Sala Bankietowa w Pałacu

[Kakarotto]

Brzemie WładcyFabuła

GraczeTerada Mitsuo

NPCMatsuhiro Hiroki -|- Matsuhiro Takuya

Posty21/...

Rozmowy polityczne między przedstawicielami kraju Alkoholu oraz Daimyo kraju Farm trwały i trwały. Powoli tematy do omówienia się kończyły i chyba każdy zaczynał to czuć. To co najważniejsze zostało poruszone i ustalone. Ilość alkoholu jaką spożywali z czasem coraz bardziej przyćmiewała ich umysły. Mimo iż Terada od jakiegoś czasu przestał a Hiroki raczej trzymała się dobrze i piła wino z umiarem, tak Takuya miał się najgorzej. Do tego wszystkiego dochodził fakt, że mieli za sobą długą podróż. Kobieta chyba zaczęła to dostrzegać gdyż postanowiła zabrać głoś i to ogłosić na forum publicznym.
- Cóż. Obawy są nieodłącznym brzemieniem władcy. Tak czy inaczej proponuję by na dziś zakończyć tematy polityczne i jeśli zajdzie taka potrzeba, wrócić do nich jutrzejszego dnia. Jesteśmy po długiej podróży, mój brat z każdym kolejnym kieliszkiem będzie mówił więcej głupot, a zależy nam by utrzymać rozmowy o przyszłości naszych krajów na odpowiednim poziomie. Przyznam się, że też już powoli zaczynam odczuwać zmęczenie. Jeśli nie miał byś więc nic przeciwko, możemy przejść do dalszej części spotkania jeśli coś dla nas przygotowałeś lub po prostu porozmawiać o czymś innym. Jutro też jest dzień.
Brat kobiety na wzmiankę o jego umiłowaniu do alkoholu jedynie przewrócił oczami lecz nie zaprzeczył. Sięgnął po winogrono, które po chwili włożył sobie do ust i spojrzał na Mitsuo wyczekując od niego jakiejś odpowiedzi. W końcu był gospodarzem więc jego głos był tutaj najważniejszy, zwłaszcza, że póki co był wyżej w hierarchii od nich.

[Terada Mitsuo]

W zasadzie sprawy polityczne póki co mieli za sobą. Terada nie zamierzał dodawać niczego do aktualnego tematu, który jego zdaniem w pewnym sensie już częściowo się przedłużył. Dlaczego? Chciał go zakończyć po ustaleniu stosunków ich krajów oraz Hany. Kwestia shinobi to tak naprawdę na ten moment coś drugorzędnego. W każdym razie władca był rad tego spotkania, a najważniejsza dyskusja zakończyła się w dużej mierze oczekiwanym porozumieniem. Ich kraje mogły dalej w spokoju koegzystować w sojuszu. To było najważniejsze w przekonaniu Daimyo, którego całym światem obecnie stało się organizowanie państwa do reformacji. Zauważył upojenie Takuyi, toteż nie proponował mu już alkoholu oraz nie wzywał służby do dalszego polewania kolejek.

Uśmiechnął się do pary rodzeństwa delikatnie, wskazując dłonią na przejście prowadzące do pokoju obok. - Oczywiście, nie zamierzam was trzymać dłużej i kontynuować tych rozmów. Uważam, że zostały omówione najważniejsze sprawy. W chwili obecnej proponuję dokończenie posiłków. Możecie też udać się do mojego pokoiku artystycznego, gdzie będzie możliwość oddania się relaksowi przy muzyce. Decyzja należy do was jednakże i nie będę tutaj naciskał. - kolejno osoby ze służby czekały na to, co powiedzą goście. Mogli ich zaprowadzić do odpowiednich pokoi lub do wskazanego przez feudała pomieszczenia. W obu przypadkach młody Terada udałby się na scenę w poprzednio wymienionej części pałacu, gdzie czekał na niego… złoty shamisen oraz maiko pomagające mu w występie. W ten oto sposób przed snem młodzieniec zaznałby spokoju, ukazując swój talent w grze na tym instrumencie. Liczył w głębi duszy, że zazna towarzystwa kandydatów na tron Sake no Kuni. Byłby to dla niego zaszczyt.

