• Ogłoszenia
  •  
    Aktualności fabularne
    Obecna pora roku: Wiosna 164r.

    Poniżej znajdują się ostatnie wydarzenia oraz ważniejsze ogłoszenia. Są one często opatrzone datą dodania, przy czym najświeższe informacje umieszczone są na samym początku listy.

    30.01.2024 - rozpoczęcie wydarzenia wioskowego w Sakuragakure. Więcej informacji w najnowszych aktualnościach fabularnych.
    29.01.2024 - oficjalne zakończenie eventu Arc II: Pierwsza Konfrontacja. Podsumowanie można znaleźć w aktualnościach fabularnych.
    Kącik Nowego GraczaSamouczek Wzór Karty Postaci AtrybutyRozwój postaci i koszty chakry Atuty Klany i organizacje Informacje o świecie Handbook
    Powyższe tematy powinny zawierać wystarczająco informacji, by móc bez przeszkód napisać Kartę Postaci i rozpocząć grę. W przypadku dalszych niejasności, zapraszamy do kontaktu zarówno na chatboxie, przez wiadomości prywatne oraz przez nasz serwer Discord.
    Administracja
    Pingwinek Chaosu
    Główny Administrator
    Norka
    Główna Mistrzyni Fabularna
    Hefajstos
    Główny Moderator Kuźni
    Tora
    Główny Moderator Technik

    W przypadku jakichkolwiek pytań bądź uwag, powyższe osoby zajmują się wyszczególnionymi w ich tytułach zagadnieniami. Pomocą służy również cała kadra forum, wraz z moderatorami. Zapraszamy również do dołączenia do forumowego Discorda.
    Kadra Sakura no HanaDiscord Sakura no Hana
     

Arashi no Kuni - informacje o kraju

Kraj ten z północy na południe podzielony jest potężnym masywem górskim, zwanym Górami Dnia i Nocy. Zachodnia część kraju, granicząca w większej części z krajem kupców, jest zalesiona, bogata w roślinność, żyzne gleby i zwierzęta. Natomiast wschodnia część kraju, granicząca między innymi z Sabaku no Kuni, to sawanna. Spękana od słońca ziemia, porośnięta niewielkimi krzaczkami i małymi suchymi trawami. Kraj Burz nazwę swą początkowo wziął od burz występujących w centrum kraju. Teraz jednak coraz częściej odnosi się ona do napiętej sytuacji w kraju. Ten zamieszkują bowiem trzy, absolutnie różne od siebie ludy, zmagający się zarówno ze sobą, jak i z grzybem rozprzestrzeniającym zabójcze dla innych organizmów zarodniki.
Awatar użytkownika
Pingwinek Chaosu
Administrator
Posty: 824
Rejestracja: 26 kwie 2021, 21:02
Karta Postaci:
Osiągnięcia:

Arashi no Kuni - informacje o kraju

Arashi no Kuni | Kraj Burz嵐の国
StolicaRomiris | Ong-mak | Limpstick
DaimyōBrak
Wioska ninjaBrak
Kraj Burz geograficznie zdaje się stanowi barierę pomiędzy niewielkim skrawkiem zieleni ciągnącym się w okolicach Królestwa Kupieckiego, a sawanną rozciągającą się przed największym zbiorowiskiem pustyń na Nowym Kontynencie. Linię zaś wyznaczają Góry Dnia i Nocy, w których burzliwie jest nie tylko ze względu na wiecznie błyski na niebie, ale również napiętą sytuacje w całym kraju. Mieści on bowiem w sobie trzy różne, myślące rasy, oraz jedną będącą zmorą spędzającą sen z powiek wszystkich trzech, wprowadzając terror w sercach i spędzając im sen z oczu. Kraj bez władcy, rządzący się własnymi zasadami, a przez ludzi z reguły omijany.
Położenie geograficzne
Kraj ten z północy na południe podzielony jest potężnym masywem górskim, tak zwanymi Górami Dnia i Nocy. Zachodnia część kraju, granicząca w większej części z krajem kupców, jest zalesiona, bogata w roślinność, żyzne gleby i zwierzęta. Natomiast wschodnia część kraju, granicząca między innymi z Krajem Pustyni, to sawanna. Spękana od słońca ziemia, porośnięta niewielkimi krzaczkami i małymi, suchymi trawami. Gdzieniegdzie rosną wielkie, czarne drzewa lub rozciągają się naturalne bajora smoły. Same góry są bardzo duże oraz strome. Pełne śniegu blisko szczytów, kotlin, wąwozów, kanionów czy jaskiń. Najniższe z gór to dwutysięczniki, najwyższe osiągają i 8 000 metrów. Temperatura na zachodniej części jest nieznacznie niższa od tej we wschodniej - na zachodzie średnio mamy 20 stopni, na wschodzie zaś 25. Szczyty górskie potrafią być bardzo zimne a temperatura z łatwością spada poniżej zera. Pogoda nie wyróżnia się niczym w porównaniu do innych regionów, zapewniając podobną ilość słońca jak i opadów deszczu - poza samymi górami, w których niemal nieustannie pada oraz grzmi. Burze trwają w górach niemal cały rok.
Fauna i flora
Fauna tego kraju została podzielona przez masyw górski. Na zachodzie dominują zwierzęta typowo leśne jak dziki, jelenie, zające, lisy czy, głównie w okolicach rzek przecinających krainę, bobry. Tutejsza ludność głównie skupia się na hodowli ptactwa jak indyki, bażanty oraz kuropatwy. Rzadziej spotyka się jednak kury, podobnie jak konie, krowy, osły i świnie. Rzadko kiedy ktoś trzyma ów zwierzęta na swojej posesji, głównie przez brak zapotrzebowanie na oferowane przez nie dobra. W górach często napotyka się kozy i barany, zaś na niebie nietrudno o dostrzeżenie sylwetki ptaków drapieżnych. Najczęściej są to jednak orły i sokoły, jednak trafiają się też jastrzębie. We wschodniej części dominują zwierzęta bardziej odpowiadające sawannie. Antylopy wypasają się na tamtejszych trawach rozglądając się za czyhającymi na nich lwami, gepardami i lampartami. Tam zaś, gdzie pojawiają się źródła wody, tam tez dostrzec można hipopotamy oraz kazuary. Różnorodność gatunkowa całego kraju jest przez to ogromna. Z roślinami bywa dość podobnie. Na zachodzie są to głównie paprocie, krzewy owocowe i drzewa liściaste ze zdecydowaną dominacją malin i dzikiego czosnku. W górach znaleźć można sporadyczne drzewa iglaste oraz rośliny lecznicze czy np. szarotkę arashańską - roślinę o fantastycznych właściwościach leczniczych. Wywar z niej przyrządzony natomiast służy jako potężny środek przeciwbólowy i usypiający. We wschodniej części prócz suchych traw i krzewów, występują też drzewa o czarnej korze.
Trzy Ludy
Kraj Burz jest zdecydowanie dość wyjątkowy. Nie dość, że nie posiada swego władcy, to gości na swych ziemiach trzy różne frakcje, zupełnie od siebie odmienne. I każda uważa Arashi no Kuni jako swój dom. Relacje pomiędzy nimi są jednak w dużej mierze napięte, a sam chaos panujący przez to na tym skrawku ziemi sprawia, że ciężko mówić o jakiejkolwiek jednolitej ekonomii.

Lud Haga
Kraj Burz nazwę swą początkowo wziął od burz występujących w centrum kraju. Teraz jednak coraz częściej odnosi się on potocznie do napiętej sytuacji na ów terenach. Kraj ten zamieszkują bowiem trzy, absolutnie różne od siebie ludy. Po stronie zachodniej mamy lud Haga. Haganowie posiadają śniadą skórę, są średniego wzrostu i wszyscy, co do jednego, są bardzo urodziwi. Utalentowani muzycy i tancerze, świetni handlarze, złodzieje i łowcy. Haganowie z rzadka zaglądają do miast i osad, woląc żyć w ruchu. Całe rodziny tworzą tak zwane tabory i podróżują po kraju, a nawet, czasem terenach sąsiadów. Nie zawsze są mile widziani, ale nie przeszkadza im to w przeniknięci do innego państwa i pozostaniu tam, póki ktoś ich nie wyprosi. Naród, który uważa się za prawdziwie wolny. Każdemu taborowi przewodzi Wielki Hagan i to on rozstrzyga wszelkie spory wewnętrzne. Tabory poruszają się zwykle wozami ciągniętymi przez konie i osły. Zdarzają się jednak tabory płynące rzekami, na małych barkach-domkach. Raz do roku wszystkie tabory zbierają się w stolicy Haganów - Romiris. Jest to bardziej osada zbudowana z namiotów i ledwo trzymających się domków z drewna otoczonych palisadą z naostrzonych pali. Jedynym celem istnienia Romiris jest pomieszczenie delegacji z każdego taboru w kraju. Tam, raz do roku, wszyscy wielcy Haganowie decydują nad wyborem Króla Haganów, który będzie im przewodził w nadchodzącym roku i rozstrzygał spory pomiędzy taborami.

