Karczma "Pod Żabim Chrustem"

[Chinoike Ryu]

Dziadyga w potrzebie utyka Misja rangi C

GraczUZUMAKI CHIYO

Tura11/...

Kobieta raczej nie zbyt chciała współpracować. No sam fakt że bez słowa po prostu poszła w stronę ubrania. Ochroniarz za to po rozejrzeniu się po okolicy zauważył najwyraźniej że ktoś ich obserwuje i też bez słowa zaczął iść w kierunku tajemniczego jegomościa. Uzumaki nie widziała co się tam dzieje bo była skupiona na podejściu do drzewa i strąceniu ubrania. Nie było to ciężkie. Będąc pod drzewem zauważyła że to fioletowy frak z cekinami. A to oznacza nowy trop! Najpewniej. Jest szansa że ktoś inny mógł mieć takie samo odzienie. W sumie mężczyźni nie dbali jakoś bardzo o to by ich stroje były w pełni oryginalne. Ale trzeba przyznać że frak wygląda całkiem ekstrawagancko.

Rudowłosa walnęła w gałąź i usłyszała lekkie trach nięcie. Jednakże sam badyl nie odleciał a trzymał się dzielnie na swym drewnianym okręcie. Za to ubranie definitywnie lecieć chciało, bo się na ziemie ochoczo poddało. Zdobyła frak, Ale co jej po ubraniu jak właściciela brak. Na całe szczęście ujrzała ścieżkę prowadzącą w las. Impasu w tej opowieści brak. Zawsze też mogła wrócić do stajni. A co jak bierze udział w misternej mistyfikacji? A frak to podpucha? Skusiła się ruda ropucha. Co wiatr w oczy jej dmucha,
*dmuch dmuch*
W każdym razie, rzecz to nie lada. Czy ruda to zbada? Co zrobi, co pocznie. Jak się skończy ta cała tyrada?

[Uzumaki Chiyo]

To nie tak, że nie chciała współpracować, jednak przecież się zgadali, że przeszukają okolicę i chyba prędzej będzie, jeśli ich dwójka się rozdzieli aniżeli gdyby mieli wspólnie chodzić obok siebie? W ten sposób pójdzie sprawniej i przeszukają teren dwa razy szybciej, czyste pragmatyczne podejście i matematyka. Po zrzuceniu ubrania zobaczyła fioletowy frak, który całkiem nieźle wpisywał się w to, co opisywał jej tymczasowy partner. Przyjrzała mu się dokładnie – czy były na nim jakieś ślady krwi czy coś, co mogło wskazywać, że dziadek jej zleceniodawczyni był ranny? To wbrew pozorom była ważna informacja. Przeszukałaby również marynarkę, może tam by znalazła jakieś wskazówki? Jednocześnie, jeśli był tutaj frak, to może potencjalne inne części jego ubioru? Chiyo się rozejrzała dokładnie po terenie, chodząc przy tym i uważnie się wszystkiemu przyglądając.

Gdyby znalazła jakiś trop – to po prostu za nim by poszła, mając na uwadze swoje bezpieczeństwo, obserwowałaby więc otoczenie i w razie potencjalnego niebezpieczeństwa, nie zawahałaby się użyć swojego łańcucha do obrony – czy w postaci walnięcia po prostu nim przeciwnika, czy może oplecenia łańcucha wokół kończyny i pociągnięcia, tak by przewalić na ziemię, a drugim łańcuchem przywalić w tułów.

Gdyby się okazało, że nie ma żadnego dalszego tropu w tej kwestii, to ruszyłaby dalej przed siebie w kierunku stajni, o której wspominał ochroniarz od siedmiu boleści, po drodze sprawdzając każdego potencjalnego człowieka, który pasował do opisu dziadka jej zleceniodawczyni.