Mini koncert Lorda

[Kakarotto]

Brzemie WładcyFabuła

GraczeTerada Mitsuo

NPCMatsuhiro Hiroki -|- Matsuhiro Takuya

Posty23/...

Sprawy poważne dla których przyjechało tu rodzeństwo Matsuhiro dobiegły końca. Czy tak je sobie wyobrażał młody władca czy też inaczej to wiedział tylko on sam. Z pewnością coś udało im się ustalić. Zwykły fakt, że ich kraje dalej były chętne do współpracy był już pokrzepiający i dawał nadzieję zarówno jednym jak i drugim. Tak czy inaczej, Mitsuo oficjalnie zakończył polityczne rozmowy i zaprosił swoich gości do sali obok. Takuya oraz Hirogi zgodzili się lekkim skinieniem głowy i udali się za Daimyo. Kobieta utrzymywała cały czas ten sam wyraz twarzy lecz jej brat nie był w stanie ukryć lekkiego zaskoczenia gdy to sam Terada wkroczył na scenę. Podczas występu mężczyzna szepnął coś swojej siostrze lecz ta zignorowała to. Na koniec dostał nieliczne oklaski od dwójki jedynych widzów jakich miał. Po zachowaniu wszelakich form grzecznościowych rodzeństwo zostało odeskortowane do swoich pokoi.

Następnego dnia o poranku wszyscy stawili się na śniadaniu. Oczywiście Terada jak na gospodarza przystało już był na miejscu i upewniał się, że wszystko jest przygotowane zgodnie z jego wizją. Ponownie usiedli do wspólnego stołu a rodzeństwo przywitało się z władcą skinieniami głowy i lekkim ukłonem. Ich wyjazd był zaplanowany za godzinę więc jeśli Mitsuo chciał jeszcze o czymś porozmawiać to była to najlepsza okazja.

[Terada Mitsuo]

Po koncercie wszyscy w spokoju rozeszli się po komnatach, a w tym nasz Mitsuo. Noc ta należała dla niego do niezwykle przyjemnych. Czuł z jakiegoś powodu przypływ wigoru po tym, co zostało ustalone lub zwyczajnie udało mu się prędko usnąć. Niemniej jednak Terada wraz ze służbą nie chcieli przespać gości, dlatego jak to miał w tradycji przebudził się dość wczesnym rankiem. Udał się na poranną matchę, doglądając poczynań służby, a wręcz pomagając jej gdzieniegdzie gdy taka pomoc władcy była potrzebna. Większość bliskich mu współpracowników wiedziała, że młodzieniec wychowany w surowej kulturze dyscypliny oraz poszanowania dla cudzej pracy nie zamierzał spoczywać na laurach niczym niektórzy Daimyo sprzed okresu wojny, szczególnie gdy los państwa wisiał na włosku. Kultura osobista wraz z solidną postawą sprawiały, że jako przełożony powinien być widziany pośród ludu jako człowiek godny zaufania. Czyż nie tak powinien czynić prawdziwie dobry właściciel ziemski? Taka pozostała ocena w głowie blondyna.

