Bagno

[Maji Eiji]

The Singular FableMistrz Gry

GraczeHokori Kensei

Posty21/?

Werdykt, wydany przez okrutne bóstwo. Kryjące swoją mroczną naturę za pięknymi słowami i maską dobroduszności. Objawiającą się w dosyć szczodry sposób. Przynajmniej jak na kategorie takich bóstw. Obiecał, że ich zbawi. Ocali ich przed nieuniknioną zagładą. Same te słowa były piękne. Słodkie i z pewnością zdolne upić swoją złością i przytłaczającą szczerością nie jedna naiwną duszę. Tak, to było przytłaczające i Kensei był świadomy, że nie było lepszego słowa by opisać dziwne uczucie, które towarzyszyło mu gdy mierzył się z tą istotą. Mimo nadludzkiej, wręcz potwornie silnej woli, każde kolejne słowo. Każda kolejna pieśń o jego chwałę, która wtórowała coraz to wymyślniejszym tytułom, była niczym dawka zaklętej mocy. Wzmacniało go. Samo wspomnienie o jego wielkich czynach, o tym co niby zrobił. By Zachować ludzkość w stanie, który pozwalał jej dalej oddawać mu należną cześć. Choć , jeżeli wierzyć słowom Wiwerny. Wszystko to było kłamstwem. Iluzją, nic takiego przecież się jej wydarzyło. To była gra. Gra, w którą grał niedobry i szanowany aktor. A taki, który został zapomniany i zwariował uwięziony przez lata w swoich czterech ścianach. Przynajmniej dziwne złoża w ścianach, robiły za oświetleniem takie inaczej mogłoby im brakować. Przez co nie było potrzeby, marnowania chakry na oświetlenie. Zresztą w podobny sposób, choć bardziej starannie rozmieszczone, była oświetlona główna sala. Z większym naciskiem na eksponowanie serca. Ponownie pulsowało, wywołując ciarki na ciałach zebranych.

Kensei, nie zamierzał poświęcać więcej czasu niż, było to konieczne, na walkę, z tym czymś. Miał w głowie plan i nie miał on żadnego związku z gadaniem z tajemniczą istotą, która mogła być posiadaczem Ego większego od nie jednego tyrana. Jednak czy to było coś złego, patrząc, jaką moc posiadał? Choć niestety nie wykorzystywał jej w bardzo dobry sposób. Wręcz przeciwnie, zmuszał istoty żywe do posłuszeństwa, albo wykorzystywał je w inne dosyć kreatywne sposoby. A teraz jeszcze śmiał nosić twarze osób, które zostały zabite przez niego? To było zdecydowanie za wiele. Nie trzeba było długo czekać, aż przestrzeń między nimi zapełniona została łatwopalnym dymem.

Mārīcā podniosły roślinną brew do góry, widocznie zaintrygowane działaniami Kensei'a. Miał wrażenie, że nacisk przez niego wywoływany stał się trochę bardziej agresywny i dotkliwy.

Pomieszczenia stanęło w ogniu. Tak gwałtowny wybuch światła, sprawił, że oczy Kenseia lekko się podrażniły. Szybko musiał je zamknąć. Tyle dobrze, że ogień go nie sięgnął. Choć widocznie Tatsumi, która nie znała zamiarów Kenseia została z poparzoną ręką i nadpalonymi ciuchami. Normalnie by to skomentowała jednak teraz wyjątkowo powstrzymała się od niepotrzebnego komentarza. Próbując tylko opanować ból, większymi oddechami.

Przynajmniej jego cel uległa spopieleniu. Przynajmniej częściowo. Wszystkie liany tworzące ciało, wydawały się być już przeszłością. Tak samo kilka tych, które ich otaczały. Jednak serce, nie do końca wydawało się ulegać płomienia. Ot powierzchnia było lekko osmolona. Zabiła ponownie. Tym razem w wyraźnie negatywnym rytmie, rozczarowania? Tak brzmiało to dalekie pulsowanie.

— Wasze czyny zostaną zważone i módlcie się do Ponad o szybką i krótką śmierć! — Ton, który raptem chwilę był tak delikatny. Teraz syczał jak sznur przesuwamy na ziemi, a wtedy wystrzeliły pnącza.

Na nieszczęście wroga Kensei nie miał problemu z ich unikaniem. Nawet jeżeli nadchodziły z wielu stron, używanie Kawarimi rekompensowało wszelkie braki w jego szybkości. Gorzej, że przez ich ilość miał problem z skupieniem się na prawdziwym sensie tego zadaniu. Sercu, które pokrywało się zaraz kolejnymi warstwami, coraz bardziej ukrywając swoje słabości. Niestety jego towarzyszka była tak samo zajęta zwalczaniem nadchodzących lian.

Poczuł również coś dziwnego. Nagła i dziwna, migrena zaczęła przechodzić jego ciało od stóp do głów powodując, że prawie opadł na swoje kolana. Nie był najbardziej wytrzymałym człowiekiem na planecie, a to tylko to udowodniło. Czuł się słaby, a w ustach poczuł zadziwiająca suchość. Ręce również mu drżały, a kiedy spróbował wyciągnąć rękę, pierwsza liana go złapała za prawą dłoń. Kolejna za lewą nogę, utrzymując to bliżej ziemi. Nagłe osłabienie, było niczym kolejny gwóźdź do jego trumny.

Donośny śmiech rozniósł się po całej komnacie. Ten sam, który towarzyszył mu wtedy, kiedy byli na górze.

— Marni śmiertelnicy. Myślicie, że macie szansę w walce z bogami! Tak żałosna pewność siebie nie zostanie nagrodzona! — Zmaterializował się ponownie. Nie w jednym miejscu, w kilku. Łącznie z różnych źródeł wyrastało około dziesięć avatarów Mārīca. Kilku z nich nawet ku jego zaskoczeniu nosiło ich twarze.

Npc
Tatsumi

NpcMārīca[colour][/url]

Chakra Kensei10 345

Chakra Klon 3 594

Info od Gm

Hokori Kensei - Boli cię ucho i obie nogi. Wygląda na to, że straciłeś czucie kompletnie , póki co trzymają się swojego ciała. Straciłeś dwie pieczątki Raiko Kenka, Jutsu Fūin. Czujesz presję starożytnego Bóstwa na swoim ciele. Dziwny ból przeszedł całe twoje ciało utrudniając ci poruszanie się. Czujesz palącą suchość w ustach, a dwie z czterech kończyn zostały związane.

[Hokori Kensei]

Spotkanie z Mārīciem zdecydowanie było... emocjonujące. Był to specyficzny, potężny byt, który był w stanie wywierać na niego presję mimo tego, że niewiele osób w ogóle było w stanie to wykonać. A to tylko znaczyło, że nie mogli sobie darować. Widząc więc to wszystko, zaczął działać. Jedynie z jego ust wydało się ciche "wybacz" gdy zranił Tatsumi, która tej ofensywy się nie spodziewała. Szybko jednak on i klon musieli zacząć unikać, choć klon raz uległ. A Kensei poczuł nagłe osłabienie, które dało przeciwnikowi czas do działania. Problematyczne.

Klon po odrodzeniu się, szybko złożył pieczęci i skupiając się na unikach, próbował przy pomocy ognistego płomienia nadal "bić" to serce, być może skupiając na sobie uwagę przeciwnika, w razie potrzeby unikając czy odradzając się po zostaniu zniszczonym. Starał się też trzymać ręce przy sobie, coby nawet w przypadku złapania, mógł złożyć kilka pieczęci, choćby do Mueishō, co pozwoliłoby zdematerializować się i zbliżyć do ataku.

Oryginał natomiast? Miał plan. Choć jedną rękę miał związaną, był w stanie składać pieczęci jedną ręką. W pierwszej kolejności użył Enmaku, by dookoła niego pojawiła się zasłona dymna, gdy on sam zaraz po tym przeszedł także do Mueishō, które dawało mu odporność na ataki fizyczne. Mogąc więc się zdematerializować w pył, planował uwolnić się z chwytu i ruszyć możliwie najszybszym lotem (potencjalnie nawet przelewając doń więcej chakry), by zbliżyć się do serca unikając potencjalnych ataków energetycznych, które mogłyby być problemem. Liczył jednak, że zasłona dymna, ofensywa klona oraz gwałtowna zmiana w pył będą odpowiednie, by zaskoczyć przeciwnika i dać mu trochę czasu do działania. Owszem, czuł się gorzej i słabo, jednak jeśli teraz nie da z siebie wszystkiego to... kiedy? Kiedy będzie martwy? Może nie był najbardziej wytrzymałą osobą na świecie, jednak wciąż, jego wytrzymałość dominowała nad większością społeczeństwa. Jego umysł był świątynią. Jeśli nie zepnie się teraz to... kiedy? A plan był cholernie prosty. Podlecieć jak najbliżej i użyć flagowej techniki swojego rodu, techniki, przez którą jego rodzina skończyła w takim stanie, w jakim skończyła. Jeśli miałby możliwość w podstawowych 8 metrach sześciennych trafić i zdematerializować całe serce bądź jego część - zrobiłby to. A najbardziej zasięgową bryłą był... stożek*. Im był bliżej, tym bardziej mógł jego średnicę zwiększać, tak by objęła większą część serca, ale w praktyce mógł nawet użyć tego ze swojego miejsca, gdyby nie miał dość siły. A do uników? Klanowa podmiana. Gdyby nie mógł się wyrwać przez Mueishō - zrobiłby to poprzez Kawarimi, zwyczajnie... unikając własnego uderzenia w brzuch wolną ręką. I plan dalej bez zmian. Gdyby jednak nie mógł się poruszyć, to spróbowałby to zrobić z miejsca, gdzie akurat się znajdował.

No i była jeszcze Tatsumi, która być może mogłaby jakoś dopomóc w tej sytuacji. A gdyby znalazła się w polu rażenia Uwolnienia Pyłu - ostrzegłby ją głośno. Musieli to zakończyć jak najszybciej i kto wie... może ten atak zaskoczyłby to statyczne do tej pory serce na tyle, by nawet jak nie zniszczy go w pełni, to zrani na tyle, by dać Tatsumi otwarcie do ataku.

