Haru no Kuni - informacje o kraju

[Pingwinek Chaosu]

Haru no Kuni | Kraj Wiosny春の国

StolicaNikappo

DaimyōFujiwara Risa

Wioska ninjaBrak. Dawniej Yukigakure no Sato.

Kraj Wiosny stanowi główną nację oddzielającą lądowo Tetsu no Kuni z resztą kontynentu. Stanowi dla samurajów stroniących od podróży morskich jedyną trasę chcąc dostać się do Kaminari no Kuni słynącego ze swoich nieprzyjaznych terenów. Dodatkowi sąsiedzi na północy stanowią w większości problem. Podczas gdy Kraj Rekinów żyje własnym życiem i nieobce są obu krajom wymiany towarami, tak Kraj Zimy stanowi prawdziwą sól w oku Haru no Kuni. Posiadając samurajów za zachodnią granicą i potencjalnych ninja na południu, Kraj Wiosny wiedzie w obecnych czasach własny żywot w niemałym napięciu, próbując posprzątać bałagan pozostawiony przez shinobi z tak niepozornej wioski jak Yukigakure no Sato.

Położenie geograficzne

Kraj Wiosny robi za bufor pomiędzy Kaminari no Kuni, a Tetsu no Kuni. Oddziela obie nacje sporą połacią terenu pełną wzgórz i pagórków. Przy południowej granicy z Błyskawicą tamtejsze łańcuchy górskie wchodzą na tereny Wiosny stopniowo malejąc. Inne pasma stanowią zaś również naturalną granicę kraju. Na północy ciągnie się Hidaka-sanmyaku. Tamtejsze rejony stanowią również miejsce, gdzie należy szukać Nikappo - stolica położona na górzystych terenach masywu, oddzielona spadkiem terenu od wybrzeża. Stanowią również naturalną barierę oddzielającą główny ląd od dwóch wysp, a utrudniając dostęp do dwóch kolejnych. Pomimo należenia prawnie do Haru no Kuni, wykształciły osobną kulturę oraz język, stając się pod tym względem niezależnym ludem względem Kraju Wiosny. Na północnym zachodzie ciągnie się Chishima. Wyspa ta zalewana ciągle wodami zmalała z czasem, przez co jej część, oddalona o jakieś 60 kilometrów, stała się niewielkim skrawkiem lądu pośród ton wody. Ów skrawek, nazywany przez wielu Chibichishimą, jest głównie zamieszkany przez drobne zwierzęta. Karafuto leży bliżej Tetsu no Kuni. Dostęp do wyspy lądem jest możliwą zimą, kiedy Zimowa Cieśnina zamarza tworząc lodowy most. By dostać się na położoną na zachód Kafuto, należy już użyć statku. Na wschodzie od głównego lądu znajdują się jeszcze dwie wysepki pełniące funkcje wojskowe. Ichikuki i Nikuki mieszczą na swoich terenach dwa niewielkie garnizony, latarnie morskie oraz kilka statków gotowych bronić części wybrzeża.

Sam klimat kraju można opisać jako chłodny. Podczas gdy północ często pokryta jest śniegiem nawet podczas późnej wiosny, południe zmaga się z przymrozkami i zimnym, górskim powietrzem nadciągającym znad Kaminari. W dużo lepszym położeniu znajdują się tereny nad Morze Chūshin. Łagodniejszy klimat oraz większe ilości słońca sprawiają, że stanowi definicję tego, czym powinien charakteryzować się Kraj Wiosny. To właśnie tam skupiona jest większość ludności, zwłaszcza tej skupionej na uprawach. Drugim takim skupiskiem są okolice Nikappo, gdzie chociaż klimat nie wspiera rolnictwa, to tworzy centrum handlu oraz turystyki. Gorące źródła w połączeniu z wyciągami saneczkowymi zapewniają przychód krajowi, chociaż dużo mniejszy niż miało to miejsce przed wojną. W całym kraju występują średnie opady deszczu przez cały rok. Te zimą z kolei zamieniają się w opady śniegu, opatulając kraj białą pierzyną.