Chakra 4 400 - 150 (Uzumaki-fū much) = 4 250

► Pokaż Spoiler | techniki

Uzumaki-fū muchi | Uzumaki style whip うずまき風ムチ

KlasyfikacjaUzumaki Fūin, Transformacja kształtu

PieczęciePtak → Zając → Tygrys → Ptak → Smok

KosztPodwójny C na turę od łańcucha

Zasięgdo 20 metrów

WymaganiaKontrola Chakry 7

Technika wykorzystująca zdolność Uzumakich do tworzenia łańcuchów z czystej chakry. Dzięki doświadczeniu w kontroli chakry, użytkowniczka jutsu jest w stanie stworzyć mniej potężny, mniejszy łańcuch, który co prawda Bijuu nie zatrzyma ale dzięki swym bardziej standardowym rozmiarom kosztuje mniej chakry oraz łatwiej nim władać przez co można go skutecznie wykorzystać jako broń do walki z ludźmi. Łańcuch w dalszym ciągu posiada swoje właściwości do zostanie medium do innych technik, przez co jest dobrym wyjściowym jutsu, które zapewnia swej użytkowniczce spore pole do popisu i rozwoju. Po złożeniu pieczęci i przelaniu chakry łańcuch wychodzi z wybranego przez użytkowniczkę miejsca na ciele a następnie może zostać wykorzystany jako prosta ale wytrzymała łańcuchowa broń albo właśnie jako medium do innych technik. Łańcuch znika w turze w której nie zapłacimy za niego chakry.

► Pokaż Spoiler | styl walki

Undō no keimusho | Prison of Movement運動の刑務所

KlasyfikacjaKusarijutsu, Styl Walki

Wymagania---

Sposób walki wykorzystujący liny bądź łańcuchy, wyspecjalizowany w zatrzymywaniu ataków, krępowaniu ruchów i pochwyceniu przeciwników. Styl specjalizuje się w jak najszybszym, skutecznym i bezkrwawym zakończeniu walki oraz ewentualnym wykorzystaniem łańcucha do obrony przed atakami. Jasne, da się kogoś łańcuchem czy liną uderzyć, zadać przy tym zwykle obuchowe obrażenia, ciężko aby oberwanie żeliwem poruszającym się z dużą prędkością nie zabolało, jednak nie jest to w żaden sposób aspekt na jakim użytkownicy stylu się skupiają. Wprawa w tym stylu pozwala na odbijanie broni rzucanych. Jak i lepsze wykorzystywanie terenu w celu przemieszczania się bądź minimalizacja wykonywanych ruchów w celu unieszkodliwienie przeciwnika. Skuteczne wykorzystanie Undō no Keimusho nie polega na sile a na technice i wiedzy użytkownika, czy to pod kątem wiązów, fizyki czy też anatomii ludzkiego ciała oraz Tefleksowi, dzięki któremu odpowiednio manewruje się długim narzędziem.

Posiadając rangę C w Undō no keimusho użytkownik jest w stanie odbijać lecące w jego stronę bronie i pociski przy pomocy łańcucha/liny.
Posiadająć rangę A w Undō no keimusho owijanie łańcucha czy linii jest na tyle precyzyjne że znacząco ułatwia rozbrajanie przeciwnika.
Posiadając rangę S w Undō no keimusho użytkownik staje się mistrzem w krępowaniu ruchów, potrafi niezwykle skutecznie pochwycić istoty znacznie większe i silniejsze od ludzkich standardów jak np. przyzwane bestie.
Posiadając Specjalizację w Bukijutsu potrafimy spętać przeciwnika na tyle precyzyjnie, że ma problem z pełnym wykorzystaniem swojej Siły. Z tego względu, podczas próby wyrwania się czy swojej broni ze spętania wykonanego przez użytkownika tego stylu walki, Siła naszej ofiary jest traktowana jak o 2 poziomy niższa. Bonus ten nie łączy się z innymi podobnymi bonusami ze stylów walki.

[Chinoike Ryu]

Dziadyga w potrzebie utyka Misja rangi C

GraczUZUMAKI CHIYO

Tura12/...