Chakra10 345 - 100 (Utrzymanie Doton: Keijūgan no Jutsu) - 0 (Chiri Kawarimi no Jutsu) - 100 (Enmaku) - 300 (Jinton: Mueishō) - 1 500 (Jinton: Genkai Hakuri no Jutsu) = 8 345

Chakra klon3 594 - 3 (Utrzymanie) - 20 (Katon: Ryūka no Jutsu) - 0 (Chiri Kawarimi no Jutsu) - 300 (Jinton: Mueishō) - 40 (Odrodzenie)= 3 231

Stożek

► Pokaż Spoiler | Obliczenia

Podstawowa objętość Jinton: Genkai Hakuri to 8m³
Wzór na objętość stożka (bryły dostępnej i wymienionej w technice) to 1/3 * π * r² * h
H w tym przypadku będzie odległością, gdy podstawa będzie wierzchołek będzie przy dłoni Kenseia
A więc 8m³ = 1/3 * π * r² * h
Obustronnie mnożymy przez 3 by pozbyć się 1/3 (będzie wówczas 1)
24m³ = π * r² * h
Minimalna długość średnicy, a więc podstawy stożka to 1m, zgodnie z techniką. A więc promień wynosi 0.5m. 0.5m² = 0.25m²
24m³ = π * 0.25m² * h
Mnożymy obustronnie przez 4, by pozbyć się 0.25 (będzie wówczas 1). Jednocześnie pozbywamy się m² i m³
96m = π * h
π to w przybliżeniu 3.1415. Dzielimy obustronnie przez Pi
~30,55865032627726m = h

Wykorzystane techniki

► Pokaż Spoiler

Doton: Keijūgan no Jutsu | Earth Release: Light-Weight Rock Technique土遁・軽重岩の術

KlasyfikacjaDoton, Transformacja natury

PieczęcieWąż

KosztRóżny

Koszt jest zależny głównie od wielkości obiektu, jakiego masą będziemy manipulować oraz jak bardzo chcemy na nią wpłynąć. Rozmiar tych obiektów można przyrównać do tych, jakie posiadają zwierzęta w paktach:

• Obiekty malutkie i małe - koszt rangi C
• Obiekty średnie i spore - koszt rangi B
• Obiekty duże i wielkie - koszt rangi A
• Obiekty olbrzymie - koszt rangi S
• Obiekty monstrualne - dwukrotny koszt rangi S. By zmienić masę istotom monstrualnym należy posiadać Sennina Dotonu
• Obiekty rozmiaru molocha - czterokrotny koszt rangi S. By zmieniać masę molochom należy posiadać Sennina Dotonu i Specjalizację w Doton

Koszt ten jest powielany przez to, jak bardzo chcemy wpłynąć na masę danego obiektu. Jeżeli pomniejszamy masę dwukrotnie, płacimy koszt bazowy. Jeżeli powielamy trzykrotnie - podwójny koszt bazowy, jeśli czterokrotnie potrójny koszt bazowy itd.

W przypadku, gdy koszt bazowy od razu był "dwukrotny" lub "czterokrotny" to przy potrojeniu wagi (podwójny koszt bazowy), ostateczny koszt techniki to koszt czterokrotny i ośmiokrotny, itd.

Koszt utrzymania techniki wynosi połowę kosztu zużytego na technikę na turę. Jedynym wyjątkiem jest utrzymanie latania, opisane poniżej.

ZasięgDotykowy

Wymagania---

Jedna z dwóch technik manipulująca samą grawitacją celu. Za jej pomocą możemy zmniejszyć masę obiektu. Maksymalnie możemy zmienić masę dziesięciokrotnie. Po użyciu tej techniki postać odczuwa efekty grawitacji, jednak nie mają one przełożenia na jej stan fizyczny (zmniejszając komuś masę 5 krotnie nie sprawi, że jego ciało będzie mniej wytrzymałe).

Sama zmiana wagi wpływa jednak na możliwości poruszania się postaci. Im mniejsza waga tym łatwiej się przemieszczać. Jak bardzo jednak to wpływa na konkretne osoby określa MG.

Posiadając rangę A w Doton maksymalnie możemy zmienić masę dwudziestopięciokrotnie.
Posiadając rangę S w Doton maksymalnie możemy zmienić masę pięćdziesięciokrotnie.
Posiadając Sennina Dotonu przy czterokrotnej zmianie masy (potrójny koszt bazowy) możemy umożliwić sobie bądź innym latanie. Koszt utrzymania latania jest równy bazowemu kosztu rozmiaru danej istoty na turę, płacony przez daną istotę. Prędkość takiego lotu jest porównywalna do Kontroli Chakry latającej osoby pomniejszonej o 3 (przy KC 10 jest to więc Szybkość 7).
Posiadając Specjalizację w Doton oraz rangę S w Doton maksymalnie możemy zmienić masę stukrotnie.

Chiri Bunshin no Jutsu | Dust Clone Technique塵分身の術­­

KlasyfikacjaJinton, Transformacja Natury, Technika Klonujaca

PieczęcieWąż → Zając → Małpa → Dzik → Koń

KosztChakra dzielona dowolnie pomiędzy oryginał i kopie. Każdy klon musi posiadać minimum 100 chakry
standardowy D utrzymania od klona (minimum 3) płacone przez stworzone kopie

ZasięgNa siebie

Wymagania---

Technika tworząca pyłowe klony. Po złożeniu pieczęci, decydujemy się ile chakry przekazać na poszczególne kopie. Są one w stanie wykonywać wszystkie techniki Dotonu, Katonu oraz Fūtonu do rangi i siły B włącznie (póki oczywiście posiadają chakrę) oraz techniki rangi E. Dodatkowo mogą korzystać ze stylów walk, jednak nie posiadają atutów oryginału. Skopiowany zostaje także ekwipunek, z wyłączeniem zwojów z zapieczętowanymi przedmiotami lub technikami, zaawansowanych technologicznie urządzeń, przedmiotów o unikatowych właściwościach (np. unikaty) oraz przedmiotów jednorazowego użytku. Klon taki ma także dostęp do technik Jintonu, jednak związanych tylko z kontrolą i zamianą w pył. Prócz klasycznych ograniczeń posiadanych przez klony, znikają one w przypadku straty przytomności przez twórcę lub w momencie jego zaśnięcia bez względu na to, czym zostało spowodowane. Choć nie są one dość wytrzymałe, ze względu na ich materiał, tak mogą one uiścić koszt Podwójny C by się odbudować po otrzymaniu obrażeń, które normalnie by go zniszczyły.

Klony te po zniszczeniu nie przekazują oryginałowi żadnych informacji ani nie zwracają chakry. Rozpadają się one po prostu w pył. Podczas utrzymywania klonów, ilość chakry pozostała u oryginału po dokonaniu podziału traktowana jest jako jego nowa, maksymalna jej ilość. Przez to, jej drastycznie pomniejszona ilość nie wpływa negatywnie na shinobi.

Posiadając rangę S w Jinton oraz Kontrolę Chakry na poziomie 9 klony mogą wykorzystywać także zdolności klanu Hokori związane z barierami. Niemożliwym dla nich jest jednak wykorzystanie technik dematerializujących.

Chiri Kawarimi no Jutsu | Dust Replacement Technique塵変わり身の術

KlasyfikacjaJinton, Transformacja Natury

PieczęcieSzczur → Ptak → Zając

KosztStandardowy

ZasięgStandardowy

Wymagania---

Technika "podmiany" wykorzystywana niegdyś przez klan Hokori. Tym razem jednak nie podmieniamy się z istniejącym wcześniej obiektem, tylko zamieniamy nasze ciało w pył. W tej postaci się przemieszczamy na krótki dystans. Jest on zależny od szybkości naszej postaci oraz rangi Jintonu. Najłatwiej to porównać, że tę samą prędkość jak w normalnej postaci otrzymuje się na randze B dziedziny klanowej. Na niższych rangach Jintonu przemieszczanie się jest powolne, a na wyższych nieco szybsze. Samo rozpadnięcie się w pył przypomina w swym efekcie rozpad klona, przez co odlatujące drobinki pyłu mogą, acz nie muszą, uciec uwadze napastnika. By technika się udała, ninja musi być świadomy ataku. Użytkownik musi się zmaterializować w przeciągu tej samej tury, w której dostał obrażenia. Jeżeli nie określi kierunku przemieszczania się, materializuje się w tym samym miejscu.

Posiadając przygotowane Chiri Kawarimi, użycie jakiejkolwiek techniki używającej chakry, innej niż techniki E czy skupiające się na samej kontroli chakry, jest w stanie rozproszyć Technikę Pyłowej Podmiany przed jej właściwym użyciem. Po nastąpieniu zamiany, przez krótką chwilę zdaje się jakby atak faktycznie dosięgnął celu. Dopiero po sekundzie widać rzeczywiste skutki techniki. Czas ten wprawiony ninja może wykorzystać do wyprowadzenia kontrataku.

Katon: Ryūka no Jutsu | Fire Release: Dragon Fire Technique火遁・龍火の術­

KlasyfikacjaKaton, Transformacja Natury

PieczęcieWąż → Smok → Królik → Tygrys

KosztStandardowy na turę

Zasięg10m

Wymagania---

Szybka technika Katonu, której głównym celem jest dotarcie do celu w jak najkrótszym czasie i poparzenie go. Wypuszczony jest swego rodzaju "promień" nieustannego płomienia, skierowany w jedną stronę, który swoim wyglądem przypomina chińskiego smoka. Użytkownik nie ma nad nim kontroli i leci on prosto. Zaletą tej techniki jest to, że jest to ogień ciągły, a użytkownik jest w stanie go przetrzymać nawet jeszcze dłużej zwiększając zadane obrażenia.

Posiadając rangę B w Katon zasięg jest zwiększony do 20 metrów.
Posiadając rangę A w Katon zasięg jest zwiększony do 35 metrów.
Posiadając rangę S w Katon zasięg jest zwiększony do 50 metrów.

Jinton: Mueishō | Dust Release: Shadowless Flight塵遁・無影­

KlasyfikacjaJinton, Transformacja Natury

PieczęcieDzik

KosztPotrójny na turę

ZasięgNa siebie

WymaganiaSennin Jintonu

Technika polegająca na zamianie własnego ciała w pył. Dzięki temu, postać zyskuje odporność na wszelakie ataki fizyczne, samemu mogąc dalej atakować fizycznie. Wymaga to jednak ponownej materializacji, którą można wykonać tylko częściowo, przez co można pojawić się samą pięścią, podczas gdy reszta ciała nadal jest pyłem.

