Góry Mugen - stoki Sakura no Kuni

[Shin'ya Yuki]

Zdravotník v terénu - Misja C

13/x

Mężczyzna spojrzał na nią z dozą dość sporej konsternacji, ewidentnie usłyszał coś, czego nie spodziewał się usłyszeć w tym momencie. Zachował jednak spokój i odpowiedział dziewczynie, nie wybuchając przy tym jak wulkan
-Shinobi powinien posiadać przy sobie taki ekwipunek. Mamy sprzęt który jest przeznaczony dla rannych, ale jeżeli będzie ci bardzo potrzebny możesz z niego korzystać. O ile potrafisz. - pokiwał na sam koniec głową, wyrażając swoje zrezygnowanie co do przygotowania dziewczyny. Może było to zbyt dużo, żeby wymagać od przeciętnego Genina że będzie gotowy na każdą sytuację. Ale czy maska tlenowa nie powinna być na wyposażeniu każdego, kto tak naprawdę nie wie gdzie będzie się znajdował na kolejnej z wielu misji? Nie narratorowi o tym decydować.
-Tak, przejrzyjcie co posiadamy podczas drogi. Są to głównie bandaże, opatrunki chłodzące i zestawy lekarstw w przygotowanych do podania strzykawkach... no i maski tlenowe. Je też mamy - dokończył zgryźliwie, dając znak żeby wsiadały na wóz.

Podróż mijała niezbyt przyjaźnie, suche powietrze niosło gryzący zapach dymu. Ktoś kto by się znał lepiej na gatunkach drzew, mógłby dokładniej określić jego pochodzenie. Dla Tsubaki był to jednak tylko i wyłącznie nieprzyjemny dym. Chyba że miała jakieś doświadczenie z wędzeniem, albo czymś w podobie... Jakikolwiek by nie był, nie oznaczał niczego przyjemnego i dziewczyna mogła to również zobaczyć swoim Byakuganem. Ogromna ilość większych i mniejszych dzikich zwierząt uciekała czym prędzej, właściwie nie wiedząc dokładnie gdzie uciec. Czy tak właśnie wyglądało piekło?

-Nee neee, nic nie musze ci mówić - młodsza "koleżanka" wytknęła jej język. Na całe szczęście dla Hyugi, młoda została od razu skarcona przez starszego Jounina, który dał jej wyraźnie znak swoim srogim wzrokiem, żeby zachowywała się jak porządny człowiek
-Juuż juuż, braciszku - westchnęła głęboko odpowiadając, jak się okazało, swojemu bratu - Mam na imię Nia i potrafię w Suiton, tyle ci wystarczy?
Zapytała się Tsubaki, wystawiając przy tym rękę z palcem wskazującym, skierowanym w niebo. Ku prawdopodobnemu zdumieniu Hyugi, pomimo tego że powietrze miało prawdopodobnie zerową wilgotność, pojawiła się w powietrzu wirująca kula wody, która z każdą sekundą podwajała swoją objętość. Gdy miała już z pół metra średnicy, Nia rzuciła nią na bok drogi, robiąc przy tym dość sporej wielkości kałużę
-Pasuje?

Nie miała jednak wiele czasu na odpowiedź, ponieważ zauważyła na lewo od drogi, na skraju widoczności swoich oczu kogoś, kto ewidentnie nie powinien być w tym miejscu i nie powinien leżeć... tym bardziej pod drzewem... które płonęło. No, zdecydowanie nie powinno to dziecko tam leżeć.

[Hyūga Tsubaki]

Czy Tsubaki teoretycznie powinna być gotowa na wszystko? Zapewne. Z drugiej strony dzisiaj miała dzień pracy w szpitalu. Tak to było stwierdzone i jeszcze nigdy nie zdarzyło się, by została wyciągnięta w środku pracy w szpitalu na misję… a powiedzmy sobie szczerze, w ośrodku medycznym miała wszystkie potrzebne przedmioty. Nie musiała brać zestawu medycznego ze sobą do pracy tam, bo tego typu narzędzia były przez szpital zapewniane. Gdyby ktoś jej powiedział chociaż dzień wcześniej – bo przecież to nie jest tak, że pożary zaczęły się dzisiaj, prawda? – to mogłaby się odpowiednio przygotować. Czy zamierzała to wszystko powiedzieć na głos? Oczywiście, że nie. Kamelia nie była na pozycji do pyskowania czy próbowania bronienia swojej racji. Tak więc zrobiła to, co każdy szanujący się szeregowy powinien zrobić.

– Hai, dziękuję i przepraszam. Będę pamiętać na następny raz. – Zamierzała sobie zapisać w pamięci, żeby do garderobianego zwoju dorzucić sobie maskę tlenową i przeciwgazową, co by posiadać na takie nieprzewidziane sytuacje. Na kolejne słowa również grzecznie podziękowała, ciesząc się, że mają możliwość przejrzenia tego, co posiadali na stanie. To wiele ułatwi.

To zdecydowanie wyglądało… źle. Zastanawiała się, czy nie dało się czegoś zrobić, dzięki czemu by ten pożar nie został jakoś bardziej opanowany. Na przykład użyć ludzi z wybitnymi umiejętnościami władania Suitonem? Ona na żywiołach się totalnie nie znała, ale w Akademii mówiono im, że ludzie potrafiący władać Uwolnieniem Wody mogą przywoływać nawet ogromne jej ilości. Te rozważania pozostały jednak jedynie w głowie Tsubaki, która, nauczona doświadczeniem z szefem chirurgii, zdecydowanie wiedziała, że lepiej po prostu nie proponować niczego niepytana.