Może i tak było. W końcu pragmatyka uczyni z Ciebie matematyka. Czy jakoś tak. W każdym razie Ruda coś znalazła. Okazał się to fioletowy frak. Po oględzinach nie znalazła na nim krwi ale w wewnętrznej kieszeni znalazła zdjęcie. I to nie byle jakie bo był nim mężczyzna który z twarzy był bardzo podobny, tyle że młodszy, do tego który dostała od wnuczki klienta. Obok niego stała uśmiechnięta dziewczynka. No cóż to jest jakiś trop. Jednakże co teraz? Warto by się rozejrzeć wokół. Uzumaki to zrobiła i zauważyła ścieżkę biegnącą w głąb lasu.

To jak marynarka była zaczepiona na gałęzi może sugerować że się zaczepił? W sumie mógłby ale też zostaje parę pytań. Jednakowoż. Jeśli tak się stało to trop prowadził do lasu. Zmierzając tam, Chiyo dbała o swoje bezpieczeństwo. W sumie kto wie co może na nią wyskoczyć. W końcu to Kaeru no kuni. Tu wszystko jest możliwe. Na szczęście ścieżka była spokojna. Aczkolwiek finał jej był gorszy bo tam, pod drzewem znajdował się siedzący starzec. Pasujący do zdjęcia, Z daleka było widać że oddycha głęboki, czyli żyje ale w sumie nic więcej nie dało się stwierdzić. Wokół chyba było bezpiecznie.

[Uzumaki Chiyo]

Uzumaki raczej była człowiekiem stąpającym dosyć twardo po ziemi i nie miała powodów, dla których miałaby z ochroniarzem, który nie potrafił robić swojej roboty jakoś bardziej spoufulać. Jakby wciąż nie rozumiała, dlaczego tak po prostu spokojnie sobie siedział i popijał wodę, gdy jego klienta gdzieś przysłowiowo „wcięło” i postanowił go pójść poszukać w momencie, w którym ta się dopiero zjawiła. Przecież jego zasranym obowiązkiem było go chronić i jak go w jego okolicy nie było – to potencjalnie groziło mężczyźnie jakieś niebezpieczeństwo. Jednak kim Chiyo była, żeby to w jakikolwiek sposób komentować na głos? Miała trochę wyjebane w to, czy ci ochroniarze od siedmiu boleści stracą pracę, czy też nie. Na pewno swojej zleceniodawczyni wszystko powie, a ona niech już z tym robi co chce.

Na marynarce nie było żadnych śladów krwi, więc to była dosyć dobra informacja. Czy była zadowolona? Ciężko było Chiyo wprowadzić do takiego stanu, no ale chociaż dawało nadzieję, że jej cel był żywy i będzie mogła sprowadzić go do domu, a nie składać wnuczce kondolencje… Zdjęcie zaś, które znalazła było też wystarczającym dowodem na to, że ta marynarka należała właśnie do pana Chuana. Kierując się tym tropem, który miała, po prostu ruszyła ścieżką w głąb lasu. To że na jej końcu staruszek sobie siedział i oddychał wcale nie był takim złym finałem. Wręcz przeciwnie. To oznaczało, że te zadanie było coraz bliżej końca i będzie mogła ruszyć dalej. Same plusy.

Podeszła spokojnym krokiem do mężczyzny, by jakiś metr od niego i zlustrować wzrokiem – czy miał jakieś widoczne rany (nie żeby mogła się nimi w jakikolwiek sposób zająć). Zaraz potem wzięła wdech.

– Panie Chuan, słyszy mnie pan? Nazywam się Chiyo i przysłała mnie pana wnuczka – powiedziała Uzumaki, dosyć donośnym głosem, jednocześnie owinąć łańcuch wokół jego ramienia i lekko nim poszarpać, tak żeby nie zrobić krzywdy, ale by był pewien czynnik do przebudzenia się. Dotykanie pijanych ludzi – a zwłaszcza mężczyzn – bezpośrednio trochę ją obrzydzało.