Enmaku | Smoke Screen煙幕

KlasyfikacjaJinton, Transformacja Natury

PieczęciePtak → Szczur → Pieczęć Konfrontacji

KosztStandardowy

Zasięg5 metrów

Wymagania---

Jedna z podstawowych technik wspierających opracowana przez klan Hokori, kiedy ten jeszcze istniał. Po złożeniu pieczęci i wskazaniu Pieczęcią Konfrontacji kierunku z czubków dwóch wyprostowanych palców wylatuje smuga pyłu w kształcie stożka o podstawie z promieniem 1m. Jeśli technika bezpośrednio trafi przeciwnika w oczy, to ten odczuje to tak, jakby coś mu wleciało do oka. Działa to tylko w momencie aktywacji, nie po uformowaniu zasłony dymnej. Sam pył utrzymuje się średnio około 3 tur, jednak techniki Fūtonu czy zwyczajny powiew wiatru rozwieje ją bez większych problemów. Gdy pył się utrzymuje nie szkodzi on oczom, choć utrudnia widzenie podobnie jak zasłona dymna.

Posiadając rangę B w Jinton technikę można użyć bez złożenia pieczęci. Wciąż jednak wymagane jest wskazanie kierunku poprzez pieczęć Konfrontacji.
Posiadając rangę S w Jinton zamiast wykorzystywać technikę w kształcie stożka, można pył wypuścić jednocześnie z całego swojego ciała. Powstaje wówczas sfera dymu w promieniu 5 metrów od użytkownika. Podczas wypuszczania pyłu działa on analogicznie jak do wersji stożkowej - może sprawić, że ktoś mrugnie od "piachu w oczy". Podobnie podczas utrzymywania się - utrudnia ona widok. Koszt takiego manewru jest równy Standardowemu kosztowi B, a czas kumulacji chakry jest równy kumulacji 3 pieczęciom.

Jinton: Genkai Hakuri no Jutsu | Dust Release: Detachment of the Primitive World Technique塵遁・原界剥離の術­

KlasyfikacjaJinton, Transformacja natury

PieczęcieSzczur → Dzik → Wąż

KosztStandardowy za każde 8m³ objętości bryły
Podwójny za dematerializację zawartości bryły

ZasięgDotykowy, bazowo 8m³

Wymagania---

Technika rozbijająca wszelaką materię na atomy. Dosłownie. Po złożeniu pieczęci użytkownik tworzy przed sobą prostą, geometryczną bryłę, jak np. sześcian, prostopadłościan, walec czy kula, o objętości 8m³. Wymiarami można dowolnie manipulować, jednak sama bryła musi znajdować się przy użytkowniku (musi ją niemalże dotykać ręką), a minimalna długość boku bądź średnica wynosi 1 metr. Bryła ta jest prostą barierą energetyczną, która przechodzi przez wszelką materię fizyczną, a więc można z niej spokojnie wyjść.

Problemem jest to, że gdy użytkownik zechce, może wypełnić tę bryłę energią, która rozbija wszelką znajdującą się weń materię na pojedyncze atomy, że nawet pył z nich nie zostanie. Wypełnienie energią i dematerializacja to proces niemalże natychmiastowy. Trwa on około 2-3 sekundy przygotowania, po których dopiero cała bryła wypełniania jest natychmiastowo energią i wszystko, co było w środku rozpada się na pojedyncze atomy.

Płacąc wielokrotność techniki, można zwiększyć objętość bryły. Ot, każdy kolejny koszt standardowy oznacza dodatkowe 8m³ (Podwójny oznacza 16m³, potrójny 24m³ itd.). Przyjmuje się, że na przez czas równy złożeniu 30 pieczęci można zwiększyć jej objętość o jeden raz (w pierwszej "30" maksymalnie do 16m³, w drugiej maksymalnie do 24m³, w trzeciej maksymalnie do 32m³ itd.). Można jednak poświęcić na to więcej czasu (porównywalnego to złożenia 30 pieczęci) i stworzyć ją znacznie większą.

W przypadku zderzenia się dwóch tych samych technik, następuje niekontrolowana eksplozja, która niszczy wszystko w swoim zasięgu rażenia, dematerializując napotkane przeszkody. Zasięg i tempo rozchodzenia się takiej eksplozji jest zależne od MG.

W przypadku wykorzystania na technikę więcej niż 10 000 chakry, ilość ta pozwala nawet osobom bez atutu Sensora wykryć jej nagromadzenie.

Posiadając Specjalizację w Jinton możliwe jest zwiększanie kosztem standardowym rozmiarów bryły o 16m³, zamiast o 8m³.

Wykorzystane przedmioty

► Pokaż Spoiler

[Maji Eiji]

The Singular FableMistrz Gry

GraczeHokori Kensei

Posty22/?

Niestety takie specyficzne potężne byty jak Mārīca, były bardzo niebezpieczne. I jednocześnie zatrważająco irytujące. Dysponowali mocą większą od nich samych. Mocą, która pozbawiona pełnej kontroli, być może zyskiwała świadomość. Surowa moc, która była w stanie zmienić dużo. Niestety nie często robiła ku chwale dobra. Bardzo często miała ona negatywny wpływ na osobowość nosiciela. Zdegradowała jego moralność i zdolności racjonalnego myślenia. Pozostawiając skorupę, która była idealna, aby energia zaczynała swoje rządy. Najpewniej przepełnione szkarłatem, oraz zachęcające o takie proste koncepty jak kompletna władza nad światem. Nic dziwnego, że po tylu latach spędzonych w podziemii, zdążyła całkowicie skorumpować biednego ducha natury. Kto wie, kto teraz siedział za tymi sterami. Z całą pewnością jednak nie była to ta sama istota co tysiące lat wcześniej. Może udałoby się ją przewrócić. W końcu kiedyś była dobra. Zanim, zanim zachciała tego wszystkiego.

Na to jednak nie było czasu.

Oboje byli tego piekielnie świadomi. Niektórzy mogliby nawet argumentować za tym, że sama istota to wiedziała. Wiedziała, że być może to było jej ostatnie spotkanie wśród śmiertelników. Jej naturalne źródło mocy, mogło zostać zniszczone. Pozostawiając ją kompletnie bezbronną. Nie oznaczało to jednak, że akceptowała ten osąd losu. Nawet jeśli, wiedziała, że nie pozwoli sobie, żeby wyjść na tarczy. To ona zdobyła te ziemie wiele lat temu. To ona wykorzystywała je by rosnąć w siłę przez kolejne. Smok co prawda pokrzyżował jej nf chwilę plany, ale po raz kolejny mogła wrócić do gry. Była pewna, że byle shinobi z zapomnianej przez świat i jej byłych władców wioski. Nie da jej rady. To samo zresztą tyczy się młodej mistrzyni broni, która również zdawała się upadać pod wielką presją tworzoną przez istotę. Zamierzała walczyć przy użyciu wszystkich swoich sztuczek. Nic dziwnego, że Tatsumi również padła na kolana i zaczynała być obwiązywania.

Okropny ból przechodzący jego ciała, zaczynał rosnąć na siłę, kiedy pędy zacisnęły się ciaśniej i ciaśniej, próbując być może kompletnie odciąć dostęp jego krwii do tych miejsc. Dobrze, że jedna z jego rąk dalej pozostawała wolna. Niedopatrzenie, które mogło kosztować starożytną istotę życie. Bo ninja nigdy nie powinno się zostawiać z wolnymi rękami.

— Twoje marne sztuczki nic nie dadzą! My władamy tą świątynią. Byle zasłona nie zmydli moich oczu!— Wykrzyknęły chórem avatary ducha, kiedy tylko zasłonił się chmurą. Usłyszał trzask. Siła, z którą wyrwane zostały pnącza oplatające komnatę, spowodowały, że ściana za jego plecami uległa kompletnej degradacji. Po czym z pełną siłą ruszyła by przebić serce opierającego się przeznaczeniu Hokoriego.

Ale on był przecież przygotowany.

Pnącza przebiły jego ciało, w momencie, którym zmienił się w nietykalny, dym. Kompletnie uchronił się przed nadchodzącym atakiem powodując niemałe rozgoryczenie na twarzach zebranych bogów.

— TAKIE SZCZURY JAK TY MOGĄ TYLKO UCIEKAĆ PRZED NASZĄ WIELKOŚCIĄ! ROZKAZUJE CI PRZESTAĆ. W IMIĘ PRAWA STARSZEGO NIŻ TA NĘDZNA KRAINA! — Szał, w który padł z tymi słowami, był prawie nie do opisania. Kawałki ścian dosłownie latały, promienie energii, strzelały w jedną i drugą stronę, na dobre pozbywając się tym samym pyłowego klona. Jednak, to nie zatrzymywało go. Pędził przed siebie w swoim celu, a kiedy zjawił się wystarczająco blisko Serca Bestii, wyciągnął swoją tajną broń. — JESTEŚMY TWOIM BOGIEM, STÓJ! — Przedarł się prawie błagalny krzyk.

Sekretna broń klanu Hokori, która zabiła wielu.

— PRZESTAŃ PRZESTAŃ! PRZESTAŃ! PRZESTAŃ! —

Ta, która paradoksalnie doprowadziła do śmierci ich samych. Najwyższa forma Uwolnienie Pyłu. Wystrzeliła w stronę źródła wszelkiego zła.

Nie pozostało po nim nic.

Nawet pył.

Było za późno na jego krzyki. W końcu to był koniec i jak każdy koniec dobrej baśni kończył się pozytywnie. W atmosferze ciszy i ciepłego kiełkującego w jego wnętrzu uczucia. Musiał być z siebie dumny, sprzeciwił się bogom i prawom natury. Zwalczył kontrolowanego smoka, prawie przy tym nie robiąc mu krzywdy. W pełnym rozrachunku tego co się stało stracił nie wiele. Dlaczego więc, kręciło mu się tak w głowie? Był słaby, czuł to. To co przygniatało go przez ten cały czas rozwiązało się niczym pętla. Uwolniło. Zakręciło mu się w głowie, usłyszał krzyk Tatsumi, jednak i on był strasznie przytłumiony. Co się na Rikudo Senninie z nim działo?