Ta dziewczyna ją lekko irytowała. Do tego stopnia, że Tsubaki nawet przez ułamek sekundy drgnęła powieka, aczkolwiek nie powiedziała niczego, wewnętrznie się ciesząc, że Jōnin dał jej reprymendę. Kamelia jednak uśmiechnęła się, gdy jej „koleżanka”, w końcu postanowiła coś o sobie zdradzić. Władała Suitonem. Super, na pewno się przyda. Na pytanie czy pasuje – przytaknęła jedynie głową nie widząc sensu jakoś bardziej się na ten temat odzywać. Tsubaki brała raczej mniejsze wdechy aniżeli normalnie, tak żeby za bardzo się nie nawdychać tego dymu, choć nie zamierzała za specjalnie się opierać i gdyby czuła, że jest źle, po prostu chwyciłaby za jedną z masek tlenowych. Dostała pozwolenie, że może jej użyć, to zamierzała to zrobić.

– Ryuudouin – sama, w tamtym kierunku, jakieś cztery kilometry stąd – wskazała, tak by mężczyzna wiedział. – widzę dziecko, żyje jeszcze. – Pytanie co zamierzali dalej z tym zrobić? Czy byli w stanie dotrzeć tam szybciej biegnąć, czy może właśnie wozem, który mimo wszystko był obciążony sporą ilością ekwipunku? Mimo że było jeszcze stosunkowo daleko, tak Tsu już w tym momencie zaczęła ogarniać wszystkie przydatne rzeczy, tak by być gotową do wyruszenia w każdej sekundzie - jakby dostała polecenie "biegnij" - to cóż, to by też zrobiła. Wszystko zależało od polecenia, które przyjdzie jej dostać od przełożonego. Jakby nie patrzeć, była tylko pionkiem i zamierzała robić to, co jej kazano.

SpecjalizacjaIryō Ninjutsu - Jūken - Fūinjutsu - Ninjutsu

SenninIryō Ninjutsu - Jūken

Chakra11430 - 50 (Byakugan) = 11 380

► Pokaż Spoiler | Klanowe

Byakugan | All Seeing White Eye白眼

Jedno z „Trzech Wielkich Dōjutsu” należące do klanu pochodzącego z Konohagakure no Sato. Ich cechą charakterystyczną jest całkowita biel i powiększenie tęczówek oraz brak widocznych źrenic. Dopiero aktywacja nieco je uwidacznia, powoduje także zwiększony przepływ krwi do oczu, co zaś przekłada się na wybrzuszenie żył w pobliżu skroni.

Zasięg i koszta

Byakugan pozwala na widzenie przestrzenne w dal oraz sferyczne, co czyni z jego użytkownika dobrego szpiega czy też zwiadowcę, gdyż może skupić się na swoim celu i obserwować go z daleka oraz też odnajdować ukryte źródła chakry. W odróżnieniu od Tsūjitegana zasięg widzenia w dal jest większy, kosztem jednak zasięgu widzenia sferycznego. Wraz z rozwojem oczu zmniejszają się także koszty jego utrzymania.

Ranga Kontroli Chakry	Dodatkowe wymagania	Widzenie w dal [m]	Widzenie sferyczne 359° [m]	Koszt utrzymania na turę
1-3	Brak	50	5	350
4	Jūken D	500	20	250
5	Jūken C	1 000	35	150
6	Jūken B	2 000	50	100
7	Jūken A	4 000	80	50
8	Jūken S	5 000	100	20
9	Sennin Jūkena, Szybkość 8, Refleks 8	6 000	100	15
10	Sennin Jūkena, Specjalizacja w Jūken, Jedna ze statystyk Szybkość lub Refleks na poziomie 8, a druga na 9	7 500	100	10

Zdolności

• Zdolność widzenia w dal oraz w 359° - z pomocą Byakugana członkowie tego klanu są w stanie obserwować i szybko przeszukiwać teren w dal na bardzo duże odległości. Ich wzrok jest w stanie przenikać przez ściany, skały, ziemię, drzewa, przedmioty, ubrania itd. Tylko niektóre bariery lub zdolności, jak mgła klanu Sabataya, są w stanie zablokować wizję Byakugana. Oprócz tego ich kolejną zdolnością jest wizja sferyczna, która pozwala im obserwować jednocześnie cały teren wokół siebie. Mają jednak martwy punkt o wartości 1 stopnia, który znajduje się z tyłu szyi, powyżej trzeciego kręgu piersiowego. Zdolności tych nie można używać jednocześnie, co oznacza, że użytkownik musi wybrać, w którym trybie aktualnie chce patrzeć. Może się jednak dowolnie między nimi przełączać.
• "Prześwietlanie", widzenie chakry oraz punktów tenketsu i rozróżnianie klonów - aktywacja Byakugana, oprócz pokonywania przeszkód dla wzroku, pozwala jego użytkownikom na zajrzenie wgłąb czyjegoś ciała, dzięki czemu są w stanie sprawdzić czy dane organy funkcjonują. Oprócz tego są w stanie oszacować ilość chakry posiadanej przez obserwowaną osobę, a także jakimi żywiołami dysponuje. Widzą dokładny przepływ chakry przez ciało i jej układ, dzięki czemu są w stanie rozpoznać podszywające się osoby, które zmieniły swój wygląd. Mogą też stwierdzić, czy dana osoba jest bądź (w przypadku osoby martwej) była shinobi. Jest na tyle dokładny, że jest w stanie zauważyć zmiany jakie zaszły w ciele np. z powodu przeszczepu, a także wpływ Genjutsu oraz kształtowanie chakry. Ta zdolność pozwala im również odróżniać klony, z wyjątkiem tak zaawansowanych jak np. polegających na podziale cienia. Widzą również punkty tenketsu w ciele człowieka. Zdolność ta może być również wykorzystywana w całkowitych ciemnościach, gdyż źródła chakry są dla nich widoczne jako "niebieskie płomienie", jednak do poprawnego funkcjonowania (np. w środku jaskiń) dalej potrzebują choć małego źródła światła. Obraz widoczny z pomocą Byakugana standardowo jest widoczny w mniej nasyconych kolorach niż naturalnie, może być również zmieniony na odwrócony czarno-biały. Bomby błyskowe nie działają na użytkownika jeśli zobaczy ich wybuch zza przeszkody (przykładowo jeśli czymś zasłoni oczy lub ta wybuchnie za ścianą, ale w zasięgu wzroku sferycznego).
• Posiadając Specjalizację w dziedzinie klanowej shinobi zyskuje zdolność wejrzenia w głąb umysłu przeciwnika pozwalając w małym stopniu na odczytanie jego uczuć i myśli, a także zyskuje pewną zdolność przewidywania dzięki dobrej analizie taktyki przeciwnika podczas walki, choć nie może to się równać ze zdolnością klanu Sabataya.

