Domek Takashiego

[Kami Takashi]

Domek Takashiego

Mały domek leżący na terenach należących do klanu Kami, chociaż raczej na uboczu. W środku znajduje się wszystko, co jest mężczyźnie potrzebne do życia w tych krótkich okresach, kiedy przebywa na miejscu. Są tutaj dwie sypialnie, z czego jedna jest widocznie nie używana, druga tylko okresowo. Ponadto w domu znajduje się mała kuchnia oraz łazienka z toaletą. Wszystko utrzymane w klasycznym stylu. W salonie można zaś znaleźć półki wypełnione książkami, a w rogu rzeźbę origami przedstawiającą żurawia, która ma około półtorej metra wysokości i sprawia wrażenie, jakby strzegła tego miejsca łypiąc okiem na każdego, kto tutaj wejdzie.

Dookoła domku jest przepiękny ogród, który przecięty jest niewielką rzeczką, którą można przekroczyć urokliwym mostem. Oczywiście, Takashi nie zajmuje się tym ogrodem, ze względu na to, że rzadko bywa w domu. Tym się zajmują ludzie zatrudnieni przez klan. Często można go jednak spotkać, jak siedzi na ławce i relaksuje się, słuchając ptaków oraz dźwięków rzeczki płynącej nieopodal. Jego ulubionym miejscem jest ławeczka po rozłożystą wiśnią, która zapewnia cień i ochłodę w trakcie rzadkich, upalnych dni.

[Kami Takashi]

Takashi miał parę dni wolnych pomiędzy misjami. Poświęcił więc ten czas na trening i doskonalenie swoich umiejętności, gdyż nie chciał zginąć na którejś z misji. Uważał, że miał w życiu jeszcze mnóstwo rzeczy do osiągnięcia, że mógł być silniejszy, jeszcze trudniejszy do zabicia. Zwłaszcza, że musiał znaleźć mordercę swojej siostry, jak i ludzi, którzy wysadzili papiernię zabijając w ten sposób mnóstwo osób. Niewiele brakowało, a mężczyzna dołączyłby do ofiar. Gdyby nie to, że został wtedy wyciągnięty przez....
Myślenie o Takeru, który go wtedy uratował, sprawiało mu niemal fizyczny ból. Zginął, by Takashi mógł żyć. To dług, którego rudowłosy nigdy nie będzie w stanie spłacić.
Dlatego też, od jakiegoś czasu, papierowego shinobiego dręczyła myśl o tym, by zabezpieczyć się na wypadek ewentualnej śmierci. Jak mógł tego dokonać? Jakimś przedmiotem o nietypowym działaniu? Wzmocnieniem własnej wytrzymałości? A może...w sumie, dlaczego nie?
A gdyby dokonać tego techniką?
Jakby ona miała działać?
Mężczyzna zastanawiał się nad tym pytaniem przez jakiś czas, siedząc na swojej ulubionej ławce zlokalizowanej w ogrodzie pod drzewem wiśni.
Zastanawiał się, w jaki sposób technika mogłaby go uchronić przed śmiercią w każdych warunkach?
Powinien stworzyć jakąś zbroję, którą nosiłby przez cały czas? A może powinien nauczyć się jakiejś techniki czasoprzestrzennej, która w chwili zagrożenia uaktywniałaby się samoistnie i przenosiła go z dala od niebezpieczeństwa?
A może...może w ogóle nie powinna go chronić przed śmiercią?
Co to miało w takiej sytuacji znaczyć?
Takashi wstał z ławki, odpalił papierosa i zaczął nerwowo chodzić w tę i z powrotem. Zastanawiał się, jak ugryźć ten temat, gdy wpadło mu do głowy genialne rozwiązanie.
Przystanął.
"A gdyby tak technika nie tyle chroniła mnie przed śmiercią, co pozwoliłaby mi się odrodzić?", zadał sobie to pytanie. Przez chwilę bił się z myślami, jakby to miało działać i czy byłoby w ogóle możliwe.
Zgasił papierosa i wrzucił go do kosza, a następnie żwawym krokiem ruszył do swojego domku, do salonu, gdzie miał swoje zbiory książek, z których był całkiem dumny. Tam znalazł dzieło traktujące o technikach klanowych i zaczął je przeglądać, by pogłębić swoją wiedzę na temat technik zarówno mu znanych, jak i tych, które wcześniej były dla niego bezużyteczne. Musiał się dokształcić.