— Biedne naiwne dziecię Iwagakure. Naprawdę myślałeś, że udałoby ci się stanąć jak równy z równym naprzeciw mnie? — Delikatny głos, o wiele mniej szorstki niż prawdziwy zawitał do jego umysłu. On nie powinien być martwy? — Wszyscy jesteście tacy sami… — Kiedy zmusiłby się, by ponownie otworzyć oczy, zobaczyć mógłby półprzezroczystego mężczyznę. O ciemnej marmurkowej cerze, I pięknych zielonych sztach. Niestety nie rozpoznał ani jego twarzy ani szat. Wyglądały dziwnie, strasznie obco. Mógłby przysiąść, choć widział przez mgłę. Jak ten podnosi jego brodę do góry. — Choć wasza dwójka może być dobrym materiałem na nową kolonię. Na pewno będzie lepsi od tych starych głupców, którzy uformowali to serce. Miało zbyt wiele słabości. — Przeszył go ból. Tak przynajmniej by było gdyby, był jeszcze świadomy. Mógłby przysiąść, że pieczęć, która uchroniłaby jego układ chakry przed wrogą ingerencją nie działa. Jednak czy go to teraz interesowało? Czuł jak jego świadomość odchodzi, kiedy coś zaczynało wypełniać go od środka. Z trudem zauważył pnącze, które zaczynało wysuwać się z jego ust i powoli konsumować resztę ciała. Gdyby spojrzał się wtedy na Tatsumi, zobaczyłby ja w podobnym stanie. Tylko, czy to były rogi na jej czole? Nie był w stanie powiedzieć. Zamknął oczy, nie miał już siły się utrzymywać. —... dopiero kiedy się odsłoniliście. zarodnik w uchu… —
Chciał tylko oddać się ciemności. Zapomnieć. Pragnął tego, kiedy jego Silna Wola została roztrzaskana na strzępy. Nie było już nic. Nawet chwili by odetchnąć.

Mógłby nawet powiedzieć po czasie, że nie był to wcale taki zły stan. Nic cię nie obchodziło, byłeś pozbawiony czucia. Po prostu istniał w tej nieprzeniknionej nicości. —... Co ty tu …— Proces, któremu został poddany, musiał być tym samym, który zniewalał innych. — Szalony! — Odbierał umysł, stawał się pustym naczyniem, które nikczemny Bóg mógł kontrolować. — Zostaw mnie! — Nagle to wszystkie się urwało. Uczucie bezsilności. Brak chęci by działać. Czuł jak wysoka i przytłaczającą obecność dominowała w pomieszczeniu. Nie należała jednak do byłego Boga. Była delikatna, opiekuńcza nie zaś szorstka i krzycząca w twoje serce byś gnił. Przypływ, sił, który mu gwarantowała był tym czego potrzebował. Z trudem zmusił mięśnie swojego ciała do otwarcia powiek. Mógłby przysiąść, że stała przed nim osoba. Osoba, której kłania się sama natura.
[p] Była tutaj. Mimo zamglonego wzroku, który utrudniał mu uważne przyjrzenie się, wiedział to. Był jej świadomy, jak wyciąga swoją opiekuńczą rękę w jego stronę. Rozluźnił się wbrew sobie, jednak chyba znał powód tej radości jego ciała. Przybyła kawaleria. Pomoc, po którą polecieli gondolierzy.
[p] Po czym ponownie spadł w czeluść.

Tydzień. Dokładnie siedem dni, cztery godziny, siedemnaście minut i trzydzieści trzy… cztery sekundy. Właśnie tyle przebywał w jednym z bardziej prestiżowych kompleksów szpitalnych na terenie Hikigaeru. Tyle, minęło od feralnego spotkania z opętanym smokiem, który nie mógł być sobą. Tyle, od kiedy wraz z Tatsumi spotkał się z tajemniczym Bogiem i zakończył jego żywot. W zamian tamten prawie zniszczył jego świadomość. Był to również okres czasu, od którego dowiedział się już napewno, że stracił władzę w swoich nogach. Został inwalidą. Dla każdego shinobi, kiedyś nadchodził ten czas.
[p] Większość tego tygodnia, spędził na odpoczywaniu. Nadzorujący go lekarz, przekazał mu co się działo w tym czasie. Spał równo przez trzy dni, a w tym czasie temperatura jego ciała szalała. Zmieniała się raz na niebezpiecznie wysoką, raz na niebezpiecznie zimną. Stan jego serca i mózgu podczas tego wszystkiego wcale nie był lepszy. Kazał mu się cieszyć, że jedyne nad czym stracił władzę były jego nogi. Obie nadające się teraz do niczego więcej jak wyrzucenia. Nie zostały amputowane, jednak teraz i tak były prawie bezużyteczne.
[p] Prawdę dotycząca wydarzeń tamtego dnia. Dowiedział się jednak z listu, pozostawionego ku przez wojskowych. Wyjaśnili tam pochodzenie problemu, jak i genezę szalonego bóstwa. Źródła które posiadali zgadzały się z wersją prezentowaną przez Wiwernę. Co do reszty, nie do końca byli pewni. Większość dokumentów z tamtego okresu, było ocalałymi fragmentami przeglądów tłumaczeń innych tłumaczeń. Nie były to koniecznie najbardziej zdatne do użytku źródła informacji. Dowiedział się również, że musiał zostać zarażony jego zarodnikiem. Gdzieś w momencie, jego walki z nim. Po przeanalizowaniu ciała, podejrzewają ucho, jako miejsce potencjalnego ogniwa problemu. Na szczęście w porę przyszła pomoc. Nic jednak co do tożsamości osoby, która pomogła. Dalej w liście miał jeszcze informacje o wdzięczności z strony Gondolierów i całego kraju. Ofiarowali jego osobie specjalną pozycję, przyjaciela narodu. Wszelkie jego prośby będą traktowane z większym priorytetem, oraz zostaje rozpoznawalnym honorowym członkiem straży ich państwa. Nie dawało mu to pełnej wolności w granicach państwa, ani bycia ponad prawem, jednak dalej posiadał renomę. Która mogła ułatwić ich współpracę w przyszłości.
[p] Nie mieli jednak samych dobrych wiadomości. Podczas usuwania pozostałości Mārīca odkryli, że nie są w stanie usunąć wszystkiego. Zbyt zagnieździł się w jego ciele, by byli w stanie go usunąć. Zapewniali, że raczej nie będzie to stanowiło tak wielkiego zagrożenia, jak podczas jego wizyty w świątyni. Jednak dalej nie mógł być pewny. Przynajmniej dziewczyny, odwiedziły go w ten ciężki czas, pozostawiając mu bukiet kwiatów. Wyszły raptem przed kilkoma godzinami. Chcąc dać mu chwilę dla siebie. Chwila spokoju po tak męczącej przygodzie.
[p] Pewien ktoś miał jednak inne plany.
[p] Tatsumi, ubrana tak jak on w nieszczęsne ciuchy szpitalne — ich były zbyt zniszczone by móc je ubrać. Przywitała się z nim przekraczając próg jego prywatnego pokoju. Widocznie musiała poprosić ochroniarzy o trochę czasu dla siebie. Musiała również posiadać nowe uprawnienia uzyskane dzięki tej misji. — Chciałam zobaczyć, jak się trzyma mój ulubiony towarzysz od ratowania krajów. — Zagadała wesoło, choć jej twarz dalej posiadała na sobie zmęczony grymas. To samo co przytrafiło się jemu, stało się również jej. Nie wpływało to na nią najlepiej. — I mam coś jeszcze. Raczej oni. Zanim nasze drogi się odejdą, poprosili mnie i jedną ostatnią prośbę. — Dzikie ogniki, zaczęły tańczyć wokół jej ramion, by potem zebrać się na jej dłoni i utworzyć skrawek papieru? Kontrakt? Choć dalej na rogach płonął nie wydawał się rozwijać dalej. — Hokori Kensei'u za twoją odwagę i bezinteresowną służbę. Za oddanie i ognistą Pasje. Zostałeś wybrany i prawie jedno głośnym wynikem określono, że dostąpisz zaszczytu noszenia Smoczej Dumy. Przyjmij więc ten dar od najstarszych. Tych, którzy widzieli upadek gwiazd. Twój podpis, będzie symbolem przyjęcia nagrody i oficjalnego zawiazana paktu pomiędzy tobą, a krainą smokow. Jeżeli można zaznaczyć Wysoki El-exios bardzo przeprasza, za to co się stało z twoimi nogami. — Zakończyła czekając co zrobi.

Npc
Tatsumi

NpcMārīca

Info od Gm

Hokori Kensei - Lekko zmęczony, dalej brak władzy w nogach.

[Hokori Kensei]

Walka zmierzała ku końcowi. Stan Kenseia oraz Tatsumi jedynie to potwierdzały. Kątem oka widział, jak dziewczyna także upada, a pradawna istota, mająca się za boga (wedle wiwerny) zdaje się rosnąć w siłę. Ale wiedział też jedno. Jeśli teraz się podda - czeka go koniec. Możliwe, że ostatnim zrywem mocy, ostatnią chwilą potęgi i motywacji, Hokori zaczął działać. Zasłona dymna może i nie działała - było to do przewidzenia, jednak wróg zaczął gadać. Zmiana w pył, wręcz w nietykalny pył. I szarża. Szarża, która zirytowała samozwańczego boga. Bóstwo, które być może kiedyś było wielbione. Ile osób mogłoby pochwalić się czymś takim, no ile? Duma, radość czy pycha, która mogłaby się zrodzić w sercu kogokolwiek innego nie pojawiła się jednak w dawnym członku Iwijskiego ANBU. Jego umysł skupiony był na jednym. Na zniszczeniu bijącego serca Mārīca. Słyszał strach i panikę w jego głosie. Może to było tylko i wyłącznie jego złudne wrażenie. Ale słyszał. A jak słyszał, to czuł, że może to działanie ma jakiś sens. I wkrótce... nic z serca nie zostało.

Wykończony presją oraz sporym ubytkiem chakry, ze zniszczonymi pieczęciami, opadł na ziemię. Nawet gdy umysł był silny, ciało mogło odmówić posłuszeństwa. Czuł się słaby i wiedział to. Nie był głupi, by uważać siebie za króla świata. Ale czuł... ulgę. I wtedy... prawdziwa trwoga. Przerażenie, którego nie czuł możliwe, że od lat. Głos w jego głowie. Głos zniszczonego bytu. Czyżby... czyżby próbował przejąć nad nim kontrolę. Kensei myślami od razu skierował się do pieczęci, które miały zapobiec takiej zmianie. Otworzył oczy. Cóż to za mężczyzna przed nim? Czyżby to była prawdziwa forma tego ducha? A może inna? Przełknął ślinę, jeśli tylko mógł, a słowa opuściłyby jego usta (bądź umysł, gdyby wargi i struny głosowe postanowiły nie działać)

-Ładnie krzyczałeś, jak na kogoś tak pewnego siebie.

Możliwe, że był to akt pychy, akt dumy, mający podkopać istotę, która przed nią była. Może i była zwycięska, ale nie oznaczało to, że planował przysłowiowo nie napluć przed końcem. Na tyle dumnie, na ile potrafił. Jego twarz mógł przeszyć grymas, gdy odczuł ból. Jakby coś wypychało jego świadomość i zastępowało nową. Chciał z tym walczyć... ale i nie chciał. Umysł leciał do pieczęci, które utworzył niby na takie przypadki, ale czy zadziałają? Nie wiedział. Był gotów przelać im chakrę by je wzmocnić, ale miał wrażenie, że to nie działa. Że to nie ma sensu. Czuł zmarnowanie, które było niczym ogromny dysonans do tego, co czuć powinien. Kolejna pieczęć, która powinna zadziałać. Co się z nim działo? Tatsumi także zdawała się ulegać. Gdy jego świadomość była roztrzaskiwana niczym szklanka, jedna myśl tylko przeszła mu przez głową.

