• Ogłoszenia
  •  
    Aktualności fabularne
    Obecna pora roku: Wiosna 164r.

    Poniżej znajdują się ostatnie wydarzenia oraz ważniejsze ogłoszenia. Są one często opatrzone datą dodania, przy czym najświeższe informacje umieszczone są na samym początku listy.

    30.01.2024 - rozpoczęcie wydarzenia wioskowego w Sakuragakure. Więcej informacji w najnowszych aktualnościach fabularnych.
    29.01.2024 - oficjalne zakończenie eventu Arc II: Pierwsza Konfrontacja. Podsumowanie można znaleźć w aktualnościach fabularnych.
    Kącik Nowego GraczaSamouczek Wzór Karty Postaci AtrybutyRozwój postaci i koszty chakry Atuty Klany i organizacje Informacje o świecie Handbook
    Powyższe tematy powinny zawierać wystarczająco informacji, by móc bez przeszkód napisać Kartę Postaci i rozpocząć grę. W przypadku dalszych niejasności, zapraszamy do kontaktu zarówno na chatboxie, przez wiadomości prywatne oraz przez nasz serwer Discord.
    Administracja
    Pingwinek Chaosu
    Główny Administrator
    Norka
    Główna Mistrzyni Fabularna
    Hefajstos
    Główny Moderator Kuźni
    Tora
    Główny Moderator Technik

    W przypadku jakichkolwiek pytań bądź uwag, powyższe osoby zajmują się wyszczególnionymi w ich tytułach zagadnieniami. Pomocą służy również cała kadra forum, wraz z moderatorami. Zapraszamy również do dołączenia do forumowego Discorda.
    Kadra Sakura no HanaDiscord Sakura no Hana
     

Tako no Kuni - informacje o kraju

Kraj Latawców, choć wywodzi się z dość spokojnego narodu, w ostatnich czasach stał się zdecydowanie bardziej nastawiony na rozwój technologii, próbując dorównać Smoczemu Imperium w powietrznych technologiach. Z tego względu w ostatnich latach widać ogromne inwestycje zarówno w latawce i paralotnie, jak i w różnego rodzaju balony powietrzne oraz zastosowanie chakry do zasilania podniebnego sprzętu. I choć wiele im brakuje, widać dumę, z jaką odnoszą się do swoich lotników i z otwartymi ramionami przywitają wszystkich, którzy chcą pomóc w tym "podniebnym wyścigu". Kraj Latowców znajduje się w większości na Półwyspie Galionu, który przecina Wielką Zatokę Północną na dwie mniejsze - Żabią Zatokę na zachodzie, która stanowi także granicę morską Tako no Kuni z Kaeru no Kuni oraz z Kinu no Kuni, oraz na Zatokę Spokoju, stanowiącą morską granicę z Ringo no Kuni. Oczywiście, stanowią one także drogi morskie do Shōnin Ōkoku oraz Kitsune no Kuni odpowiednio, jednak z tymi dwoma krajami, Kraj Latawców dzieli także granicę lądową. Praktycznie cała zachodnia granica lądowa łączy kraj z piaskami Królestwa Kupieckiego, gdy wschodnia - z Krajem Lisów.
Awatar użytkownika
Pingwinek Chaosu
Administrator
Posty: 824
Rejestracja: 26 kwie 2021, 21:02
Karta Postaci:
Osiągnięcia:

Tako no Kuni - informacje o kraju

Tako no Kuni - Kraj Latawców凧の国
StolicaHikō
DaimyōKinoshita Eijirō
Kraj Latawców, choć wywodzi się z dość spokojnego narodu, w ostatnich czasach stał się zdecydowanie bardziej nastawiony na rozwój technologii, próbując dorównać Smoczemu Imperium w powietrznych technologiach. Z tego względu w ostatnich latach widać ogromne inwestycje zarówno w latawce i paralotnie, jak i w różnego rodzaju balony powietrzne oraz zastosowanie chakry do zasilania podniebnego sprzętu. I choć wiele im brakuje, widać dumę, z jaką odnoszą się do swoich lotników i z otwartymi ramionami przywitają wszystkich, którzy chcą pomóc w tym "podniebnym wyścigu".
Położenie geograficzne
Kraj Latawców znajduje się w większości na Półwyspie Galionu, który przecina Wielką Zatokę Północną na dwie mniejsze - Żabią Zatokę na zachodzie, która stanowi także granicę morską Tako no Kuni z Kaeru no Kuni oraz z Kinu no Kuni, oraz na Zatokę Spokoju, stanowiącą morską granicę z Ringo no Kuni. Oczywiście, stanowią one także drogi morskie do Shōnin Ōkoku oraz Kitsune no Kuni odpowiednio, jednak z tymi dwoma krajami, Kraj Latawców dzieli także granicę lądową. Praktycznie cała zachodnia granica lądowa łączy kraj z piaskami Królestwa Kupieckiego, gdy wschodnia - z Krajem Lisów.

