• Ogłoszenia
  •  
    Aktualności fabularne
    Obecna pora roku: Wiosna 164r.

    Poniżej znajdują się ostatnie wydarzenia oraz ważniejsze ogłoszenia. Są one często opatrzone datą dodania, przy czym najświeższe informacje umieszczone są na samym początku listy.

    30.01.2024 - rozpoczęcie wydarzenia wioskowego w Sakuragakure. Więcej informacji w najnowszych aktualnościach fabularnych.
    29.01.2024 - oficjalne zakończenie eventu Arc II: Pierwsza Konfrontacja. Podsumowanie można znaleźć w aktualnościach fabularnych.
    Kącik Nowego GraczaSamouczek Wzór Karty Postaci AtrybutyRozwój postaci i koszty chakry Atuty Klany i organizacje Informacje o świecie Handbook
    Powyższe tematy powinny zawierać wystarczająco informacji, by móc bez przeszkód napisać Kartę Postaci i rozpocząć grę. W przypadku dalszych niejasności, zapraszamy do kontaktu zarówno na chatboxie, przez wiadomości prywatne oraz przez nasz serwer Discord.
    Administracja
    Pingwinek Chaosu
    Główny Administrator
    Norka
    Główna Mistrzyni Fabularna
    Hefajstos
    Główny Moderator Kuźni
    Tora
    Główny Moderator Technik

    W przypadku jakichkolwiek pytań bądź uwag, powyższe osoby zajmują się wyszczególnionymi w ich tytułach zagadnieniami. Pomocą służy również cała kadra forum, wraz z moderatorami. Zapraszamy również do dołączenia do forumowego Discorda.
    Kadra Sakura no HanaDiscord Sakura no Hana
     

Miasteczko Niiru

Kraj Wiatru kojarzy się wielu z jednym - wszechobecnym piaskiem noszonym przez wiatr. Na zachód od Kraju Rzek temperatury zaczynają coraz bardziej doskwierać, przerzedzając roślinność, ostatecznie zostawiając podróżnym przed oczami długą i szeroką pustynię. Chociaż wydmy nie są w samym Kaze no Kuni nazbyt duże, a nogi nie zapadają się po same kostki, stanowi miejsce ciężkie do życia. Większość miast ulokowanych jest przy wybrzeżu, na północy bądź w okolicach granic, gdzie dużo łatwiej o potrzebne zasoby. Środek kraju jest nie mniej zaludniony, składając się z koczowniczych ludów podróżujących z miejsca na miejsce w poszukiwaniu miejsc zdatnych do życia. Grup takich namnożyło się w szczególności po upadku Wioski Ukrytej w Piasku, która to została zrównana z ziemią podczas ostatniej wojny.
Awatar użytkownika
Kakarotto
Posty: 1188
Rejestracja: 01 lip 2021, 23:58
Discord: Midoro#5831
Karta Postaci:
Punkty Bonusowe:
Osiągnięcia:

Miasteczko Niiru

Miasteczko Niiru
Niewielka osada znajdująca się na południowej części Kaze no Kuni. Umiejscowione na jednej z nielicznych rzek jakie płyną przez ten kraj. Miasteczko podzielone jest na dwie części, które połączone są ze sobą dwoma mostami nad głównym źródłem wody. Północna część Niiru skupiona jest na agrokulturze oraz hodowli zwierząt. Liczne kanały zostały sztucznie stworzone biorąc wodę z koryta rzeki by zasilić i nawodnić pola uprawne. Rolnicy postawili głównie na pomarańcze, kakaowce oraz żyto. Jest też spora hodowla wielbłądów. Południowa część miasteczka to czysty przemysł oraz domy mieszkalne. Większość cechów zajmuje się garncarstwem, szklarstwem oraz wytwarzaniem biżuterii.
Przy zachodnim moście znajduje się swoiste centrum miasta oraz targowiska czy karczmy. Wschodni most jest połączony z niewielkim portem, z którego małe stateczki transportują towary w dół rzeki w celu handlu z innymi miastami czy też krajami.
Awatar użytkownika
Kakarotto
Posty: 1188
Rejestracja: 01 lip 2021, 23:58
Discord: Midoro#5831
Karta Postaci:
Punkty Bonusowe:
Osiągnięcia:

Re: Miasteczko Niiru

Morze PiaskuFabuła
Posty1/...
Historia Kumari nie zaczyna się w tym miejscu. Tutaj też się nie kończy. Gdzie ona ma swój początek a gdzie koniec nie wie nikt. Nawet ona sama. Bo w końcu nie jest jakąś Sabaku no Kumari. Nie jest kunoichi sławnej Suny, jednej z Wielkich Wiosek Ninja. Jest Aneko, przewodniczka po kraju Wiatru. Taką przynajmniej przyjęła tymczasową pracę by zarobić na posiłek. Bo czy ktoś chciałby spędzić tak całe życie? Wędrować z jednego końca kraju na drugi chroniąc pielgrzymki albo karawany przed drapieżnikami, bandytami czy też nieprzyjazną pogodą? Pewnie i były takie osoby.
Mimo panującej na świecie zimy, Kaze no Kuni było gorące jak zwykle. Obniżenie się temperatury o kilka stopni można było wręcz uznać za błogosławieństwo, chociaż tutejszy lud raczej do tego przywykł. Ostatni kurs jaki dziewczyna odbyła, zaprowadził ją do miasteczka Niiru, na południu kraju. Osada była jedną z nielicznych skupisk ludzkich na pustyni, która tętniła życiem. Położona na jednej z dwóch rzek przepływającej przez gorące piaski, oferowała schronienie, pożywienie, pracę oraz najważniejsze, wodę. Aneko pożegnała się z czteroosobową rodzinką, którą tu przyprowadziła wczorajszego wieczora, po czym udała się do jednej z karczm na targu by przenocować i odpocząć po trudnej podróży. Posłania w ”Pękniętym Kokosie” nie były najlepsze na świecie, lecz z pewnością lepsze niż noc pod gołym niebem. Rankiem, czekało na nią jeszcze śniadanie jakie miała już opłacone, lecz co później? Zależało tylko od niej.
Awatar użytkownika
Sabaku no Kumari
Posty: 68
Rejestracja: 21 sty 2023, 0:48
Ranga: Cywil
Discord: Pumpkin#1104
Karta Postaci:
Punkty Doświadczenia:
Punkty Technik:
Bank:

Re: Miasteczko Niiru

Obecne życie Aneko zdecydowanie należało do dość prostych, od pracy do pracy - tak zapewne żyło większość ludzi, szczególnie na tak nieprzychylnych terenach jak Kaze no Kuni. Rodzinka jaką skończyła oprowadzać dnia poprzedniego była niezwykle miła, superaśnie by było jakby każdy klient był taki a nie inny, niestety nie zawsze dało radę tak dobrze trafić i nasza nie-kunoichi, musiała sobie z tym jakoś radzić. Takie to już żyćko, żyćko całkiem dobre, bo przyszło jej spać pod daszkiem, pod pościelą - a to była wygoda, na którą nie zawsze dziewuszka mogła sobie pozwolić. Kolejny przeżyty dzień, był następnym powodem aby dziękować 'Iiesar. Po śniadanku, które spałaszowała z smakiem, chwaląc przy tym właścicieli przybytku, czy też osobnika który tylko obsługiwał klientelę za ladą, azaliż zachowanie odpowiedniej kultury było niezwykle ważne! Każda karczma w kraju była dla młodej przedsiębiorczyni była miejscem na reklamę.
- Dziękuje za jedzonko. Było pyszniutko. Ja będę się już zbierała, trzeba coś robić skoro świt! Nikt nie lubi leniuszków. Jakby kto pytał o przewodnika po pustyni, proszę polecić mnie - Aneko! Nie ma lepszej przewodniczki w całym Kaze no Kuni, mówię to jako skromna dziewczyna a nie samochwała! To co, do następnego! Jak zostanę w Niiru to wpadnę wieczorkiem.
Rzuciła radośnie uśmiechając się, po czym pomachała na pożegnanie lewą rączką i skierowała się do wyjścia z "Pękniętego Kokosa", chyba że ktoś lub coś ją zatrzymało. Pierwszym celem nie-Kumariś było dotarcie na ryneczek, poobserwować jak to ludzie się rozkładają z towarami. Musiała uzupełnić zapasy i znaleźć nowych klientów. A kto wie, może natrafi na coś jeszcze innego? Niedawno dowiedziała się o czymś magicznym zwanym nastoletnią miłostką - może była już na tyle duża by doświadczyć tego na własnym serduszku? Ah... młodość.
Obrazek
♥♥♥
Obrazek
Awatar użytkownika
Kakarotto
Posty: 1188
Rejestracja: 01 lip 2021, 23:58
Discord: Midoro#5831
Karta Postaci:
Punkty Bonusowe:
Osiągnięcia:

Re: Miasteczko Niiru

Morze PiaskuFabuła
Posty3/...
Obecne życie Kumari, czy też raczej Aneko, było dość proste. W jej obecnej ”pracy”, była sama sobie szefową. Gdy chciała pracowała, lub gdy nadarzała się ku temu okazja, a jeśli miała ochotę, robiła sobie wolne. Jednak jej praca mimo wygody była dość ryzykowna i zawierała niepewność. Może się zdarzyć przecież sytuacja, że nikt nie będzie potrzebował przewodniczki. Z pewnością nie raz nie dwa utknęła w jednym miejscu na dłużej nie mając żadnych zleceń. Były oczywiście pewne zabiegi by temu zapobiec. Samotna wędrówka do innego miasteczka albo zatrudnienie się jako ochrona jakiejś karawany. Cóż preferowała nasza podróżniczka zależało tylko od niej.
Wstając rano mogła poczuć się dużo lepiej niż podczas ostatniego zlecenia jakie tu skończyła. Co prawda była przyzwyczajona do spania pod gołym niebem, lecz jednak łóżko robiło swoje. Dało jej to możliwość odpowiedniego odpoczęcia oraz zregenerowania ciała. Schodząc na dół zamówiła sobie swoje śniadanie jakie miała w cenie. Nie było to nic wybitnego. Kilka bułek z serem polanych jednym z kilku sosów do wyboru, do tego szklanka soku z kaktusa. Połączenie było może średnie dla wielu osób, lecz karczma oferowała głównie lokalne produkty. Dało się tym jednak najeść oraz uzupełnić płyny, co było tu najważniejsze w obecnej krainie. Nie omieszkała również zagadać do karczmarza jaki obsługiwał cały ten przybytek.
- Widzisz Melissa? Powinnaś z niej brać przykład! - rzucił do jedynej kelnerki, która wróciła akurat za ladę barową by wziąć z kuchni kolejne zamówienie. Dziewczyna trochę starsza od niej przewróciła tylko oczami i wróciła do pracy. Mężczyzna w średnim wieku wrócił wzrokiem do przewodniczki gdy ta wstawała z krzesła.
- Pewnie! Jeśli ktoś będzie czegoś szukał, dam namiar do ciebie. Oczywiście za jakiś mały procent za reklamę hahaha! - roześmiał się na koniec puszczając oczko do dziewczyny.
Aneko po wyjściu z karczmy chciała przejść się trochę po okolicy. Kiedyś już tu zawędrowała, lecz było to jakiś rok temu. Dobrze było sprawdzić ile w miasteczku się zmieniło. Udając się na targ zaczęła się rozglądać za tym i owym. Jak to bywa w takich miejscowościach, było tu dość głośno. Każdy właściciel straganu nawoływał do siebie zachęcając najlepszym towarem oraz super ceną. A jednak to nie oni mieli sklepy w budynkach jak inny handlowcy. Tak czy inaczej, pustynna przewodniczka rozglądała się za czymś ciekawym. I były takie rzeczy jakie wpadły jej w oko, lub raczej ucho. Jedną z nich była kłótnia jakiegoś mężczyzny z sprzedawcą pszenicy. Nie dość, że byli głośni, to niektórzy ludzie się w ich stronę spoglądali lecz zataczali łuk by nie mieszać się w nie swoje sprawy. Drugą rzeczą jaka wpadła Kumari w oko, był chłopak koło 25-30 lat, stojący przy jednej ze ścian budynku, zaraz na wejściu do alejki. Przed nim była samotna beczka z trzema połówkami kokosa. On sam spoglądał jedynie na przechodniów, aż ich wzrok się spotkał. Uśmiechnął się do niej i puścił jej oczko. Lecz czy jednak Aneko zareaguje na tą zaczepkę? Może ruszy łagodzić kłótnie? A może zostawi to i uda się w dalszą część targowiska? Kto wie?
► Pokaż Spoiler | Mężczyzna przy alejce
Obrazek
Ostatnio zmieniony 03 lut 2023, 19:38 przez Kakarotto, łącznie zmieniany 1 raz.
Awatar użytkownika
Sabaku no Kumari
Posty: 68
Rejestracja: 21 sty 2023, 0:48
Ranga: Cywil
Discord: Pumpkin#1104
Karta Postaci:
Punkty Doświadczenia:
Punkty Technik:
Bank:

Re: Miasteczko Niiru

Z uśmiechem na ustach Aneko pożegnała karczmarza oraz Mellise, po czym wyruszyła na zewnątrz na spacerek, podczas którego przyglądała się organizmowi jakim było miasteczko Niiru, podczas pobytu w takich miejscach doceniało się ludzką obecność, szczególnie jeśli jak nasza bohaterka spędzało się dużo czasu na pozbawionej człowieka pustyni. Taka samotność również miała swe plusy, ostatecznie jednak nastolatka była istotką społeczną! Potrzebowała nieco czasu w miejscach takich jak to! Słysząc głośną kłótnię, dziewczyna pokiwała głową z niedowierzania - doprawdy, dorośli byli czasami gorsi od dzieci! Masakra.
- Przepraszam.