Fauna i flora

Na pierwszy rzut oka nie ma w Haru no Kuni szczególnych okazów, jakich nie byłoby nigdzie indziej. Południe kraju, chociaż często chłodne, porastają trawy zarówno niskie i wysokie zdobiąc tamtejsze wybrzeża, niziny oraz tereny bardziej górzyste w okolicach czy to Kaminari, czy Tetsu. Mniej więcej w centrum kraju pojawia się dłużej leżący śnieg oraz uboższa roślinność, podczas gdy na północy, gdzie część miast położona jest w górach, skazana jest na widok białego puchu niemal cały rok. Pomimo nieprzyjaznych warunków, widok drzew liściastych nie jest obcy w zimniejszych rejonach. Wszystko za sprawą odmianie wisterii o żółtych kwiatach, jaka bardzo dobrze znosi zupełnie nieprzyjazne warunki pogodowe. Zwierzęta nie różnią się niczym od tego, co oferują inne tereny tego typu. Co najwyżej uwagę mogą przyciągnąć bardzo masywne, puchate kozy, jakie często używane są przez tutejszych za transport. Mówi się, że gatunek ten w naturze znajduje się od niedawna, głównie za sprawą krzyżowania krów sprowadzonych z terenów Kraju Dolin. Tak jak na nizinach łatwo o wilki, lisy, sarny czy niedźwiedzie przemieszane z drobnym ptactwem i gryzoniami, tak i dalej na północ prościej o żbiki, kozy, łosie i masywniejszych przedstawicieli wspomnianych już niedźwiedzi.

Z tym, że nie wszędzie w kraju sytuacja wygląda w powyższy sposób. Od czasu upadku Kraju Zimy, jaka to wcześniej znajdowała się na terenach Haru no Kuni prężnie rozwijając technologię, zostawiając w całym kraju ślady po wcześniejszych przedsięwzięciach, coraz częstsze zaczęły stawać się na terenach kraju Anomalie. Objawiają się różnie: niekiedy przez kilka dni niebo staje się fioletowe. Niekiedy na danym obszarze wyrasta wielkie drzewo i nikt nie wie, jak ono znalazło się tam przez noc. Niekiedy są poważniejsze i mowa o czarnych, bezkształtnych postaciach z maską teatralną zamiast twarzy porywający bydło czy ludzi. Bywa też, że na oczach ludzi roślinność nagle wymiera tworząc na łąkach kształty i symbole. Anomalie wpływają również na poszczególne sztuki zwierząt, przedstawicieli flory czy nawet ludzi. Nikt nie wie co jest ich przyczyną, a badacze od lat starają się dojść do odpowiedzi. Rząd dwoi się i troi uchwalając ustawy mające za zadanie ograniczyć ich ilość dzięki działaniom prewencyjnym, jednak nikt do końca nie wie jak bardzo pomaga chociażby rozsypywanie każdego czwartego dnia miesiąca soli na progu domostwa.

Gospodarka

W obecnych czasach kraj stara się jak najbardziej uniezależnić własną gospodarkę od innych krajów. Nie jest to jednak do końca możliwe, głównie przez niewielkie zasoby metali szlachetnych czy węgla, jakie Haru no Kuni posiada na swoich terenach. Swego rodzaju towarem importowym są również zioła z terenów Kaminari no Kuni, o jakie ciężko w samym Kraju Wiosny - ma to głównie związek z Anomaliami, jednak również z faktem, że część z nich ma problem z wyrośnięciem w warunkach oferowanych przez Haru no Kuni. Drugim miejscem, skąd kraj czerpie zioła, jest naturalnie Nanakusa znajdująca się za Krajem Błyskawic. Problemem natomiast nie jest drewno czy hodowla bydła, jaka chociaż również jest zagrożona Anomaliami, to w znacznie mniejszym stopniu niż hodowla delikatnych roślin. Dla niektórych mięso zwierząt dotkniętych Anomalią jest bardzo często swego rodzaju rarytasem, jednak z tego rodzaju, na jaki decydują się najbardziej szaleni bogacze. Nie mniej przez to, że istnieją, takowe bydło również hodowane jest przez tutejszych chłopów, jacy cieszą się z łatwego zarobku. Dobrze ma się również garbarstwo oraz rola, jaka skupia się na nizinach wraz z gatunkami zbóż, jakie nie imają się zimna. Dużym zastrzykiem gotówki są również dochody z turystyki. Niektórzy z wielką chęcią udają się do Kraju Wiosny podziwiając stare ruiny pozostawione jeszcze przez ludy przed czasem jednoczenia terenu pod jedną flagą. Jeszcze innych intrygują żelazne świadectwa niegdysiejszej potęgi technologicznej, kiedy Kraj Wiosny był znany jeszcze jako Kraj Zimy. Innych interesują Anomalie, z jakich miejscowi również w niektórych rejonach uczynili atrakcję turystyczną. A jeszcze niektórzy zwyczajnie chcą wypocząć w zimowych kurortach na północy i zachodzie kraju.