Geograficznie, południowo-wschodnia część kraju jest dość płaska, stanowiąc strefę przejściową pomiędzy pustynią na zachodzie i bardziej skalistym, acz zalesionymi terenami na wschodzie. Jednak Półwysep Galionu, nazwany tak ze względu na stabilny wzrost, przypominający właśnie galion okrętu, staje się coraz wyższy i stromy, nierzadko poprzecinany fiordami jest zdecydowanie cięższym terenem, choć wciąż możliwym do zamieszkania i targany nieustannymi wiatrami.
Fauna i flora
Lokalizacja Tako no Kuni sprawia, że kraj ten jest domem dla wielu małych zwierzątek, jak jaszczurki czy gryzonie, pozwalając bezpieczniej zamieszkać większym zwierzętom jak jelenie, dziki czy wilki dopiero w południowo-wschodniej części kraju. Niektóre ssaki, jak kozice znajdują schronienie w stromych ścianach Półwyspu Galionu, choć zdecydowanie skalisty teren oraz wietrzna pogoda jest zdecydowanie bardziej gościnna dla wszelkiego rodzaju ptactwa drapieżnego.

Ze względu na strome, skaliste tereny, roślinność Kraju Latawców jest dość uboga, raczej skupiona na niskich krzewach i drzewach iglastych, mogących przeżyć w bardziej wymagających warunkach. Niewielkie polany posiadają z reguły niską trawę i surowe, górskie kwiaty, stanowią dobre pola uprawne dla niewielkich grup owiec i kóz. Jedynie bliżej centrum kontynentu można spotkać większe zbiorowiska drzew liściastych i farmy uprawne wraz z większą różnorodnością roślin, w tym tych ozdobnych.
Gospodarka
Kraj Latawców, mimo wielkich aspiracji, należy jednak do raczej biedniejszych krajów, których głównym towarem eksportowym są różnego rodzaju latawce, latarnie oraz produkty odzwierzęce, głównie ptasie. Specyficzna lokalizacja oraz determinacja mieszkańców sprawiła jednak, że ich towary są poszukiwane i charakteryzują się wyjątkowością, przez co są cenione przez kolekcjonerów. Nie zmienia to jednak faktu, że muszą importować wiele towarów, które ze względu na duże zapotrzebowanie i małe środki finansowe, często nie są wybitnej jakości.

W ostatnich latach Tako no Kuni rozpoczęło większy nacisk na technologię lotu, nawet ściągając adeptów Fūtonu ze Starego Kontynentu jeszcze przed Exodusem Shinobi. Pomogło im to rozwinąć się technologicznie, choć do poziomu Smoczego Imperium nadal się nie umywają. Umożliwiło im to jednak sprzedaż swoich usług jako zwiadowców czy kartografów na statkach w odkrywaniu nowych terenów. I choć nie stać ich było na ufundowanie Wioski Shinobi, każdego ninję z Uwolnieniem Wiatru bądź zdolnościami lotu przywitali z otwartymi rękoma, zachęcając ich do użyczania swoich usług krajom ościennym, tym samym pomagając dodatkowo swojej gospodarce.