Ludzie Gór
Kolejna nacja żyje wysoko na górskich szczytach. Nie mają oni nazwy dla siebie. Zapytani, określają się po prostu ludźmi, przez co przylgnęła do nich nazwa "Ludzie Gór". To ciemnoskóra rasa, nawykła do spadających z nieba piorunów i siekącego zewsząd deszczu. Budują wielkie, kamienne miasta i fortece zarówno na szczytach, jak i zboczach gór, ciągle drążąc tunele. Uważają się za prawowitych władców kraju i szczerze nienawidzą pozostałych mieszkańców Arashi no Kuni. Są krępi, niscy i bardzo owłosieni. Każdy, co do jednego, to silny wojownik i wszyscy, jak jeden mąż, kochają alkohol. Są mistrzami w pędzeniu bimbru oraz miodu pitnego oraz piwa. Ich kobiety, chociaż uchodzą za słabsze, również są bardzo silne i przysadziste. Oprócz wojaczki i bimbrownictwa, są świetnymi twórcami serów kozich i myśliwymi. Duża część para się również kamieniarstwem, kowalstwem, architekturą i jubilerstwem. Pałają ogromnym zamiłowaniem do kamieni szlachetnych i są mistrzami w ich obróbce tak samo, jak rzadkich metali. Chociaż nie są najlepszymi kowalami - ich bronie są dalekie od pięknych czy idealnych - to przygotowanie i wydobycie samego tworzywa to właśnie ich konik. Ludzie Gór praktykują niewolnictwo. Pojmani mężczyźni z Haganów są co do jednego zabijani. Porwane kobiety wykorzystuje się w burdelach. Oprócz tego porywają również przedstawicieli trzeciej rasy - dla nich jednak jedynym losem jest spędzenie życia w przepastnych kopalniach gór Dnia i Nocy. Stolicą Ludzi Gór jest Ong-mak. Wielki zamek-miasto wykuty w zboczu góry, do którego prócz podziemnych tuneli, dojść można jedynie małą, bardzo zdradliwą ścieżką prowadzącą ze wschodniej części kraju. Władcą Ludzi Gór zostaje się zabijając poprzedniego władcę i obecnie jest nim kobieta, co nie zdarza się zbyt często.

