Same no Kuni - informacje o kraju

[Pingwinek Chaosu]

Same no Kuni | Kraj Rekinówサメの国

StolicaItachizame

DaimyōKataoka Miki

Wioska ninjabrak

Patrząc ponad Tetsu no Kuni, w oddali majaczą wybrzeża wysp, które teoretycznie nie wchodzą już w skład Starego Kontynentu. Archipelag na północy w większości nie cieszy się łagodnym klimatem. Wyjątkiem może być jednak Same no Kuni, którego pogodny klimat zgrywa się z pogodą ducha tamtejszej ludności. Pomimo straty poprzedniego Feudała i problemów stwarzanych przez Kraj Zimy, państwo to radzi sobie dość dobrze, a młoda Daimyō zapewniła nowy dom części jednego z klanów Konohy. Wybrzeża pełne rekinów zdają się nie odstraszać większości kupców, którzy w tamtejszym porcie sprzedają swoje dobra w zamian za tran i rekinie skóry.

Położenie geograficzne

Kraj położony na północ od Starego Kontynentu, na półwyspie stanowiącym część jednej z większych wysp tamtejszego regionu. Graniczy od zachodu z Kōri no Kuni, podczas gdy trochę ponad sto kilometrów dalej, na samym morzu, znaleźć można pierwsze wyspy stanowiące terytorium Kraju Zimy. Udając się tymczasem na południe, w stronę Kontynentu, łatwo natknąć się na Kraj Żelaza oraz Haru no Kuni. Większość tych granic chroniona jest przez ogromne masywy górskie, stanowiące naturalną osłonę terenów nie tylko przed napastnikami, ale również niekorzystnymi warunkami pogodowymi, przez co Same no Kuni stanowi pewien ewenement na tle sąsiednich krain. Panuje tam cały czas łagodna pogoda, odznaczająca się ciepłym klimatem i przyjaznym, choć chłodniejszymi powiewami wiatru przypominającym pogodę z przełomu wiosny i lata. Temperatura, choć nieco niższa, utrzymuje się stale w granicach 20-25*C. Przekłada się to na charakterystyczny ekosystem, niespotykany nigdzie indziej. Im bliżej centrum, tym bardziej staje się dorodny, a nieuciążliwe opady deszczu jeszcze bardziej wspomagają wzrost roślin. Same no Kuni przypomina swoim wyglądem ogromny krater wulkanu o nieregularnym kształcie. Brzegi wyspy pokryte pasmami górskimi sprawiają, że dotarcie na ląd w innym miejscu niż port jest niemal niemożliwe. Samo centrum wyspy jest praktycznie jednolitą niziną, pokrytą przez lasy bądź pola uprawne.

Fauna i Flora

Kraina ta obfituje nie tylko w bujną roślinność, ale również rzadkie gatunki ziół i zwierząt. Bogactwo terenów i ilość inwentarza sprawia, że mieszkańcy nie muszą martwić się głodem. Przeważają gatunki liściaste na nizinnych częściach kraju, podczas gdy granice usiane wzniesieniami i szczytami pełne są iglaków i karłowatych drzew. Spływające po zboczach strumienie łączą się w niższych warstwach gór w rzeki przecinające "krater wulkanu" mieszczący w sobie Kraj Rekinów. Same no Kuni może pochwalić się również gromadą wielu gatunków stworzeń morskich. Chlubę stanowią łowiska w południowej zatoce - głównie przez występujące tam tarliska wielu odmian rekinów. Część niej położonej blisko Kraju Lodu jest omijana nie tylko przez tutejszych rezydentów, ale również przepływające statki różnej maści. Wszystko przez stanowienie przez to miejsce żerowiska dla największych przedstawicieli ów drapieżnych ryb. Wedle opowieści niektórych przebywają tam rekiny tak potężne pod kątem swojej masy i rozmiaru, że bez problemu są w stanie zatopić największe okręty.