Sposób zdobycia

Zdolność budząca się sama z siebie u osób, które odziedziczyły ją w genach. Czasami mają w tym udział bardzo silne emocje, jednak opanowanie Byakugana wymaga niezwykle intensywnego treningu, dlatego rozwój dziedziny klanowej ponad rangę B wymaga fabuły rangi B, podczas której postać uczy się pod okiem nauczyciela jak poprawnie go wykorzystywać.

Przeszczepienie Byakugana nie powoduje, że jest on ciągle aktywny - użytkownik ma nad tym pełną kontrolę. Osoba po przeszczepie może też naturalnie opanować Jūken, będący zwyczajnie naturalnym zastosowaniem bojowym tychże oczu, bez potrzeby dodatkowego wątku czy fabuły.

Ewolucja

Byakugan jest zdolny przekształcić się w Tenseigan, choć obecnie nie jest wiadome jak można tego dokonać.

[Shin'ya Yuki]

Zdravotník v terénu - Misja C

15/x

Wycieczka przez przedsionek do piekieł nie należała do tych przyjemnych, szczególnie kiedy kątem oka dostrzega się umierające dziecko, do tego nawet nie blisko. Cztery kilometry na pustkowiu mogły być dystansem, który zajmuje z 15 minut do przejścia. Jednakże oni byli w górach, to chyba mogło wyjaśnić reakcję starszego Jounina, który ewidentnie nie był przychylny pomysłowi młodej Hyuugi
-Dlatego właśnie nie prosiłem cię o używanie tych waszych białych oczu. Cztery kilometry to za dużo żeby się zatrzymywać. Nie w górach, gdzie taki dystans przebywa się w godzinę, jak nie więcej, spójrz tylko - wskazał ręką w kierunku, w którym dziewczyna ujrzała konające dziecko - Uspokój się i zapomnij o nim. Za godzinę będziemy w wiosce, w której są ludzie czekający na naszą pomoc. Nie jeden zagubiony dzieciak. Cała wioska. - choć jego słowa były brutalne, można było odczuć że nie przechodziły mu przez usta z łatwością. Prawdopodobnie też go bolał fakt, że musiał poświęcić życie jednostki, dla dobra ogółu. Jedyną kompletnie nie wzruszoną osobą na wozie, była... no ostatnia osoba z trzech jaka była na tym wozie. Młodsza dziewczyna jedyne co robiła, to kręciła sobie z nudów kunaiem na palcu, leżąc "rozwalona" na jednym z worków. Widać było że coś chciała powiedzieć, ale najwidoczniej czekała na reakcję Tsubaki, która stała teraz przed dość poważnym dylematem. Cholera, czy nie za dużo tych dylematów w ciągu tego lata?

[Hyūga Tsubaki]

To zdecydowanie nie było miłe doświadczenie. Z wielu powodów. Po pierwsze te pożary, nawet jeśli zostaną opanowane, to zostawią po sobie ślad na długo w postaci śmierci wielu niewinnych istnień – przez ludzkich, po te zwierzęce. Oprócz tego, roślinność zdecydowanie na tym ucierpi. Kiedyś co prawda czytała, że po pożarze w danym miejscu przyroda potrafiła się odrodzić z dwukrotną siłą, jednakże na chwilę obecną – ciężko było Tsubaki w to uwierzyć, widząc jakie zniszczenie ten żywioł za sobą niósł. Pozostawało mieć jednak nadzieję, że uda się jak najwięcej ludzi w ten sposób uratować.