Widać, że kraj należy do tych rozwijających się i prawdopodobnie w przeciągu najbliższych lat się wzbogaci. Świadczą o tym postępujące prace technologiczne oraz inwestycje w rozwój w skalistych brzegach półwyspu poprzez umieszczenie niektórych obiektów przemysłowych wewnątrz klifów. Wielkim skokiem wprzód są ich transporty powietrzne, bazujące na balonach, skrzydłach oraz wsparcia chakry do kontroli toru ich lotu. Oddziały lotników natomiast zmodernizowały w ostatnim czasie swój sprzęt, stając się, wedle plotek, podniebną siłą powietrzną. Gdzie może być w tym ziarnko prawdy, zważywszy na to, że lotnie są wykorzystywane w tym kraju na porządku dziennym.
Hikō - stolica oraz architektura
Hikō jest miastem ulokowanym na północnym skraju Półwyspu Galionu i jednocześnie miejscem, które łączy go bezpośrednio z dużą wyspą ulokowaną nieopodal. Niekiedy nazywane Podniebnym Miastem, ze względu na to, że wiele budowli wychodzi bezpośrednio na strome klify i brzegi, a ścieżki w nim są wąskie i niezabezpieczone przed upadkiem. Duży system wind, tyrolek oraz wyciągów jest tu główną metodą transportu, a wielu mieszkańców wykorzystuje lotnie, by wyjść z domu i trafić do większego centrum transportowego. Hikō posiada także jeden z większych portów w Kraju Latawców, jednak tereny te są na tyle nieprzyjazne, że jedynie mniejsze jednostki są w stanie tam przycumować.

Większość budowli na Półwyspie Galionu, czy to w Hikō czy w mniejszych osadach, są wykute w skale, z dodatkami drewna. Pojedyncze budynku z reguły wykorzystują odłamane fragmenty skał oraz drewno, a jeszcze rzadziej - ciosane skały i cegły, choć też się zdarzają. Na południowym-wschodzie kraju widok drewnianych wiosek jest bardziej normalny, ze względu na łatwy dostęp i transport materiału.

To, co najbardziej wyróżnia architekturę Kraju Latawców jest to, że wiele budynków jest wykutych w litej skale, a kamienne korytarze w ostatnich latach zaczęły biec coraz bardziej wgłąb Półwyspu i gościć nowe budynki. Może w niedalekiej przyszłości Kraj Latawców będzie posiadał miasta wykute w pełni pod ziemią? A przynajmniej tak zapowiada się obecny kierunek rozwoju kraju.
Polityka - wewnętrzna i międzynarodowa
Tako no Kuni jest typową monarchią, a choć Daimyō nie jest równany z bogiem, jego słowo jest ostateczne, a tytuł - dziedziczny. To, co może być bardziej wyjątkowe to fakt, że Kraj Latawców nie ma problemów z kobietami u władzy. Najważniejsze jest pierwszeństwo narodzin. Do tego sporą władzę posiadają cztery rodziny szlacheckie, nazwane na cześć każdego z czterech wiatrów. Stanowią oni najbliższe otoczenie Daimyō. Każdy z tych rodów posiada swoje własne tereny ziemskie, z których korzystają niżej urodzeni mieszkańcy Tako no Kuni.

W ostatnich latach jednak siła rodów szlacheckich zaczęła maleć na rzecz Fūjina i założonych przez niego Lotników. Fūjin szybko stał się prawą ręką Daimyō i jego pomysły wprowadziły kraj w istną erę rozwoju. Za jego namową została utworzona Rada Królewska, składająca się z Daimyō, przedstawicieli każdego z czterech rodów, dowódcy Lotników, sił specjalnych Tako no Kuni oraz Fūjina, która wspólnie zarządza krajem. Mimo początkowych niechęci szlachty, zyski, które takie podejście zaczęło generować sprawiło, że kraj się zaczął rozwijać i zjednoczył się wewnętrznie bardziej niż wcześniej.

Innym plusem była większa otwartość kraju, która pozwoliła na lepszą wymianę nie tylko handlową, ale także i technologiczną oraz kulturalną z najbliższymi sąsiadami, zarówno lądowymi, jak i morskimi. Otwarty na wszystkich, wyraźnie jednak faworyzuje osoby, mogące pomóc im w rozwoju technologii i wygraniu "podniebnego wyścigu".
Kultura - wierzenia, święta, kuchnia
Tako no Kuni wierzy w panteon składający się z dziewięciu bóstw. Osiem z nich reprezentuje wiatry - zarówno te z czterech kierunków świata i te pomiędzy nimi. Cała ósemka służy zaś Kamikaze - personifikacji wszelkich ruchów powietrza, często personifikowanym jako odkrywca, którego symbolem jest róża wiatrów. Kamikaze jest bóstwem opiekuńczym i sędzią, pilnującym zachowania równowagi w świecie, gdy każdy z Ośmiu Wiatrów prezentuje różne charaktery, niekiedy przyjazne ludziom, niekiedy gniewne i łatwo się irytujące, a każdy z nich ma przypisany sobie kolor oraz symbol.