Gospodarka oraz architektura

Kraj Rekinów nie tylko wykorzystuje otaczające je pasma górskie jako naturalną barierę przed różnymi zagrożeniami. Potężne masywy skrywają w sobie różnorodne surowce, pośród których przeważa żelazo czy złoto. Chociaż wydobywanie ich jest utrudnione przez wyjątkowo twarde skały chroniące dostępu do tamtejszych bogactw, zapewniają krajowi wystarczającą ilość rudy obu metali. Nie można też narzekać na rozwinięte rolnictwo, rozkwitające nie tylko dzięki wielu żyznym terenom, ale również portowi usytuowanemu drugim co do wielkości mieście - Same no Minato położonym w południowo-zachodniej części kraju. Wybudowany w jedynym miejscu nieosłoniętym przez góry stanowi nie tylko okno na świat, ale również pozwala na handel własnymi dobrami, dodatkowo wspierając gospodarkę. W połączeniu z liczną ilością okazów rekinów spływających w te rejony z wielu zakamarków świata oraz spowodowanym przez to rozrostem rybołówstwa, Same no Kuni nie musi martwić się biedą. Eksportowane są także pozyskane z gór minerały, bazalt i inne twarde skały przeznaczone do budowy, a także różnorodne zboża i warzywa. Tymczasem importowane są dobra, o które ciężej na tych rejonach. Często więc kupcy z innych krajów zwożą do tutejszego portu owoce, tkaniny oraz zwierzęta pociągowe. Nie brak też takich, którzy potrafią się dorobić na sprzedaży olejów roślinnych. Stawiane budowle są wykonywane głównie z wytrzymałych kamieni pozyskiwanych w górskich kamieniołomach, choć w mniejszych miejscowościach można napotkać także drewniane konstrukcje. Drewno w dużej mierze przeznaczane jest jednak na budowę wszelkiej maści statków, zwłaszcza tych rybackich. Miasto portowe posiada wielkie mury chroniące wyspę przed najazdami, stolica również, choć znacznie mniejsze.

Itachizame - stolica

Stolicą tego kraju jest Itachizame - spore miasto położone ok. 30 km od Same no Minato w kierunku centrum kraju. Miejsce to jednak, co może wielu dziwić, nie dorównuje wielkością Ukrytym Wioskom. Spotkać można wiele rzeźb ukazujące różne gatunki rekinów stanowiące chlubę tego kraju. Niektórym artyści nadali nawet bardziej humanoidalne kształty, przez co przypominają krzyżówkę ryby z człowiekiem. Ryby te są wręcz wizytówką całego kraju, przez co wiele miejsc używa ich w logach czy nazwach. Nie trudno więc o bar mający w szyldzie rekina, czy przybytki nawiązujące do nich w jakimś stopniu. Sama architektura tutaj, choć może nie zapiera tchu w piersiach, nie należy też do najbiedniejszych. Charakteryzuje się raczej wesołym wyglądem dzięki różnorodności kolorów jakie tu występują - mieszkańcy dekorują swoje domy z pomocą wszelkiej maści kwiatów umieszczanych tu i ówdzie w doniczkach, czy też sadzonych w przydomowych, minimalistycznych ogródkach. Samo miasto należy do tych bardziej zielonych - idąc głównymi ulicami, nie dziwi spora ilość drzew, kwiecistych krzewów czy zadbanych trawników. Mieszkańcy, jak nigdzie indziej, dbają o czystość i porządek tego miejsca. Wszelkie śmiecenie na ulicy jest zaraz nagradzane oburzonym wzrokiem, jak i też niemiłymi komentarzem. Itachizame otoczone jest przez niezbyt grube, kamienne mury, które jako tako chronią przed ewentualnym najazdem. Ostatnimi czasy część terenów została przekazana klanowi Hyūga. Obecność ninja jednej z dawnych Wielkich Wiosek, wraz z ich nowo wybudowaną siedzibą, stanowi dodatkowy aspekt defensywny miasta.

Polityka - wewnętrzna i międzynarodowa

Obecna Daimyō, Kataoka Miki, to 20 letnia dziewczyna piastująca swoje stanowisko od niedawna. Podobnie jak inni mieszkańcy tej wyspy stanowi osobę pogodną i miłą. Stawia na pokojowe rozwiązania i, podobnie jak zmarły ojciec, nie przepada za przemocą. Zdaje się jednak, że dużo lepiej niż jej poprzednik rozumie, w jakim świecie przyszło im żyć. Jest to też powód, dla którego, za radą doradców, postanowiła rozwijać kraj pod względem militarnym. Stanowisko objęła po śmierci ojca, który od wielu lat władał w Kraju Rekinów, dbając o dobrobyt i gospodarkę kraju. Zaniedbana obronność kraju i zbyt duże poleganie na pasmach górskich oddzielających kraj od innych nacji sprawiła ostatecznie brak właściwej armii. Narastające problemy z Krajem Zimy przechyliły czarę goryczy, sprawiając, że nowy Lord Feudalny spojrzał na militarystykę przychylniejszym wzrokiem niż poprzednik. Nawiązanie porozumienia z klanem Hyūga okazało się być jednym z wielu kroków do podniesienia kraju "z kolan" na ów polu. Dziewczyna, ku niezbyt wielkiej uciesze swoich doradców, zdaje się dość łatwowierna. Choć stara się nad tym pracować, niezbyt dobrze jej to wychodzi. Radni natomiast z coraz to mniejszą przychylnością spoglądają w jej stronę, dalej starając się służyć radą. Nadal bowiem wśród nich są osoby wierzące, że ta będzie w stanie objąć kraj należytą pieczą, zaś przychylność mieszkańców jest tego dowodem.