Szary Lud
Ostatnią inteligentną rasą na tych ziemiach jest tak zwany Szary Lud. Nazywani tak zostali przez szarawy odcień skóry, białe włosy i czerwone oczy. Są okropnie podatni na promienie słoneczne, przez co niemal całe życia spędzają pod ziemią. Szarzy Ludzie to inteligentna ale słaba rasa. Przeżywają niespełna 30 lat, zwykle nigdy nie wychodząc ponad poziom ziemi. Ich geneza też nie jest specjalnie przyjemna. W zamierzchłych czasach, gdy plaga zdziesiątkowała Ludzi Gór, ci zaczęli rozmnażać się nie bacząc na pokrewieństwo. Z kazirodczych związków narodziły się zaś niezdrowie dzieciaki. Szary Lud. Wtrąceni zostali tam, gdzie Ludzie Gór nie musieli na nich patrzeć, zostając niewolnikami swych rodziców. Od rana do nocy pracowali w kopalniach, będąc poniżanymi i bitymi. Od tamtego czasu populacja szarych ludzi rozrosła się, bowiem potomstwo dwojga szarych ludzi wciąż miało uszkodzone geny i nie mogło być jak ludzie z gór. Na dodatek i Ludziom Gór co jakiś czas zaczęły się rodzić szare dzieci, jakby wadliwy gen wciąż gdzieś w nich był uśpiony. Wszystkie szare dzieci są jednak porzucane lub zabijane. Na przestrzeni lat populacja Szarych Ludzi jednak rozrosła się na tyle, że ci dzięki swej przebiegłości zdołali zbiec w nieznane Ludziom Gór tunele i jaskinie pod Górami Dnia i Nocy, gdzie założyli swoje własne miasta. Zapuścili się również na wschodnie rubieże Kraju Burz, chociaż ranieni przez słońce starali się tego nie robić. Tak też na wschodzie istnieją jedynie dwa niewielkie miasteczka Szarych Ludzi, które funkcjonują jedynie w nocy, nigdy za dnia. Oba służą jako porty handlowe oraz informacyjne, gdyby ktoś chciał odszukać Szarych Ludzi głęboko pod górami ich kraju. Szarzy Ludzie żywią się głównie orzechami, nasionami, strączkami, korzeniami i robakami. Mimo krótkiej przeżywalności i nienawiści Ludzi Gór, dla niektórych mogą wydawać się piękni. Niscy, chudzi, o białym jak śnieg owłosieniu i krwistoczerwonych oczach. Ich skóra jest szara. Podobnie ich wargi, zaś palce i kończyny - długie. Szarzy Ludzie mają delikatny głos, zupełnie jakby zawsze szeptali. Głęboko pod Górami Dnia i Nocy znajduje się ich stolica - Limpstick. Podziemne miasto, pełne budynków wydrążonych w skale, porośnięte świecącymi grzybami, dającymi nieco światła w mrokach podziemi.
Trzy stolice
Tak jak są trzy ludy zamieszkujące Arashi no Kuni, tak są i trzy stolice, które zajmują. Każda inna, rządząca się własnymi zasadami. O umiejscowieniu niektórych wiedzą zaś jedynie jej mieszkańcy, podczas gdy jeszcze inne są zwyczajnie ciężkie do osiągnięcia podążając klasycznymi drogami.

Romiris - stolica Haganów. Znajduje się po środku lasu, tuż w okolicach zachodniej granicy kraju. Nikt jednak o zdrowych zmysłach nie nazwałby tego miejsca miastem. Nie idzie tu ujrzeć faktycznych, miejskich bram czy faktycznych budynków. Zamiast tego, tuż za drewnianą palisadą otaczającą sporą połać terenu, znajdują się namioty. W większości kolorowe, rozstawione dość chaotycznie po okolicy, a co najważniejsze - są to namioty wolne, opustoszałe. W samym Romiris bowiem nikt nie mieszka, a jego rola sprowadza się do bycia przystanią dla bezdomnych przemierzających te tereny. Gdzieniegdzie faktycznie można dostrzec elementy zabudowy drewnianej, jednak są to przede wszystkim budynki postawione na szybko, zbite z tego, co było pod ręką, a wraz z namiotami, stojąc tyle czasu na świeżym powietrzu, często są też zaniedbane. Same namioty, gdyby przejść obok nich, bywają zbutwiałe czy zatęchłe od wody deszczowej. Wszystko to przez fakt, że Romiris nie powstało jako miejsce, w którym ktokolwiek planował mieszkać. Całe to miejsce ożywa raz w roku podczas zlotu taboru. Wtedy też Haganowie zbierają się w swej wyjątkowej stolicy, by debatować nad wyborem nowego Króla Haganów.

Ong-mak - stolica Ludzi Gór. Samo w sobie idealnie obrazuje kunszt ludzi zamieszkujący ów rozległe pasma. Wielki zamek-miasto wykuty w zboczu góruje nad okolicą, będąc monumentem umiejętności najlepszych kamieniarzy. Część budynków została wydrążona w skale, przybierając masywnych, acz starannie wyrzeźbione kształty. Większość miasta znajduje się w samej górze, które przecinają liczne tunele prowadzące do placów o wysoko usytuowanym sklepieniu. Tam też miasto najbardziej tętni życiem, zaś światło bijące z zewnętrznych budynków potrafi nakierować nocą innych poszukujących miasta. Jest to jednak jednocześnie wielka pułapka, albowiem jedyna droga lądowa prowadzi tutaj ze wschodnich partii kraju. Drużka ciągnąca się do Ong-mak jest zdradliwa i niejedna osoba stoczyła się w przepaść znajdującą się tuż przy niej. Zdecydowanie więcej przejść prowadzi pod ziemią i z wnętrza góry. Są to jednak tajne tunele, znane w większości jedynie Ludziom Gór, stanowiąc jedne z najpilniej szczerzonych sekretów. Prócz tajemnych tuneli prowadzących do i ze stolicy, w dolnych partiach miasta znajdują się kopalnie. Część z nich prowadzi głęboko w dół, inne daleko przed siebie, przez co nie tylko dostanie się takową drogą do miasta, ale również wydostanie się, stanowi nie lada wyzwanie.