Chakra 4 250 - 150 (Uzumaki-fū much) = 4 100

► Pokaż Spoiler | techniki

Uzumaki-fū muchi | Uzumaki style whip うずまき風ムチ

KlasyfikacjaUzumaki Fūin, Transformacja kształtu

PieczęciePtak → Zając → Tygrys → Ptak → Smok

KosztPodwójny C na turę od łańcucha

Zasięgdo 20 metrów

WymaganiaKontrola Chakry 7

Technika wykorzystująca zdolność Uzumakich do tworzenia łańcuchów z czystej chakry. Dzięki doświadczeniu w kontroli chakry, użytkowniczka jutsu jest w stanie stworzyć mniej potężny, mniejszy łańcuch, który co prawda Bijuu nie zatrzyma ale dzięki swym bardziej standardowym rozmiarom kosztuje mniej chakry oraz łatwiej nim władać przez co można go skutecznie wykorzystać jako broń do walki z ludźmi. Łańcuch w dalszym ciągu posiada swoje właściwości do zostanie medium do innych technik, przez co jest dobrym wyjściowym jutsu, które zapewnia swej użytkowniczce spore pole do popisu i rozwoju. Po złożeniu pieczęci i przelaniu chakry łańcuch wychodzi z wybranego przez użytkowniczkę miejsca na ciele a następnie może zostać wykorzystany jako prosta ale wytrzymała łańcuchowa broń albo właśnie jako medium do innych technik. Łańcuch znika w turze w której nie zapłacimy za niego chakry.

► Pokaż Spoiler | styl walki

Undō no keimusho | Prison of Movement運動の刑務所

KlasyfikacjaKusarijutsu, Styl Walki

Wymagania---

Sposób walki wykorzystujący liny bądź łańcuchy, wyspecjalizowany w zatrzymywaniu ataków, krępowaniu ruchów i pochwyceniu przeciwników. Styl specjalizuje się w jak najszybszym, skutecznym i bezkrwawym zakończeniu walki oraz ewentualnym wykorzystaniem łańcucha do obrony przed atakami. Jasne, da się kogoś łańcuchem czy liną uderzyć, zadać przy tym zwykle obuchowe obrażenia, ciężko aby oberwanie żeliwem poruszającym się z dużą prędkością nie zabolało, jednak nie jest to w żaden sposób aspekt na jakim użytkownicy stylu się skupiają. Wprawa w tym stylu pozwala na odbijanie broni rzucanych. Jak i lepsze wykorzystywanie terenu w celu przemieszczania się bądź minimalizacja wykonywanych ruchów w celu unieszkodliwienie przeciwnika. Skuteczne wykorzystanie Undō no Keimusho nie polega na sile a na technice i wiedzy użytkownika, czy to pod kątem wiązów, fizyki czy też anatomii ludzkiego ciała oraz Tefleksowi, dzięki któremu odpowiednio manewruje się długim narzędziem.

Posiadając rangę C w Undō no keimusho użytkownik jest w stanie odbijać lecące w jego stronę bronie i pociski przy pomocy łańcucha/liny.
Posiadająć rangę A w Undō no keimusho owijanie łańcucha czy linii jest na tyle precyzyjne że znacząco ułatwia rozbrajanie przeciwnika.
Posiadając rangę S w Undō no keimusho użytkownik staje się mistrzem w krępowaniu ruchów, potrafi niezwykle skutecznie pochwycić istoty znacznie większe i silniejsze od ludzkich standardów jak np. przyzwane bestie.
Posiadając Specjalizację w Bukijutsu potrafimy spętać przeciwnika na tyle precyzyjnie, że ma problem z pełnym wykorzystaniem swojej Siły. Z tego względu, podczas próby wyrwania się czy swojej broni ze spętania wykonanego przez użytkownika tego stylu walki, Siła naszej ofiary jest traktowana jak o 2 poziomy niższa. Bonus ten nie łączy się z innymi podobnymi bonusami ze stylów walki.

