Bitwa na Śnieżki - Bitwa!

[Uchiha Hikari]

Przetrwali pierwsze pociski. Żyli, i w sumie to mieli się dobrze. Tylko jedna osoba dostała śnieżką, jednak Hikari wiedział, że takie rany to zbyt mało aby powstrzymać ich waleczną drużynę. Potrzebowali jednak jakiegoś dość dobrego planu... i może nawet miał pomysł.
- Hej. - zaczepił rudowłosą dziewczynę, jakiej to pomógł przed chwilą uniknąć śnieżki. Na pewno sama dałaby sobie świetnie radę, ale człowiek nie miał wizji 360 stopniu. Mogła śnieżki nawet nie dojrzeć. Dojrzała jednak. To dobrze. - Jak chcemy atakować, to co powiesz na pomysł że wychylamy się z zasłony. Stajemy do siebie bardziej plecami, tak żeby widzieć całe pole bitwy. Ja rzucam w Zielonych, ty w Niebieskich. Pełen ostrzał. W przypadku, kiedy ktoś z nas zobaczy że leci w naszą stronę śnieżka, to możemy ostrzec drugą osobę. Lub... zwyczajnie złapać i się wywalić, aby nie dostać. Pozbędziemy się wtedy ślepych punktów. Dwie osoby w tym czasie będą dalej tworzyć amunicję, a piąta będzie obserwować i bardziej celnie rzucać w tych co w nas celują. Co sądzicie?
Mimo że na początku zwracał się do dziewczyny, tak ostatecznie uniósł głos tak by cała drużyna go słyszała. Białowłosy mężczyzna, definitywnie starszy od niego, już amunicję tworzył. Jeżeli dziewczyna zgodziłaby się na jego plan, to tak też by zrobił. Ustawił się do niej bardziej plecami, skupiając głównie swój wzrok na okolicach drużyny Zielonej. Przygotowując pociski w dłoniach. W lewej zebrał sobie cztery kule, upewniając się że są dość wytrzymałe i da się je szybko złapać. Poczekałby aż dziewczyna też się przygotuje.
- Gotowa? Trzy, czte... ry! - i wtedy wyprostowałby się, wstając znad zasłony. Prawą ręką łapałby śnieżki trzymane w lewej ręce, i natychmiast zaczął atakować najbardziej wystawioną osobę z zielonej drużyny. Starał się atakować szybko, jednak pamiętał też o celność. Też była dość istotna. Wzrokiem starałby się wyłapać wszelakie śnieżki nadchodzące ze strony drużynie zielonej, aby to w razie ataku szybko puścić śnieżki z lewej ręki, złapać nią dziewczynę i pociągnąć ją tak by razem się wywalili na bok, schowani za ich zasłoną. Co mogło pójść nie tak, prawda?

Śnieżki2/10

[Inuzuka Nana]

Nana miała szczęście – z odrobiną pomocy Hikariego udało się jej uniknąć bycia uderzoną przez śnieżkę, udało się jej chyba również kogoś trafić. Pierwsze strzały były na próbę, żeby wyczuć co i jak, teraz powinno być z górki, bo mniej więcej wiedziała jak lecą. Teraz tylko trzeba było zacząć eliminować przeciwników, bo przecież taki był cel tej całej zabawy.

– Hej, dzięki za pomoc – odpowiedziała, uśmiechając się szeroko do Hikariego, będąc oczywiście schowaną za murkiem, tak żeby przypadkiem nie dostać ze śnieżki. To się nazywa owocna współpraca! Patrzyła jednakże nad siebie, czy przypadkiem ktoś się nie pokusi o rzut zza murek, mając nadzieję, że kogoś w ten sposób trafi. – Brzmi jak plan – przytaknęła. Nana była człowiekiem czynu, w takich momentach nie potrzebowała się rozgadywać. Kucnęła plecami do Hikarkiego, tak jak on to zaplanował. Przygotowała śnieżki w dłoni, tak by móc je od razu chwycić. Na magiczne słowo „ry” wychyliła się szybko zza zasłony, by następnie rzucić śnieżką w najbardziej wychylone osoby z niebieskiego zespołu. Oczywiście, gdyby zobaczyła jakąś śnieżkę lecącą w jej stronę, to priorytetem byłoby najpierw schowanie się za murek czy nawet padnięcie na glebę, jeżeli byłoby to potrzebne, tak aby nie dostać, a dopiero następne ponowne wychylenie się i ponowne rzucenie śnieżką w przeciwnika. Zamierzała w tej rundzie wykorzystać pełen swój potencjał, korzystając ze szybkości, którą matka natura ją obdarowała.