Nikappo - stolica oraz architektura

Stolica Haru no Kuni położona jest w wysokich górach, jakie dla potrzeb rozbudowy infrastruktury zostały przystosowane do postawienia dużego, wielopoziomowego miasta z budowlami zarówno na powierzchni masywu, jak i z wydrążonymi korytarzami i budowlami w litej skale. Droga jest długa, jednak wiedzie przede wszystkich przez łagodne wzniesienia terenu, aniżeli strome górskie ściany. Dochodząc w okolice Nikappo, na głównej trasie wznoszą się w odległości około 2 kilometrów od siebie trzy bramy Torii - każda większa od drugiej, gdzie ta najbardziej reprezentatywna stanowi również ozdobną bramę główną. Wygląd miasta stanowi mieszankę architektury Kaminari oraz Hi no Kuni. Pełno domów z łagodnym zakrzywieniem dachu wykonanego z wypalonych dachówek, pagód oraz typowych dla tego typu budownictwa zdobień, mieszając ze sobą czerwień, czerń i złoto z domieszką innych barw, jak zieleń czy błękit. Te budowane w skale są już bardziej na modłę Kraju Błyskawic - z okrągłą izbą i niskim sklepieniem, chociaż dalej zdobione nie mniej niż inne budowle. Popularne są również "kocie łby" w kamiennych korytarzach, ale również i na głównych ulicach Nikappo, jakie znajdują się pod gołym niebem. Na samym szczycie znajduje się wysoki pałac górujący nad miastem. Wybudowany z myślą "im bliżej nieba, tym bliżej bogów" stanowi najwyższy punkt w całej stolicy, charakteryzując się szeroką podstawą, trzema piętrami oraz czarnym, zakrzywionym dachem kontrastującym z jasnoszarymi, nieskalanymi brudem - a przynajmniej regularnie przykrywanym farbą i śniegiem - ścianami niekiedy zlewającymi się z błękitnym niebem.

Yukigakure no Sato

Status zniszczona

Nazwa wioski przypomina jedynie o dawnych latach, kiedy dzisiejsze, zazielenione łąki pokryte były grubą warstwą puchu, a niskie temperatury tworzyły warunki życia tylko dla najbardziej zahartowanych shinobi. Tak jak jednak śniegu próżno tu szukać, przynajmniej wiosną, latem i przez większość jesieni, tak dalej Yukigakure uchodziło za jedną z wiosek ninja, chociaż wpisując się na listę tych pomniejszych i mało istotnych. Wioska ukryta tylko z nazwy stała się w przeciągu ostatnich lat dość popularnym przystankiem dla wielu podróżnych, co w pewien sposób było cierniem w boku tych wiekowych mieszkańców pamiętających Wioskę Śniegu jako perłę technologiczną znanego im świata.