[Chinoike Ryu]

Dziadyga w potrzebie utyka Misja rangi C

GraczUZUMAKI CHIYO

Tura13/...

Ochroniarze też ludzie. Mają lepsze i gorsze dni. Przy tych gorszych no cóż. Wtedy osoby trzecie muszą załatwiać robotę która należy do nich. Smutne to. Ale życie jest życie. Niestety przez takie gorsze dni można stracić robotę albo jeszcze gorzej. Pójść do więzienia za narażenie swojego klienta na urazy. Co do ochroniarza pijącego wodę. Zwyczajnie mógł być chłop zmęczony. Odwalanie roboty za dwóch to nigdy nie jest przyjemna kwestia. Ale to prawda, nie jej to oceniać czy wyrażać głośno swoją opinie. Wszak miała swoje własne zlecenie. Dlaczego miałaby się przejmować tymi którzy nie potrafią wykonać swojego.

Znalazła swój cel, hurra! Można by zakrzyknąć. Ale w sumie to jeszcze nie koniec. Warto by było sprawdzić czy cel nie zrobił sobie czegoś. Także Uzumaki przeszła do oględzin. Można powiedzieć że trochę jest obdarty i pobrudzony. Ale co ciekawe zauważyła że na knykciach obu dłoni ma zaczerwienienia. Mogła to dostrzec bo mężczyzna trzymał splecione dłonie na brzuchu. Chiyo delikatnie potraktowała go łańcuchem co sprawiło że ten się momentalnie obudził.
-Eeh, co, jak, gdzie...-spojrzał na kobietę i frak który miała w ręku-Masz mój frak! Ah, i bardzo miło mi panienke poznać.-wstał otrzepując się-Zapewne moje imię już znasz skoro przysłała Cię moja wnuczka. Widzisz. Trochę za dużo wypiliśmy. Ja wbrew pozorom mniej od mojego ochroniarza. Wszystko dlatego że zaczęliśmy grać w karty. No i jeden z tych młodzieniaszków co na arenie się tłuką, twierdził że oszukuje!-wyrzucił w górę ręce na wznak wzburzenia-Oczywiście się mylił. Ale weź coś pijanemu wytłumacz. To ten chwycił za mój frak i wybiegł na zewnątrz. To ja za nim w bieg. I nie uwierzysz.-zatrzymał by w pełnym skupieniu spojrzeć się w oczy Rudej budując napięcie-Wywalił się.-wybuchł śmiechem-No ciamajda wziął i się potknął o własne nogi. Dogoniłbym go ale żem zaczął się śmiać. To wstał i zaczął biec dalej. Na szczęścia ja szybko wybiegłem za nim. Tyle że było za późno... Wziął i gdzieś wyrzuć mój frak. Nie wiem gdzie.-zasmucił się-Na tłukłem mu ale co z tego jak szybko padł nieprzytomny. Szukałem go parę godzin i nie mogłem znaleźć bo była straaaszna ciemnica. Wie panienka. To nie o sam ubiór mi chodzi. A o zdjęcie.-uśmiechnął się-Dzieci tak szybko dorastają że nim się odwróciłem z uśmiechniętej i niewinnej dziewczynki wyrosła godna następczyni rody z głową na karku. To zdjęcie to mój skarb. Myślałem że je stracę na zawsze. W pewnym momencie po prostu ze zmęczenia usiadłem i musiałem zasnąć. Czy będziesz tak dobra i podasz mi mój frak?

