• Ogłoszenia
  •  
    Aktualności fabularne
    Obecna pora roku: Wiosna 164r.

    Poniżej znajdują się ostatnie wydarzenia oraz ważniejsze ogłoszenia. Są one często opatrzone datą dodania, przy czym najświeższe informacje umieszczone są na samym początku listy.

    30.01.2024 - rozpoczęcie wydarzenia wioskowego w Sakuragakure. Więcej informacji w najnowszych aktualnościach fabularnych.
    29.01.2024 - oficjalne zakończenie eventu Arc II: Pierwsza Konfrontacja. Podsumowanie można znaleźć w aktualnościach fabularnych.
    Kącik Nowego GraczaSamouczek Wzór Karty Postaci AtrybutyRozwój postaci i koszty chakry Atuty Klany i organizacje Informacje o świecie Handbook
    Powyższe tematy powinny zawierać wystarczająco informacji, by móc bez przeszkód napisać Kartę Postaci i rozpocząć grę. W przypadku dalszych niejasności, zapraszamy do kontaktu zarówno na chatboxie, przez wiadomości prywatne oraz przez nasz serwer Discord.
    Administracja
    Pingwinek Chaosu
    Główny Administrator
    Norka
    Główna Mistrzyni Fabularna
    Hefajstos
    Główny Moderator Kuźni
    Tora
    Główny Moderator Technik

    W przypadku jakichkolwiek pytań bądź uwag, powyższe osoby zajmują się wyszczególnionymi w ich tytułach zagadnieniami. Pomocą służy również cała kadra forum, wraz z moderatorami. Zapraszamy również do dołączenia do forumowego Discorda.
    Kadra Sakura no HanaDiscord Sakura no Hana
     

Kita no Kuni - informacje o kraju

Wzgórzysty kraj, będący buforem pomiędzy liżącym ranami po wojnie domowej Taki, a Oto no Kuni. Miejsce, które nigdy nie miało okazji bardziej zaistnieć, a swoją sławę jako Górski Cmentarz zyskał tylko i wyłącznie przez strzeliste łańcuchy górskie, jakie są powszechne wraz ze stromymi klifami nad samym morzem. Ostatnie wydarzenia pozostawiły południe kraju w niezbyt dobrym stanie, a chociaż wsie i niewielkie wioski w miarę szybko zostały przywrócone do stanu używalności, wyniki niedawnych walk dalej odbiły się na przyrodzie, która w dużej części kraju jest niemalże nienaruszona. Szczęśliwie jednak stolica, Suwa, nie ucierpiała w żaden sposób w starciach - głównie przez to, że ta, będąca w ciągłym ruchu, jest nie tylko kłopotliwym celem dla najeźdźców, ale także dla potencjalnych podróżnych, jacy skłonni byliby udać się bardziej ku północnym rubieżom kraju.
Awatar użytkownika
Pingwinek Chaosu
Administrator
Posty: 824
Rejestracja: 26 kwie 2021, 21:02
Karta Postaci:
Osiągnięcia:

Kita no Kuni - informacje o kraju

Kita no Kuni - Kraj Północy北の国
StolicaSuwa
DaimyōYonamine Sugita
Wioska ninjaBrak
Wzgórzysty kraj, będący buforem pomiędzy liżącym ranami po wojnie domowej Taki, a Oto no Kuni. Miejsce, które nigdy nie miało okazji bardziej zaistnieć, a swoją sławę jako Górski Cmentarz zyskał tylko i wyłącznie przez strzeliste łańcuchy górskie, jakie są powszechne wraz ze stromymi klifami nad samym morzem. Ostatnie wydarzenia pozostawiły południe kraju w niezbyt dobrym stanie, a chociaż wsie i niewielkie wioski w miarę szybko zostały przywrócone do stanu używalności, wyniki niedawnych walk dalej odbiły się na przyrodzie, która w dużej części kraju jest niemalże nienaruszona. Szczęśliwie jednak stolica, Suwa, nie ucierpiała w żaden sposób w starciach - głównie przez to, że ta, będąca w ciągłym ruchu, jest nie tylko kłopotliwym celem dla najeźdźców, ale także dla potencjalnych podróżnych, jacy skłonni byliby udać się bardziej ku północnym rubieżom kraju.
Położenie geograficzne
Kita no Kuni wygląda jak kawałek niziny, w której środku ktoś postawił łańcuch górski. Przez fakt, że południe kraju jest położone wyżej niż północ, wszystkie rzeki niechybnie spływają ku morzu, nie zostawiając niczego dla terenów położonych pomiędzy Wodospadem, Dźwiękiem a Krajem Ognia. Są też obszarami, które najbardziej ucierpiały w trakcie wojny. Przygraniczne wioski w większości przestały istnieć, a ludzie przenieśli się do osad położonych dalej. Te jednak, pomimo braku rzek, nie są szczególnie nieurodzajne. Wszystko dzięki studniom głębokościowym oraz systemom irygacyjnym, jakie to stosowane są praktycznie w każdym miejscu w kraju. Nie mniej, południe zdaje się i tak bardziej uprzemysłowione, niż północ, jaka z wiadomych przyczyn stanowi dużo lepsze tereny uprawne. Stąd też najwięcej poletek jest przy morzu, podczas gdy przybywając do kraju łatwiej o pracownię rzemieślniczą czy niewielkie zagłębie górnicze, niż klasyczny folwark.