Domy w dużej ilości wybudowane z drewna, bez większych udziwnień. Porozrzucane po całej wiosce dawały wrażenie, jakoby ta była większa niż w rzeczywistości. Usytuowanie na południowym-zachodzie kraju w towarzystwie tamtejszego pasma gór i akwenu wodnego, pozwoliło na wybudowanie dość sporego portu będącego jednym z głównych dróg komunikacji ze światem. Prócz tego wiele ścieżek zaczęło przecinać tę malowniczą okolicę będąc nie tylko dla wielu jednym z punktem prowadzącym do niedalekiego Tetsu no Kuni, ale również przyczółkiem dla ninja zainteresowanych sławetnymi ruinami usytuowanymi w niedalekiej odległości od Śniegu. Próżno doszukiwać się murów czy palisady, jednak niegdyś prosperująca, acz niewielka Akademia Ninja dbała o to, by sukcesywnie trenowano kolejnych obrońców Yukigakure. Wśród zabudowy, prócz bardziej pokaźnej rezydencji stanowiące główną siedzibę lidera wioski, łatwo było dostrzec prosty szpital z podstawowym zaopatrzeniem oraz karczmę pod dość ambiwalentną nazwą "Pod Pomarańczowym Dresem", która to wedle tutejszych miała związek z jedną historii z czasów, gdy miejscowość była jeszcze znana ze swoich monotonnych, białych krajobrazów. Niewielki sklep z zaopatrzeniem dla shinobi znajdował się tuż w centrum przy kamiennym placu, sprzedając swój asortyment o 20% drożej ninja bez ochraniacza Śniegu.

W obecnej chwili z dawnego wyglądu wioski ostało się kilka budynków oraz parę osmolonych sztachet wbitych w ziemię. Na rozkaz Feudała wioska została zniszczona. Niedokładnie, co można stwierdzić po dalej istniejących szkieletach budynków zawalonych pod wpływem pogody i ognia, czy po ów kilku budynkach na obrzeżach, które zostały jedynie muśnięte płomieniami pożogi.

Podczas ostatniej wojny, Daimyō Haru no Kuni pod wpływem paniki związanej z wydarzeniami z kontynentu zawiązał specjalną jednstkę wyszkolonych żołnierzy, którzy w nocy mieli zakraść się do Yukigakure, zabić tamtejszego lidera wioski oraz pozbyć się po cichu wszystkich ninja. Pomimo włożonej ogromnej ilości pieniędzy w całą akcję, doszło do walk na terenach Wioski Śniegu z przedstawicielami Feudała. Akt obrony został uznany za atak, a wszyscy shinobi wioski okrzyknięci zdrajcami narodu oraz przestępcami. Yukikage, Takigawa Neime, w odpowiedzi na ten niegodny czyn Feudała, udała się wraz z kilkoma zaufanymi ludźmi do stolicy, przeprowadziła szturm na pałac władcy i chociaż ten przeżył, ochrona Nikappo do tej pory pozostała mocno uszczuplona. Takigawa Neime znalazła się również na liście osób szczególnie poszukiwanych przez Haru no Kuni, a jej obecne miejsce pobytu nie jest znane.

Polityka - wewnętrzna i międzynarodowa

Po ostatnich wydarzeniach na kontynencie, Haru no Kuni stara się ograniczyć kontakt z tamtejszymi państwami. Wszystko to wynika z obaw przed zostaniem wciągniętym w chaos, jaki w największym stopniu objął centrum i południe Starego Kontynentu. Mimo tego nie zamyka się kompletnie na przyjezdnych czy dialog na najwyższym szczeblu, podchodząc jednak do obcych z dozą ostrożności. Dodatkowo będąc dość sporym kawałkiem lądu pomiędzy Krajem Żelaza, samurajską kolebką, a Kaminari no Kuni i tamtejszymi shinobi - Kraj Wiosny siłą rzeczy zmuszony jest do pełnienia buforu oddzielającego symbolicznie te dwa, nieprzyjazne sobie ugrupowania. Jako neutralny grunt nie patrzy krzyżo na żadną ze stron, jednak z powodu dość burzliwych wydarzeń mających miejsce w samym Kraju Wiosny: nikt z obu grup nie jest pożądany w północnych częściach kraju. Ninja wzbrania się dostęp do stolicy w obawie o ich spowinowacenie z Takigawą Neime, podczas gdy samurajom dalej pamięta się zarówno sprawianie problemów w przeszłości, jak i nie tak dawne - bo jeszcze sprzed upadku Wielkich Wiosek - wygnanie ich, chociaż chwilowe, z Kraju Ziemi.