Po rozmowie udali się z powrotem do karczmy. Tam też spotkali dwóch ochroniarzy i jednego podejrzanego jegomościa. Najlepsze jest to że jegomość jest związany ale drugi ochroniarz co zamiast pracować to zabawiał się z kurtyzaną siedzi obok niego jakby oboje byli na karnym. Za to ten popijający wodę stoi nad nimi i chyba ich poucza.
-...i co ja się z Tobą mam gamoniu. Miałeś jedno zadanie. A ten tu prawie gwizdnął nam zwoje sprzed nosa. Dobrze że nie jest zbyt rozgarnięty.
Wtem zauważył że Uzumaki wróciła razem z klientem.
-O witaj szefie. Nie uwierzysz co się właśnie wydarzyło.
-Oj zabawił się człowiek. Każdemu czasem jest potrzebna chwila relaksu.
-Eh. Chodzi mi o tego drugiego. Chciał ukraść pańskie zwoje. Na szczęście debil wrócił się po konia ale wtedy zobaczył mnie i panienkę i próbował uciec. Na szczęście udało mi się go złapać. A Ci widzę że udało się znaleźć pana Chuana. Muszę Ci za to podziękować.

NPC

• Zdenerwowany ochroniarz
• Chuan Chan

[Uzumaki Chiyo]

Chiyo miała swoje życie i nie wtrącała się w cudze, tak długo jak jakaś druga osoba nie stawała jej na drodze i nie sprawiała problemów. Tak długo, jak dostanie swoje pełne wynagrodzenie i nie będzie musiała się niczym dzielić z ochroniarzem, to miała to gdzieś. Po prostu. Przez ta ponad trzydzieści lat swojego życia nauczyła się zdecydowanie przejmować jedynie czubkiem swojego nosa i nie wtykaniem go w nie swoje sprawy. Mogła mieć opinię na temat tego faceta i to w jaki sposób wykonywał swoją pracę… ale koniec końców, gdyby nie to że miał „gorszy dzień”, to ona by tej roboty nie miała, więc co jej do tego tak naprawdę.

Była coraz bliżej rozwiązania tej „zagadki” – tudzież wykonania zlecenia, a dzięki temu po prostu móc ruszyć dalej w świat. Zdecydowanie spędziła w Kaeru no Kuni już zbyt dużo czasu i wypadałoby zmienić miejscówkę. Uzumaki była swoistą wagabundą, wolną duszą, która nie potrafiła w jednym miejscu zbyt wiele wysiedzieć. Hanę, która teoretycznie była jej „domem”, traktowała jedynie jak swoistą bazę wypadową. Wracała rzadko i na krótko, jak przychodziła jej ku temu ochota. Ogólnie to robiła to co chciała… a w chwili obecnej najbardziej to miała ochotę na odebranie swojego wynagrodzenia za tę robotę.

– Dobrze, że nic poważniejszego się nie stało – odparła, nie do końca wiedząc jak zareagować na ten wywód o tym co się stało, zdjęciu i tak dalej. Nie interesowało ją to za bardzo, nie wspominając o tym, że… prywatne życie pana Chuana też nie należało do rzeczy, o których chciałaby wiedzieć. – Wisiał na drzewie – odparła, podając mu ten frak, jednocześnie zaprzestając używania techniki, bo nie było już większego sensu. Gdyby pan Chuan potrzebował, to wyciągnęłaby w jego kierunku rękę, pomagając mu wstać.

Wrócili do karczmy, gdzie było o co najmniej jedną osobę więcej niż się spodziewała. Drugi ochroniarz – moczymorda w końcu się obudził, ale najwidoczniej wciąż nie zamierzał się zajmować swoją pracą, woląc towarzystwo damy; W trakcie wymiany zdań pomiędzy mężczyznami, nie odezwała się ani słowem do czasu, aż jeden z bodyguardów się do niej personalnie nie zwrócił. Uniosła brew lekko zdziwiona.