Śnieżki4/10

[Kakarotto]

https://i.imgur.com/Pc4iXuT.png

Bitwa na śnieżkiMistrz Gry

Drużyna CzerwonaNana -|- Tamura -|- Hikari -|- Monjiro -|- Kadoya

Drużyna NiebieskaRie -|- Aiko -|- Hiroki -|- Akashi -|- Jing

Drużyna ZielonaRaion -|- Hitoshi -|- Kayo -|- Kazumi -|- Asuka

Walka trwała w najlepsze. Gdy tylko padła komenda od pani Bałwanek, wszyscy zaczęli rzucać się śnieżkami. Było ich tyle, że można by było powiedzieć, że pada po prostu bardzo gruby śnieg. No tyle, że był dużo szybszy i dużo celniejszy od zwykłego puchu. Kilka osób oberwało co rozbudziło ich na tyle, by dołączyć się wreszcie do zabawy. Po chwili nadeszła pora na dalszą część zabawy!

Drużyna Czerwonych póki co trzymała się chyba najlepiej. Mieli dobry podział obowiązków oraz logistykę. Dzięki wzajemnemu wsparciu zaczęły się wyłaniać dwa filary drużyny. Hikari, który ciskał pociskami z prędkością maszynowej wyrzutni do kunaiów oraz charakterystyczna rudowłosa Nana. Monjiro robił im za wsparcie więc plan Hikariego jaki postanowił chyba objąć dowodzenie, był raczej potwierdzeniem tego co zrobili wcześniej. Tak czy inaczej każdy mu przytaknął i mogli przejść do działania. Trójka miotaczy dźwignęła się zza murku by ocenić sytuację i posłać pociski w swoje cele. Te były dość łatwe. Szybko ujrzeli, że prawie cały ogień skupił się na dwóch zawodnikach przeciwnych drużyn jacy to wybiegli zza murków i pędzili na siebie. To właśnie w nich celowali!

Drużyna Niebieska również trzymała się nieźle poza małym potknięciem Hirokiego. Mężczyzna wyglądał na mocno niezadowolonego faktem, że oberwał prosto w twarz. Nie do końca wiedział kto to zrobił, lecz cała jego furia miała spaść na Zielonych. Złapał tyle kulek ile tylko był w stanie i wybiegł za murek. Reszta ekipy nie miała zbytnio wyjścia więc każdy z nich dźwignął się zza osłony i zaczęli miotać śnieżkami w zielonych jak i... Raiona, który postanowił zrobić to samo.

Drużyna Zielonych mimo braku kapitana nie dawała za wygraną. Owszem dwie osoby oberwały, lecz to tylko rozpaliło ogień walki w blondynie. Zaczął szybko im przedstawiać swój plan działania, który totalnie olewał to co powiedziała Kayo. Kazumi spojrzał tylko na niego jak na kretyna a później na dziewczynę, która starała się utrzymać jakoś porządek w drużynie. Nim się spostrzegli, ten wyskoczył zza murku i popędził przed siebie.
- Kretyn... Wszyscy przegramy teraz... - jęknął Kazumi nim spojrzał na Hitoshiego, który dalej był mało zainteresowany tym co się dzieje, oraz dwie dziewczyny jakie były koło niego. Również dźwignął się i zaczął miotać śnieżkami tak samo jak Kayo oraz Asuka.

Trzeba było przyznać, że to co miało się zdarzyć było bardzo emocjonujące i wzbudziło poruszenie na widowni. Każdy spodziewał się nudnej walki pozycyjnej a tu proszę, dwójka zawodników wyskoczyła zza osłon i ruszyła pędem na przeciwników. Raion stanął do walki z Hirokim jaki to zaczął ciskać w niego śnieżkami. Blondyn nie pozostawał dłużny i zaczął rzucać w niego. Jakby tego było mało, pozostałe drużyny również upatrzyli sobie ich za dobry cel do porzucania. Oczywiście Czerwoni mając tak łatwe pole do manewru nie mogli z niego nie skorzystać. Hiroki dzięki swojemu zwinnemu ciału uniknął większości śnieżek lecz i tak oberwał jedną z nich. Marzenie Raiona o epickiej śmierci i poświęceniu za cenę przeżycia jego towarzyszy wreszcie się spełniło. Grad pocisków spadł na niego lecz i on trafił w Hirokiego oraz Rie nim trzecia śnieżka go trafiła.
- Raion odpada! - rozległ się głos z megafonu oznajmiający, iż blondyn musi opuścić pole bitwy. Oczywiście to nie było tak, że tylko oni oberwali. Kayo trzymała się swojego planu więc Aiko oberwała jedną śnieżką. Tak samo Monjiro obrał na celownik drużynę zieloną i trafił dwoma kulkami w Asuke. Zapasy amunicji szybko topniały niczym noworoczny śnieg lecz widać było, że nikt nie planuje się poddać!

► Pokaż Spoiler | PS

Zliczam wasze śnieżki poza forkum by było fair. Jak nie chcecie by wam się skończyły to polecam robić to samo

Drużyna Czerwona	Drużyna Niebieska	Drużyna Zielona
Nana	•Rie	•Raion•
Tamura	•Aiko	•Hitoshi
Hikari	•Hiroki•	Kayo
•Monjiro	Akashi	•Kazumi
Kadoya	Jing	•Asuka•

Małe przypomnienie ode mnie

► Pokaż Spoiler | Zasady

• Drużyna przegrywa, gdy wszyscy jej członkowie odpadną.
• Obowiązywać będzie limit 1 posta na 3 dni by wszystko szło sprawnie.
• Gracz, który nie odpisał, zagapił się traci turę, co może się skończyć trafieniem lub nawet odpadnięciem.
• Bitwa nie blokuje nam postaci. Można brać w niej udział i nadal piać w tematach eventowych.