[Norka]

Kami no TenseiNauka techniki

GraczeKami Takashi

Tury1

Śmierć zdecydowanie jest nierozłączną życia każdego człowieka, niezależnie od tego, czy jest się shinobi, czy zwykłym cywilem – prędzej czy później na każdego przyjdzie pora. Jasne, ninja potrafili w pewien sposób oszukiwać przeznaczenie przy pomocy różnych technik. Z drugiej jednak strony… zawód, którym się parali były obciążony wysokim ryzykiem. Wyruszając na jakąś misję, tak naprawdę nigdy nie ma się pewności, że się z niej wróci… to potrafiło zaś mieć ogromny wpływ na naszych bliskich. Bo mimo wszystko wielu shinobi posiadało swoje rodziny, bliskich… i nawet jeśli ci są świadomi, że to może się stać w każdej chwili, nie oznaczało to, że ból będzie w jakikolwiek sposób mniejszy.

W głowie Takashiego zaczęły pojawiać się pytania – w jaki sposób spróbować oszukać przeznaczenie, jak sprawić… by nie umrzeć, a chociaż nie w trakcie misji, a po prostu ze starości? Pojawiały się różne zagadnienia czy też koncepty – mógłby mieć potężną zbroję, czasoprzestrzenne techniki, które pozwoliłyby mu na przeniesienie się w kryzysowej sytuacji. To wszystko było jakąś opcją, jednakże… nie do końca Kamiemu pasowały. Zamiast tego, stwierdził że lepszą alternatywą byłoby nie tyle co uniknięcie śmierci… a odrodzenie się po niej. Tylko jak tego dokonać?

Takashi zaczął szukać… księgozbiory, które miał jednak w domu nie powiedziały mu za wiele. Znalazł informacje na temat Karada o isshin suru ato, które było mu jednak bardzo znane, wiedział jak ta technika działała, nie było mu to obce w żaden sposób. Miał jednak wrażenie, że to był pewien element, od którego powinien zacząć – właśnie od tej techniki, która powinna stanowić swoistą bazę. Bo by się odrodzić, należało przecież mieć do czego, prawda?

[Kami Takashi]

Takashi szukał przez dłuższy czas ciekawych technik, które był opisane w jego księgozbiorze, a które mogłyby mu posłużyć jako punkt wyjścia. Bo przecież każdą technikę można było udoskonalić, prawda?
I gdy znudzony i zniechęcony siedział już z którymś kolejnym papierosem z rzędu, to natrafił na wzmiankę o Karada o isshin suru ato. Zupełnie zapomniał o tej technice, a przecież znał ją doskonale. Jak do tego doszło, że o niej wcześniej nie pomyślał? Sam nie był w stanie odpowiedzieć sobie na to pytanie. Przecież ta technika była idealną bazą dla jego pomysłu!
Zatem, dla pewności, przeczytał jeszcze raz opis działania tej techniki. Po złożeniu pieczęci mógł odbudować sobie kończynę z papieru. No dobrze. Ale on potrzebował odbudować całe ciało, włącznie z narządami wewnętrznymi. I to bez składania pieczęci. Bo gdyby takowe musiał złożyć, to musiałby mieć pewność, że zaraz umrze. A co w sytuacji, kiedy śmierć przychodziła nagle?
Nie, to było nie doskonałe, nie wystarczająco satysfakcjonujące.
Dlatego uznał, że musi udoskonalić technikę w taki sposób, by zregenerowała nie tylko całe ciało, ale i by uaktywniła się samoistnie. Tylko jak tego dokonać?
Wziął czysty zwój pergaminu i zacząć rozpisywać wszystkie zależności. Na razie formułował całość na papierze, który potem zostanie spalony, oczywiście. Rozważał wszelkie drogi, jakimi mógł podążyć, pracując nad tą techniką.
I doszedł do pewnych wniosków.
Po pierwsze, technika musiałaby być przygotowana wcześniej.
Po drugie, musiałaby mieć zapalnik do uaktywnienia się.
Po trzecie, musiał mieć medium, z którego by się odrodził.
Ostatnia zagwozdka była najłatwiejsza do rozwikłania. Odrodzi się z papieru. Zatem, logicznym wydawało się, że będzie musiał w notkę przelać jakąś część swojej czakry. Podobny proces towarzyszył tworzeniu notek wybuchowych, więc musiał coś w tym procesie zmienić. Może kanji na notce? No i z pewnością będzie to musiała być zdecydowanie większa ilość czakry.
Ponadto tutaj pojawiał się kolejny problem. Nasączenie notki wybuchowej czakrą sprawiało, że była ona użyteczna przez maksymalnie dwadzieścia cztery godziny. Zatem tutaj samo nasączenie nie wystarczy. Będzie musiał tę czakrę zapieczętować. Jak to dobrze, że znał się co nieco na Fuinjutsu....