Lasy przeplatają się z polanami i kiedy jeszcze na południu da się znaleźć niewielkie pagórki, tak na północy zdarzają się nieliczne bagna bądź torfowiska. Zdecydowana większość z nich została jednak osuszona, zaś rzeki niezdatne do przepłynięcia czymkolwiek - tak jak dostęp do nich rzecz jasna istnieje, tak na niektórych fragmentach są one przykryte ogromnymi, betonowymi płytami, stanowiące swego rodzaju mosty dla czegoś absurdalnie dużego. Na tyle dużego, że wiele osób niekiedy nie zauważa, że rzeczywiście właśnie pokonuje rzekę, zbyt zaabsorbowanym dziwnymi konstrukcjami.

Im dalej na północ, tym klimat zdaje się bardziej wilgotny, Sam jednak uchodzi za kraj zwyczajnie zimny. Podczas gdy już samo południe stanowi tereny nieco mroźne, tak im dalej, tym chłodnej. Zdecydowanie nie pomaga w tym bryza wiejąca znad Tetsu no Kuni. Lata są łagodne, podczas gdy zimy potrafią stanowić kłopot dla tych, którzy jeszcze nie przywykli do kąsającego wiatru i ubieraniu się "na cebulkę". Śnieg jest powszechnym zjawiskiem w całym kraju od listopada do marca, niekiedy psując humor farmerom zerkającym na pola, które często przysypuje wtedy, kiedy jest im to mało na rękę.
Fauna i flora
Temat, w jakim Kita no Kuni niczym szczególnie się nie wyróżnia z pośród innych nacji. Ma niewiele rodzimych gatunków, jakie sprowadzają się tak naprawdę do jastrzębi i orłów zamieszkujących szczyty górskie. Poczynając jednak od południa, są to tereny pełne niewielkich gryzoni jak myszoskoczki czy szczury, będące głównym pożywieniem żerujących tam lisów oraz wilków. Nie brak też dzików oraz sporadycznych niedźwiedzi, jakie wraz z pozostałymi przedstawicielami fauny są spotykane również w pozostałych częściach kraju, głównie w lasach i ich okolicach. Lasy są głównie mieszane, jednak na północy można dostrzec większą ilość iglaków jak świerki czy sosny, podczas gdy na południu widać pewną równowagę pomiędzy nimi, a porastającymi kraj dębami, klonami oraz brzozami.

Im bliżej centrum, tym fauna i flora bardziej się zmienia. Ja południe, północ oraz obrzeża wykazują podobny wygląd pomimo drobnych zmian, tak środek kraju gości w sobie dość spore pasmo górskie, jakie narzuca swoje własne zasady. Najbardziej płaskie tereny w okolicach gór są tak sprasowane, że porasta je jedynie drobna trawa, tworząc pas-elipsę otaczającą góry. Nie ma tam w zasadzie niczego i nie da się tam uświadczyć żadnej osady. Nawet zwierzęta zdają się tych terenów unikać. Tam jednak, gdzie nie ma już standardowych lasów, a zaczynają się stoki, popularnym widokiem są niedźwiedzie górskie oraz kozy. Te drugie można spotkać w wyższych partiach, gdzie nie mają problemów z oskubaniem gór z traw, które służą dalej za habitat ziół i grzybów, ale również niewielkich gryzoni.