► Pokaż Spoiler | Mechanika

• Drużyna ma za zadanie wyeliminować pozostałe drużyny na zasadach każdy na każdego.
• Każda drużyna ma swoją bazę, którą jest niewielki murek zrobiony ze śniegu mający około metra wysokości.
• W każdej bazie czeka 10 śnieżek dla każdego członka drużyny, naszykowanych do Bitwy.
• Gracz podczas swojej kolejki może rzucić tyle śnieżek ile wynosi połowa jego Szybkości, zaokrąglona w górę tj. jeśli ktoś ma 5 Szybkości to może rzucić 3 śnieżki.
• Gracz podczas swojej kolejki może zrobić tyle śnieżek ile wynosi połowa jego Szybkości, zaokrąglona w dół tj. jeśli ktoś ma 5 Szybkości to może zrobić 2 śnieżki.
• Gracz nie może jednocześnie robić i rzucać śnieżek.
• Gracz może opuszczać swoją bazę.
• Gracz nie może używać technik ani chakry podczas Bitwy.
• Po 3 uderzeniach śnieżką, gracz odpada z Bitwy.
• Drużyna, która wyeliminuje ostatniego członka innej drużyny, może „wskrzesić” jednego ze swoich poległych członków wywołując jego imię. Jeśli sędzia to potwierdzi, gracz ten może wrócić do rozgrywki.

Na odpis macie 72h godziny od mojego ostatniego odpisu.

[Senju Rie]

Team niebieskiRie -|- Aiko -|- Hiroki -|- Akashi -|- Jing

Walka trwała w najlepsze. Pierwsza osoba została wyeliminowana i był to Raion. Nie, żeby Rie cieszyła się z niepowodzenia kolegi, ale miał dać z siebie wszystko. I odpaść jako pierwszy? No... niezbyt, niezbyt. Mimo wszystko jednak sytuacja stała się szokująco smutna, gdy sama dostała. I co gorsza, Aiko-sensei-nee-san-taichō też! Cholera. Było nieciekawie. A czerwoni to wykorzystywali praktycznie bez strat własnych. Coś trzeba było z tym zrobić.
-Na czerwonych! - krzyknęła Rie kładąc się na plecy i uważając, by nie spaść na śnieżki.. Liczyła, że ta deklaracja nakłoni nie tylko jej zespół, ale także zespół zielony do wspólnego natarcia na jedyną drużynę, która praktycznie nie poniosła żadnych obrażeń. Tym samym deklarowała, że ona teraz nie zaatakuje zielonych. Ponieśli oni stratę. Hirokiego też po części na stratę już spisała, skoro opuścił bezpieczne schronienie. Ale może, wspólnymi siłami dwóch zespołów uda im się pokonać tych, którzy tylko strzelają z boku i nic im nie robią? Tak, na to liczyła. To była ta strategia, której dawała wszystko co tylko mogła.

A czemu się położyła na plecach? To wszystko było częścią planu. Może wrogie drużyny pomyślą, że będzie teraz lepiła sobie śnieżki, jednak co to to nie. Rie miała inny plan. Wychylanie się było niebezpieczne. Wiedziała to, bo sama dostała. Ale leżąc na plecach, była bezpiecznie za murkiem. I mogła przeprowadzić na czerwonych ostrzał w stylu artyleryjskim. Po łuku od góry. Wcześniej dwie rundy rzucała, to powinna wiedzieć w jakiej mniej więcej odległości się znajdują. Toteż leżąc planowała zaplanować taki rzut po łuku, by ostrzał odgórny w czerwonych sprawił, że dostaną kilkoma śnieżkami. A ona sama tym samym będzie za murkiem. Trochę na oślep celowała, ale cóż... bezpieczeństwo przede wszystkim. No i może rozkojarzy innych. Rzuty tego typu w końcu są dość... niesztandarowe. I bezpieczne. A gdyby dostrzegła, że jakaś śnieżka na nią spada, bo ktoś ma podobny plan? Cóż... turlanie! Turlanie odpowiedzią unikową na tego typu ofensywę w stronę złotookiej pani taktyk drużyny niebieskiej, która to oddała władzę dla Aiko-sensei-nee-san-taichō. Tak naprawdę bardzo, ale to bardzo liczyła, że zieloni dostrzegą, że wybijając się z niebieskimi tylko sprawią, że czerwoni z łatwością ich rozstrzelają. A tak? Tak to wspólnie mogli się ich pozbyć. A dopiero potem siebie nawzajem! Big brain! Szkoda, że trochę to nie wyszło od startu. No... ale któż by się spodziewał.