[Norka]

Kami no TenseiNauka techniki

GraczeKami Takashi

Tury2

Takashi na Origami no Jutsu się znał, bez wątpienia – wiedział również, jak czysto teoretycznie powinna działać Karada o isshin suru ato – i jak z jednej strony wiedział, że to był pewien punkt startowy, od którego musiał zacząć tak… to zdecydowanie było za mało. Musiał być w stanie odbudować całe ciało, a nie tylko kończynę. Problem polegał też na tym, że nawet jakby stworzyłby takie ciało z papieru, to… wciąż byłoby one pustą wydmuszką, bez jego świadomości, wspomnień, więc tu pojawiał się kolejny problem…

Doszedł do wniosków, że skoro przyjdzie mu się odrodzić z papieru, to właśnie jakaś notka powinna być swoistym medium, które zostanie aktywowane w momencie, w którym umrze, niczym trochę jak notka wybuchowa. Tylko w przeciwieństwie do niej – ta musiała być cały czas „ważna”, chakra nie mogła z niej w żaden sposób ulatywać. Tak więc, odpowiednie umiejętności pieczętowania były tu kluczowe i coś mu podpowiadało, że jeśli chciał utrzymać taką notkę odrodzenia, to przyjdzie mu zrobić coś więcej, aniżeli tylko po prostu przelać w nią chakrę. Coś, co wymagało większego poświęcenia, w zamian za stabilność notki.

To co jednak nie dawało mu spokoju, to w jaki sposób sprawić, by odbudowane ciało nie było zwykłą wydmuszką, a tak by jego świadomość się tam przeniosła? Jeżeli uda mu się to w jakiś sposób odpowiednio ugryźć… to wtedy reszta wydawała się już stosunkowo prosta.

[Kami Takashi]

Mówi się, że śmierć nie jest końcem, a początkiem nowej ścieżki. Może i to była racja, jednakże Takashi nie chciał tego sprawdzać na własnej skórze zbyt szybko. Oczywiście, każdy kiedyś umrze, ale jednak on wolał dokonać żywota później niż prędzej. Dlatego musiał wykombinować, jak sprawić, by jego świadomość wraz z duszą przeniosły się do odpowiednio przygotowanej notki. Bo odtworzenie całego ciała zamiast pojedynczej kończyny w gruncie rzeczy nie wydawało się trudnym do osiągnięcia, gdy się mężczyzna nad tym głębiej zastanowił. Wystarczyło przelać większą ilość czakry do notki.
Tylko co ze świadomością? Sama czakra raczej nie przeniesie jego świadomości. Może powinien zatem stworzyć odpowiednią pieczęć, którą umieści na swoim ciele oraz notce? A może istniała do tego jakaś technika Fuinjutsu? Będzie musiał sprawdzić. Ponadto, będzie musiał też zapieczętować czakrę, by ta nie ulatywała w powietrze, jak w przypadku notek wybuchowych.
Ewentualnie...
A gdyby tak spróbował uszczuplić na stałe swoje pokłady czakry? Nie chodziło jedynie o przelanie czakry w notkę, ale o połączenie jej ze sobą za pomocą zostawienia czegoś...od siebie. Konkretnej, nie odnawialnej partii czakry. Czy to by wystarczyło? I czy w ogóle było coś takiego możliwe? Cóż, prawdopodobnie nie dowie się, dopóki się nie przekona. Wytworzył więc ze swojego ciała pojedynczą kartkę papieru i przyjrzał się niej uważnie, jakby już została zapisana, jakby już była funkcjonalna. Napisał na niej znak kanji, który oznaczał "życie" i uznał, że tak będzie notki podpisywał, chociaż i tak zamierzał zamaskować ten znak, by wrogowie, jeśli kiedykolwiek dowiedzą się o tej technice, nie znaleźli notki zbyt łatwo.