Dziecko. Oczywiście, że Tsubaki chciała pomóc. Przecież to było jej zadanie jako medyka, prawda? Chronić ludzkie życia i robić to, co było w jej mocy, by jak najwięcej ich ocalić. Nie bez powodu więc była gotowa w każdej chwili wyskoczyć i polecieć do tego dziecka, kierując się po prostu… dobrym sercem, bo jak inaczej to nazwać. Logika uderzyła w nią bardzo szybko. Najpierw została zrugana za używanie Byakugana. Rzeczywiście, nie kazano go jej używać, choć początkowo plan był taki by po prostu nim przeskanować skrzynie, by szybciej się dowiedzieć co w nich jest, ale postanowiła ich dalej używać. Kolejne słowa – były brutalne. Gdzieś wewnętrznie chciała krzyknąć „nie”, powiedzieć że muszą chociaż spróbować… nic takiego jednak się nie zdarzyło. Mogli zobaczyć, jak Hyūga, która jeszcze kilka sekund temu była gotowa wyskoczyć z tego wozu, po prostu usiadła, przygryzając wargę. Wzięła jeden wdech, drugi. Jōnin miał rację. Była lekarzem i segregacja pacjentów była czymś, co robili codziennie. I to nie różniło się jakoś bardziej od tego… jeśli ruszą pomóc jednostce, cała wioska ludzi może umrzeć… a czy w ogóle udałoby się dotrzeć do tego dziecka na czas? Zdecydowanie było zbyt wiele niewiadomych.

– Hai. – Krótka odpowiedź, dająca znać, że zrozumiała, co zostało do niej powiedziane. Jednocześnie dezaktywowała Byakugana. No bo czego oczy nie widzą, temu sercu nie żal, prawda?

SpecjalizacjaIryō Ninjutsu - Jūken - Fūinjutsu - Ninjutsu

SenninIryō Ninjutsu - Jūken

Chakra11 380

[Shin'ya Yuki]

Zdravotník v terénu - Misja C

17/x

Nie każda misja musiała oznaczać ciężkie pojedynki. Nie każda misja musiała mieć ciężkich przeciwników. Czasem wyznaniem mogły być decyzje które się podejmowało i słowa które uciekały z ust. Ta misja wydawałaby się w pewnym stopniu zbliżać ku końcowi, zostało tylko dojechać do wioski-celu i... w sumie co potem? Tsubaki, po wybraniu bardzo dojrzałej decyzji, mogła jedynie siedzieć i jechać dalej. Czy rozmyślanie o dziecku, które właśnie teraz traciło swoje życie miało sens? Nie do końca. Gdyby każdy medyk miał tak o tym rozmyślać, to nie mógł by już nigdy spokojnie spać. Przecież każdej minuty, każdej sekundy gdzieś umierają ludzie, którym może by się udało akurat im ich uratować. Ale było to fizycznie niemożliwe, nawet wykorzystując klony, nie można było być wszędzie naraz. Choć nasz świat oferował wiele, takie cuda raczej miejsca nie miały...

Jako że Hyuuga postanowiła sobie nie spojlerować wycieczki swoimi lornetkowymi oczętami, dopiero kiedy dojechali do leśnej wioski... a dokładniej to tego co z niej zostało i jeszcze się trochu jarało, ujrzała prawdziwą tragedie. Wioska składająca się z kilkunastu domów, prawdopodobnie wszyscy trudnili się leśnictwem i zbieraniem ziół, których to w górach było pod dostatkiem. Czy to było w sumie ważne co ta wioska robiła w środku górskich lasów? Czymkolwiek się nie zajmowali, to już było tak trochę po ptokach. Wystarczyło tylko pozamiatać i po paru latach jedyne co będzie śladem, to trochę zbyt dużo węgla w ziemi i może jakieś sporadyczne przedmioty płytko zakopane pod warstwą liści.
Teraz jednak trzeba było się skupić na tym co było teraz, a dokładnie to udzielenie pomocy tym kilkunastu osobomi i wywiezieniu ich z tego piekła, którego sobie sami nawet nie zgotowali. Wraz z tym jak większość ładunku została w poprzedniej wiosce, zabranie tubylców będzie możliwe. O to dziewczyna się martwić nie musiała.

Poniżej znajduje się lista osób które są poszkodowane:
1.Dziewczynka, 5 lat, rozległe poparzenia lewej strony ciała
2. Mężczyzna, 45 lat, poparzona i złamana prawa ręka
3. Kobieta, 33 lata, poparzenia 4 stopnia lewej dłoni, nieprzytomna
4. Mężczyzna, 75 lat, poparzenia 3 stopnia twarzy, nieprzytomny
5. Mężczyzna, 24 lata, złamanie otwarte prawej nogi
6. Kobieta, 24 lata, rozcięty łuk brwiowy

[Hyūga Tsubaki]

Wybory moralne zdecydowanie nie są czymś łatwym – czasem jesteśmy zmuszeni dokonać decyzji, których nie chcieliśmy podejmować, ale jesteśmy postawieni pod bramką. Tak chociażby było w przypadku tego zagubionego dziecka. Jeśli chciała pomóc mieszkańcom wioski, nie mogła pomóc mu – niestety, Tsubaki nie znała się na klonowaniu, nie mogła tam posłać swojej kopii, która chociaż spróbowałaby coś zdziałać. Gdyby taką wiedzę posiadała, może warto byłoby spróbować, jednakże nie ma co gdybać. Czy tego chciała czy nie, musiała po prostu jakoś przetrawić tą sytuację i ruszać dalej. Tsu była, cóż… no medykiem. Wiedziała doskonale, że nie każdemu można pomóc i już nie raz pacjent zmarł jej na stole. Czy myślała o tych ludziach? Na początku trochę tak. Potem jednak wpadała w ponowny wir pracy i jak brutalnie by to nie zabrzmiało, te osoby stawały się jedynie statystyką w szpitalnych archiwach. Oczywiście, robiła zawsze wszystko co w jej mocy, by kogoś uratować, ale czasem nawet najwybitniejszy medyk nie jest wystarczający.