[Sabataya Tamura]

Póki co jego drużyna nieźle dawała sobie radę. Pierwsza osoba w postaci Raiona odpadła. To nie oznaczało, że powinni spocząć na laurach, bacząc na to że stopniowo czerwoni staną się zapewne celem ataku osłabionych przeciwników. Czym to skutkowało w przypadku postaci białowłosego medyka? No on nie parł do przodu dumnie jako prawdziwy heros, ponieważ wiedział doskonale, że nie tędy droga. Wygrają tylko odpowiednią taktyką, toteż podział obowiązków na starcie wydawał się sprawą niezwykłej wagi. Co dalej planował nasz Iryonin? Lepienie śnieżek dla innych, bo co mu pozostało? Ruszy do walki pewnie jako ostatni, gdy front zacznie upadać. Przynajmniej tak planował. Póki co zdawało się, że ich punkt zbioru pozostaje nietknięty, gdy… jakieś kulki mogły nadlatywać. Czy to widział? Czy dostanie? Czas pokaże, ale próba orientacji w najbliższym otoczeniu należała także do konieczności. W każdym razie na lepieniu się skupiał z rozglądaniem, nie oddając zwrotnej salwy. Szczególnie, że rzucanie na ślepo to wyłącznie prośba o eliminację. Pewnie na każdego przyjdzie pora, lecz jednak Nomikomu próbował tym razem włożyć nieco serca w przedsięwzięcie.

Tamura nie krzyczał ani nie wydawał rozkazów. Nie był kapitanem ani za takiego się nie uważał. Liczyło się to, aby wspierać członków drużyny. Tak, jak to czynił na co dzień z pacjentami w szerszym wymiarze medycyny. Będąc na tyłach czekał w zasadzie na rozwój wydarzeń.

Plan działania:Nomikomu lepi dwie śnieżki w bazie, chowając się za murkiem w miarę możliwości. Próbuje też przy tym procesie rozglądać się czy nikt nie atakuje ich HQ, wbiegając do środka czerwonych.

[Katagiri Kayo]

Team zieloniRaion -|- Hitoshi -|- Kayo -|- Kazumi -|- Asuka

Zbyt wiele zrobić nie mogła. Wszystko coraz szybciej przyjmowało najgorszy z możliwych obrotów zdarzeń. Teraz była to tylko kwestia czasu, zanim odpadną. Chociaż jej rzut pozwolił jej trafić, to wciąż było zbyt mało by chociażby wyrównać szanse. Tym razem zdecydowała się uważnie obserwować Asukę, bo ta już dwa razy dostała. Nie mogła przecież od innych wymagać przyjęcia śnieżki na siebie, nie robiąc tego sama.

Raion był już zgubiony a Hitoshi... Wciąż pozbawiony życia. Przez kilka chwil Kayo zastanawiała się co Hitoshi musiał przeżyć, że bitwa na śnieżki obudziła w nim na tyle traumatyczne wspomnienia, że nie mógł się ruszyć. Sytuacja była zła, ale mogłaby być jeszcze gorsza. Szczęście w nieszczęściu drużyna niebieska też w pełni nie współpracowała ze sobą. Był tam Hiroki, który wykończył Raiona, trzeba było z nim coś zrobić, zwłaszcza że dwa razy już dostał i raczej nie zamierzał zmienić ofensywy. – Róbmy co mówi ta czerwonowłosa. Skupmy się na czerwonych. — Odezwała się do swoich, wskazując ręką na Monjiro który przedtem trafił Asukę. Nim sama jednak to zrobi, jej celem, który obrała był Hiroki. Musiała go wykluczyć by móc rzucać dalej w harmonii z pozostałymi członkami drużyny niebieskiej i zielonej. Tym, czego się obawiała, to dalsza utrata kompanów, zwłaszcza że i tak od samego początku miała wrażenie, że dwójki ludzi w jej drużynie — zabrakło. Jeśli jakaś śnieżka leciała w kierunku Asuki, zamierzała sama nią dostać, choćby poprzez wystawienie ręki i zablokowanie nadlatującej śniegowej kuli

Śnieżki - 11-2

► Pokaż Spoiler

— Mowa —

[Inuzuka Nana]

Współpraca z Hikarim popłaciła – udało im się wyeliminować Raiona, a na dodatek jeszcze parę osób dostała śnieżką. Co najlepsze w ich zespole tylko jedna osoba raz dostała, więc na chwilę obecną byli najmniej poszkodowanym zespołem… co zaś się odwróciło przeciwko nim i zieloni z niebieskimi postanowili zakopać chwilowo wojenny topór i się zmówić na nich. Zrozumiałe.

Nana chowała się za zasłoną, pilnując żeby nawet kawałek buta jej nie wystawał. Nadal kucała nieco bokiem, tak jak się ugadali z Hikarim, co by obserwować lepiej co się działo dookoła. Jednocześnie niuchała, czy przypadkiem ktoś się w ich kierunku nie zbliża. Była gotowa w każdej chwili zrobić unik i w ramach samoobrony rzucić śnieżką. Nie zamierzała jednak się wychylać i ryzykować bycia zaatakowaną – bo wtedy na pewno wszyscy rzucą w nią… a tak może będą eliminować siebie nawzajem z braku laku.