Pod względem polityki wewnętrznej nie różni się wiele od innych krajów. Tutejsza Daimyō, Fujiwara Risa, sprawuje swój urząd przy pomocy parlamentu. Tak jak w większości stara się z nim współpracować, tak częste są przypadki jej samodzielnego podejmowania decyzji wbrew opinii drugiego po niej, najważniejszego organu władzy w kraju. Stąd też można wyróżnić dwa ugrupowania - monarchistów, którzy pomimo tego popierają Fujiware-sama i ufają jej osądowi, oraz anarchiści, którzy chociaż nie są tak naprawdę za obaleniem władzy samej w sobie, są za zwiększeniem własnej roli w procesie decyzyjnym. Co bardziej zapalczywi optują nawet za odsunięciem obecnej władczyni od władzy, jednak zarówno oni, jak i pozostali anarchiści kryją się ze swoimi poglądami w obawie przed posądzeniem o zdradę. Sam parlament składa się z przedstawicieli prefektur. Każda prefektura ma w parlamencie dwóch swoich przedstawicieli. Obecnie prefektur jest 8, posiadając własny urząd administracyjny złożony z 9 ministrów. Każda prefektur dzieli się na prowincje. Rada prowincji, złożona zawsze z 21 osób wybiera co 3 lata swoich przedstawicieli w radzie samej prefektury. Chociaż istnieje prawo krajowe, posiadana przez jednostki administracyjne autonomia sprawia, że nie wszędzie wygląda ono tak samo. Niektóre z nich cieszą się dodatkowymi zapisami, często związanymi z nietypowymi zjawiskami i ich zapobieganiu, jakie mają miejsce w danym regionie.

Kultura - religia, święta, kuchnia

W kraju dominuje przekonanie, jakoby Daimyō stanowił boskiego posłańca wśród ludzi - a więc wiara, jaką często spotkać można wśród mieszkańców innych krajów, głównie wysoko urodzonych chcący połechtać własne ego, czy bogobojnego, prostego ludu. Jest to jednak przekonanie, do którego młodsi obywatele podchodzą sceptycznie - zwłaszcza widząc problemy na kontynencie, często przerastające tych "boskich posłańców", jak i sytuację Taki no Kuni, gdzie ten "boski urząd" został całkowicie zniesiony za sprawą zwykłych, acz wściekłych obywateli. Dalej jednak obecna jest wiara - głównie w Amaterasu oraz Raijina, gdzie ta pierwsza najbardziej czczona jest właśnie na południu kraju. Hucznie obchodzi się urodziny obecnej Daimyō, jakie mają miejsce 6 marca. Zainteresowaniem cieszy się Nowy Rok pełen parad i festiwali, jak i Święto Amaterasu. Dzień 22 czerwca często więc wiąże się z festiwalami, nabożeństwami, a nawet rodzinnymi wyjazdami do Kraju Ognia, gdzie z tej okazji w górę wzlatuje najwięcej fajerwerków.

Kuchnia tutejszego regionu jest dość przeciętna, głównie skupiona na wołowinie, cielęcinie czy jagnięcinie. Nie brak produktów zbożowych jak chleb, ciasta czy piwo pszeniczne, chociaż pszenicy hoduje się mało. Dużo więcej produktów jęczmiennych, owsa przeznaczonego na głównie na paszę, żyta czy gryki, z jakiej często na półkach można spotkać miód. Przeważają potrawy ciepłe, często dobrze doprawione. Im dalej na północ, tym zastosowanie przypraw jest dużo bardziej wyczuwalne. Nie da się jednak mówić o specjalnych, rodzimych daniach. Zamiast tego Haru no Kuni posiada własne sposoby na konserwację mięsa, jakie po dodaniu do klasycznych potraw nadaje im nowej, słodko-kwaśnej nuty.