Dojechali na miejsce… i zdecydowanie nie wyglądało to dobrze. Nie zastanawiała się w sumie czym ci ludzie się zajmowali, co robili na co dzień. To nie miało większego sensu dla Tsubaki. Musiała się skupić na pomocy ludziom, tak żeby można było ich stąd wywieść. Szybka segregacja ludzi. Jak na oddziale ratunkowym w szpitalu.

– Mogę się zająć najbardziej rannymi, spróbować ustabilizować ich stan, byśmy mogli ich przetransportować do szpitala – zaproponowała, czekając na pozwolenie ze strony swojego przełożonego. To co zrobiła, to również odpaliła Byakugana, tym razem w wizji sferycznej, by widzieć nie tylko to co było na zewnątrz, ale też wewnątrz.

Najpierw zajęła się nieprzytomną kobietą. Pierwsze co zamierzała zrobić, to po prostu sprawdzić co się dzieje z nią przy pomocy Bunseki no Jutsu. Jeśli była nieprzytomna ze względu na zbyt duże nawdychanie się dymu? To cóż, po prostu by nałożyła jej delikatnie na twarz maskę tlenową, co zdecydowanie powinno być już pomocne. Istniała również szansa, że ta miała jakieś obrażenia wewnętrzne, to Tsubaki wtedy użyła na niej Shosen no Jutsu, tak by to ustabilizować do czasu, aż dotrą do szpitala. Siłę techniki dobierała na podstawie informacji, które zyskała przy pomocy Bunseki. To czym się Kamelia kierowała to myślą, że to ma być pierwsza pomoc, nie kompleksowe leczenie. Ci ludzie mieli dotrwać podróż do szpitala, a tam już się nimi porządnie zajmą.

Potem był dziadek, któremu postanowiła pomóc w podobny sposób. Bunseki, jeśli same zatrucie dymem to maska tlenowa… jeśli coś więcej, to też tylko maska tlenowa, zamierzając przejść do dziewczynki z poparzeniami. Powód był dosyć prosty. Dzieci mimo wszystko było przyszłością społeczeństwa i ta kiedyś będzie pracować na jego rzecz. Dziadek zaś… cóż, już swoje w życiu przeżył. I jak oczywiście chciała mu pomóc, tak tutaj dziecko było dla niej większym priorytetem. Tsubaki starała się być przyjazna dla dziewczynki. Pomogła jej nałożyć maskę tlenową, każąc spokojnie oddychać. Bunseki no Jutsu po raz kolejny, a potem wstępne podleczenie, używając techniki leczącej o odpowiedniej sile, potem opatrunki chłodzące, starając się być przy tym jak najbardziej delikatna, choć działając sprawnie. Niezależnie od tego czy mała była w stanie chodzić sama czy nie, to wzięłaby ją po prostu na ręce, by do tego wozu zanieść i delikatnie ją tam położyć.

Po ogarnięciu dziewczynki, wcale nie poszła do dziadka, a do faceta z otwartym złamaniem. Tutaj swoimi technikami nie wiele zrobi, bo tę nogę to będzie trzeba mu chirurgicznie nastawić, a to nie są odpowiednie warunki. Tak więc tyle, co by jedynie zatamować trochę krwawienie, zabandażować i usztywnić nogę. Potem mężczyzna z poparzoną ręką – ot, ponowne podleczenie, okłady chłodzące, usztywnienie ręki. Gdy ci wszyscy byli ogarnięci, wtedy zajęłaby się dziadkiem w podobny sposób co z nieprzytomną kobietą. Na samym końcu ta z rozciętym łukiem brwiowym.

No chyba, że przełożony każe zrobić coś zupełnie innego – to wtedy, grzecznie się słuchała. To był też moment, w którym Tsubaki miała też cały czas odpalonego Byakugana w wizji sferycznej, by wiedzieć co się dzieje dookoła i być w stanie zareagować, gdyby nagle czyiś stan się znacząco pogorszył. Ot, tak dla bezpieczeństwa.

SpecjalizacjaIryō Ninjutsu - Jūken - Fūinjutsu - Ninjutsu

SenninIryō Ninjutsu - Jūken

Chakra11 380 - 50 Byakugan - 30 (Bunseki no Jutsu) - 2000 (Shosen no Jutsu) = 9 300

► Pokaż Spoiler | Klanowe

Byakugan | All Seeing White Eye白眼

Jedno z „Trzech Wielkich Dōjutsu” należące do klanu pochodzącego z Konohagakure no Sato. Ich cechą charakterystyczną jest całkowita biel i powiększenie tęczówek oraz brak widocznych źrenic. Dopiero aktywacja nieco je uwidacznia, powoduje także zwiększony przepływ krwi do oczu, co zaś przekłada się na wybrzuszenie żył w pobliżu skroni.

Zasięg i koszta

Byakugan pozwala na widzenie przestrzenne w dal oraz sferyczne, co czyni z jego użytkownika dobrego szpiega czy też zwiadowcę, gdyż może skupić się na swoim celu i obserwować go z daleka oraz też odnajdować ukryte źródła chakry. W odróżnieniu od Tsūjitegana zasięg widzenia w dal jest większy, kosztem jednak zasięgu widzenia sferycznego. Wraz z rozwojem oczu zmniejszają się także koszty jego utrzymania.