Każdy z bogów ma własne święto, które odbywają się odpowiednio 11 lutego, 22 marca, 30 kwietnia, 10 czerwca, 31 sierpnia, 9 października, 13 listopada i 24 grudnia. Święto Kamikaze trwa 9 dni: od 16 do 24 lipca. Każde z tych świąt jest czasem wolnym od pracy i choć tradycyjne potrawy czy stroje są dopasowywane tak, by pasowały konkretnemu bóstwu, tak można znaleźć kilka cech charakterystycznych. Pierwsza i najważniejsza z nich to lampiony, wysyłane na wiatr. Wierzący zapisują w nich swoje życzenia, które następnie powierzają bóstwom. Ma to symbolizować kruchość ludzkich działań w obliczu boskich mocy rządzących światem. Tradycyjnie, wszystkie lampiony wypuszczane są o jednej godzinie, a w święto Kamikaze jest ich tak wiele, że przy dobrym wietrze widać je podobno na brzegach Kraju Jedwabiu, Kraju Żab czy Kraju Jabłek. Dodatkowo, ludzie ubierają się w kolory wyznawanego w danym święcie bóstwa. Inną cechą charakterystyczną jest Świąteczny Oscypek. Te przygotowywane są w specjalnej formie, charakterystycznego dla konkretnego Wiatru oraz z dodatkiem naturalnego barwnika. Serem tym należy się dzielić z bliskimi, acz forma jego podania zależy mocno od danego święta. Dla przykładu podczas święta Boreasza, personifikacji Wiatru Północnego, zakazane jest podgrzewanie oscypka, gdy podczas święta Zefira, personifikacji Zachodniego Wiatru, smażony, podawany na ciepło oscypek jest popularnym widokiem, a jego zapach czuć na całym półwyspie.

Ludzie w tym kraju przez wiele lat nie mieli wiele. Nauczyli się jednak żyć wspólnie by przeżyć, co sprawiło, że są gościnni i otwarci na innych. Nie oznacza to, że są nieostrożni, jednak życie w niezbyt sprzyjających warunkach sprawiło, że rozumieją problemy, z którymi nowi przybysze mogą się mierzyć w ich kraju, choć na południowym-wschodzie, bliżej centrum kontynentu, ludzie zdają się być trochę bardziej oschli. Silne wiatry i strome klify "wykształciły" jednak w mieszkańcach Półwyspu Galionu całkowity brak lęku wysokości, a ich budowle, nieraz osadzone w skałach nie posiadają żadnych barierek zabezpieczających przed upadkiem. Wiele ich strojów zaś dostosowanych jest tak, by robiły za stroje umożliwiające szybowanie przy dobrym wietrze, a w innych dniach mieszkańcy noszą przy sobie rozkładane lotnie, które mogą służyć zarówno za podporę w marszu, jak i sposób transportu do niżej położonych budowli, bez potrzeby czekania na windy czy schodzenia po linie. Mieszkańcy Kraju Latawców uczą się z nich korzystać już od dziecka.

To, co najbardziej charakteryzuje kuchnię Tako no Kuni to połączenie owoców morza z wysokogórskimi jagodami i ziołami, czasami wspartymi serami. Ze względu na lokalizację, ta żywność była najłatwiej dla nich dostępna, więc na przestrzeni lat nauczyli się wytwarzać i doprawiać ser w taki sposób, by idealnie komponował się z rybami czy skorupiakami, choć samo to połączenie gdziekolwiek indziej czy z innym rodzajem sera kompletnie by nie wyszedł.
Ostatnio zmieniony 05 maja 2023, 0:06 przez Tora, łącznie zmieniany 1 raz.
Zablokowany

Wróć do „Tako no Kuni - Kraj Latawców”