Limpstick - głęboko w górach rozciąga się stolica tych, którzy na świat zewnętrzny wolą nie wyglądać. Szarzy Ludzie osiedlili się w tych rejonach Gór Dnia i Nocy, gdzie nie sięgają Ludzie Gór. Pod ziemią wydrążyli oni swoje korytarze, a w tych wydrążyli niewielkie, kamienne domki. Miejsce to pozbawione jest jakiegokolwiek przepychu, a samo w sobie wygląda jak podziemna osada niż faktyczna stolica. Dom znajduje tutaj jednak wielu mieszkańców prześladowanej rasy, a jedynym źródłem światła stanowią fluorescencyjne mchy i grzyby. Dla Szarych Ludzi jest to oświetlenie jednak wystarczające, pozwalając na bezproblemowe przemierzanie korytarzy odchodzących od głównej, podziemnej jaskini. Jaskini ogromnej, mieszczącej nie tylko jezioro, ale wypływającą z niego podziemną rzekę.
Polityka - wewnętrzna i międzynarodowa
Polityka kraju jest bardzo napięta. Ludzie Gór, dzierżący największą siłę, wykorzystują ją do dręczenia pozostałych ras. Haganowie przez podróże i brak osiadłego trybu życia nie mogą się zmobilizować do obrony przed natarczywymi sąsiadami. Szarzy Ludzie natomiast po prostu nie interesują się wojną. Ich krótkie, słabe życia w strachu przed złem sprawiają, że wolą chować się i uciekać od problemów. Wydawałoby się więc, że jest to łatwa sytuacja dla Ludzi Gór dla przejęcia całego kraju. Są jednak dwa problemy - po pierwsze: nie interesują ich rozległe ziemie pod górami, chociaż dobra i niewolników skądś brać trzeba. Odpowiada im więc ten ciągły status quo. Istnieje też drugi powód. Powód, dla którego Ludzie Gór kiedyś omal nie wyginęli. Powód, dla którego Szarzy Ludzie żyją w ciągłym strachu. Powód, dla którego Haganowie od lat podróżują zamiast się osiedlić. W Arashi no Kuni żyją trzy inteligentne rasy. I jedna, której nie można do takich zaliczyć...
Plaga
Plaga, bo tak w domyśle nazywa się tą "rasę", jest prawdziwą zmorą Arashii no Kuni. Przyjmuje ona postać pewnego gatunku grzyba występującego w tym kraju, bardzo lubującego się w nieustannym deszczu i burzy. Rośnie głównie u podnóża gór, jednak spotykany jest też w wyższych partiach czy w lekkim od nich oddaleniu. Fioletowo-brązowy grzyb, zwany grzybem plagi, jest winowajcą nieciekawej sytuacji trzech ras. Chociaż mało wytrzymały, umierający po lekkim pacnięciu lub wyciągnięciu go ze strefy komfortu, kryje on bardzo niebezpieczne sekrety. W momencie śmierci lub zagrożenia uwalnia mikroskopijne zarodniki. Zarodniki te następnie unoszą się w powietrzu, niewidzialne dla ludzkiego oka. Po jakimś czasie osiadają na skałach, by zrodzić nowe grzyby. Ale nie daj boże, by w ich okolicy znalazł się żywy organizm! Zarodniki przedostają się przez płuca, krew, oczy czy inne bramy do ciała, a następnie zaczynają się tam rozwijać. Tego na początku nie widać, tego nie czuć, ale one tam są. Po kilku dniach od wystawienia się na działanie zarodników, ofiara zaczyna majaczyć i oblewa ja duża gorączka. Stan ten utrzymuje się trzy dni, aż nagle ustępuje. Osoba ta nie jest jednak już tym, kim była wcześniej. W tym momencie grzyby zainfekowały już w pełni mózg. W tym momencie ofiara będzie atakowała wszystko, co znajdzie się w zasięgu jej wzroku. Gryząc, drapiąc czy machając orężem, jeśli jakimś cudem wpadnie w jej dłonie. Pamiętać jednak należy, że są to ruchy pozbawione inteligencji. Ruchy