Ranga Kontroli Chakry	Dodatkowe wymagania	Widzenie w dal [m]	Widzenie sferyczne 359° [m]	Koszt utrzymania na turę
1-3	Brak	50	5	350
4	Jūken D	500	20	250
5	Jūken C	1 000	35	150
6	Jūken B	2 000	50	100
7	Jūken A	4 000	80	50
8	Jūken S	5 000	100	20
9	Sennin Jūkena, Szybkość 8, Refleks 8	6 000	100	15
10	Sennin Jūkena, Specjalizacja w Jūken, Jedna ze statystyk Szybkość lub Refleks na poziomie 8, a druga na 9	7 500	100	10

Zdolności

• Zdolność widzenia w dal oraz w 359° - z pomocą Byakugana członkowie tego klanu są w stanie obserwować i szybko przeszukiwać teren w dal na bardzo duże odległości. Ich wzrok jest w stanie przenikać przez ściany, skały, ziemię, drzewa, przedmioty, ubrania itd. Tylko niektóre bariery lub zdolności, jak mgła klanu Sabataya, są w stanie zablokować wizję Byakugana. Oprócz tego ich kolejną zdolnością jest wizja sferyczna, która pozwala im obserwować jednocześnie cały teren wokół siebie. Mają jednak martwy punkt o wartości 1 stopnia, który znajduje się z tyłu szyi, powyżej trzeciego kręgu piersiowego. Zdolności tych nie można używać jednocześnie, co oznacza, że użytkownik musi wybrać, w którym trybie aktualnie chce patrzeć. Może się jednak dowolnie między nimi przełączać.
• "Prześwietlanie", widzenie chakry oraz punktów tenketsu i rozróżnianie klonów - aktywacja Byakugana, oprócz pokonywania przeszkód dla wzroku, pozwala jego użytkownikom na zajrzenie wgłąb czyjegoś ciała, dzięki czemu są w stanie sprawdzić czy dane organy funkcjonują. Oprócz tego są w stanie oszacować ilość chakry posiadanej przez obserwowaną osobę, a także jakimi żywiołami dysponuje. Widzą dokładny przepływ chakry przez ciało i jej układ, dzięki czemu są w stanie rozpoznać podszywające się osoby, które zmieniły swój wygląd. Mogą też stwierdzić, czy dana osoba jest bądź (w przypadku osoby martwej) była shinobi. Jest na tyle dokładny, że jest w stanie zauważyć zmiany jakie zaszły w ciele np. z powodu przeszczepu, a także wpływ Genjutsu oraz kształtowanie chakry. Ta zdolność pozwala im również odróżniać klony, z wyjątkiem tak zaawansowanych jak np. polegających na podziale cienia. Widzą również punkty tenketsu w ciele człowieka. Zdolność ta może być również wykorzystywana w całkowitych ciemnościach, gdyż źródła chakry są dla nich widoczne jako "niebieskie płomienie", jednak do poprawnego funkcjonowania (np. w środku jaskiń) dalej potrzebują choć małego źródła światła. Obraz widoczny z pomocą Byakugana standardowo jest widoczny w mniej nasyconych kolorach niż naturalnie, może być również zmieniony na odwrócony czarno-biały. Bomby błyskowe nie działają na użytkownika jeśli zobaczy ich wybuch zza przeszkody (przykładowo jeśli czymś zasłoni oczy lub ta wybuchnie za ścianą, ale w zasięgu wzroku sferycznego).
• Posiadając Specjalizację w dziedzinie klanowej shinobi zyskuje zdolność wejrzenia w głąb umysłu przeciwnika pozwalając w małym stopniu na odczytanie jego uczuć i myśli, a także zyskuje pewną zdolność przewidywania dzięki dobrej analizie taktyki przeciwnika podczas walki, choć nie może to się równać ze zdolnością klanu Sabataya.

Sposób zdobycia

Zdolność budząca się sama z siebie u osób, które odziedziczyły ją w genach. Czasami mają w tym udział bardzo silne emocje, jednak opanowanie Byakugana wymaga niezwykle intensywnego treningu, dlatego rozwój dziedziny klanowej ponad rangę B wymaga fabuły rangi B, podczas której postać uczy się pod okiem nauczyciela jak poprawnie go wykorzystywać.

Przeszczepienie Byakugana nie powoduje, że jest on ciągle aktywny - użytkownik ma nad tym pełną kontrolę. Osoba po przeszczepie może też naturalnie opanować Jūken, będący zwyczajnie naturalnym zastosowaniem bojowym tychże oczu, bez potrzeby dodatkowego wątku czy fabuły.

Ewolucja

Byakugan jest zdolny przekształcić się w Tenseigan, choć obecnie nie jest wiadome jak można tego dokonać.

► Pokaż Spoiler

Bunseki no Jutsu | Analysis Technique分析術

KlasyfikacjaIryō Ninjutsu, Kontrola Chakry

PieczęciePies → Zając → Małpa

KosztStandardowy na turę

WymaganiaKontrola Chakry 5

Jedna z najbardziej podstawowych medycznych technik, stosowana nie bezpośrednio do leczenia, a do analizy ciała naszego pacjenta. Skupiając medyczną chakrę w dłoniach, otacza je jasnofioletowa barwa. Następnie, przykładając dłonie do pacjenta, jesteśmy w stanie zidentyfikować co mu dolega. Gdzie znajduje się problem (np. w wątrobie/płucach) oraz jakiego rodzaju on jest (np. trucizna, choroba).