– Hej, niebiescy! – krzyknęła, tak by ją usłyszeli. – Nie lepiej skupić się na wyeliminowaniu osłabionego zespołu, żeby zapewnić sobie miejsce w grande finale? – pokusiła ich, cały czas będąc za murkiem, gotowa w każdej chwili do uniku, czy to w postaci odskoczenia, uważając żeby przypadkiem nie przywalić Hikariemu, czy nawet przez padnięcie na ziemie i turlanie się. – Jeżeli któreś z waszego zespołu odpadnie, a zieloni wyeliminują ostatniego zawodnika z naszej drużyny, to będą mogli podnieść Raiona, to będziecie w gorszej sytuacji. Jeżeli ich wspólnie wyeliminujemy, to będzie 5vs5. – Cóż, wszystkie chwyty dozwolone.

śnieżki 4/10?

[Uchiha Hikari]

Ah! A więc chcieli zawrzeć sojusz... sprytne, sprytne. I mądre. Problematyczne też. Jego rudowłosa kompanka szybko zaczęła działać już starając się niebieskich przywołać do drugiego sojuszu jednak zdaniem Hikariego, większe mieli szansę przekonać zielonych. Uśmiechnął się trochę drocząco na tą myśl.
- A może zieloni wolicie być z nami?! - również odezwał się głośno, co to by to nieco więcej zamieszania wprowadzić. Czy drugie drużyny miały sensowny system liderów? Wątpliwe. W między czasie, kucając za zasłoną, robił śnieżki. 4 śnieżki, zerkając też na okolicę, czy ktoś może nagle by do ich bazy nie wbiegł. Wtedy rzecz jasna byłaby to ostra zmiana planów, bo rzuciłby robienie tych śnieżek i złapał 2 swoje jakie mu zostały. Cisnąłby nimi szybko we wroga, spodziewając się że pierwszej uniknie. Dlatego drugą rzucałby w tym samym momencie, w stronę w jaką wróg unikał. Tak by akurat na nią wpadł. Kontynuował jednak też gadanie, nawet się nad nim nie skupiając bardzo. - Jesteście teraz najbardziej poszkodowani, a czerwoni są silniejsi od niebieskich! Poniesiecie mniejsze straty jeżeli z nami się dogadać... lub jeżeli przeczekacie bitwę między nami a niebieskimi! Wtedy zostanie wam jedna drużyna do dobicia, czyż nie? Jeżeli jednak zaczniecie nas atakować, przygotujcie się na szybki odwet i eliminację!
Trochę chaosu zawsze mile widziane. Nie był jednak jeszcze pewien kogo atakować, dlatego chciał lepić te śnieżki. No... chyba że wróg sam do nich przybiegnie. To oczywiście wtedy będzie kompletnie inna kwestia.

Śnieżki2/10 (+ 4 śnieżki dorabiane LUB -2 śnieżki jak wróg podejdzie do bazy)

[Yamanaka Aiko]

Tutaj powinien nastąpić monolog o tym, z którą drużyną powinni się bratać, ale z racji niewielkiej ilości czasu pozostałej do wrzucenia posta, skupmy się na tym, co się wydarzyło, pomijając rozkminy myślowe Aiko. A tych, jak to miała w zwyczaju, zawsze było aż nadmiar.
- Na czerwonych!- powtórzyła za Rie z pewnością i zdecydowaniem, chcąc zmotywować resztę drużyny i drużynę zieloną do ataku na czerwonych.
Do przewidzenia było, że czerwoni będą próbować przeforsować sojusz i sprawić, by któraś z drużyn do nich dołączyła. Aiko nie przerywając swojego natarcia, wiedziała, że musi również się odezwać.
- Czerwoni mają zbyt dużą przewagę, ani my ani wy nie wygracie z nimi w finale!- krzyknęła w stronę zielonych. - Gdy będziecie walczyć z nami, finał będzie bardziej wyrównany!- dodała, wyrzucając trzy trzymane śnieżki w stronę bazy czerwonych. Była gotowa na uniknięcie ewentualnych ciosów, które poszłyby z kierunku głównych przeciwników.

śnieżki 10 - 3 = 7

[Kakarotto]

https://i.imgur.com/Pc4iXuT.png

Bitwa na śnieżkiMistrz Gry

Drużyna CzerwonaNana -|- Tamura -|- Hikari -|- Monjiro -|- Kadoya

Drużyna NiebieskaRie -|- Aiko -|- Hiroki -|- Akashi -|- Jing

Drużyna ZielonaRaion -|- Hitoshi -|- Kayo -|- Kazumi -|- Asuka

Pierwsza osoba odpadła i był to heroiczny Raion. W końcu taka sytuacja musiała nastąpić. Gdyby bowiem ludzie nie odpadali, Bitwa nie mogłaby się zakończyć i któż by wygrał śnieżkowy puchar? No właśnie. Ktoś musiał przegrać, by ktoś musiał wygrać. A któż to będzie dopiero miało się okazać.