[Norka]

Kami no TenseiNauka techniki

GraczeKami Takashi

Tury3

Co czeka nas po śmierci? To zapewne pytanie, które zadaje sobie wielu ludzi – niektórzy wierzą, że czeka ich reinkarnacja i odrodzą się w nowym ciele. Inni zaś uważają, że trafia się do jakiegoś raju, gdzie można toczyć życie wieczne. Są i tacy, którzy uważają, że po śmierci nie ma nic. Zostaje po nas tylko ciało, które się rozkłada, a potem nie ma tak naprawdę nic. Niezależnie jednak od tego, jak naprawdę to wygląda, tak nie wszyscy są gotowi po prostu umrzeć – co zdecydowanie napędza niejednego człowieka, by tego uniknąć, bądź chociaż przedłużyć własny żywot. Zwłaszcza w przypadku, gdy się jest shinobim i ryzykujesz życiem codziennie.

Takashi również stanął przed tym pytaniem, zastanawiając się, co może zrobić, by potencjalnie śmiertelny błąd na misji rzeczywiście nie kosztował go życia. Pewne pomysły zaczęły się pojawiać w jego głowie, jednakże zdecydowanie było na chwilę obecną zbyt wiele niewiadomych, żeby mieć pełen obraz w głowie.

Postanowił jednak pójść pewną drogą – mianowicie, zacząć od napisania na kartce papieru znaku, która będzie robić za swoistą pieczęć i przelał w nią część swojej energii. I mimo że w zamyśle miał, żeby ona tam została na stałe tak sensorem mógł wyczuć, że ta zdecydowanie nie była stabilna jak bardzo minimalne jej ilości ulatując z każdą milisekundą, a to zdecydowanie nie wróżyło dobrze, gdyby mu przyszło umrzeć, a tu się okazało, że w przygotowanej przez niego notce nie było chakry.

Dodatkowe

- 500 chakry, na razie od zwykłych zasobów chakry, nie na stałe.

[Kami Takashi]

A więc Takashi rozpoczął proces tworzenia notki. Na samym początku wymyślił kanji, którym notki będzie oznaczał. Potem przyszła kolej na przelanie do niej czakry. Zgodnie z tym, co wcześniej wymyślił, przelał do notki zdecydowanie więcej czakry niż to było wymagane przy zwykłym wykonywaniu techniki odbudowy kończyn. Sensorem jednak wyczuł, że z każdą chwilą czakra z nowo powstałej notki ulatuje w przestrzeń. Musiał jak najszybciej temu zapobiec, wiec użył techniki pieczętującej Fūin no Jutsu: Shitei | Sealing Technique: Designation (oczywiście, po złożeniu odpowiednich pieczęci). Liczył na to, że ta prosta technika powstrzyma czakrę przed ulatywaniem w niebyt. Gdyby było inaczej, notki miałyby ograniczony czas działania, a nie uśmiechało mu się robienie nowej notki każdego dnia, zwłaszcza, iż w zamyśle chciał mieć ich więcej niż jedną i to w różnych miejscach, w razie gdyby któreś zostało zniszczone.
A że zamierzał dożyć sędziwego wieku, a przy tym osiągnąć parę celów, które sobie założył... to musiał mieć alternatywę. I tą alternatywą byłaby właśnie technika, nad którą pracował.