Wartym odnotowania są jastrzębie północne i orły górskie. Są one większe i masywniejsze niż ich kuzyni, żerując w wysokich górach. Zdają się być dość terytorialnymi osobnikami, to też odradza się zbliżania do terenów przez nich zamieszkałych. Nie każdy bierze sobie to jednak do serca z kilku powodów. Pierwszym z nich są rzadkie zioła, jakie rosną w tak niedostępnych miejscach. Głównym z nich jest roszatka kamienna. Stanowi niebieski, niewielki kwiat z kolcami, jaki ma właściwości wzmacniające. Dodaje sił, poprawia stan ciała, a sproszkowany może nawet wyleczyć poważniejsze schorzenia, na które zwykłe leki niewiele pomagają. Wierzy się też, że są głównym powodem ogromnej siły i wielkości ptactwa, jakie mieszka w okolicy. Drugim powodem jest sama wartość obu gatunków ptaków. Z ich piór powstają najlepsze jakościowo strzały, podczas gdy mięso i krew, co nie zostało potwierdzone, ma dać osobie, która je regularnie je, możliwości tych ogromnych stworzeń. Ogromnych, bowiem każdy jeden osobnik jest większy niż człowiek, a zdarzają się takie, które sięgają dziobem dachu domu parterowego. Ich dzioby mają z resztą, podobnie jak pazury, ogromną wartość kolekcjonerską.
Gospodarka
Istnieje. Sęk w tym, że nie da się o niej opowiedzieć niczego ciekawszego. Zboże jest głównie na użytek kraju, importując niektóre rodzaje od sąsiadów. Ciężko więc w tej kwestii dopatrzeć się profitów. Nieco inną historią jest górnictwo, jakie skupia się wokół pasma górskiego w centrum kraju. Duża część wiosek, osad oraz zagłębi górniczych przywiera swoimi budynkami do kamiennych stoków, wkopując się w głąb ku ukrytym zbożom cyny, miedzi, węgla i srebra. Duża część z tego przeznaczana jest na użytek własny, podczas gdy część sprzedawana jest na rynku. Metale i minerały, o które z kolei dużo ciężej, w dużej mierze ściągane są z Tsuchi no Kuni, a pewna bardzo wąska ich grupę kraj potrafi zwozić nawet z Kraju Złota. Na północy, gdzie można znaleźć bagna i torfowiska, wydobywany jest również torf oraz glina.

Dużo większym popytem cieszą się wyroby tutejszych rzemieślników. Obróbka metali stoi w Kita no Kuni na całkiem wysokim poziomie, zaś kitańska myśl techniczna nie ustępuje chociażby takiemu zagłębiu produkcyjnemu jakim jest Ame no Kuni. Na koncie tutejszych mistrzów czeladniczych jest również jeden, niepowtarzalny "wynalazek", jakiego do tej pory nie dali rady powtórzyć, przyćmiewając wszystkie inne wyroby - Suwa. Stolica kraju, chociaż na pierwszy rzut oka nie wygląda, stanowi swego rodzaju cud technologiczny, niemalże na równi z koleją pomiędzy Smoczym Imperium, a Shōnin Ōkoku. Ruchome miasto jest uznawane jednocześnie za ogromną zagadkę, jak i swego rodzaju Cud Świata, jaki osobom, które nie są lokalną ludnością, zwyczajnie ciężko znaleźć.

Ostatnim źródłem jest zwyczajnie turystyka. Podczas gdy południe może nie mieć wiele do zaoferowania, tak północna i środkowa część kraju jest wystarczająco malownicza, by część osób zdecydowała się na wycieczkę krajoznawczą, czy wypoczynek w spokojnej okolicy morza. Nie jest to może główne źródło dochodu, jednak wystarczająco znaczące, by kraj postanowił nieco zainwestować w udogodnienia dla przyjezdnych.
Suwa - stolica oraz architektura
Stolica sama w sobie wygląda całkiem porządnie, jednak można by je pomylić ze standardowym miastem, jakie niechybnie wzorowało się architekturą Kraju Traw. Widać przewagę betonu i cegły, zaś drewniane elementy zastąpiono metalowymi poręczami i zdobieniami - których, swoją drogą, dużo nie ma. Budynki nie są wysokie, mając przeważnie po dwa lub trzy piętra oraz płaski dach. Podczas gdy inne miejsca w kraju charakteryzują się bardziej tradycyjnym podejściem do architektury, tak w Suwie czuć pewien powiew "nowoczesności" pod postacią dość homogenicznej zabudowy o jasnych barwach. Sam wygląd miasta również jest dość typowy. W samym centrum znaleźć można plac oraz rynek, przy którym stoi budynek, jaki wyróżnia się głównie swoją wielkością i kształtem. Trzypiętrowa budowla w kształcie litery C stanowi rezydencję Daimyō, która tradycyjnie nazywana jest zwyczajnie "pałacem". Na parter dostęp ma każdy, albowiem pełni ona również formę urzędu. Kolejne piętra oraz ogród na tyłach stanowi już prywatne tereny władcy Kita no Kuni.