Wraz z rozwojem Iryō Ninjutsu możemy z większą pewnością wykryć, czy dana osoba padła ofiarą trucizny. Wykryjemy tylko truciznę o randze równej bądź niższej od naszej rangi Iryō Ninjutsu. W przeciwnym razie wiemy, że pacjent ma np. problem z płucami. Oznacza to, że posiadając Iryō Ninjutsu na randze B wykryjemy, że problemem są trucizny o randze D, C i B oraz gdzie znajduje się problem. W przeciwnym razie, dowiemy się tylko, że problem znajduje się w konkretnym miejscu. Sytuacja ta, zależnie od MG, może dotyczyć też rzadszych bądź bardziej specyficznych chorób.

Posiadając rangę B w Iryō Ninjutsu jesteśmy również w stanie ocenić sprawność ciała osoby nie posiadającej żadnych ran. Gdzie ma słabsze mięśnie/kości, a gdzie te silniejsze. Jesteśmy również w stanie ogólnie ocenić jej siłę, wytrzymałość, szybkość.
Posiadając rangę A w Iryō Ninjutsu jesteśmy w stanie rozpoznać nawet przyczynę śmierci osoby, tak długo, póki wszystkie niezbędne elementy są na miejscu. Nie wykryjemy, że przyczyną śmierci była trucizna blokująca drogi oddechowe, jeśli został sam szkielet.
Posiadając rangę S w Iryō Ninjutsu jesteśmy w stanie rozpoznać nawet drobnoustroje, normalnie niezauważalne.
Posiadając Specjalizację w Iryō Ninjutsu wszystkie wymagania dotyczące Kontroli Chakry są obniżone o 1 poziom. Dodatkowo możliwe jest pominięcie pieczęci. Czas mieszania chakry trwa jednak tyle, ile trwałoby faktyczne ich złożenie.

Shōsen Jutsu | Mystical Palm Technique掌仙術­

KlasyfikacjaIryō Ninjutsu, Kontrola Chakry

PieczęcieBaran → Zając → Małpa → Pies → Wąż → Wół → Baran

KosztRóżny na turę

ZasięgDotykowy

WymaganiaKontrola Chakry 7

DodatkoweWykupienie techniki kosztuje 10 PT

Najbardziej podstawowa, a zarazem użyteczna technika medyczna. Za jej pomocą można oczywiście leczyć rany zarówno swoje, jak i innych. Jednak jej cechą charakterystyczną jest to, że technika jest tym efektywniejsza im zdolności używającego ją Iryōnina są większe. Mimo więc sklasyfikowania jako technika C, jej siła może się wahać pomiędzy D aż do S.

• D: koszt równy standardowemu kosztowi rangi D od rany. W przypadku leczenia dłużej niż 1 turę, jest to też koszt na turę. Technika umożliwia leczenie drobnych zadrapań i skaleczeń.
• C: koszt równy standardowemu kosztowi rangi C od rany. W przypadku leczenia dłużej niż 1 turę, jest to też koszt na turę. Technika umożliwia leczenie lekkich ran.
• B: koszt równy standardowemu kosztowi rangi B od rany. W przypadku leczenia dłużej niż 1 turę, jest to też koszt na turę. Technika umożliwia leczenie zwykłych ran oraz umożliwia zatamowanie krwawienia. Wymagania: Iryō Ninjutsu B.
• A: koszt równy standardowemu kosztowi rangi A od rany. W przypadku leczenia dłużej niż 1 turę, jest to też koszt na turę. Po złożeniu pieczęci należy koncentrować chakrę przez czas równy złożeniu jednej pieczęci. Czas ten może być zredukowany przez odpowiednie atuty, wówczas czas składania pieczęci i koncentracji liczony jest jako wspólny. Technika umożliwia leczenie poważniejszych ran, a także można próbować ustabilizować uszkodzone narządy wewnętrzne. Nie zostaną one uleczone, jednak przy pomocy tej techniki można kupić sobie dość czasu na uzyskanie wsparcia. Wymagania: Iryō Ninjutsu A i Kontrola Chakry 8.
• S: koszt równy standardowemu kosztowi rangi S od rany. W przypadku leczenia dłużej niż 1 turę, jest to też koszt na turę. Po złożeniu pieczęci należy koncentrować chakrę przez czas równy złożeniu ośmiu pieczęci. Czas ten może być zredukowany przez odpowiednie atuty, wówczas czas składania pieczęci i koncentracji liczony jest jako wspólny. Technika umożliwia leczenie ran krytycznych, a także możliwym jest zatamowanie krwawienia wewnętrznego czy częściową regenerację organów wewnętrznych. Nie zregeneruje jednak ubytku krwi czy w pełni nie odbuduje zniszczonego narządu. Może jednak dać nam dość czasu, na ustabilizowanie rannego i dostarczenie go do miejsca, gdzie otrzyma bardziej specjalistyczną pomoc. Wymagania: Iryō Ninjutsu S i Kontrola Chakry 9.

Warto mieć na uwadze, że sam proces leczenia nie jest prosty i wymaga skupienia i koncentracji. Nie można więc techniki wykonać w biegu. Leczenie samego siebie wymaga odrobinę mniejszej koncentracji, jednak wciąż jest bardzo zajmującą rzeczą.

Posiadając Sennina w Iryō Ninjutsu technikę można wykonać na dystans do 5 metrów od użytkownika. Koszt jest wówczas podwójny.
Posiadając Specjalizację w Iryō Ninjutsu wszystkie wymagania dotyczące Kontroli Chakry są obniżone o 1 poziom. Dodatkowo możliwe jest pominięcie pieczęci. Czas mieszania chakry trwa jednak tyle, ile trwałoby faktyczne ich złożenie.