– Nie wiem za co mi dziękujesz, jakby nie patrzeć wykonuję tylko pracę, która została mi zlecona. – Nie było przecież tak, że z dobrej woli postanowiła pomóc poszukać pana Chuana. Niezależnie od tego czy ochroniarz by się do niej dołączył czy nie, to i tak musiałaby go odnaleźć, jeśli chciała jakiekolwiek pieniądze z tego zlecenia. – Skoro wszystko szczęśliwie się skończyło, proponuję się udać z powrotem do miasta. Ja odstawię pana Chuana jego wnuczce, wy tego dżentelmena do posterunku gondolierów i każdy z nas będzie zadowolony – odparła. Nie widziała sensu dłużej tutaj siedzieć, więc jeśli wszyscy przystali na jej propozycję, po prostu ruszyła w kierunku, z którego oryginalnie przyszła.

[Chinoike Ryu]

Dziadyga w potrzebie utyka Misja rangi C

GraczUZUMAKI CHIYO

Tura14/14

No tak, Uzumaki nie należała do osób które się przejmowała życiem czy rozterkami innych. A zwłaszcza obcych. Tutaj kierowała się zleceniem, biznes to biznes, nic osobistego itd. A jednak starzec uśmiechnął się na gest kobiety. Bo jakby nie patrzeć, nikt nie kazał jej brać tego fraka. Mężczyzna nałożył go i pokiwał głową z wdzięcznością. Na słowa kobiety tylko lekko klepnął się w czoło jakby przeoczył coś oczywistego. No w sumie, w ciemnościach mógł przejść obok zguby. A wcześniej mógł nawet nie poczuć że coś stracił. W końcu był trochę podpity. Do karczmy szli w milczeniu. Starzec najwyraźniej zauważył że kobieta nie jest typem gaduły i raczej nie starał się przerywać ciszy. Która też nie była jakoś przytłaczająca bo lekką gwarę z budynku słychać już tutaj.

Na całą sytuacje z podejrzanym jegomościem starzec jedynie wypuścił powietrze z zażenowania. Po czym wskazał na stajnie i rzekł.
-Dobra, za kare, Gajus weźmie tego skurczybyka i zaprowadzi go na posterunek gondolierów. A Ty Bruno pójdziesz ze mną i z panienką do wozu by się rozliczyć.
-Tak jest szefie!
Odpowiedział żwawo Bruno.
-Tak jest szefie.
Odpowiedział już mniej entuzjastycznie Gajus. Po czym wstał, podniósł jegomościa i zaczął go prowadzić w stronę wioski. Ruda, Pan Chuan i Bruno zaczęli iść w stronę stajni. Po drodze starzec zaczął.
-Wiem że wynagrodzenie miała Ci wypłacić moja wnuczka. Jednakże nie ma sensu byś musiała fatygować się ze mną i z Bruno aż tak daleko. Z resztą ona widząc ochroniarzy dałaby Ci grosze. "Bo w końcu ochroniarze są cali to nie ma potrzeby przepłacać."-zaczął papugować chyba swoją wnuczkę co wyszło nieco karykaturalnie aż kaszlnął-Wybacz. W każdym razie dostaniesz ode mnie pełne wynagrodzenie z dodatkiem. Może Ci się spodobać.
Cóż to mogło być? Może miecz!? Albo co bardziej prawdopodobne, któryś ze zwojów które posiadał. Wszystko jest możliwe.

Doszli więc do boksu w którym stał wóz Chuana. Bruno poszedł na przód i zagadał do woźnicy który przygotowywał konie. W ten czas starzec pokazał Rudej ręką by poczekała, gdy ten wyjął klucz skądś. Nie widziała czy to było z koszuli, spodni czy fraka. Po czym otworzył skrzynie która była z tyłu. Pogrzebał w niej chwilę. Uzumaki mogła usłyszeć dźwięk monet. Po chwili starzec przesypał pieniądze do mieszka, zawiązał go i wziął razem ze zwojem. Po czym podszedł do kobiety i rzekł.
-Proszę o to 1.000 Ryō.-najpierw podał jej mieszek-A to zwój z techniką. Na pewno umili Ci podróże i orientacje w terenie.-podał jej zwój-I jeszcze raz dziękuje że odzyskałaś ten frak i zdjęcie. Co prawda wracając sam bym go znalazł ale liczy się sam gest. No i też chciałem Ci wynagrodzić użeranie się z tymi dwoma. Dobre chłopaki ale czasami mają za dużo luzu. W każdym razie. Jeśli panienka chce, możemy podrzucić do wioski. A jeśli nie to żegnaj panno Chiyo. Miło mi było panią poznać.
To rzekłszy ukłonił się nisko.