► Pokaż Spoiler

Koszty cakry: 1000 - 500 (przelanie do notki) - 20 (Fūin no Jutsu: Shitei | Sealing Technique: Designation) = 9480

Fūin no Jutsu: Shitei | Sealing Technique: Designation封印術・指定­

KlasyfikacjaFūinjutsu, Technika Pieczętująca

PieczęciePtak → Dzik → Wół → Koń → Wąż

KosztStandardowy

ZasięgDotykowy

Wymagania---

Prosta technika Fūinjutsu, która pomaga zapieczętować niewielką ilość naszej chakry w przedmiocie. Zdolność ta może być wykorzystana do innych technik.

Posiadając Sennina Fūinjutsu pieczęć można nałożyć także na istocie żywej.

[Norka]

Kami no TenseiNauka techniki

GraczeKami Takashi

Tury4

Takashi podświadomie czuł, że powoli szedł w odpowiednim kierunku, nawet jeśli nie miał jeszcze odpowiedzi na wszystkie nurtującego go pytania. Miał jednak pewne pomysły jak do sprawy podejść, co było… jakimś plusem w tym wszystkim? Tworzenie nowej techniki od podstaw zdecydowanie nie było łatwą rzeczą i wymagało odpowiedniego podejścia i przede wszystkim cierpliwości. Cała szczęście rudowłosemu takowych nie brakowało, zamierzając osiągnąć cel, który sobie wyznaczył. Skoro marzyło mu się dożycie sędziwej starości - co zdecydowanie było pobożnym życzeniem, biorąc po uwagę profesję, którą się parał - to nie miał innej opcji aniżeli opracować koncept, który pojawił mu się w głowie.

Prosta technika pieczętująca sprawiła, że chakra przestała uciekać z notki, był w stanie to wyczuć przy pomocy sensora bez problemu. I jak czysto teoretycznie cel został spełniony, bo zdecydowanie nie chciał, by ta chakra z niej uciekała, to miał dziwne poczucie, że to nie do końca było to, że nie oddał tej cząstki siebie, która miała być swoistym spoiwem między nim, a notką w momencie jego ewentualnej śmierci i potrzeby odrodzenia. Kolejnym problemem był fakt, że ta notka wciąż była… pusta. Nawet jeśli te połączenie między nim a notką istniało i nawet jeśli jego świadomość zostałaby do niej przeniesiona, to nic by się nie stało, by się nie odrodził, a to nie był efekt, który chciał osiągnąć.

Chyba musiał podejść do sprawy z innej strony?

[Kami Takashi]

Takashi osiągnął sukces... częściowo. Co prawda, zapieczętował swoją czakrę w notce tak, aby ona nie ulatywała, ale wciąż nie była to technika docelowa. Przez chwilę zastanawiał się co pominął i wtedy odpowiedź przyszła sama. Po pierwsze, nie zapieczętował techniki odbudowy kończyn, a ponadto nie zapieczętował tam...części siebie. Tylko jak miał to ostatnie zrobić? Czy sama czakra wystarczyła? Poza tym, zapomniał tam zapieczętować techniki, na której technika reinkarnacji bazowała.
Zdjął więc pieczęć z poprzedniej notki, nałożył na nią technikę Karada o isshin suru āto, a następnie wykonał ciąg pieczęci, które, według niego były odpowiednie. Pieczęci było dużo, ale sama technika też do prostych nie należała i, zapewne, wymagała sporej ilości czakry. Gdy wszystkie pieczęci zostały złożone, to dotknął kartki licząc na to, że coś się stanie. Następnie efekt swojej pracy przeskanował sensorem w celu znalezienia ewentualnych luk w swoim rozumowaniu. Czy takie znajdzie? Miał bowiem nadzieję, że technika została ukończona, ale z drugiej strony zdawał sobie sprawę z tego, iż to mogło być jedynie jego pobożne życzenie.