Drużyna Czerwonych jako iż trzymała się najlepiej, szybko stała się celem ataków. Ktoś krzyknął by połączyć siły i wspólnie ich zaatakować. Nie mając specjalnie wyjścia wszyscy zaczęli nurkować za murek gdy śnieżki zaczęły lecieć w ich stronę. Hikari z Naną zdążyli się schować nim któryś z pocisków mógł ich dopaść. Monjiro nie miał tyle szczęścia chodź jego plan był zupełnie inny. Upatrzył sobie Hirokiego na cel. Jeden pocisk go dzielił od eliminacji. Rzucił śnieżką i dokonał tego. Trafił niebieskiego, który to chcąc zrobić unik poślizgnął się na śniegu i dostał w klatkę piersiową. Niestety był to miecz obusieczny gdyż salwa połączonych sił zasypała go trafiając z pewnością więcej razy niż 2
- Hiroki, Monjiro odpadają!

Drużyny Niebieska i Zielona byli obecnie w identycznej sytuacji. Każdy stracił po jednym człowieku i chodź Czerwoni również ponieśli stratę, to nadal mieli przewagę. Każdy z nich słyszał jak dwie osoby do nich krzyczą próbując połączyć siły. Czy się jednak skuszą to inna sprawa. Tak czy inaczej nikt zza ich bazy nie wychodził ani się nie wychylał. Rie próbowała ich trafić rzucając po dużym łuku lecz jej taktyka się średnio sprawdziła. Mogli to zobaczyć w zasadzie wszyscy poza nią gdyż rzucała trochę na oślep.

► Pokaż Spoiler | PS

Zliczam wasze śnieżki poza forkum by było fair. Jak nie chcecie by wam się skończyły to polecam robić to samo

Drużyna Czerwona	Drużyna Niebieska	Drużyna Zielona
Nana	•Rie	•Raion•
Tamura	•Aiko	•Hitoshi
Hikari	•Hiroki•	Kayo
•Monjiro•	Akashi	•Kazumi
Kadoya	Jing	•Asuka•

Małe przypomnienie ode mnie

► Pokaż Spoiler | Zasady

• Drużyna przegrywa, gdy wszyscy jej członkowie odpadną.
• Obowiązywać będzie limit 1 posta na 3 dni by wszystko szło sprawnie.
• Gracz, który nie odpisał, zagapił się traci turę, co może się skończyć trafieniem lub nawet odpadnięciem.
• Bitwa nie blokuje nam postaci. Można brać w niej udział i nadal piać w tematach eventowych.

► Pokaż Spoiler | Mechanika

• Drużyna ma za zadanie wyeliminować pozostałe drużyny na zasadach każdy na każdego.
• Każda drużyna ma swoją bazę, którą jest niewielki murek zrobiony ze śniegu mający około metra wysokości.
• W każdej bazie czeka 10 śnieżek dla każdego członka drużyny, naszykowanych do Bitwy.
• Gracz podczas swojej kolejki może rzucić tyle śnieżek ile wynosi połowa jego Szybkości, zaokrąglona w górę tj. jeśli ktoś ma 5 Szybkości to może rzucić 3 śnieżki.
• Gracz podczas swojej kolejki może zrobić tyle śnieżek ile wynosi połowa jego Szybkości, zaokrąglona w dół tj. jeśli ktoś ma 5 Szybkości to może zrobić 2 śnieżki.
• Gracz nie może jednocześnie robić i rzucać śnieżek.
• Gracz może opuszczać swoją bazę.
• Gracz nie może używać technik ani chakry podczas Bitwy.
• Po 3 uderzeniach śnieżką, gracz odpada z Bitwy.
• Drużyna, która wyeliminuje ostatniego członka innej drużyny, może „wskrzesić” jednego ze swoich poległych członków wywołując jego imię. Jeśli sędzia to potwierdzi, gracz ten może wrócić do rozgrywki.

Na odpis macie 72h godziny od mojego ostatniego odpisu.

[Sabataya Tamura]

Ostatnie chwile należały do spokojniejszych w pewnym sensie, pomimo utraty jednego z towarzyszy. Sporo osób podjęło ryzyko, ale czyż nie na tym polegała ta cała zabawa? Być może, lecz nadal medyk nie poczuwał się do takich czynności. Prawdopodobnie jeżeli odpadnie to zasypany pośród własnych ścian bazy niczym ostatni wojownik. Heh, mógłby poniekąd w tej całej depresji zrobić sobie harakiri własnymi ścieżkami zanim to nastąpi. Ku uciesze wszystkich niemniej jednak póki co to sytuacja układała się zgoła inaczej. Jego drużyna zdawała się mieć przewagę, aczkolwiek Tamura miał pełną świadomość, że to może się szybko zmienić. Ba! Czy oni właśnie nie próbowali rzucić się na nich niczym wygłodniałe hieny w obawie przed większym drapieżnikiem? Na to wyglądało.