~Yasushi... wybacz...~ i oddał się mrokowi.

Ciemność, w której nic go nie obchodziło i po prostu egzystował bez celu, chęci i problemów. Egzystencja, która dla wielu mogłaby być nudna, ale jednocześnie była pozbawiona zmartwień. I wtedy... nowe głosy. Nowe informacje. Chęci wróciły. Jego pieczęci? Otworzył oczy i dostrzegł... kogoś. Kogoś lepszego. Poczuł ulgę. Radość. Istota, którą przed sobą widział była tą, której prędzej oddałby tytuł boga. Poczuł rozluźnienie, jednak nie siłowe. Jakby zło się skończyło. I nadeszły nowe czasy. Z pewną ulgą opadł w mrok, być może ostatni raz w swoim życiu, jednak ze świadomością, że zrobił wszystko co mógł. I pomoc najwyraźniej przybyła...

Gdy się obudził był już w Hikigaeru. Jego nogi odmawiały posłuszeństwa i zdawały się być nieruchome, być może już na stałe. Cóż... może to i czas na emeryturę? Cieszył się mimo to, że nogi mu zostały. Sprawiało to, że czuł się trochę bardziej człowiekiem. Nie kadłubkiem. Informacje, jakie miał uzyskać były... szokujące. I pozytywne. Nawet lekko uśmiechnął się na tą myśl. Tylko nie wszystko było pozytywne. Tajemnicza istota zagnieździła się w jego ciele, więc... musiał ją zapieczętować. Kolejny cel. Dziewczyny go odwiedzały, co też było miłe. Gdyby miał okazje z nimi porozmawiać, pewnie by się zapytał jak im się festiwal podobał. I kto wie, może jak już wyjdzie ze szpitala popchają jego wózek by razem mogli oglądać jakieś walki? Tak czy inaczej... Tatsumi. Przyszła do niego. Uśmiechnął się na jej słowa.

-Bywało lepiej. - przyznał -Choć teraz ktoś może spróbować zaatakować mi nogę i nie będzie to wcale efektowne. - zaśmiał się gorzko, po czym wysłuchał jej słów ze zdziwieniem i dumą, po czym... otworzył szerzej oczy. -Czy to... to co myślę? - zapytał, przypominając sobie wiedzę o paktach, ale nie wierząc, że coś takiego mogło istnieć ze smokami. -Moje nogi, to cena za wolność kraju i... Wiwerny. - nie znając jej imienia czy określenia, wymienił jego gatunek z możliwym szacunkiem, jaki tylko potrafił. -Podjąłem się misji, będąc przygotowanym na kłopoty. Jeśli ktoś ma przepraszać, to ja sam za niedopilnowanie mojego bezpieczeństwa. - wyjaśnił -Z chęcią dostąpię tego zaszczytu i postaram się, nie zawieść zaufania Krainy Smoków. - wyjaśnił, a jeśli by podeszła - złożyłby podpis tak, jak wypadało, w razie problemów dopytując się Tatsumi jak należy to wykonać.

Choć pewnie z ciekawości, gdyby ktoś jeszcze był podpisany, rzuciłby okiem na nazwiska obok niego wypisane.

Wykorzystane techniki

► Pokaż Spoiler

Wykorzystane przedmioty

► Pokaż Spoiler

[Maji Eiji]

The Singular FableMistrz Gry

GraczeHokori Kensei

Posty23/23

Walka z zapomnianymi Bogami, z pewnością było doświadczeniem niezapomnianym. W końcu mało którego dnia, budzisz się z przekonaniem, że idziesz na festiwal a ładujesz w impasie pomiędzy pół boskimi istotami. No i smokami, nie możemy o nich zapominać. Nawet, jeżeli przepraszały prawdą było to, że to właśnie one były powodem jego kłopotów. One pozbawiły go nóg, one sprawiły, że wiele miesięcy jego pracy zniknęło. Jakby nigdy już wcześniej nie istniało. Był, to ból jednak ból, który mógł znieść. I tak nic nie umywało się do tego dziwacznego uczucia pod koniec walki. Kiedy nagle sytuacja obróciła się o sto osiemdziesiąt stopni. Zamiast stać, jako wygrany, leżał na ziemi nie zdobył wykonać nawet prostego ruchu ręką. To wszystko było zbyt dużym wysiłkiem. Wysiłkiem na, który na tamten czas nic był w stanie sobie pozwolić. Jednocześnie ten stan był błogi. On mu uległ. W końcu, jak sam mówił, był bogiem. Nawet, jeżeli miał moc mało imponująca potrafił podejść człowieka zaskoczyć go. Ingerencja tajemniczego gościa, w tamtym momencie była jedynym, czego potrzebował by na nowo poczuć się chcianym w tym świecie. Tu było jego miejsce. Być może z Yakushim u boku. Choć nigdy mógł już go na oczy nie zobaczyć. To był i stał. Nawet jeśli czysto teoretycznie już nie posiadał takiej zdolności. Utrata nóg… z pewnością była kłopotliwa.

Z całej tej sytuacji, jednak wyglądało na to, że wyszło coś trochę pozytywnego. Na ile w ogóle można było to nazywać takim tytułem. Smoki zaproponowały mu kontrakt. Prawdziwy kontrakt, o jakim dotąd słyszał tylko w legendach i miejskich mitach. Słyszał historię - zresztą jak wszyscy. Wiele potężnych shinobi na całym świecie zawierało przymierza z różnymi grupami rozumnych zwierząt. Wyszło tak, że mu akurat trafiły się smoki. Ktoś mógłby argumentować, że być może był to najbardziej czadowy wybór z nich wszystkich. Było to wręcz nierealne. Na samą reakcję Kensei'a Tatsumi złamała poważną maskę i się zaśmiała donośnie. Cała ta sytuacja, poza wizytą dziewczyn była tym czego właśnie potrzebował. Odcięcie się na chwilę od teraźniejszości. Zabawa i radość, za którą przecież tak zbeształ dziewczynę na samym początku.

— Oczywiście, że to naprawdę to. Nie przyszłabym do ciebie pokazać ci fajną sztuczkę cyrkową, z ogniem. To jest specjalna technika czasoprzestrzenną, której używają by w tym wypadku przekazać ci możliwość podpisania tego dokumentu. Normalnie by był przy tym ważny osobnik w ich świecie. Włącznie z wielkim zwojem. To jest specjalny fragment przeznaczony na twój podpis. Wiem, że to może być trochę dziwne, jednak musisz do tego użyć swojej krwi. Łączy to zwierzęta z twoim DNA przez co zawsze odpowiedzą na twoje wyzwanie. — Wyjaśniła mu przyjacielskim głosem, bo czym nakłoniła go by ten pospieszył się i podpisał wreszcie ten papierek. Nie miała przecież, tak dużo czasu. Technika w końcu się wyczerpie i z tego wszystkiego będzie futro. Wyciągnął zranioną specjalnie dłoń do pustego papieru. Nie widział na nim żadnych innych imion, które mogły zdobyć jego uwagę.

Kiedy dotknął jego powierzchni, poczuł jak nagłe ciepło zaczęło rozchodzić się po jego ciele. Pakt został zawiązany.

Oficjalnie po wsze czasy.

— Witaj w rodzinie stary! Chciałabym ci tyle opowiedz, ale naprawdę muszę lecieć. Czekają na mnie obowiązki i kilka rzeczy do rozwalenia. Mam nadzieję, że zobaczymy się w najbliższej przyszłości! — Po czym uciekła, pozostawiając go samego w pokoju z swoimi myślami. Jak i nowym rosnącym ciepłem w jego cieple, kto by się spodziewał, że podpisanie kawałka papieru wywoła takie emocje. Było już po wszystkim. Baśń się skończyła happy endem. Mógł sobie pozwolić na tą chwilę wytchnienia.

Tak kolejna historia napisana w tym świecie dobiegła końca.

Z/t

Npc
Tatsumi

Info od Gm

Gratulacje ukończenia pańskiej Misji S, w celu uzyskania Mitycznego Paktu z Smokami! W wyniku działań fabularnych twojej postaci i konsekwencji jej akcji oprócz standardowego wynagrodzenia otrzymuje pan.

2 całkiem nowe i świeże wady

► Pokaż Spoiler

Ocalały Lodu i OgniaWada

Zawzięta walka z Wysokim El-exiosem — Wiwerną kontrolowaną przez oszalałe bóstwo natury, nie obyła się bez strat.Podczas jednego z kluczowych momentów bitwy, nie udało mu się uniknąć morderczego promienia smoka. Spowodowało to, kompletny bezwład w jego nogach — miejscu które ucierpiało najbardziej. Nie tylko jednak, nie jest w stanie się dzięki nim poruszać, ale od czasu do czasu przechodzą go falę zimna i ciepła. Przypominające o wydarzeniu.

Kod: Zaznacz cały

[wada name=Ocalały Lodu i Ognia]
Zawzięta walka z Wysokim El-exiosem — Wiwerną kontrolowaną przez oszalałe bóstwo natury, nie obyła się bez strat. Podczas jednego z kluczowych momentów bitwy, nie udało mu się uniknąć morderczego promienia smoka. Spowodowało to, kompletny bezwład w jego nogach — miejscu które ucierpiało najbardziej. Nie tylko jednak, nie jest w stanie się dzięki nim poruszać, ale od czasu do czasu przechodzą go falę zimna i ciepła. Przypominające o wydarzeniu.
[/wada]

Znamię MārīcaWada

Podczas, potężnego pojedynku z pradawnym bóstwem Mārīciem. Została odkryta paskuda prawda. Mimo całkowitego pokonania serca bestii, nie udało się w pełni wyeliminować jego zarodników, które zdążyły już na ten czas rozprzestrzenić się po ciele Kensei'a i wywołać w nim zamęt. Choć wiele z nich zostało usunięte dzięki pomocy najlepszych chirurgów i medyków, których Kaeru no Kuni miało pod ręką. Nie udało się usunąć wszystkiego z jego ciała. Części boga, które u uniknęły losu zniszczenia, zagnieździły się w jego ciele, praktycznie się z nim łącząc. Modyfikując tym samym, nie tylko lekko biologię Kensei'a ale i jego sygnaturę Chakry. Stał się on nosicielem pasożyta, który powoli wysysa z niego wszystko co mu zostało. Związku z tym:

• Pragnienie i potrzeba jego zaspokojenia są czterokrotnie zwiększone niż dla zwyczajnego człowieka. O wiele szybciej się odwadnia, co może nawet doprowadzić do śmierci. Podczas intensywnej walki zaleca się małej średniej wody co mniej więcej trzy tury. Spowodowane jest to o wiele większym zmęczeniem przez obecność wybijającego wodę pasożyta.
• Przebywanie w obecności drzew, stworzonych za pomocą technik Mokutonu, wprawia chłopaka w niekontrolowane rozdrażnienie. Jego siła jest równoznaczna siłę techniki uwolnienia drewna. Gdzie poniżej Rangi C nie występuje.
• Sensorzy, czy osoby widzące układ chakry. Odczytują ten należący do Kensei'a jako lekko "zmutowany" I nienaturalny. Daje to podstawy do uzyskania biegłości Bestialskiego Sakki. Tak długo jak utrzymuje się pozostałości Ducha.
• Natura, żerowania istoty uniemożliwia jej zapieczętowanie.
  