► Pokaż Spoiler

Koszty czakry: 9480 - 20 (Karada o isshin suru āto | Art of body renewing) = 9460

Karada o isshin suru āto | Art of body renewing身体を一新するアート

KlasyfikacjaOrigami no Jutsu

PieczęcieTygrys → Pies → Szczur → Wół → Smok

KosztStandardowy

Zasięg5 metrów

WymaganiaSpecjalizacja w Origami no Jutsu, Iryō Ninjutsu rangi C

Technika ta, korzystając z faktu, że ciała niektórych użytkowników Origami no Jutsu są z papieru, wykorzystuje papier do odbudowania utraconych tkanek. W ten sposób stworzone zastępstwa nie są idealne i podstawowo można jedynie odtworzyć w ten sposób utracone kończyny. Te na dodatek pozbawione będą naturalnej siły (atrybuty papierowej kończyny są na poziomie 4 lub mniejszym) oraz widocznie papierowe i dość karykaturalne.

Posiadając rangę B w Origami no Jutsu można pominąć pieczęci, czas kumulowania chakry pozostaje jednak taki sam.
Posiadając rangę S w Origami no Jutsu atrybuty odnowionych kończyn, nie ustępują oryginałom.
Posiadając Sennina w Origami no Jutsu: odtworzone elementy ciała w niczym nie odstępują oryginałom, wyglądem czy też atrybutami.

[Norka]

Kami no TenseiNauka techniki

GraczeKami Takashi

Tury5

Takashi zdecydowanie coś osiągnął – zapieczętował w notce swoją chakrę. Sęk jednak w tym, że to nie był zamiar techniki, którą chciał stworzyć i powiedzmy sobie szczerze, to co właśnie było przed nim ciężko było w ogóle nazwać jutsu. To był po prostu kawałek papieru z zamkniętą w nim chakrą, bez żadnych specjalnych właściwości i fakt, że napisał na niej kanji niewiele zmieniał. Dopiero po chwili do niego dotarło, gdzie w ogóle popełnił błąd i że powinien zacząć od czegoś zupełnie innego.

Tak więc, musiał podejść do sprawy w trochę inny sposób. Postanowił zdjąć pieczęć z notki, problem jednak polegał na tym… że w sumie to nie był w stanie tego zrobić, nie uszkadzając przy tym notki. Nie miał żadnej dedykowanej techniki, która by mu to umożliwiała, zaś siłowe zerwanie pieczęci na pewno skończyłoby się uszkodzeniem kawałka papieru. Tak więc – chcąc nie chcąc musiał przygotować nową notkę… może jednak to i dobrze, bo dzięki temu będzie miał pewność, że nic nie pójdzie nie tak korzystając z notki z odzysku? Wrócił do punktu zero, z którego teoretycznie zaczął, był jednak mądrzejszy o pewną wiedzę, którą udało mu się zdobyć w trakcie swoich wcześniejszych eksperymentów, więc już w jego kwestii było ją odpowiednio wykorzystać przy kolejnej próbie stworzenia notki.

Dodatkowe

Przywróć sobie chakrę za użytą technikę. Jednocześnie, chciałabym zobaczyć nieco bardziej rozbudowane procesy myślowe ze strony Takashiego. Jakie pieczęci składa i dlaczego akurat te? W jaki sposób dokładnie przelewa chakrę do notki? Może co sobie wyobraża w trakcie całego procesu?

[Kami Takashi]