Jak można się domyślić, najbogatsi mieszkają w centrum. To tam są najbardziej zadbane domy, które nalezą głównie do kupców czy osób, jakie dorobiły się w inny sposób. To jednak nie przez rynek Suwy przepływa najwięcej pieniędzy. Yoya, miejscowość położona na południu wśród wszelakich warsztatów, manufaktur oraz kuźni, z wielu powodów stanowi kolebkę finansową kraju. Przez bliskie położenie względem granic kraju, niestety ucierpiała w trakcie wojen i obecnie trwa odbudowa części zniszczonej zabudowy, co nie przeszkadza wielu ludziom w ponownym handlu. Wracając jednak do samej Suwy - można by pomyśleć, że w takim razie najbiedniejsi mieszkają na obrzeżach miasta. Otóż - niekoniecznie! W Suwie nie ma typowych slumsów, zaś biedniejsi mieszkańcy to typowa klasa średnia, jaka może sobie pozwolić na życie w dość nietypowym jak na pewne standardy mieście. Chociaż bezdomność jest zjawiskiem, które w niektórych miejscach miasta występuje, nie jest duże, zaś niewielka ilość miejsca wśród dość zbitej zabudowy nie pozwalałaby nawet na powstanie takowych.

Jest jedna rzecz, jaka Suwe wyróżnia - miejsce wybudowania. Nie da się jej wskazać na mapie. Nie jest żadnym punktem, jaki znajduje się w jednym miejscu o każdej porze dnia i nocy. Podczas gdy miasto otoczone jest grubym murem, to samo znajduje się na ogromnej, nafaszerowanej mechanizmami i technologią, betonowej płycie. Zbudowane całe wieki wstecz, nikt nie wie dokładnie, na jakiej zasadzie działa i jak zostało skonstruowane. Porusza się stałą trasą o bardzo niestałych porach, zaś po kilku tygodniach pobytu w jednym miejscu, nie jest niczym nowym dla mieszkańców dźwięk milionów kółeczek, jakie rozpoczynają podróż po przygotowanej, ubitej ziemi wokół łańcucha górskiego, zmieniając swoje miejsce pobytu. Istnieje legenda, że kto odkryje, jak działa Suwa, będzie w stanie pokierować miastem w dowolne, wybrane miejsce, o dowolnej porze, zamiast po utartych torach, jakie przemierza od kilku wieków.
Polityka - wewnętrzna i międzynarodowa
Pod kątem polityki wewnętrznej, Kita no Kuni prezentuje dość tradycyjne podejście do władzy. Jest Daimyō, który ma władzę. Damiyō ma swoich doradców, którzy specjalizują się w poszczególnych tematach. Obecny władca, Yonamine Sugita, zdaje się być dość wywarzony i spokojny, rzeczywiście korzystając z rad swej świty. Brak większych konfliktów w państwie jest niejako tego zasługą, jednak odbija się to również na polityce międzynarodowej. Dość istotną jednostką jest również Unia Czeladnicza, jaka zrzesza zdecydowaną większość rzemieślników kraju. Posiadają również swoich trzech przedstawicieli na dworze władcy, co jednocześnie dowodzi temu, jaka część społeczeństwa jest faworyzowana najbardziej. Duża część uwagi i dochodów kraju napędza przemysł, przez co niektóre, dalej położone miasteczka, wsie i osady czują się niedofinansowane. Te zaś, które ucierpiały najbardziej podczas ostatniej wojny, łatwiej było zupełnie zdemolować przez wzgląd na podział środków na odbudowę.