  Sposób pozbycia się wady: Fabuła Rangi A, której celem będzie znalezienie lekarstwa na przypadłość.

Kod: Zaznacz cały

[wada name=Znamię Mārīca]
Podczas, potężnego pojedynku z pradawnym bóstwem  Mārīciem. Została odkryta paskuda prawda. Mimo całkowitego pokonania serca bestii, nie udało się w pełni wyeliminować jego zarodników, które zdążyły już na ten czas rozprzestrzenić się po ciele Kensei'a i wywołać w nim zamęt. Choć wiele z nich zostało usunięte dzięki pomocy najlepszych chirurgów i medyków, których Kaeru no Kuni miało pod ręką. Nie udało się usunąć wszystkiego z jego ciała. Części boga, które u uniknęły losu zniszczenia, zagnieździły się w jego ciele, praktycznie się z nim łącząc. Modyfikując tym samym, nie tylko lekko biologię Kensei'a ale i jego sygnaturę Chakry. Stał się on nosicielem pasożyta, który powoli wysysa z niego wszystko co mu zostało. Związku z tym:
[list]
[*] Pragnienie i potrzeba jego zaspokojenia są czterokrotnie zwiększone niż dla zwyczajnego człowieka. O wiele szybciej się odwadnia, co może nawet doprowadzić do śmierci. Podczas intensywnej walki zaleca się małej średniej  wody co mniej więcej trzy tury. Spowodowane jest to o wiele większym zmęczeniem przez obecność wybijającego wodę pasożyta.
[*] Przebywanie w obecności drzew, stworzonych za pomocą technik Mokutonu, wprawia chłopaka w niekontrolowane rozdrażnienie. Jego siła jest równoznaczna siłę techniki uwolnienia drewna. Gdzie poniżej Rangi C nie występuje.
[*] Sensorzy, czy osoby widzące układ chakry. Odczytują ten należący do Kensei'a jako lekko "zmutowany" I nienaturalny. Daje to podstawy do uzyskania biegłości Bestialskiego Sakki. Tak długo jak utrzymuje się pozostałości Ducha.
[*] Natura, żerowania istoty uniemożliwia jej zapieczętowanie.

[b]Sposób pozbycia się wady:[/b] Fabuła Rangi A, której celem będzie znalezienie lekarstwa na przypadłość.
[/wada]

Jedna nowiusieńka biegłość!

Bohater Kaeru no KuniBiegłość

Okryte narodowym sekretem letnie wydarzenia podczas turnieju w Kaeru no Kuni. Zostały uznane przez tamtejsze władze, jako akt najwyższej odwagi. W zamian za swoje czyny Hokori Kensei został rozpoznawalnym wśród społeczności Gondolierów jej honorowym członkiem. Wszelkie prośby, czy akcje fabularne związane z tą i innymi organami władzy kraju są rozpatrywane względem postaci z przychylnym okiem. Oczywiście wszystko w granicach rozsądku.

Kod: Zaznacz cały

[bieglosc name=Bohater Kaeru no Kuni]
Okryte narodowym sekretem letnie wydarzenia podczas turnieju w Kaeru no Kuni. Zostały uznane przez tamtejsze władze, jako akt najwyższej odwagi. W zamian za swoje czyny Hokori Kensei został rozpoznawalnym wśród społeczności Gondolierów jej honorowym członkiem. Wszelkie prośby, czy akcje fabularne związane z tą i innymi organami władzy kraju są rozpatrywane względem postaci z przychylnym okiem. Oczywiście wszystko w granicach rozsądku.
[/bieglosc]

Nagrody:
Gracz (Hokori Kensei):

• 107 PD
• 160 PT
• 10 000 Ryō
• Pakt z Smokami

Eiji (GM):

• 107 PB
• 25 PD
• 160 PT
• 5 000 Ryō

Dawaj z/t

[Hokori Kensei]

Jedna przygoda dobiegła końca, ale mogła być ona zarazem prologiem do lepszego jutra i kolejnej przygody. Także Tatsumi znacznie podskoczyła w ich relacjach, i nie mógł się nie uśmiechać gdy z nią rozmawiał, mimo całkiem nieciekawej sytuacji związanej z jego nogami. I jako były członek ANBU, którego lider często był widziany z kotami, a Kage z niedźwiedziami, jakże mógł nie wiedzieć o paktach z typowej, ninjowej praktyki? Ale smoki? Zdecydowanie było to coś innego. Wysłuchał słów dziewczyny, która się zaśmiała i skinął głową, a następnie się podpisał.

-Obyśmy mogli się jeszcze kiedyś spotkać. Uważaj na siebie. - pożegnał się z dziewczyną, gdy ta go opuściła i został sam.

Czuł przyjemne ciepło, rozchodzące się po ciele, niczym potwierdzenie tego, o czym była mowa. Mógł się zdrzemnąć. Ostatnia noc w szpitalu, zanim opuści go wraz z dziewczynami. Szkoda tylko, że na wózku. I tak też zrobił.

DodatkoweZ/T

[Chinoike Rai]

Part 1 - Posterunek Gondolierów

"Też byłeś w Baibai", było pytaniem o które nie zamierzał usłyszeć z ust kogoś, kto przyjmował od niego slowa do kogoś innego. Z drugiej strony przyjrzał się dokładniej bliznom na jej ręce i przełknął głośno ślinę zdając sobie sprawę z tego, że wspomnienia tamtego dnia nadal kołują mu się w głowie. Musiał się z tego jakoś wyleczyć. "Też byłeś w Baibai", zadzwoniło mu jeszcze raz w uszach, kiedy ostatecznie zwilżył usta językiem i odezwał się do dziewczyny. — Tak... W... drugiej grupie. Walczyliśmy z cieniami i... — Zatrzymał się na chwilę, myśląc nad tym co mógłby więcej powiedzieć. Zaraz jednak przypomniał sobie o maści, którą pewnego razu dostał już po powrocie do Hikigaeru. — Hej, mogę Ci pomóc jakoś w ich szybszym zagojeniu. Miejscowa zrobiła mi je. Mi... Mi się chyba za bardzo nie przydadzą. — Dotknął jeszcze raz swojej twarzy zanim nie powędrował ręką za siebie i nie wyjął z jednej z kabur wcześniej wspomniany specyfik. — Powoduje, że nie jest takim utrapieniem. Swoją drogą... W której grupie byłaś? Albo... Co robiłaś w Baibai? — Zapytał się, zanim nie pogłaskał Nue po głowie. Było to całkiem terapeutyczne, a jego myśli zaczęły się bardziej uspokajać.

Part 2 - Bagno

— Hej, nie dąsaj się na mnie. Dobrze wiesz, że jeśli chcemy ze sobą podróżować to nie powinniśmy się aż za mocno przywiązywać do jednego miejsca. — Co było wręcz jedną wielką ironią, jeśli się pamiętało o tym, że Rai potrafił przyznać o chęci osiedleniu się być może kiedyś w Hikigaeru. A może... Może to nie była wspominka? A może świeża myśl, która wtargnęła do jego umysłu. Dziwne... Wciąż jednak trzeba było wspinać się do celu jakim było lepsze poznanie interesującej istoty, a zarazem dowiedzienie się też czy dało radę coś zrobić z jego pamięcią w Kraju Lisów... Ale jednak... Jednak było lepiej wrócić do tego co było na ten moment najważniejsze - zajęcie się bandytami i dowiedzenie się czegoś więcej o tajemniczej pieczęci łączącej jego duszę z Nue. Dlatego przyjrzał się raz jeszcze mapie zdobytej od dziewczyny z posterunku i pomyślał przez chwilę w które miejsce najlepiej byłoby iść. Wziął też pod uwagę, że warto było zachować względną ciszę, ale jednak... Kusiło go zapytać o coś Nue. — Nue... Sądzisz, że istnieje jakaś szansa, że potrafiłbym zrobić to samo co ty... Z czakrą? W sensie to co zrobiłeś tej kobiecie... Przydałoby się to umieć dla twojego bezpieczeństwa.

[Tora]

Poznać Cię lepiejあなたをもっとよく知るようになる

PostaciChinoike Raita

Tura7/?

RangaC

Niespodziewane słowa gondolierki zaskoczyły Raia, który potrzebował chwili, by przemyśleć co dokładnie chce powiedzieć. Co nie znaczy, że nic nie powiedział! Spojrzała na niego z lekko rozbawionym uśmiechem.

-Taki był cel. Walczyć z Cieniami. My głównie pilnowaliśmy odbitych części miasta z resztą gondolierów, które Nagare-sama wysłała do wsparcia Królestwa Kupieckiego. - wyjaśniła, odpowiadając także na trochę późniejsze pytanie, które Chinoike chciał zadać.

Z pewnym zainteresowaniem przysłuchiwała oraz przyglądała się, jak poparzeniec mówi oraz wyciąga specyfik. Chwilę się zastanowiła, po czym pokręciła głową.

-Wierzę w naszych uzdrowicieli. A nawet jeśli, jest to dla mnie jak order za działania w boju. Nie muszę być najpiękniejsza by bronić swojego kraju. Tylko efektowna. - powiedziała z dumą w głosie, która dodatkowo wymalowana była na twarzy. -Jakiegoś ciekawego Cienia spotkałeś? My musieliśmy powstrzymać istną hordę dziwnych zwierzęcych Cieni, ale wszystko na jedno kopyto. Czy silne, czy szybkie... do wyeliminowania. Heh, dobrze, że kupcy przygotowali nam dość beczek z wodą do działania. Jest nam bardziej naturalna niż ich piaski pustyni. - podsumowała.