[Shin'ya Yuki]

Zdravotník v terénu - Misja C

19/x

Podleczanie ludzi szło wyjątkowo dobrze. Znaczy no, ci co byli nieprzytomni, tak pozostali, ale przynajmniej byli stabilnie beznadziejni. A nie beznadziejni w ciągłej regresji. Jak na takie warunki i możliwości dziewczyny, był to wyjątkowo duży sukces. Również nie była w tym sama, bo mężczyzna okazał się być również Iryoninem. Być może nie przepadał pracować w szpitalu, albo robił już to kiedyś w przeszłości i teraz, swoje umiejętności wykorzystywał jako wspomaganie w misjach, a nie główne źródło zarobku. Również to on zajmował się pomocą w wsiadaniu na wóz.
W czasie kiedy mężczyzna z Tsubaki zajmowali się rannymi, młodsza dziewczyna zajmowała się dogaszaniem tego, co jeszcze ocalało, oraz żeby ogień nie rozprzestrzeniał się dalej. Choć to, było raczej wątpliwej skuteczności...

Po zebraniu wszystkich i opatrzeniu ich, wrócili do wcześniejszej miejscowości. Na miejscu zobaczyła gigantyczny namiot, który mógł trzymać status budynku. Widać też było, że z pobliskich wiosek przyjechało więcej osób. Pożar musiał mieć wiele punktów początkowych, przecież w innym wypadku kolejne wioski powinny być już wcześniej zaalarmowane. No, ale na takie dociekania, przyjdzie czas później.

Noc minęła szybko i bezsennie, wielu pacjentów wymagało pomocy. Większość uszła z życiem, mając większe lub mniejsze rany, był niestety też historie bez szczęśliwego zakończenia. W końcowym rozrachunku, cała akcja ratunkowa była wielkim sukcesem, udało się uratować ogromną ilość liczb, liczoną w wielu dziesiątkach. Ktoś nawet przyniósł na własnych rękach dziecko, znalezione w lesie, które Tsubaki miała wrażenie, że była w stanie rozpoznać. Niestety, jego historia skończyła się na amputacji nóg. Ale przynajmniej żyje, prawda?

Po nieprzespanej nocy, nastał nieprzespany dzień. Pomijając szczegóły z drogi powrotnej, bo nie były one zbyt interesujące, dziewczyna została zatrzymana na chwilę przez swojego przełożonego
-Masz, to jest list polecający. Wykorzystaj go żeby zwiększyć swoje szanse na awans - w sumie, ani nie powiedział tego specjalnie miło, ani też niegrzecznie. Oschle... tak, to było najlepsze określenie. Był oschły i nad wyraz profesjonalny - Tylko go nie otwieraj, nie bez powodu ma na sobie pieczęć


Wynagrodzenie:
Tsubaki:
1 Misja C, 12 PD, 24 PT, 500 Ryō
List polecający na awans od Daizou Ryudouin'a

MG:
12 PB, 3 PD, 24 PT, 400 Ryō

[Hyūga Tsubaki]

Wszyscy byli świadomi tego, że nie mieli tutaj ich nagle postawić na nogi i sprawić, że ich stan poprawi się nie wiadomo jak. To miała być pierwsza pomoc, mająca na celu po prostu przedłużyć ich szansę na przeżycie, aż dotrą do bardziej cywilizowanych warunków, bo jednak te, w których się znajdowali obecnie, zdecydowanie się do tego nie nadawały. Pomoc ze strony swojego przełożonego zdecydowanie była czymś miłym, a także i przydatnym, bo dzięki temu zdecydowanie szybciej to wszystko szło, a co za tym idzie – mogli prędzej się stąd wydostać. Kamelia też w żaden sposób nie ingerowała w to, co robiła „koleżanka”, pozwalając jej zająć się swoim zadaniem.

Nieprzespane noce to zdecydowanie coś, do czego Tsubaki przywykła, nie raz, nie dwa zdarzało się, że takowe… no miało miejsce na dyżurach. Coś potrafiło się wywalić i tyle, trzeba było działać. Kamelia w pocie czoła starała się pomagać każdemu jak mogła – czy to przy pomocy chakry, czy też w bardziej tradycyjny sposób. Czy dało się uratować wszystkich? Niestety nie. To co zdecydowanie było jakąś… iskierką w tym wszystkim, jak wiele istnień jednak zostało uratowanych. I te dziecko, które kojarzyła. Brak nóg zdecydowanie był czymś strasznym, ale… jednak żyło, prawda? No i może znajdzie się w wiosce jakiś kowal, co protezy wykona czy coś.

Tsubaki nie spodziewała się być w żaden sposób zatrzymana specjalnie przez swojego przełożonego, aczkolwiek nie oponowała oczywiście, grzecznie słuchając co ma do powiedzenia. Jego słowa… były trochę zaskakujące, aczkolwiek biorąc od niego kopertę, skłoniła się.

– Dziękuję bardzo Daizou Ryudouin – sama – odparła Tsubaki, by dopiero po chwili się wyprostować.

Po powrocie zaś do wioski? Cóż, załatwiła wszystkie formalności, które były od niej wymagane po zakończeniu misji, a potem? Potem po prostu poszła do domu, musząc odespać tę długą noc.

[z/t]