Spokojny i smutny Iryonin nadal lepił śnieżki za murem obudowanego punktu. Każdy z członków zespołu mógł korzystać z jego śnieżek. W końcu obrał rolę zaopatrzeniowca jakby nie było. - Tylko bezmyślnie nie dajmy się wyeliminować, ruszając chaotycznie do przodu. - w zasadzie chodziło mu o defensywny plan oparty o ostatnie krzyki młodzieży. Nie, Jaskółka nie obrał pozycji lidera. Rzekł tylko pokrótce to, co uważał za słuszne. Czy koledzy oraz koleżanki go posłuchają to druga sprawa. On niezmiennie chyba od startu chował się za osłoną można powiedzieć. Będzie aktywnie walczył jak ktoś wskoczy na ich teren. Wtedy nie będzie wyjścia.

Plan działania:Nomikomu lepi dwie śnieżki w bazie, doglądając stanu reszty i wyczekując kontrataku pozostałych drużyn.

[Katagiri Kayo]

Team zieloniRaion -|- Hitoshi -|- Kayo -|- Kazumi -|- Asuka

Bitwa trwała w najlepsze i zaczynała przynosić pierwsze owoce w postaci strat w drużynach przeciwnych. Byli najsłabsi, ale właśnie to otwierało przed nimi szansę na zostanie przynajmniej drużyną numer dwa, jeśli odpowiednio wszystko rozegrają. Musieli uważać, bo niemal wszyscy już dostali a Hitoshi wciąż nie doszedł do siebie. Druga drużyna, czyli niebiescy zdawali się dostrzegać powagę sytuacji, w jakiej wszyscy się znaleźli. Czerwoni byli na szczycie i należało ich z tego szczytu zrzucić, by ktokolwiek inny miał jeszcze szanse. Kayo przez chwilę zastanawiała się nad zarzuconą w eter ofertą współpracy, zerkała też na swoich kompanów, ale wyglądało na to, że decyzje będzie musiała podjąć finalnie sama. – Wstrzymajmy się chwilę. Niech się rzucają. Róbmy amunicję i wykonujmy uniki... — Zerknęła na Hitoshiego który zdawał się wciąż pozostawać w transie. – To okrutne, ale schowaj się za nim Asuka. — Zwróciła się do dziewczyny, która oberwała już dwiema śnieżkami. Delikatnie wskazała na Hitoshiego. Musieli się postarać o przetrwanie tej rundy, by nikogo istotnego w jej trakcie nie stracić. Kayo skupiła się na lepieniu śnieżek, pozostając za murkiem, wyglądała co chwilę z jego boku, by upewnić się, że nic w jej stronę nie leci. Jeśli leciało, miała zamiar rzucić się w drugą stronę, by uniknąć trafienia. Obserwowała pozostałe drużyny, szukając potencjalnego otwarcia z celnym rzutem, ale to dopiero za kilka chwil.

Śnieżki - 11+2=13

► Pokaż Spoiler

— Mowa —

[Uchiha Hikari]

Był sojusz? Nie było sojuszu? Nikt jeszcze nie odpowiadał. Chłopak uśmiechnął się, rozmyślając nad jakąś nową, interesującą i ciekawą taktyką. Defensywa... nie chciał jej stosować zbyt długo. Mimo efektywności jaką przyniosła im do tej pory, była też nudnawa. A chciał jakoś rozgrywkę urozmaicić.
- Wybacz, ale muszę się nie zgodzić. - powiedział z szerokim uśmiechem do białowłosego, nim zerknął na resztę drużyny. - Nie chcemy też tu zanudzić się na śmierć, więc postaram się trochę... przyśpieszyć nasze rozgrywki. Wyjdę zza zasłony. Tak, by być bardzo otwarty na celownik wrogów i zacznę... biegać. Bez rzucania w nich, skupiając się na unikaniu śnieżek. Jestem dość szybki, to nie powinno to nam pójść tak źle. Jeżeli się uda, Niebiescy pewnie trochę bardziej się na mnie wychylą. Do na nich wtedy skupcie swój ostrzał, a możecie nawet ich trochę zajść jak chcecie - chociaż to już jest bardziej ryzykowne zagranie. Jak wolicie ostatecznie.
Ostatnie osoby co wyszły oberwały. Sprawiło to też jednak, że gra znacznie przyśpieszyła a i więcej osób dostało śnieżkami. Nawet, jeżeli częściowo się poświęci, powinien mieć czas nim go wyeliminują. Szczerze jednak, Hikari miał nadzieję że do tego nie dojdzie.

Dając parę sekund swojej drużynie na przetrawienie jego planu, ponownie się uśmiechnął. Cofnął się lekko do tyłu od murku i ustawił jakby był jakimś biegaczem, a sędzia miał zaraz zagwizdać i ogłosić start wyścigu. On jednak nie czekał na gwizdek. Szybkim ruchem wybił się ze śniegu, tak aby przeskoczyć nad murkiem i biegnąć prosto. Dosłownie prosto, pełnym sprintem, nie kierując się w stronę żadnej innej drużyny. Na logikę, Ci co podąża za nim wzrokiem i będą chcieli w niego celować, będą mieli poza polem widzenia jego drużynę. Dopiero gdy zbliżałby się jakoś do granic ich "areny", zrobiłby zakręt 90 stopni w stronę drużyny niebieskiej. Znowu pędem pobiegł, trochu ich zachodząc i spodziewając się, że ci teraz będą mieli łatwiej go trafić. Dlatego, kiedy rzuciliby śnieżkami? Zrobiłby ostre zatrzymanie w miejscu, i opadnięcie na ziemie z obrotem 180 stopni. Tak by wybić się od śniegu i tym razem biegnąć bardziej w stronę drużyny zielonej, dalej przy granicy ich "pola bitwy", jeżeli taka była. Generalnie, Hikari spodziewał się że będzie też ślizgo. Nawet by się bardzo nie powstrzymywał od upadku, gdyby zatrzymanie miało zabić jego prędkość. Uczynić go łatwiejszym celem. Nie, wtedy zwyczajnie w pełni zainwestowałby w ten upadek. Upadek na twarz? Przewrót w przód. Upadek na bok lub do tyłu? To przeturlałby się w bok aby kule śnieżne go nie trafiły, nim podniósłby się szybko i wrócił do szybkiego biegu.