Rzuciła cicho kierując się w stronę kłótni.
- Przepraszam!

Dodała już dużo głośniej, próbując stanąć między dwójką osobników.
- Wasza kłótnia przeszkadza pozostałym, uprasza się o zachowanie kultury na targowisku! Teraz, na spokojnie, półtora tonu ciszej, przedyskutujcie swoje problemy w uprzejmiejszy sposób! Eeee... proszę.
Choć sytuacja wyglądała co najmniej zabawnie, tak sama exKumariś była poważna! Z jakiegoś powodu zawsze jak dochodziło do jakiś kłótni to starała się ona je załagodzić.
Ostatnio zmieniony 05 lut 2023, 14:36 przez Sabaku no Kumari, łącznie zmieniany 3 razy.
Obrazek
♥♥♥
Obrazek
Awatar użytkownika
Kakarotto
Posty: 1188
Rejestracja: 01 lip 2021, 23:58
Discord: Midoro#5831
Karta Postaci:
Punkty Bonusowe:
Osiągnięcia:

Re: Miasteczko Niiru

Morze PiaskuFabuła
Posty5/...
Po zjedzeniu najważniejszego posiłku w życiu każdego człowieka, czyli śniadaniu, Aneko mogła ruszyć dalej. Pożegnała się z karczmarzem oraz kelnerką, lecz ze względu na to, że dziewczyna była trochę bardziej zajęta pracą, tylko mężczyzna jej machnął ręką oraz odwzajemniając uśmiech. Targowisko było pierwszym celem przewodniczki. Zobaczenie jak Niiru zmieniło się od jej poprzedniej wizyty, zrobienie zapasów na następne zlecenie by nie trzeba było na nią czekać, posłuchanie plotek, a może nawet znalezienie sobie czegoś ciekawego do roboty. W końcu, nikt nie lubi leniuszków.
Jak się mogła tego spodziewać, rynek tętnił życiem. Ludzie próbowali sprzedać swoje towary dość ograniczonej klienteli, więc negocjacje cenowe, zachęcanie oraz inne handlowe zagrywki były tu na porządku dziennym. Jednak coś innego przykuło wzrok dziewczyny. Kłótnia dwóch mężczyzn. To było coś, na co Aneko musiała zareagować. Ruszyła w ich stronę a im bliżej się znajdowała, tym więcej detali dostrzegała. Stoisko było dość niewielkie, a za nim stał wóz wypełniony workami z pszenicą. Przed nim stał mężczyzna koło 30 lat, z rękoma założonymi na piersiach. Był spokojny, a przynajmniej spokojniejszy od swojego rozmówcy. Klient miał koło 40-stki. Stroje obojga sugerowały raczej dość średnią zamożność w tutejszych stronach. Im byłą bliżej ich słowa również stawały się wyraźniejsze.
- ...w biały dzień! - krzyknął starszy z nich.
- ... nie pasuje, to... - odparł ciszej sprzedawca.
- Jak to? I gdzie ja niby …
- To już nie mój problem.
- Jak to nie twój, jak stracisz klienta!?
- Jak nie ty to ktoś inny.
- Przecież to jest... - przerwał w połowie zdania gdy dziewczyna do nich podeszła i drugi raz zwróciła na siebie uwagę. Ci spojrzeli na nią. Sprzedawca dość nudnym monotonnym wzrokiem, lecz ten, który się wykłócał, zdecydowanie zbity z stropu.
- Kim ty niby jesteś? - rzucił z niedowierzaniem.
- Jakaś gówniara nie będzie mnie pouczała jak mam załatwiać interesy! - odparł zanosząc się dumą i również zakładając dłonie na piersi.
- Uspokój się. Dziewczyna jest z dwa razy młodsza od ciebie a ma więcej rozumu. - powiedział spokojnie sprzedawca pszenicy.
- Jak mam się uspokoić! Ty... - wskazał na Aneko. - … nie wtykaj nosa w nie swoje sprawy. Nie masz bladego pojęcia o dorosłym życiu a tym bardziej o tym jakim oszustem jest ten mężczyzna! A ty jeszcze pożałujesz swoich słów. - rzucił do sprzedawcy, po czym obrócił się na pięcie i wszedł w tłum, przepychając się wręcz przez niego. Sprzedawca westchnął tylko i pokręcił głową z dezaprobatą. Spojrzał na przewodniczkę i rozplótł ręce na piersiach, by wskazać na wysypaną pszenicę na wystawce stoiska.
- Proszę wybaczyć za tą sytuację. Mogę w czymś pomóc? - zapytał a na jego twarzy pojawił się lekki uśmiech.
Awatar użytkownika
Sabaku no Kumari
Posty: 68
Rejestracja: 21 sty 2023, 0:48
Ranga: Cywil
Discord: Pumpkin#1104
Karta Postaci:
Punkty Doświadczenia:
Punkty Technik:
Bank:

Re: Miasteczko Niiru

Ah ci, dorośli - tacy duzi, wielcy więc a jednak ciągle jak dzieci. Dziewuszka pokiwała główką z niedowierzania.

- Przepraszam. Zapomniałam się przedstawić. Jestem Aneko, przewodniczka.

Rzuciła kiedy to pojawiło się pytanie kim jest, przemilczała grzecznie jednak odpowiedź osoby, która zadała to ważne pytanie a która sama sobie odpowiedziała, iż jest per "gówniarą". Nie ładnie tak, age shaming. Wstyd.
- Mam pojęcie! Mam... yyy... więcej jak 10 lat? Chyba, znaczy - na pewno! I żyję z własnego utrzymania!

Dodała w swej obronie, z wyraźną dumą w głosiku. Była niezależną kobietą! Damą wręcz! Klient wykrzykiwał wiele rzeczy, wyraźnie musiał być mocno zdenerwowany. Sprzedawce nazwał oszustem? Huh, ciekawe co się dokładnie między nimi wydarzyło.
- Nic się nie stało. Niiru to miłe miasteczko, nie powinno tu być kłótni na ulicach! Jako dzielna obywatelka Kaze no Kuni moją, nie.. NASZĄ wspólną odpowiedzialnością jest dbanie o to by wszystkim żyło się dobrze.
Odpowiedziała z uśmiechem na twarzy po czym rozejrzała się po stanowisku handlarza.
- Huum.... W czymś pomóc? No nie wiem, czym Pan właściwie handluje, Panie Sprzedawco? Może ma pan coś co przyda się w podróży...
Obrazek
♥♥♥
Obrazek
Awatar użytkownika
Kakarotto
Posty: 1188
Rejestracja: 01 lip 2021, 23:58
Discord: Midoro#5831
Karta Postaci:
Punkty Bonusowe:
Osiągnięcia:

Re: Miasteczko Niiru

Morze PiaskuFabuła
Posty7/...
Aneko podczas swojej wędrówki po Niiru, zawitała na targ, na którym zawsze coś się działo. Tak właśnie teraz, widząc pewną sytuację, jaka jej zdaniem nie powinna mieć tu miejsca, postanowiła interweniować. Podeszła więc do grupki dwóch kłócących się mężczyzn i zabrała głos. Ona. Nastolatka. Spotkało się to z szokiem jednego z nich, niezadowolonego klienta, z tego co dziewczyna zauważyła. Zadał jej kilka pytań, lecz słysząc jej odpowiedź, zrobił dziwną zaskoczoną minę. Widać było, że totalnie nie spodziewał się takiej odpowiedzi.
- Nie wiesz nawet ile masz lat i chcesz mnie pouczać? Niedorzeczne! - prychnął na odchodne zostawiając panią przewodnik, która miała przynajmniej 10 lat, oraz sprzedawcę.
Mężczyzna okazał się dużo milszą osobą, niż facet, który ich opuścił. Dawna Kumari odpowiedziała sprzedawcy na jego pytanie w trochę inny sposób niż się spodziewał, lecz nie przeszkadzało mu to. Uśmiechnął się jedynie ciepło.
- Bardzo szczytny cel. Dawno nie słyszałem, by ktoś taki posiadał. - odparł szczerze. Gdy Aneko rozejrzała się po stoisku, szybko zauważyła, że nie ma tu raczej nic ciekawego do kupowania. No chyba, że chciała piec chleb albo robić paszę dla zwierząt. Całe stoisko wypełnione było pszenicą. Na wozie za straganem były pełne worki, a w dwóch skrzyniach na stole wysypane ziarna. Mężczyzna słysząc jej kolejne pytania zaśmiał się lekko.
- Hahaha! Skąd ty się urwałaś dziewczyno. To jest pszenica, a to tutaj, zboże. Główny produkt przy produkcji żywności. Chleb, mąka, pasza. To tylko ułamek tego, co można z tych maleństw zrobić. - wytłumaczył jej cierpliwie, po czym zastanowił się chwilę nad kolejnym zagadnieniem.
- Coś co przyda się w podróży, huh? - powtórzył sam do siebie. - Jak widzisz, raczej nie. Po drugiej stronie mostu jednak znajdziesz taki sklep. Pełen gratów dla ninja czy innego wyposażenia by przeżyć na pustyni. Prowadzi go chyba Avdol... nie... Abdul! O! Tak ma na imię. - powiedział rozweselony, że jego pamięć go jednak nie zawodzi.
Awatar użytkownika
Sabaku no Kumari
Posty: 68
Rejestracja: 21 sty 2023, 0:48
Ranga: Cywil
Discord: Pumpkin#1104
Karta Postaci:
Punkty Doświadczenia:
Punkty Technik:
Bank:

Re: Miasteczko Niiru

- A powinno więcej osób. Było by wszystkim łatwiej...
Rzuciła nieco smutna dziewuszka, komentując opinię o szczytnym celu. Taka była prawda, jeśli wszyscy byli by dla siebie mili i pomocni, świat zdecydowanie miałby mniej problemów, kto wie może te całe wojny też by zniknęły a ci cali shinobi wraz z nimi?
- Pszenica zboże? Są do siebie podobne. Ciężko sobie wyobrazić jak z tego powstaje chleb. Ludzka kreatywność potrafi być zaskakująca, prawda?
Przez następne kilka sekund dziewczyna przyglądała się zbiorą z zaciekawieniem, ich złotawy kolor był piękny - przypominał exKumari o piasku, a ta bardzo piasek lubiła. Nie to co taki Anakin, więc wiadomym było, iż była dobrym człowiekiem choćby z tego powodu, o! Cóż, konflikt został zażegnany a sama Aneko nie miała u kupca nic więcej do załatwienia, toteż uśmiechnęła się do niego, pomachała rączką i rzuciła krótkim
- No cóż, to ja dziękuję za wyjaśnienia. Miłego dzionka i do zobaczenia~. Porozglądam się za jakimiś podróżnymi, którzy chcą przekroczyć pustynię, może jacyś są akurat w Niiru! Raz jeszcze papa~!
Ruszyła. Ale nie daleko, do bezkoszulkowca z połówkami kokosów i beczką co to przedtem robił jakieś miny.
- Doberek przePana. Czy to jakaś gra?

Rzuciła wskazując paluszkiem lewej dłoni na połówki kokosów.
Obrazek
♥♥♥
Obrazek
Awatar użytkownika
Kakarotto
Posty: 1188
Rejestracja: 01 lip 2021, 23:58
Discord: Midoro#5831
Karta Postaci:
Punkty Bonusowe:
Osiągnięcia:

Re: Miasteczko Niiru

Morze PiaskuFabuła
Posty9/...
Wcale nie Aneko odbyła dość przyjemną rozmowę z sprzedawcą zboża, lecz poza nią nic więcej od niego nie mogła chcieć. Pomijając już fakt, że dla niej nasiona w obu skrzyniach wyglądały identycznie i nie miała bladego pojęcia w którym jest pszenica, a w którym to drugie, nie przydadzą jej się one w dalszej podróży przez pustynie. No chyba, że miała by jakiegoś wielbłąda. No ale nie miała.
- Oj potrafi. By z ziaren powstał chleb najpierw trzeba go sprasować i przerobić na mąkę. Później to już zwykła kulinaria. - wytłumaczył jej bardzo krótko mężczyzna, nim skinął jej głową na pożegnanie oraz uniósł dłoń w pokojowym geście.
Kątem oka nasza Kumari mogła zobaczyć, jak do stoiska podchodzi jakaś kolejna para kupców, lecz ona miała już co innego upatrzone. Trochę starszego od niej chłopaka, który stał przy samotnej beczce. Gdy przewodniczka podeszła bliżej, zobaczyła dokładnie trzy brązowe miski, jakie wcześniej musiała wziąć za kokosy. A jednak po jeszcze dokładniejszej analizie, zauważyła by, że to faktycznie jednak były połówki kokosów, lecz bardzo mocno zużyte, przez co były gładkie jak miska. Chłopak spojrzał na nią i uśmiechnął się ciepło.
- Dobrek, prze pani. A zgadłaś. Całkiem prosta jeśli jesteś odpowiednio spostrzegawcza. Chciała byś spróbować? - zapytał, po czym dla pewności wytłumaczył by zasady.
- W jednym z kokosów jest kamyk. - zaczął odsłaniając środkowego kokosa i pokazując niewielki, gładki, biały kamyczek wielkości paznokcia.
- Wpierw kładziesz tyle monet, ile chcesz postawić w grze. Ja przestawiam kokosy, a ty zgadujesz w którym jest kamyk. Jeśli trafisz, wygrywasz dwa razy tyle ile postawiłaś. Jeśli ci się nie uda, ja zgarniam pieniądze. Na początek dam ci fory, i dam dwa kamyki. - powiedział dla zachęty, wyciągając z kieszeni drugi kamyk, jaki położył na stoliku zrobionym z beczki. Poza tym, zamilkł i wpatrywał się w nią wyczekując jakiejś odpowiedzi.
Awatar użytkownika
Sabaku no Kumari
Posty: 68
Rejestracja: 21 sty 2023, 0:48
Ranga: Cywil
Discord: Pumpkin#1104
Karta Postaci:
Punkty Doświadczenia:
Punkty Technik:
Bank:

Re: Miasteczko Niiru

Po lekcji przyrody oraz piekarnictwa ruszyła dalej, całkiem zadowolona z swego dnia póki co, teraz miała przed sobą okazję aby zagrać w nową grę! Co prawda słyszała co nieco, że takie gry to tak naprawdę turystyczne pułapki, ale hej - ona nie była turystką!
- Hmm... granie na pieniądze? To ten no... hazard prawda? Ostrzegano mnie przed nim, ale.... ten raz nie zaszkodzi, prawda?
Rzuciła niewinnie po czym sięgnęła po swe pieniążki, wykładając na stolik 10 Ryo.
- No to zagrajmy!
Dodała z niewinnym uśmiechem na twarzy i zaczęła skupiać wzrok na połówkach kokosa, zapewne gdyby była bardziej edgy to właśnie aktywowała by jakiegoś srajningana czy innego tsujtengana, ale jako, że była normalną nastolatką to po prostu wytężała swój wzrok i pilnowała co by mieć pewność, że ją nie oszuka i gdzieś kamyczków nie schowa!
Obrazek
♥♥♥
Obrazek
Awatar użytkownika
Kakarotto
Posty: 1188
Rejestracja: 01 lip 2021, 23:58
Discord: Midoro#5831
Karta Postaci:
Punkty Bonusowe:
Osiągnięcia:

Re: Miasteczko Niiru

Morze PiaskuFabuła
Posty11/...
Podczas swojej wędrówki przez miasteczko, wcale nie Kumari chyba pomogła rozwiązać jakiś spór między dwójką dorosłych mężczyzn, oraz dowiedzieć się czegoś ciekawego z zakresu żywienia. A dzień się przecież dopiero zaczął! Zaciekawiona chłopakiem z kokosami podeszła do niego by dowiedzieć się cóż takiego on może jej zaoferować. Jako iż kto pyta ten nie błądzi, dowiedziała się, że prowadzi on grę, w której można zarobić trochę grosza jeśli jest się spostrzegawczym.
- Hazard to bardzo brzydkie słowo. Kojarzy mi się z gangami i mafiami w Hanagakure. Paskudne miejsce. To raczej, gra na spostrzegawczość. - odparł jej krótko, po czym uśmiechnął się szerzej gdy ta postanowiła spróbować. Chłopak wyjął z kieszeni pojedynczą monetę o takiej samej wartości co ta nastolatki i położył obie z boku stołu.
- Gotowa? - zapytał nim zaczął.
Gdyby Aneko pochodziła z innych części kontynentu, faktycznie może i by aktywowała jakieś cheaterskie oczy jakie pozwoliły by jej wygrać. Ale czy wtedy nadal to by była dobra zabawa? Czy tak zarobione pieniądze były by uczciwe? Nie ważne. Mistrz Gry odsłonił środkową miseczkę w której znajdował się kamyczek. I zaczęło się. Prawy kokos został zamieniony z lewym. Lewy z środkowym. Środkowy z prawym. Lewy z prawym. Prawy z środkowym. Lewy z środkowym. Prawy z lewym. Środkowy z prawym. Prawy z lewym. Środkowy z lewym.
- I jak? Który wybierasz? - zapytał na koniec.
Awatar użytkownika
Sabaku no Kumari
Posty: 68
Rejestracja: 21 sty 2023, 0:48
Ranga: Cywil
Discord: Pumpkin#1104
Karta Postaci:
Punkty Doświadczenia:
Punkty Technik:
Bank:

Re: Miasteczko Niiru

- Hmmmm.... no okej, nie będę używała tego słowa.
Skomentowała po krótkiej chwil zastanowienia nad złym skojarzeniem słowa "hazard" - choć tak szczerze? Nie wiedziała czym było Hanagakure, ale chyba czymś złym i niefajnym w takim razie! Znaczy się nie żeby nagle miała jakoś hejtować to miejsce, to było by raczej nieuprzejme i czyniło by z Aneko złą osóbkę!

Wytężając wzrok przyglądała się przemieszczającym się połówką kokosu, starając się nie spuścić z oczu tej w której krył się "skarb" -kamyczek, znaczy się. Gdy nadszedł czas podjęcia decyzji uśmiechnęła się szeroko jak na niewinną nastolatkę przystało i głośno odpowiedziała.
- Hehe, to faktycznie całkiem zabawne.
Rzuciła rozbawiona, jej wrzok zatrzymał się na środkowym kokosie, na którym następnie położyła swą lewą dłoń.
-- Wiesz co? Poddaję się~.
Rzuciła dalej uśmiechając się bez zmartwień i puszczając mężczyźnie oczko. Coś czuła, iż jemu te pieniążki przydadzą się bardziej niż jej samej.
Obrazek
♥♥♥
Obrazek
Awatar użytkownika
Kakarotto
Posty: 1188
Rejestracja: 01 lip 2021, 23:58
Discord: Midoro#5831
Karta Postaci:
Punkty Bonusowe:
Osiągnięcia:

Re: Miasteczko Niiru

Morze PiaskuFabuła
Posty13/...
Świat dla byłej Kumai okazywał się wspaniałym miejscem. Każdego dnia mogła nauczyć się czegoś nowego. Chwilę temu na przykład dowiedziała się jaka jest różnica między różnymi zbożami oraz jakie jest ich zastosowanie, a teraz odkryła, że słowo ”hazard” jest złym słowem. Tak samo jak to Hanagakure. Cokolwiek to było. Gra jednak się rozpoczęła a dziewczyna skupiła swoje ślepia na poruszających się nie za szybko kokosach. Wyzwanie nie było zbyt trudne, lecz z jakiegoś powodu, znanego tylko Aneko, ta postanowiła się poddać.
- Na pewno? - zapytał mężczyzna ujawniając pusty kokos.
- Nie ma się co poddawać. Odpuścić możesz zawsze, a nie wiesz czy za rogiem nie czeka na ciebie coś wspaniałego. - powiedział poetycko odsłaniając lewą miseczkę, w której znajdował się kamyk. Gra jednak była uczciwa, więc przesunął monety w swoją stronę.
- Nie chciała byś spróbować jeszcze raz? - zapytał z ciepłym uśmiechem na ustach.
Awatar użytkownika
Sabaku no Kumari
Posty: 68
Rejestracja: 21 sty 2023, 0:48
Ranga: Cywil
Discord: Pumpkin#1104
Karta Postaci:
Punkty Doświadczenia:
Punkty Technik:
Bank:

Re: Miasteczko Niiru

Nie-Kumariś uśmiechała się w stronę mężczyzny, ale na pytanie o kolejną próbę pokiwała przecząco głową dalej jednak się uśmiechając.
- To fajna gra, ale jestem na własnym utrzymaniu, więc muszę uważać gdzie wydaje pieniążki.
Skomentowała, po czym złapała się za podbródek lewą rączką dalej zastanawiając się przez chwilę nad dalszą częścią wypowiedzi. Po kilku sekundach myślenia jej uśmiech się powiększył a następujące słowa opuściły jej usta.
- Może o mnie słyszałeś! Jestem Aneko. Najlepsiejsza przewodniczka po tej stronie pustyni. Obecnie szukam nowych klientów, słyszałeś może czy jacyś turyści bądź handlarze nie potrzebują przewodnika przez pustynię?
Zapytała niewinnie wykorzystując okazję do auto-promocji swej malutkiej, jednoosobowej działalności. Kto wie, może mężczyzna od gier hazardowych miał jakieś dobre znajomości w Niiru!
Obrazek
♥♥♥
Obrazek
ODPOWIEDZ

Wróć do „Kaze no Kuni - Kraj Wiatru”