Technika się nie udała. Dlaczego? Chunin długo zastanawiał się nad tą kwestią, po czym doszedł do wniosku, że powód był prozaiczny - technika miała zostać stworzona na notce z odzysku. Na notce, na którą już była nałożona pieczęć, a które Takashi nie był w stanie zdjąć bez uszkadzania notki. A nie chciał eksperymentować z tak poważną techniką na niepewnej notce. W końcu od tego mogło zależeć jego życie, czyż nie?
Dlatego też wytworzył ze swojego ciała kolejną notkę, napisał kolejny znak kanji oznczający "życie", a następnie przelał w notkę część swojej czakry. Czakrę przelewał bardzo ostrożnie i powoli, cały czas skanując sytuację sensorem, by nic mu nie umknęło, by nie popełnić błędu. Cóż, sądził, że w pojedynczą notkę można przelać jedynie określoną ilość czakry, jeśli się weźmie pod uwagę normalne okoliczności. Tak samo, jak zwój miał swoją maksymalną pojemność, tak notka prawdopodobnie też. Gdyby więc przeładował notkę czakrą, ta mogłaby eksplodować lub, w najlepszym przypadku, nie przyjąć większej ilości czakry i ulec zniszczeniu. Dlatego cały proces nadzorował z najwyższym skupieniem. Kiedy już uznał, że wystarczy, to przerwał proces przelewania czakry i rozpoczął proces nakładania techniki pomocniczej, która miała być w sumie jedynie pożywką, czy też wzorem dla ostatecznej techniki, którą zamierzał przypieczętować za chwilę. Dlatego przyłożył się do każdej składanej pieczęci, gdy wtłaczał w notkę technikę KARADA O ISSHIN SURU ĀTO. Każda pieczęć musiała zostać wykonana perfekcyjnie.
Na sam koniec pozostawało postawienie kropki nad "i". Wykonanie właściwej techniki.
Wiedział, że technika, którą właśnie tworzył, była skomplikowana, zatem będzie potrzebowała długiego czasu kumulowania czakry. Co za tym szło, będzie musiał złożyć wiele pieczęci. Zaczął więc od najprostszych, od tych, które przyszły mu do głowy na samym początku.
KOŃ → SMOK → PTAK → BARAN → MAŁPA → WÓŁ
Dlaczego akurat te? Sam nie wiedział. Po prostu pozwolił, by czakra go poprowadziła, by jego dłonie instynktownie składały się w znaki mocy, które pieczętowały jego przyszłość.
PTAK → KOŃ → TYGRYS → DZIK → PTAK → WĄŻ → DZIK → TYGRYS → MAŁPA → SZCZUR → PIES
Czuł się jakby tańczył.
Czuł, jak czakra buzowała w jego żyłach, jak rwała się do tego, by działać, by tworzyć coś nowego, by przekraczać nowe granice. Czuł się jak odkrywca, który po raz pierwszy stawiał stopę na lądzie nie tkniętym przez człowieka.
SMOK → SZCZUR → ZAJĄC → WĄŻ → PIES → BARAN → KOŃ → DZIK → TYGRYS → ZAJĄC
Wiedział, że był na dobrym tropie. Wiedział, że kolejny krok w tym tańcu będzie ważny. Tak samo jak poprzednie. Tak samo jak każde kolejne. Ale były one wyćwiczone. Jego ciało działało bez udziału umysłu - instynktownie, odważnie.
PTAK → MAŁPA → WĄŻ → ZAJĄC → KOŃ → SZCZUR → PIES → DZIK → WĄŻ → WÓŁ → PTAK → TYGRYS → SMOK
Ostatnia partia pieczęci, była dla niego niczym Grande Finale, niczym zwieńczenie jego całej kariery. Czuł, że w tej technice zawarł wszystkie swoje umiejętności i całą wiedzę, jaką posiadał ze sztuki shinobi. Ta technika była jego wizytówką, chociaż nie chciał, by ktokolwiek tę wizytówkę otrzymał.
Na koniec, dotknął gotowej notki, jakby kończąc cały proces, jakby wieńcząc swoją karierę. Otworzył oczy i spojrzał na notkę. Czy coś się wydarzyło? Nie wiedział. Przeskanował ją jednak sensorem, by dokładnie poznać jej widok finalny. Bo teraz coś mu podpowiadało, że wreszcie osiągnął sukces. Oby tylko jego przekonanie nie okazało się błędne.

► Pokaż Spoiler

Koszty czakry: 9480 - 20 (Karada o isshin suru āto | Art of body renewing) - 500 (przelanie czakry do notki) = 8960

Karada o isshin suru āto | Art of body renewing身体を一新するアート

KlasyfikacjaOrigami no Jutsu

PieczęcieTygrys → Pies → Szczur → Wół → Smok

KosztStandardowy

Zasięg5 metrów

WymaganiaSpecjalizacja w Origami no Jutsu, Iryō Ninjutsu rangi C

Technika ta, korzystając z faktu, że ciała niektórych użytkowników Origami no Jutsu są z papieru, wykorzystuje papier do odbudowania utraconych tkanek. W ten sposób stworzone zastępstwa nie są idealne i podstawowo można jedynie odtworzyć w ten sposób utracone kończyny. Te na dodatek pozbawione będą naturalnej siły (atrybuty papierowej kończyny są na poziomie 4 lub mniejszym) oraz widocznie papierowe i dość karykaturalne.