Jeśli Uzumaki postanowi skorzystać z gościnności Pana Chuana to wsiądą do powozu i pojadą aż do wioski. Na wejściu się zatrzyma by wysadzić Chiyo i ją pożegnać. A jeśli będzie chciała pójść w swoją stronę już teraz to pójdzie do powozu. Wtedy zaś Ruda będzie wolna jak ptak będąc bogatsza o 1.000 Ryō i zwój z techniką.

NPC

• Gajus
• Bruno
• Chuan Chan

Info od MG

• Napisz z/t.
  Nagroda dla Uzumaki Chiyo:
• Zwój z techniką JIGEN KIOKU NO CHIZU. Zgłoś się po niego tutaj.
• 1.000 Ryō.
• 12+4(1/3 PD za wydarzenie wioskowe)=16 PD
• 24 PT
  Nagroda dla prowadzącego Chinoike Ryukehoshi:
• 12+4(1/3 PD za wydarzenie wioskowe)=16 PB
• 3 PD
• 24 PT
• 400 Ryō.

[Uzumaki Chiyo]

Uzumaki przez te trzydzieści pięć lat swojego życia nauczyła się zdecydowanie jednego – umiesz liczyć? Licz na siebie. Świat był zdecydowanie brutalnym miejscem, pełnym cwanych i złych osób, które będą tylko czaić się na to, by kogoś wykorzystać. Chiyo już dawno wyrosła z bycia naiwną i wierzenie w ludzką bezinteresowność – uważała, że nic takiego nie istnieje. Wziąła te zadanie nie dlatego, że było jej szkoda wnuczki, która się pewnie o dziadka martwiła, a dlatego że potrzebowała pieniędzy. Zdjęła frak z gałęzi, bo widocznie był częścią tego zadania i mógł mieć dla niej ważne informacje. Przez chwilę przez głowę Chi nie przyszło, że tym gestem będzie mogła panu Chuanowi sprawić przyjemność. Było jej to wszystko obojętne.

Zdecydowanie nie należała do rozmownych, a raczej – sama z siebie rozmowy raczej nie zaczynała. Gdyby mężczyzna chciałby pogawędzić, to pewnie by coś tam z nim pogadała, no ale raczej nie była najlepszą partnerką do rozmów.

– Skoro pan tak mów – odparła jedynie na słowa Chuana, przytakując głową. Lepiej w sumie dla niej, będzie mogła od razu ruszyć w swoją stronę, bez konieczności jeszcze wracania się do stolicu Kraju Żab, bo zupełnie nie ma takiej potrzeby.

Ruszyła za mężczyzną. Czymkolwiek ten bonus był to… na pewno się do czegoś przyda. Nawet jeśli nie jej, to w najgroszym wypadku będzie mogła to sprzedać i mieć pieniądze na dalsze podróże, więc każda z tych opcji była całkiem mile widziana.

– Dziękuję – odparła, przyjmując najpierw pieniądze, a potem zwój, który na szybko rozwinęła i rzuciła na niego okiem. Interesujące. – Na pewno się przyda – dodała zaraz potem. Trzeba przyznać, że… to była bardzo ciekawa forma pieczętowania, a biorąc pod uwagę, że Chiyo była swoistą wagabundą, to stworzenie mapy świata będzie naprawdę ciekawe. – Dziękuję, ale nie skorzystam. W sumie to idę w przeciwnym kierunku – powiedziała zgodnie z prawdą. – Do widzenia – odparła, z lekkim uśmiechem, nie zamierzając tej panienki komentować. W sumie to jej schelbiało, że była brana za młodszą.

[z/t]