Cel planu więc? Przemieszczać się jak najszybciej zwracając na siebie uwagę reszty, totalnie zapominając o atakowaniu ich i skupiając się zwyczajnie na byciu szybszym od pocisków jakie to chcieli w niego posłać. No, i unikaniu ich, jeżeli akurat je widział i wiedział że nimi dostanie.

► Pokaż Spoiler

Fioletowa to trasa, jaką Hikari chce mniej więcej pobiec. Jeżeli ten rozstaw wygląda jednak trochę inaczej, to dalej coś na tej zasadzie.

Śnieżki6/10 (0 pod ręką)

[Senju Rie]

Team niebieskiRie -|- Aiko -|- Hiroki -|- Akashi -|- Jing

Czy plan Rie działał? Ona w sumie nie wiedziała. Leżała i bawiła się w moździerz. A że jej drużyna nie dała jej znać czy trafia czy nie, to w sumie... usiadła skulona. Tak by głowa nie wystawała zza murka. Oby. Nowy dzień, nowy plan.
-Super nam poszło! Tak trzymać! - krzyki motywacji dla nowoutworzonego sojuszu. A czy się utrzymał poza poprzednią rundę? W sumie... nie wiedziała. Bo leżała. Mimo wszystko bawiła się super. Skoro jednak moździerz nie pomógł, no to próbowała, będąc nadal w pozycji siedzącej rzucać ciut na oślep. Wystawić rękę i rzucić tam, gdzie zapamiętała, że ktoś był. Chyba, że akurat ktoś wystawał trochę ponad murek i z pewnego dystansu i perspektywy, czy też punktu widzenia, jak zwał tak zwał. Wtedy to by w tą osobę rzucała. Bo w sumie nie przytulała się do murku, więc jakiś dystans był, pewien rodzaj perspektywy, kto wie. Tak samo, gdyby dostrzegła biegnącego Hikariego, czy to gdy biegł między dwoma drużynami (co aż się prosiło o rzucanie), czy gdy planował bawić się w wahadło matematyczne wybiegając raz zza jej drużyny, raz w stronę zielonej drużyny. -Jak idzie? - rzuciła w sumie w stronę Aiko-sensei-nee-san-taichō, choć nie miałaby nic przeciwko, by ktokolwiek jej odpowiedział. Czy zasugerował gdzie rzucić. Tak czy inaczej na razie testowała swoje możliwości rzucania zza osłony bez wychylania się. Kto wie, może zadziała.

[Inuzuka Nana]

Ich próba przekonania dwóch pozostałych drużyn się nie udała i musieli się teraz zmierzyć z byciem wręcz bombardowanymi przez śnieżki… Bycie pasywnym tutaj nic nie pomoże, bo jedynie ich powybijają. Jeżeli chcieli wygrać, musieli zacząć działać. Hikari co do tego miał podobne myślenie i zamierzał trochę robić za przynętę. Z jednej strony to było ryzykowne, bo umiał strzelać, jednakże… gdyby udało im się zlikwidować jakąś drużynę, to zawsze Hikariego można byłoby wskrzesić.

– Jasne – odpowiedziała Nana, następnie spojrzała na Tamurę – Poczęstuję się – powiedziała, biorąc jego dziesięć śnieżek. Jeżeli zostało coś po Monjiro, to też zamierzała to wziąć.

Plan Inuzuki był dosyć prosty – skoordynować swój atak z bieganiem Hikariego. Gdy ten będzie pod ostrzałem śnieżek, Nana zamierzała wykorzystać sytuację, by rzucić śnieżki w osoby, które były najbardziej wychylone i wydawały się być najłatwiejszym celem. Najbardziej jej zależało na Asuce z drużyny zielonych, tak by ją wyeliminować. Zieloni byli najbardziej obici i dla Nany było oczywiste, że to ich trzeba było jak najszybciej wyeliminować, na wypadek, gdyby Hikari odpadł za robienie za przynętę. W trakcie rzutów pilnowała, żeby się nie wychylić bardziej, aniżeli było to potrzebne.

Oczywiście pozostawała cały czas czujna i gotowa do ewentualnego uniku czy to w padnięciu na ziemię, czy też schowania się za barykadę.