jest to jednak wizja w odcieniach szarości tak długo, jak nie ma w okolicy żadnego, nawet najmniejszego źródła światła. Pozwala jednak na spokojna egzystencję w miejscach, gdzie ów wroga ciemności zwyczajnie nie ma. W zamian jednak zwykłe światło słoneczne jest bardziej irytujące, a wszelakie bardzo jasne światła jak np. bombki świetlne - bardziej wydajne. Przebywanie na słońcu bez czapki z daszkiem czy okularów przeciwsłonecznych może relatywnie szybko doprowadzić do migreny. Nieco łatwiej również przeoczyć w bardzo oświetlonych miejscach szczegóły, jakie normalnie możliwe, że postaci by nie umknęły.

Posiadając Refleks na poziomie 8, światło słoneczne dalej jest bardziej irytujące dla oczu, niż w przypadku innych osób, jednak szansa na przeoczenie czegoś w dobrze oświetlonym miejscu bądź pomieszczeniu nieznacznie spada.
Posiadając Refleks na poziomie 10, pomimo drażniącej natury światła, percepcja postaci w oświetlonych miejscach bądź pomieszczeniach jest tak samo dobra, jak w całkowitych ciemnościach.

[Tora]

Skarby w ciemności暗闇の中の宝物

PostaciKurama Wakuri, Kurata, Karuta, Zbyszek & Saba'kujaha

Tura18/?

Cóż, wniosek że miała za mało siły także mógł być dobry. Po prostu czasami można wykonać zarówno podejście bardziej inteligentne, a czasami bardziej siłowe, a jeszcze czasami - bardziej handlowoniewolnicze. Zależnie od tego co jest potrzebne. Skoro inteligentna metoda nie działała, to bardzo możliwe, że faktycznie Wakuri brakowało siły, by ją zerwać. Więc trzeba inaczej. Skoro nie zerwie, to spróbuje ją rozbroić. Nie robiła tego nigdy, nigdy na dystans, ale kiedyś musi być ten pierwszy raz, prawda? Wycofała się więc, uprzednio tworząc wszystkie swoje przygotowania i się wycofała, zostawiając jedynie mroczny sznurek i... czekała na szczura. Tylko pierwszy problem był taki, że ta notka w żaden sposób nie objawiała chęci "przywołania" szczura. Musiała to zrobić na wyczucie. Wysłała impuls przez notkę i... poczuła jak spora ilość chakry, zarówno cienistej, jak i zwykłej, jest z niej wysysana. I co gorsza... miała wrażenie, że zaczęła się zapadać niczym w ruchome piaski. Tylko nie jej ciało w cień, ale jej chakra w notkę. I zdaje się, że na tej ilości nie planowała notka zakończyć swojej przygody. Ale ej! Przynajmniej teraz był jakiś efekt. Symbole na tej notce zaczęły się świecić nieprzyjemnym światłem (nieprzyjemnym, bo to po prostu światło). Nawet miała wrażenie, że te cienie, które wcześniej na niej były, ponownie na nią weszły, ale mogło to być tylko jej złudzenie z tego dystansu. Za sobą słyszała zaś kolejne piski i jęki szczurów, gdy Nara je zabijał bezproblemowo... przynajmniej jeśli wierzyć jej wyczulonemu słuchowi.

NPCNara Shikō

NPCSaba'kujaha (Second form)

Info od MG

Kurama Wakuri: 1 900 / 9 560 chakry, jest okej