W relacjach z innymi krajami, Kita no Kuni zdaje się nieco odizolowana. Ostrożna. Boi się zawiązywać większych relacji z innymi Daimyō, widząc ostatnią tragedię bardziej jako ich winę przez niedopilnowanie własnych podwładnych, niż tych samych, jakich zmniejszoną ilość na Starym Kontynencie widzi jako swego rodzaju zagrożenie - dowodem zaś jest chociażby sytuacja w Kraju Ognia czy Mizu no Kuni, która zdecydowanie Kraju Północy nie umyka. Dużo większą otwartość widać w kwestii zawiązywania umów handlowych, jakie kraj widzi jako profit o niewielkim ryzyku dla krajowego bezpieczeństwa. Próżno też szukać jakiejkolwiek polityki ograniczającej poruszanie się przyjezdnych po kraju, raczej zachęcając do turystyki. Podczas gdy południe patrzy na obcych dość nieufnie, w stolicy budzą bardziej ciekawość niż strach. Północ z kolei, przywykła oraz zarabiająca na przyjezdnych, zdaje się najbardziej przyjazna względem nowych twarzy - jedni ze względu na własne usposobienie, a niektórzy patrząc po wielkości portfelów potencjalnych klientów.
Kultura - religia, święta, kuchnia
Klasyczny kraj Starego Kontynentu. Nie każdy ze wszystkim musi być wyjątkowy, prawda? Stąd też dość klasyczne są kapliczki Amaterasu czy Raijina. Amaterasu cieszy się wśród rolników. Bogini Słońca stanowi również dla tutejszych ludzi synonim szczęścia, pomyślności i dobrobytu, modląc się do niej o dobre plony. Inaczej ma się nieco sprawa z Raijinem, jaki jest dużo bardziej obecny w życiu religijnym ludzi z centrum. Ci, którzy chodzą po górach i wykopują ich skarby częściej mają przy domu tabliczkę Boga Błyskawic. 22 czerwca, będący świętem Amaterasu, jest obchodzony dużo mniej hucznie niż w Kraju Ognia. Ma to związek z mniejszą liczbą wiernych, zaś osoby liczące na dobrą zabawę wolą poświęcić tydzień na zabawienie za granicą. W Kita no Kuni spotkać można z kolei paradę w Suwie oraz lokalne festyny, które często uczęszczane są przez dorosłych, jak i dzieci. Jest to również dzień, w którym głowa kraju dziękuje w świątyni bogini za wszelakie dary i błogosławieństwa, jakie zesłała na kraj oraz samego władcę w danym roku. Raijin nie ma własnych świąt. Jedynie lokalne tradycje każą zapalić świecę, pomodlić się danego dnia czy złożyć konkretne, materialne ofiary w kaplicy, jednak próżno w kalendarzu zapracowanych ludzi szukać czasu na rozrywkę. Jest jednak jeszcze jeden bóg. Bóg, który jest wyjątkowo czczony w Kita no Kuni i to niemalże na równi z Amaterasu - Kagutsuchi. Bóg kowali, rzemieślników. Bóg ludzi pracy, zwłaszcza tej twórczej. Posiada swoje święto 15 lipca, gdzie każdy szanujący się rzemieślnik kończy tego dnia wcześniej, modli się do Kagutsuchiego oraz poświęca ten czas na odpoczynku. Jak wiadomo bowiem - odpoczynek to również rzecz święta.

Kuchnia niczym się nie wyróżnia. Głównie skupia się na zbożach, warzywach i owocach, nieco mniej na mięsach pomimo hodowli bydła oraz drobiu. Podczas gdy na południu ludzie jedzą raczej "biednie", a przynajmniej oszczędnie, tak sami rzemieślnicy faktycznie lubią dołożyć sobie żeberko na stos ziemniaków zwłaszcza, że ich na to częściej stać, niż ludzi roli. Północ stawia z kolei na ryby. Częściej można znaleźć w menu smażonego łososia czy flądrę, zaś kraby oraz krewetki sprzedawane są niekiedy nawet w formie przekąsek. Stolica tymczasem korzysta z obu podejść - zarówno ze zbóż, mięs oraz warzyw, jak i ryb zwłaszcza, kiedy stolica przejeżdża akurat przez tereny położone bliżej morza.
Ostatnio zmieniony 27 maja 2023, 22:26 przez Sabataya Shuten, łącznie zmieniany 1 raz.
Zablokowany

Wróć do „Kita no Kuni - Kraj Północy”