Nue raczej nie dąsało się za zmianę miejsca. Raczej za... głaskaniem, które przeminęło. Zresztą, rozumiało swojego rodzica i nie planowało się z nim kłócić, nawet jak ten sam swego czasu zastanawiał się nad osiedleniem w jednym miejscu. Jak w pewnym domku na bagnie postawionym z kamienia. Ruszył przed siebie otwierając mapę i się przyglądając. Punktów było kilka, łącznie trzy, wszystkie dość niedaleko Hikigaeru, ale też trzeba było wejść na bagno. Zarzucił też pytaniem do Nue, czy jednak chimera go zrozumiała? Na pewno spoglądała na niego i to dość długo. Zastanawiała się? Przechyliła głowę. Chyba nie. Ruszyła barkami. Czyżby mówiła "dunno"? Wciąż była młoda. Możliwe, że dopiero musiała opanować swoje zdolności i emocje, a dopiero potem mogła pokazać rodzicowi co umie, by ten mógł ją naśladować. Trochę lepiej poprawiła się w kapturze, możliwe, że w trosce o swoje bezpieczeństwo, a możliwe, że chciała się bardziej wtulić w coś przesiąkniętego zapachem Raia. Raia, który akurat wpadł w błoto, wchodząc na bagienne tereny, co go trochę obudziło z przemyśleń. Zwłaszcza, że zobaczył kilka metrów od siebie leżącego węża.

NPCTsugio - Gondolier

NPCSuzuki Masayoshi

NPCNakajima Mari

NPCDoku

Max Chakra Nue104

Info od MG

Chinoike Rai: 9 180, Ciało trochę boli tam, gdzie miałeś rany. Odejmij 200 Ryō z banku, gdzie odejmowanie chakry!? Wady jeszcze nie usuwaj, jak twoja postać będzie bardziej pewna efektów swoich działań - dostaniesz jej aktualizację lub polecenie usunięcia.

[Chinoike Rai]

Part 1 - Posterunek Gondolierów

— Bycie efektownym to kwestia wielu czynników. Mi pomimo wielu starań i chęci bycia efektownym w Baibai sprawiło, że wyszedłem bardziej na głupca. Chociaż... Nawet głupiec czasem wie, że nie warto robić rzeczy. Blizny często wychodzą z głupstw. Nigdy nie oznaczają pamiątek. Są jedynie częścią danej przeszłości. Jeśli jednak mają dla ciebie tak wielki sentyment, nie będę tym, który będzie chciał na siłę Cię ich pozbawiać. — Jego ręka z pudełeczkiem z maścią cofnęła się, aby ukryć ją ponownie w bezpiecznym miejscu. Zdawał sobie sprawę, że blizny potrafiły być oznaką heroizmu albo kompletnego głupstwa. Były też blizny, które sprawiały, że ich posiadanie było bezcelowe i jeśli istniały sposoby na ich pozbycie się - dlaczego tego nie zrobić.
Kiedy tylko zapytała go o jakieś ciekawe Cienie, Chinoike musiał się chwilę zastanowić. Nie szedł do Baibai, aby znaleźć cos ciekawego. Szedł tam, aby pomóc społeczeństwu strawionemu zagrożeniem. Zdawał sobie sprawę jednak do czego zmierzała. — Nie, nie znalazłem tam żadnej ciekawej odmiany. Co najwyżej później dowiedziałem się... Co musi się stać, aby powstały... Częściowo. Okrutne co jeden człowiek potrafi zrobić drugiemu, aby osiągnąć swoje cele nawet kosztem drugiego życia... — Postanowił jeszcze podrapać się po głowie, myśląc o przywódczyni Gondoleriów. — A czy Nagare-sama w jakiś sposób nagrodziła tych, którzy popłynęłi do Baibai? — Kolejna okazja do poznania jej.

Part 2 - Bagno

Okej, wychodziło na to, że mała chimera bardzo dobrze rozumiała co się do niej mówiło, a dodatkowo nie przeszkadzało jej w przekazaniu tego, że nie wie jakie umiejętności jeszcze posiadała. Nic dziwnego, była "świeżym bytem", które tak samo jak Rai nie wiedziało jakie posiada jeszcze zdolności, albo jakie zdolności może posiąść. Wciąż jednak posiadało coś takiego jak rozum, a on wyobraźnię. Wyobraźnia wbrew pozorom była bardzo przydatna w roli shinobi, zwłaszcza, jeśli nie chciało się być bezmyślnym narzędziem do której roli starały się wprowadzić instytucje wioski. Z jednej strony istniała jakaś tęsknota za ojczyzną, z drugiej strony otwarte były przed nim nowe możliwości. Można było powiedzieć, że tak samo jak Nue, poznawał ten nowy świat, jednak ich perspektywy się diametralnie różniły. Nie był dzieckiem, więc inaczej owy świat postrzegał. Co jednak nie przeszkadzało mu w tym, aby dowiedzieć się więcej o nowym kontynencie i tym co skrywa. Jakie sekrety, tajemnice. Coś, co Raia najbardziej kusiło - poszukiwanie nowości i odkrywanie ich. Teraz jednak miał nowość jakim było Gozu Tenno - i na tym chciał się skupić. Przy okazji wrócił do korzeni - poznawania świata Ninjutsu i innych dziedzin związanych z filozofią życia shinobi.
— Wiesz co? Może jednak powinniśmy się pobawić w czasie, gdy jeszcze nie jesteśmy w centrum zagrożenia. Musisz rosnąć, stać się silniejszy. Im będziesz silniejszy tym bardziej prawdopodobne, że będziesz mógł mnie ochronić. Może jeśli nauczę się tych twoich macek to uda mi się być bardziej przydatnym też dla ciebie. To jest... tez rola rodzica. Dbać o swoich. — Wspomnienie rodziny... Właściwie juz jej nie mial. Więc jeśli nie miał normalnej rodziny to nawet "taka więź" potrafiła coś znaczyć. Rai zaczął więc skupiać czakrę wokół siebie, starając się nadać jej typ podpasowujący się pod ten Nue. Właściwie to nawet próbowal sprawić, że na ten moment jego zwykła czakra przemieni się w tą, która była tożsama z Nue. Wspólne odczucie, wspólna siła. Niech przepływa przez jego punkty czakry i zmaterializuje się jako macki zdolne do walki. Jak to wyjdzie? Dowie się, jeśli spróbuje ich użyć na pobliskim wężu.

Staram się użyć macek przed zakupieniem:

► Pokaż Spoiler

Nue Chakra Hebi | Nue Chakra Snake

KlasaGozu Tennō

KlasyfikacjaTechnika Absorpcji Chakry, Transformacja Kształtu, Kontrola Chakry

Zasięg10m

KosztStandardowy na turę za węża

WymaganiaOdblokowana Forma Nue - min. Mała

Użytkownik Gozu Tennō przekształca niewielką część swojej chakry w mroczną chakrę pod postacią węża, który traktowany jest jak przedłużenie ciała użytkownika i współdziała z atutem do absorpcji chakry. Wspomniany wąż jest bytem niemal cielesnym, może służyć do blokowania ataku oraz zadawania obrażeń. Istnieją dwa główne metody walki przy pomocy tego jutsu. Traktowanie go jak bicza czy liny, bądź też korzystanie z wężowych zębisk tak, aby wgryzać się w przeciwników. Wgryzienie się węża w przeciwnika wysysa z niego chakrę w wysokości 2,5% aktualnej chakry użytkownika na turę. Użytkownik decyduje czy przekazać chakrę na rozwój Nue czy też odnowić nią własne rezerwy.

Od rangi A w Gozu Tennōmożna kontrolować dwa węże na raz, zdolność ma wówczas podwójny koszt

[Tora]

Poznać Cię lepiejあなたをもっとよく知るようになる

PostaciChinoike Raita

Tura8/?

RangaC

Nie szło nie zgodzić się ze słowami Raia, że efektywność była wypadkową wielu czynników. Sama gondolierka zgodziła się z nim skinieniem głową, choć trochę na niego patrzyła specyficznym wzrokiem. Nie jak na dziwaka, ale też jakby się zastanawiała czy coś powiedzieć, gdy wspominał o głupocie. Czy ją obrażał? Czy może ona się na to oburzyła? A może zwyczajnie była ciekawa co więcej o tym powie. Ostatecznie, gdy zakończył chwilę milczała, jakby ważąc słowa, zanim nie odpowiedziała:

-Każdy ma swoje powody. Ważne, by je szanować. - zamknęła ten temat dość neutralną wypowiedzią.

Wkrótce Rai zaczął zastanawiać się nad dalszymi pytaniami. A więc i Cieniami. Początkowo, słysząc, że ten nie spotkał żadnego ciekawego zdawała się być zawiedziona, ale wkrótce... była dość zainteresowana. Dała mu jednak spokojnie dokończyć wypowiedź, a nawet nie przerywała, gdy jeszcze się chwilę zastanawiał, zanim nie zapytał o samą Wielką Gondolier.

-Brzmi jak coś ciekawego. Może okrutnego... ale ciekawego. - zauważyła, po czym lekko się uśmiechnęła. -Jesteśmy formacją wojskową. Mamy polecenie udać się w dane miejsce, to się udajemy. Oczywiście, poza krajem mamy płacone ekstra. - puściła mu oczko z lekko cwanym uśmiechem. -Niektórzy nas lekceważą, bo trzymamy się swoich interesów i nie wtrącamy się w cudze. Ale powiem Ci, że nie należy nas lekceważyć. - brzmiała na zdeterminowaną i pełną przekonania w tym, co właśnie mówiła.

Poznawanie Nue i pieczęci, z której to się zrodziła było czymś, co musiał odkryć razem z chimerą. Zresztą, to nie jedyna rzecz, jaką chciał odkrywać. Ninjutsu, Nowy Kontynent, Ninshu. Rzeczy było wiele. Czy jednak wszystkie byłyby dostępne dla niego w jednym miejscu? No raczej nie. Potrzeba podróży. Wędrówek. I być może... powrotu na stare śmieci. I choć jego zwierzątko było teraz w takim miejscu, że niezbyt je widział, tak nadal mógł do niego mówić, obrócić głowę by spróbować dostrzec czy poczuć zwyczajnie jego obecność w kapturze bluzy, gdy mówił kolejne słowa. Usłyszał ciche popiskiwanie - nie strachu czy bólu. Raczej... ukontentowania. A widząc piękny okaz treningowy... no jakże by nie spróbować, prawda? Spróbował wyczuć więź, jaka łączyła go z Gozu Tennō, z Nue, z Kaeru no Kuni. Czuł, że jego energia, niczym jakaś woda, zaczyna się gotować, czy też... przetwarzać, jednak było to dla niego kompletnie nowe uczucie. Pierwsza próba wyszła więc... nieudana. Jednak raczej z powodu, że nie spodziewał się tego uczucia i chwilowa dekoncentracja sprawiła, że energia ta uciekła z jego ciała. Jednak teraz... wiedział, że następna próba powinna być bardziej udana. Takie przynajmniej miał uczucie.