bardziej mechaniczne, obronne. Zainfekowany grzybem organizm będzie szukał idealnego miejsca. Wilgotnego, przewiewnego, najlepiej z niskim ciśnieniem. Następnie osiądzie na skale i będzie siedzieć. A grzyby w ciele ofiary zaczną się namnażać i namnażać, obrastając całe ciało, aż to przestanie przypominać człowieka. Problem z grzybami plagi jest taki, że nie do końca wiadomo, jak długo zarodniki utrzymują się w powietrzu, ani jak dokładnie je zniszczyć. Zabicie człowieka czy zwierzęcia zainfekowanego plagą sprawia, że ten jedynie uwolni nagromadzone w sobie zarodniki. Kiedyś mieszkańcy gór postanowili wyplenić plagę. Założyli maski gazowe, kombinezony i rozpoczęli masową likwidację grzyba. Po tygodniu pojawił się pierwszy zainfekowany, a kilka dni później pasożyt bardzo szybko wybił większą część populacji Ludzi Gór. Czy tak długo przetrwały zarodniki? Czy osiadły na kombinezonie i przeniosły się na człowieka w momencie zdejmowania? Nie wiadomo. Próbowano wielu rzeczy: wody, ognia, wiatru - jednak nigdy nie udawało się w pełni pozbyć tych zarodników. Po tej próbie wybicia grzybów, te zwyczajnie odrosły po kilku miesiącach. Dano sobie więc w końcu spokój. I tak mieszkańcy Arahshii no Kuni żyją wraz z plagą, której starają się unikać i nie denerwować. Wiedzą jednak, że chociaż grzyba poza teren kraju się wynieść nie da, bo nie przetrwa, tak na terenie ich kraju jest świetną bronią przeciw nim. Bronią, którą może wykorzystać każda z nacji, by zniszczyć wszystkie trzy.
Kultura - religia, święta, kuchnia
Religia Kraju Burzy, tak jak i cały kraj, podzielona jest na trzy odłamy. Haganowi wierzą w dwoje bogów - boskie małżeństwo Pretoriusa i Parhe. Ten pierwszy jest bogiem ognia i łowów, natomiast ta druga patronką porodu i wody. Ludzie Gór wierzą natomiast w Hymma: boga gór i kamieni. Natomiast Szary Lud nie wierzy w boga. Wierzą za to w zło. Zło, które jest w każdym. Zło, które jest w ciemności. I bardzo się zła boją, dlatego też sami starają się być na tyle dobrzy na ile pozwalają im ich serca. Wszystkie rasy zdają sobie sprawę z wierzeń pozostałych i chociaż sami nie wyznają innych bogów, a pozostałymi rasami mogą gardzić, tak do wierzeń odnoszą się z szacunkiem. Dla Hagan istnienie Szarych Ludzi jest niejako legendą z racji na brak kontaktu pomiędzy rasami. Z drugiej strony Szary Lud świetnie zdaje sobie sprawę z istnienia Hagan. Z zainteresowaniem obserwują z ukrycia tych, którzy zapuszczają się z taborami na ich tereny.

Wszystkie trzy rasy potrafią korzystać z chakry i robią to całkiem dobrze. Haganowie są wprawieni w wykorzystywaniu chakry ogółem, niczym ninja ze starego kontynentu, tylko w mniejszym zakresie i słabiej. Skupiają się dodatkowo na wykorzystywaniu podstawowych żywiołów. Ludzie Gór specjalizują się w używaniu Raitonu, jednak wśród nich można natknąć się na kilku, którzy dysponują sztuką Kōtonu i Rantonu, co sugeruje że kiedyś doszło do przemieszania genetycznego między Ludźmi Gór, a członkami tych dwóch rodów. Natomiast Szary Lud chociaż ma spore predyspozycje do Raitonu, nie występuje wśród nich żadne Kekkei Genkai. Rodzą się za to wśród nich mistrzowie jutsu sensorycznych.
Ostatnio zmieniony 25 kwie 2023, 14:13 przez Pingwinek Chaosu, łącznie zmieniany 1 raz.
Zablokowany

Wróć do „Arashi no Kuni - Kraj Burz”