Shinobi w kraju wielu nie ma. Ci zaś, którzy znaleźli sobie w nim kąt, najczęściej przesiadują w stolicy, bądź samym porcie, gdzie pełnią rolę straży. Sama armia, chociaż niezbyt liczna, stawia głównie na łucznictwo. Pozwala to skutecznie chronić wyspę przed najazdami dzięki ufortyfikowanemu portowi. W mniejszych miasteczkach nie ma jednak zbyt wielu strażników. Panujące tam prawo “ząb za ząb, oko za oko” skutecznie odstrasza przed zejściem na złą drogę. Jedynie w stolicy oraz w porcie jest ich znacznie więcej, na co wpływ ma rozwinięty w tych miejscach handel, a co za tym idzie - różnorodność przyjezdnych. Dużo lepiej prezentuje się rozbudowana flota strzegąca granic państwa. Nastawiona na defensywę, nie ma swojego zastosowania podczas przeprowadzania najazdu czy podboju.

Kraj ten posiada dobre relacje z wieloma krajami, z którymi utrzymuje intensywny handel. Można do nich zaliczyć chociażby Kumo no Kuni, Kraj Kwitnącej Wiśni czy Yama no Kuni. Częstymi gośćmi w porcie są również kupcy z Kraju Żelaza oraz Haru no Kuni. Fuyu no Kuni tymczasem stanowi sól w oku Kraju Rekinów, co spowodowane jest przez ich agresywną politykę. Najechali oni swego czasu Same no Kuni w celach rabunkowych i choć nie zdołali przebić się przez ufortyfikowany port, byli w stanie zgładzić poprzedniego Daimyō chcącego podjąć rozmowy dyplomatyczne - niestety, na próżno.

Kultura - wierzenia, święta, kuchnia

Mieszkańcy Same przez lata zapisali się jako lud sympatyczny, skory do pomocy i chętny do pracy. Cenią sobie szacunek i równość - nie istnieje dla nich podział na bogatych i biednych. Przestępczość jest wyjątkowo mała, a i ręce do pracy zawsze są mile widziane. Choć kobiety częściej zajmują się domem, to nikt się nie dziwi, kiedy któraś zasiądzie na wyższym stanowisku, czy też zajmie się mniej popularną pracą.

Buddyzm jest najpowszechniejszą religią w całym kraju. Oprócz tego znalazło się również wiele podań i legend związanych z olbrzymimi rekinami, które rzekomo pojawiają się w zatoce. Mieszkańcy wierzą również, że głęboko pod powierzchnią morza ukryte jest wodne miasto, w których królują rekiny o ludzkiej postawie - dlatego też w niektórych miastach można znaleźć humanoidalne posągi tych stworzeń. Wraz z chęcią wspomożenia rozrostu populacji tych stworzeń, stanowią powód, dla których rybacy co jakiś czas wstrzymują połów i dokarmiają żyjące tam ryby. Gdzieniegdzie w kraju są stworzone specjalne zbiorniki, w których hodowane są słodkowodne rekiny.

Królują tu oczywiście dania z wymienionych w nazwie państwa stworzeń, których nie spotkamy nigdzie indziej na świecie, a także inne owoce morza. Oprócz tego częste są również dania mięsne, a także warzywne.

Dwa razy do roku obchodzone jest tutaj Święto Rekinów, kiedy to mieszkańcy hucznie się bawią. Rozpoczyna się poprzez zjazd ogromnej liczby ludzi do miasta portowego bądź okolicznych wsi, a następnie w Same no Minato organizowany jest ogromny konkurs polegający na upolowaniu bądź złowieniu jak największego rekina z wykorzystaniem dowolnych środków. Zwycięzca może się cieszyć popularnością przynajmniej aż do następnego konkursu, o ile nikt nie będzie w stanie pobić jego rekordu. Następnie, chociaż wielu przyjezdnych ma w zwyczaju wracać do domu po samych zawodach, zabawa trwa dalej przez parę dni. Większych miastach organizowane są z tego powodu festiwale, a w mniejszych wsiach - festyny.