NPCTsugio - Gondolier

NPCSuzuki Masayoshi

NPCNakajima Mari

NPCDoku

Max Chakra Nue104

Info od MG

Chinoike Rai: 9 160, Ciało trochę boli tam, gdzie miałeś rany. Odejmij 200 Ryō z banku, gdzie odejmowanie chakry!? Wady jeszcze nie usuwaj, jak twoja postać będzie bardziej pewna efektów swoich działań - dostaniesz jej aktualizację lub polecenie usunięcia. Możesz wydać PT i kupić Nue Chakra Hebi.

[Chinoike Rai]

Part 1 - Posterunek Gondolierów

— I te powody szanuję, Gondolierko. — Odpowiedział jak najbardziej szczerze, zdając sobie sprawę z tego, że być może powiedział jakąś prawdę, która mogła ją zaboleć. Jednak dla samego Chinoike wyprawa do Baibaia nie była po prostu fajna, biorąc pod uwagę, że demony dawnej przeszłości w jakiś sposób i tak się odezwały, biorąc pod uwagę osobę takiego Cytryna, który bardzo dobrze wiedział kim był i co też takiego uczynił, jednak ten sam nie do końca wiedział. Dlatego wycieczka do Kraju Lisów była jednym z priorytetów na liście Raia, który zamierzal raz na zawsze w jakiś określony przez nich sposób rozprawić się z widmami przeszłości, rozharatanych na kawałki w jego podświadomości...
— Nie ma nic ciekawego w tym, że jeden człowiek wyrządził krzywdę innemu. Wiesz na czym polega bycie narzędziem zwanym shinobi? Masz być skuteczna, masz nie zadawać pytań, jeśli celem misji jest eliminacja. Tak działaly wioski shinobi, które wykorzystywały człowieka, opłakiwanie jego śmierci było wyłącznie zarezerwowane dla rodziny. Wysyłani na misje ludzie nawet często nie wracali... Chowani w pustych grobach wypełnionych ziemią. — Jeśli tylko była taka możliwość, przysiadł się do niej. W jego wspomnieniu widział swojego martwego brata, który za pierwszym razem zostal tak właśnie pochowany. Pierwszy raz bez jego widoku, pierwszy raz bez możliwości ujrzenia jego ciała po raz ostatni. A potem, po latach zobaczył jego fotografie, które spowodowały, że przebudził się jego Ketsuryugan... Co było dalej, co było dalej... Ach no tak, jego zerwanie się ze smyczy Iwy w jego poszukiwaniu i spędzenie czasu na wygnaniu tylko po to, aby stać się silniejszym. I przekonanie się, że istnieją jeszcze lepsi shinobi. — To nie jest tak, że nie lubię umiejętności, które posiadam. Tylko... Chciałbym żyć w świecie, gdzie wszyscy są bezpieczni. Jestem jednak potworem, który jest konieczny dla jego istnienia, nawet jeśli nie z własnej winy. Czy nie byłoby to dobre, kiedy nie musiałabyś wypływać do Baibai i cieszyć się po prostu... Że masz dla kogo żyć, a oni nie muszą się o ciebie martwić. — Taki wylew ze strony Raia mógłby być dziwny, nietypowy. Ale czasem nawet i jemu na sercu ciążyło wiele rzeczy, których nie mógł wypowiedzieć na głos. Chcial o tym mówić Fubuki, ale... Jej nie było. Więc gondolierka stała się jego ofiarą. Dłonią też gładził Nue pod bródką. — Kiedy jednak się jest częścią tego świata, dodaje Ci on adrenaliny. I chyba dlatego nie potrafię z niego wyjść. — Ciekawe czy jeszcze go słuchała, czy może zaczęła już zlewać rzępolenie "starego" człowieka.

Part 2 - Bagno

Pierwsza próba nie była taka nieudana do końca. Jedynego czego tak naprawdę oczekiwał to sprawdzenia się czy taka okoliczność miała tak naprawdę szansę na istnienie. Jak się okazało przy takim eksperymentowaniu - jak najbardziej było to możliwe. Przez Raia przepływała swego rodzaju duma, że udało mu się to zrobić. Chytry uśmieszek przeszedł po jego twarzy, kiedy zdał sobie sprawę z tego, że w przyszłości może istniałaby nawet szansa na jeszcze lepsze rzeczy za sprawą współpracy z Nue. Heh, ciekawe czy może tym razem by się udało. — Czułeś, Nue? W jakiś sposób udało mi się przez chwilę poczuć to co ty. Coś... Coś powoduje, że czuje potrzebę ponownego użycia. — Chciał komunikować wszelkie małe osiągnięcia ze swoim towarzyszem, aby ten wiedział, że jego pan nie lekceważy jego opinii czy zdania, a nawet być częścią "jego świata". Nawet chyba przez chwilę poczuł ciepło z miejsca, gdzie widniala pieczęć Gozu Tenno. Zaraz jednak powrócił do rzeczywistości i wziął skierował jeszcze raz rękę w kierunku węża, starając się, aby macka podobna do tej Nue ze stadionu wystrzeliła z jego ręki i skierowala się w kierunku stworzenia, aby wyssać z niej do zera jakiekolwiek cząstki życiowe czy też energię. W końcu zwierzęta też miały czakrę.

Maaaacka~

► Pokaż Spoiler

Nue Chakra Hebi | Nue Chakra Snake

KlasaGozu Tennō

KlasyfikacjaTechnika Absorpcji Chakry, Transformacja Kształtu, Kontrola Chakry

Zasięg10m

KosztStandardowy na turę za węża

WymaganiaOdblokowana Forma Nue - min. Mała

Użytkownik Gozu Tennō przekształca niewielką część swojej chakry w mroczną chakrę pod postacią węża, który traktowany jest jak przedłużenie ciała użytkownika i współdziała z atutem do absorpcji chakry. Wspomniany wąż jest bytem niemal cielesnym, może służyć do blokowania ataku oraz zadawania obrażeń. Istnieją dwa główne metody walki przy pomocy tego jutsu. Traktowanie go jak bicza czy liny, bądź też korzystanie z wężowych zębisk tak, aby wgryzać się w przeciwników. Wgryzienie się węża w przeciwnika wysysa z niego chakrę w wysokości 2,5% aktualnej chakry użytkownika na turę. Użytkownik decyduje czy przekazać chakrę na rozwój Nue czy też odnowić nią własne rezerwy.

Od rangi A w Gozu Tennōmożna kontrolować dwa węże na raz, zdolność ma wówczas podwójny koszt

[Tora]

Poznać Cię lepiejあなたをもっとよく知るようになる

PostaciChinoike Raita

Tura9/?

RangaC

Kobieta nie wydawała się być urażona jego wcześniejszymi słowami. Możliwe jednak, że nie chciała wyjść na taką, która ulega emocją lub kłótliwą, więc darowała sobie kontynuację tego tematu. Ona nie zagłębiała się w logikę Raia, a on nie zagłębiał się w niej, kończąc temat na wspólnym, neutralnym gruncie. Wkrótce jednak temat przeszedł dalej, a kobieta spojrzała na niego z lekkim zainteresowaniem, słuchając jego wyjaśnień.

-Jest. Tylko trzeba na to nie patrzeć emocjami. - stwierdziła. -Wioski shinobi były nieefektywne, dlatego ich wygnano na te ziemię. I pewnie znowu upadną. - wzruszyła ramionami w ogóle się tym nie przejmując. -Bagno jednak nie zapomina. I my nie zapominamy. Jeśli coś zrobiło komuś krzywdę, można to wykorzystać na naszą korzyść. Bycie miękkim nie pomaga w byciu efektywnym. - zauważyła, a jej głos był dość neutralny, nie przejmując się tym wszystkim i jakby zwyczajnie zdradzała fakty. -Heh. - rzuciła rozmarzona gdy wspomniał o świecie pełnym pokoju. -My tak żyjemy. Nasza rola jest luźna dzięki Żabiemu Królowi i jego opiece. Nie musimy się martwić, gdyż wszystko to, co się dzieje jest jego wolą lub wolą bagna. Nikt z nas nie musi zostać potworem. Poza tym... - spojrzała na niego i lekko zachichotała. -Gdybyś był potworem, którego wszyscy potrzebują byłbyś chyba znany i nie szukał prostej roboty, prawda? - czy była to jej próba pocieszenia go, czy ponownie - zauważenie faktu, który być może Chinoike gdzieś zniknął. -Świat jest zawsze dookoła nas. Czy chcesz czy nie on będzie istniał. Więc będziesz w nim żył. Czy tego chcesz czy nie. - podsumowała, chyba rozbawiona trochę tą całą rozmową.

Chimera chyba nie do końca rozumiała podekscytowania Raia, jednak wydawała się być zadowolona z tego, że jej rodzicowi coś się udało. Problemem było to, że wąż podniósł swój łeb, spojrzał na niego i chyba zasyczał, wystawiając swój podwójny język. Następnie zaś była kolejna próba. Tylko... wąż zaczął uciekać w swoją stronę, gdy chakra zaczęła się formować na ręce. Zaczęła formować kształt węża, który ugryzł gada i zaczął wysysać z niego energię, nawet sporo jej regenerując i przywracając ją do Chinoike, ale wkrótce w gęstych zaroślach zwierzę zniknęło i połączenie zostało przerwane. Czy gad umarł? Przeżył? Nie wiedział, bo zniknął mu z oczu. Ale słyszał przynajmniej piski dumy ze strony swojego zwierzaka. Chyba więc... dobra robota, czyż nie?

NPCTsugio - Gondolier

NPCSuzuki Masayoshi

NPCNakajima Mari

NPCDoku

Max Chakra Nue104

Info od MG

Chinoike Rai: 9 370, Ciało trochę boli tam, gdzie miałeś rany. Gdzie odejmowanie chakry!? Wady jeszcze nie usuwaj, jak twoja postać będzie bardziej pewna efektów swoich działań - dostaniesz jej aktualizację lub polecenie usunięcia.