Gdy para rodzeństwa ponownie zjawiła się w sali bankietowej to wszystko na nich już czekało. Jajka, bekon, sałatki oraz pewnego rodzaju inne, lekkostrawne potrawy. W zasadzie porcja w kwestii ilości posiłków czy dodatków definitywnie należała do mniejszych niż zeszłego dnia, aczkolwiek wystarczająca dla trójki osób. W końcu na siłę nie planował przejeść towarzyszących mu kandydatów do przyszłego tronu Sake no Kuni. Musieli bezpiecznie i bez problemów powrócić do rodzinnych stron, a w tym mając na myśli również zdrowotnych. - Witajcie, proszę częstujcie się jeżeli wasze żołądki domagają się strawy. - uśmiechnął się delikatnie, poniekąd z czystej kurtuazji. Popijał w tym czasie kolejną matchę. - Chciałbym wam podziękować za wasz wkład w naszą ostatnią rozmowę. Bez względu na wynik waszej kandydatury jesteście zawsze mile widziani w mych progach. Prosiłbym jedynie, abyście pozdrowili waszego dziadka. Mam nadzieję, że przyjdzie czas, że jeszcze będę w stanie z nim zamienić kilka słów osobiście. - i w zasadzie to było wszystko z jego strony. Feudał nie ponawiał politycznej dysputy w żadnym stopniu, bo na razie to nie należało do rzeczy koniecznych. Omówili wszystko, co było do omówienia. Mogli we względnej ciszy i z całkiem ładną pogodą na zewnątrz poodpoczywać przed podróżą lub porozmawiać o sprawach błahych. Na nowe tematy Daimyo zwyczajnie nie naciskał. Niekiedy takie same dźwięki wiatru pośród medytacji przy doborowym towarzystwie działały lepiej niż jakiekolwiek inne przyjemności.

[Kakarotto]

Brzemie WładcyFabuła

GraczeTerada Mitsuo

NPCMatsuhiro Hiroki -|- Matsuhiro Takuya

Posty25

Po rozmowach dnia wczorajszego oraz małym koncercie jaki urządził młody Daimyo Nojo no Kuni, wszyscy udali się na zasłużony spoczynek. Można by było powiedzieć, że zarządzanie zasobami ludzkimi i finansami nie było prawdziwą pracą. W końcu tylko siedziało się za biurkiem i wydawało rozkazy. Cała trójka jednak wiedziała jaka jest prawda. Nieprzespane noce by wymyślić coś, co zadowoli wszystkich i zapewni lepsze jutro nie było proste. Zadbanie o to, by podwładni chętnie wykonywali polecenia i darzyli władcę zaufaniem również wymagało pewnej pracy. Właśnie dlatego Mitsuo wstał dość wcześnie by wszystkiego dopilnować. Ludzie w pałacu wiedzieli jaki jest i mimo jego chęci, każdy starał się jak mógł by ich przywódca nie musiał się zniżać do nakrywania stołu lub też stania przy garach. Jedyne co musiał zrobić, to skontrolować czy wszystko jest zgodne z jego wytycznymi.

Gdy rodzeństwo Matsuhiro dołączyło do Terady, zasiedli ponownie przy jednym stole. O polityce nie było już co rozmawiać więc gospodarz przeszedł do podziękowań oraz przekazał im prośbę by pozdrowili dziadka.
- Bez obaw. Przekażemy pozdrowienia od razu po powrocie. - odpowiedział mu Takuya skłaniając lekko głową. Po tych słowach zaczął sobie nakładać porcję śniadaniową podczas gdy Hiroki, która zrobiła to chwilę wcześniej zabrała głos.
- My również chcieliśmy podziękować za gościnę oraz pokaz muzyczny. Jeśli będziesz kiedyś mógł już opuścić kraj na jakiś czas, zapraszamy.
Reszta część posiłku przebiegła w dość neutralnym nastroju. Porozmawiali chwilę o rzeczach bardziej przyziemnych jak krajobraz obu krajów, plany poprawy aglomeracji oraz kilka ciekawostek z dziedziny finansów. W końcu jednak nadeszła chwila, w której przyszli dziedzice Sake no Kuni musieli wracać do siebie. Młody Terada pożegnał ich godnie i wedle swoich wizji, w których pomogli mu jego podwładni i służba. Patrząc na ich powóz jaki to znikał mu powoli na uliczkach Tonawy, Daimyo poczuł na skórze zimny powiew wiatru zwiastujący szybko zbliżającą się zimę. Cóż ona przyniesie nie wiedział lecz każdy w jego kraju wierzył, że Mitsuo stanie na wysokości zadania i sobie poradzi z tym, co kryła przyszłość.

Nagrody:
Gracz:

• 4 PD
• 8 PT
• 500 Ryō

Midoro:

• 4 PB
• 1 PD
• 8 PT
• 400 Ryō