Posiadając rangę B w Origami no Jutsu można pominąć pieczęci, czas kumulowania chakry pozostaje jednak taki sam.
Posiadając rangę S w Origami no Jutsu atrybuty odnowionych kończyn, nie ustępują oryginałom.
Posiadając Sennina w Origami no Jutsu: odtworzone elementy ciała w niczym nie odstępują oryginałom, wyglądem czy też atrybutami.

[Norka]

Kami no TenseiNauka techniki

GraczeKami Takashi

Tury6

Proces twórczy to rzecz, która sprawiała, że nie zawsze wszystko szło po naszej myśli i uczyliśmy się na błędach, by stworzyć na samym końcu idealną rzecz, która była w naszym umyśle od samego początku. Takashi postanowił na nowo podejść sprawy, poprzednio wytworzoną notkę totalnie spisując na straty.

Zaczął od nowa, kontrolując każdy ruch, który wykonywał, zaczynając od pilnowania sensorem, czy nie przepada z chakrą, którą przelał w notkę, by potem dodać do niej technikę pomocniczą, która miała sprawić, że jego ciało się odbuduje, by następnie zacząć składać pieczęcie, pozwalając się przy tym oddać swojej wybitnej Kontroli Chakry i intuicji w tym zakresie. Czuł jak energia swobodnie przez niego przepływa, co dawało mu poczucie, że wszystko idzie w dobrym kierunku. Nie było niczego, co by zakłócało cały proces, wyglądało to naprawdę dobrze, a gdy po złożeniu pieczęci i przyłożeniu ręki do notki… wszystko wydawało się pięknie zapieczętowane, jednocześnie poczuł dziwny ubytek chakry ze swojego organizmu, jakby bezpowrotnie stracił część swoich zasobów. Po użyciu sensora, bez wątpienia był w stanie wyczuć tę chakrę w notce i co lepsze – w żaden sposób ona nie ulatywała.

Po przeanalizowaniu wszystkiego dokładnie, na papierze wydawało się… że będzie to działać. Nie miał teoretycznie wątpliwości co do tego, ale w praktyce tak naprawdę, dopóki nie przyjdzie mu użyć tej techniki to tej stuprocentowej pewności mieć nie będzie.

Dodatkowe

Wytworzyłeś notkę do Kami no Tensei.

Teoretycznie, Takashi nauczył się używać techniki Kami no Tensei i "na papierze" wszystko wydaje się działać jak powinno.

To czy postanowisz przetestować to w praktyce, jest zależne od Ciebie.

Odejmij sobie na stałe 500 chakry ze swoich zasobów. W KP powinno wyglądać to tak: 9 500 (+500 stracone na notkę Kami no Tensei)

9500 staje się Twoim nowym "maksem" chakry, więc jak będziesz kupować chakrę do 10K to płacisz za nią 1PD.

[Kami Takashi]

Takashi tworzył notkę w sposób wyjątkowo ostrożny, dbając o każdy szczegół, o każdą pieczęć. Gdy cały proces dobiegł końca, poczuł jak część jego własnej czakry bezpowrotnie zniknęła. Było to dziwne uczucie i, w normalnych okolicznościach, mogłoby go to zmartwić. Teraz jednak poczuł ulgę, gdyż wiedział, że technika się udała, a notka, która miała przywrócić go do życia, była w pełni funkcjonalna. Przeskanował ją jeszcze raz sensorem, by sprawdzić, czy wszystko było w porządku, ale wydawało się, że tak. I, co najważniejsze, czakra nie ulatywała z notki, więc nie miała ona jakiegoś terminu ważności.
Teraz musiał tylko tę notkę ukryć. Rozejrzał się po swoim pokoju i dostrzegł żurawia z origami. Uznał, że to będzie idealne miejsce na umieszczenie takiej notki, gdyż jednak dodatkowo kartka papieru nic nie zmieni. Obszedł dookoła ten papierowy twór i uznał, że znalazł odpowiednie miejsce na umieszczenie notki.
W dupie żurawia.

z/t