• Ogłoszenia
  •  
    Aktualności fabularne
    Obecna pora roku: Wiosna 164r.

    Poniżej znajdują się ostatnie wydarzenia oraz ważniejsze ogłoszenia. Są one często opatrzone datą dodania, przy czym najświeższe informacje umieszczone są na samym początku listy.

    30.01.2024 - rozpoczęcie wydarzenia wioskowego w Sakuragakure. Więcej informacji w najnowszych aktualnościach fabularnych.
    29.01.2024 - oficjalne zakończenie eventu Arc II: Pierwsza Konfrontacja. Podsumowanie można znaleźć w aktualnościach fabularnych.
    Kącik Nowego GraczaSamouczek Wzór Karty Postaci AtrybutyRozwój postaci i koszty chakry Atuty Klany i organizacje Informacje o świecie Handbook
    Powyższe tematy powinny zawierać wystarczająco informacji, by móc bez przeszkód napisać Kartę Postaci i rozpocząć grę. W przypadku dalszych niejasności, zapraszamy do kontaktu zarówno na chatboxie, przez wiadomości prywatne oraz przez nasz serwer Discord.
    Administracja
    Pingwinek Chaosu
    Główny Administrator
    Norka
    Główna Mistrzyni Fabularna
    Hefajstos
    Główny Moderator Kuźni
    Tora
    Główny Moderator Technik

    W przypadku jakichkolwiek pytań bądź uwag, powyższe osoby zajmują się wyszczególnionymi w ich tytułach zagadnieniami. Pomocą służy również cała kadra forum, wraz z moderatorami. Zapraszamy również do dołączenia do forumowego Discorda.
    Kadra Sakura no HanaDiscord Sakura no Hana
     

Północna brama

Wioska Ukryta w Deszczu stanowi jedyną "dużą" wioskę ninja pozostałą na Starym Kontynencie. Inne albo zostały zniszczone bądź rozwiązane, albo zmniejszyły swoją działalność nie chcąc rzucać się w oczy. Ame no Kuni zostało jedynym miejscem, gdzie shinobi są mile widziani. I słusznie, bowiem obecność wioski ninja pozwala trzymać na dystans przestępców i rzezimieszków, dość szybko się z nimi rozprawiając. Wioska jednak zamiast podejścia militarnego, szerzy bardziej prorodzinne wartości. Obecny Amekage stara się wykreować wioskę jako miejsce przyjazne rodzinom, wystarczająco bezpieczne do prowadzenia spokojnego życia, na jakie zasługuje każdy człowiek.

Shodaime Amekage: Kise Ogumo
Awatar użytkownika
Sabataya Shuten
Posty: 939
Rejestracja: 27 kwie 2021, 12:40
Ranga dodatkowa: ex-Kage
Discord: Amphare#3038
Karta Postaci:
Punkty Doświadczenia:
Punkty Technik:
Punkty Bonusowe:
Techniki:
Bank:
Osiągnięcia:

Północna brama

Północna brama
Wioski ninja mają to do siebie, że muszą mieć jakieś wejście. Ame posiada kilka, zaś ta ulokowana została na północy wioski. Umieszczona jest w środku niewysokiej, stalowej ściany, przyozdobiona industrialnymi rurami. Wtapia się w ogólną architekturę samej wioski, wyróżniając się na tle standardowej architektury Starego Kontynentu. Brama zawsze jest pilnowana od dwóch do czterech ninja - wszystko w zależności od potrzeb i zapotrzebowania. Pilnują porządku oraz wyłapują podejrzane jednostki zbliżające się do samej osady. Te jednak można na spokojnie uznać za "otwarte", zarówno dla podróżujących cywili, jak i odwiedzających Ame innych ninja. Tak długo, jak nikt nie robi problemów, tak długo może czuć się "jak w domu".
Obrazek
Awatar użytkownika
Sabataya Shuten
Posty: 939
Rejestracja: 27 kwie 2021, 12:40
Ranga dodatkowa: ex-Kage
Discord: Amphare#3038
Karta Postaci:
Punkty Doświadczenia:
Punkty Technik:
Punkty Bonusowe:
Techniki:
Bank:
Osiągnięcia:

Re: Północna brama

Witamy w Wiosce Deszczu!
Misjoprzygoda D1/?
UczestnicyKirei
Droga do Amegakure no Sato zdecydowanie nie była przyjemna, prosta czy krótka. Deszcz siąpił z nieba już od kilku dni, co zupełnym przypadkiem złożyło się z przekroczeniem po sporym czasie granic samego Kraju Deszczu. Ani nie było go dość, by kwapić się do otworzenia parasola, ani nie było go wystarczająco mało, by nie znaleźć się w końcu nieco przemoczonym. Tyle dobrego, że pora roku należała do tych cieplejszych, to też nie drżał co chwilę z zimna. Teraz zaś pojawiła się również nadzieja, by w końcu zaszyć się w jakimś cieplejszym kącie i przebrać w suche ubrania - oto bowiem w końcu przed oczami młodego chłopaka pojawiła się poszukiwana wioska ninja. Stał niedaleko bramy, przed którą stał właśnie drewniany wóz, do którego zaprzężony został siwy koń pociągowy. Przy bramie stało również dwóch strażników, Jeden z nich sprawdzał towar na wozie, w międzyczasie rozmawiając z drugim mężczyzną, jaki to co jakiś czas rozglądał się po okolicy. Młodzi, chociaż starsi od Kireia, mieli może po 20 lat i raczej wyglądali na tych strażników, którzy raczej pilnują, by nikt nie łamał prawa, aniżeli stojąc jak Cerber u bram wioski, broniąc wszystkim wejścia. Każdy z nich miał nie tylko mundur, ale też szarfę z blaszką z wyrytymi czterema pionowymi kreskami na jej środku.
Podróż chłopaka dobiegła więc końca. Doszedł do celu. Tylko co teraz? Kirei nie miał obok ani taty, ani mamy. Był sam, zdany na siebie i zmuszony do podejmowania decyzji. Ame zdecydowanie wyglądało na miejsce, w jakim warto było się zatrzymać i poczekać na powrót mamy. Było to dobre miejsce, by spróbować samemu rozwinąć się jako ninja, dając może nawet rodzicom - a przynajmniej na pewno dalej żywej mamie - powód do dumy z dorastającego syna. Tylko gdzie się udać? Z kim rozmawiać? Od czego zacząć? Był w nowym miejscu, bez znajomości i bez mapy, zdany na własną pomysłowość w kwestii zadbania o siebie, nim z powrotem wróci pod skrzydło rodzicielki.
Dodatkowe uwagi
//Generalnie to witam serdecznie i pozwolę sobie zacząć kilkoma słowami więcej. Generalnie masz wolną rękę do tego, gdzie chcesz iść, co chcesz zrobić czy z kim porozmawiać, z czym ja ocenię czy i jak dana akcja wyszła i czym poskutkowała. Będziemy też prawdopodobnie nieco skakać pomiędzy tematami. Jeżeli będziesz chciał przemieszczać się po wiosce - napisz w poście, gdzie zmierzasz. A ja w razie potrzeby rzucę linkiem do tematu, gdzie będziemy kontynuować wątek. W razie jakichkolwiek pytań czy wątpliwości możesz bez problemu pytać na dc.
Ostatnio zmieniony 10 sie 2022, 22:55 przez Sabataya Shuten, łącznie zmieniany 2 razy.
Obrazek
Awatar użytkownika
Kirei
Posty: 29
Rejestracja: 07 sie 2022, 3:02
Karta Postaci:
Punkty Doświadczenia:
Punkty Technik:
Punkty Bonusowe:
Bank:

Re: Północna brama

Młody Kirei podążał w kierunku Ame już od dłuższego czasu. Z każdym krokiem powoli tracił nadzieję w dotarcie do celu. Jednak tu i ówdzie słyszał opowieści o tym że w Amegakure shinobi są wielbieni, znał również kierunek i dalej się tam toczył. Podczas swojej drogi wiele razy spał w środku lasu. Często musiał wspiąć się na drzewa, aby uniknąć agresorów w postaci dzikich zwierząt. Spał w większości na gałęziach. Rzadko zdarzały mu się dni w których przebywając pełen dzień drogi pieszo nie trafiał na żadne dzikie zwierze i postanawiał że dziś nie musi się wspinać. Wtedy starał się palić ognisko, na tyle dobrze, na ile potrafił.

"A może jestem w stanie zionąć ogniem?"
Katon! Rozpal się ogniu!
Powiedział nim podmuchał na ułożone wcześniej gałęzie.
Popatrzył chwilę na ułożone wcześniej gałęzie.
"Chyba się jednak nie zapalą."

Wzruszył ramionami i wspiął się znów na drzewo. Następa noc na gałęzi nie była w stanie mu wiele zmienić. Skoro już dawno padał deszcz, niedługo dotarłby do bramy Ame, przynajmniej tak mu powiedziano. Leżał na gałęzi drzewa z nogami i rękoma zwieszonymi w dół. Zaczęło mu burczeć w brzuchu, więc położył dłoń na brzuchu. Chwilę później złożył dwa palce, tak jak to robiła matka. Chociaż miał to robić wtedy kiedy bolało go serce, zaczął to robić kiedy bolał go brzuch. Każdego poranka wstawał co raz bardziej osłabiony. W końcu pewnego popołudnia dotarł do bramy. Przez chwilę obserwował bramę. Kiedy wypatrzył jaki znak na opaskach noszą strażnicy, wymalował sobie 4 proste kreski z błota na czole. Chwilę później popchnięty głodem, wycieńczeniem i chęcia zaznania znów ciepła schronienia, po prostu podbiegł do tyłu wozu, jakby ustawiając się w kolejce do kontroli - stał na baczność.
Ostatnio zmieniony 10 sie 2022, 23:40 przez Kirei, łącznie zmieniany 2 razy.
Awatar użytkownika
Sabataya Shuten
Posty: 939
Rejestracja: 27 kwie 2021, 12:40
Ranga dodatkowa: ex-Kage
Discord: Amphare#3038
Karta Postaci:
Punkty Doświadczenia:
Punkty Technik:
Punkty Bonusowe:
Techniki:
Bank:
Osiągnięcia:

Re: Północna brama

Witamy w Wiosce Deszczu!
Misjoprzygoda D3/?
UczestnicyKirei
Rozpalanie ogniska to definitywnie jedna z umiejętności, jaka nie przychodziła Kireiowi łatwo, a w zasadzie, to wcale. Może źle się za to zabierał, może za mało siły wkładał. Może zwyczajnie te gałązki były zbyt przemoknięte, by mogły złapać iskrę. Ostatecznie wszystko sprowadzało się do prób, jakie nie przyniosły rezultatów. Nie mniej czy w obliczu stania pod bramami wioski ninja, powinien się martwić czymś takim jak rozpalenie ogniska, kiedy w końcu będzie mógł znaleźć się w ciepłym i suchym pomieszczeniu? Skierował się do wejścia, niczym prawdziwy ninja próbując wtopić się w tłum. Na czole wyrysował sobie błotem symbol Ame, jednak jak wyszedł - nie wiedział. Czuł jednak, że błoto, jakim malunek został wykonany, zaczął powoli spływać, częściowo opierając się na jego brwiach. Kiedy wóz przejechał, nadeszła jego kolej. Teoretycznie mógł podejść do drugiego strażnika, ale kolejka była z pewnością dla wszystkich. Nie mniej kiedy wóz przejechał, pokazując postać chłopca schowanego za nim, strażnicy spojrzeli na niego z drobnym zaskoczeniem. Jeden z nich, ten co zajmował się wozem, nieco się nachylił.
- Dziecko drogie, wszystko w porządku? - zapytał, przyglądając się uważnie chłopakowi. Definitywnie jego stan nie był najlepszy. Po tygodniach podróży nie tylko jego ubiór wymagał naprawy bądź wymiany, ale też on sam raczej nie był w najlepszej formie. O tym zaś ciągle przypominał burczący brzuch i zmęczenie. - Chodź ze mną. - dał mu znak ręką, by podszedł bliżej. Nie przechodził jednak całkowicie przez bramę, skręcając do drzwi zaraz przy jej końcu. Otworzył je, wpuścił Kireia i wskazał wolne krzesło w ciepłej stróżówce. Dość szybko też pojawiła się przed nim herbata w ceramicznym kubku z jakimś rysunkiem, jakiego nie rozpoznawał.
- Nie wyglądasz stąd. Skąd przyszedłeś? Potrzebujesz czegoś?
Zapytał, sam przysuwając sobie krzesło bliżej i dość szybko rzucając w jego stronę pytaniami, przyglądając mu się z drobną konsternacją.
Ostatnio zmieniony 14 sie 2022, 12:42 przez Sabataya Shuten, łącznie zmieniany 1 raz.
Obrazek
Awatar użytkownika
Kirei
Posty: 29
Rejestracja: 07 sie 2022, 3:02
Karta Postaci:
Punkty Doświadczenia:
Punkty Technik:
Punkty Bonusowe:
Bank:

Re: Północna brama

Faktem było to, że Kirei nie przemyślał tego za dobrze. Kiedy spływające z jego czoła błoto zaczęło nachodzić mu do oczu, ten instyntkownie opuścił powieki. Zaraz później jego uszu dobiegły dźwięki kończącej się rozmowy i ruszającego wozu. Usłyszał strażnika kierującego słowa w jego stronę i zaskoczony otworzył nagle oczy gdy usłyszał znajomy mu zwrot.

"Dziecko drogie? Tak mówiła do mnie mamcia!"
- Mamcia mówiła że nie jestem do końca normalny, ale że to w porządku - więc tak! - Odpowiedział na pytanie.

Podążył za strażnikiem tak jak sobie zażyczył. Przechodząc przez próg do środka stróżowki poczuł znów ciepło pomieszczenia. Nagle ciągły szturm uderzających o skórę kropel deszczu został przerwany. W jego oczach zarkęciły się łezki. Rozsiadł się na wskazanym krześle, chociaż jego nogi nie dotykały podłoża i po prostu sobie dyndały. Chwilę później przyniesiony mu został kubek z herbatą. Kirei na chwilę był zaabsorbowany parą uciekającą z kubka. Wpatrywał się w nią jakby czegoś w niej szukał.

"Mamcia by mi teraz powiedziała żebym nie pił jeszcze, bo gorące i poparzę język. Ciekawe czy już tutaj jest? A może jest dopiero w drodze? Na pewno pomaga wielu ludziom i zwierzętom po drodze. A może już mnie szuka?"

Zawiesił się tak na chwilę, ale zaraz został obudzony dźwiękiem odsuwanego krzesła i nagłą ilością pytań gradujących niczym deszcz na zewnątrz.

- Przychodzę z Iwagakure. A wcześniej jeszcze skądś, ale niezbyt pamiętam jak to Mamcia nazwała. W każdym razie tam była wojna, więc Mamcia mnie zabrała a ojca wysłali walczyć. Ojciec niechętnie wraca, dlatego odkąd pamiętam żyłem sam z Mamcią w Iwagakure. Później się dowiedziałem że Mamcia walczyła z takim kimś podobnym do tego kogoś co walczył w tym tamtym miejscu w którym wcześniej mieszkałem. Zero i Jeden! - Wtedy przypominając sobie wszystkie te wydarzenia, można było zauważyć łzy formujące się w jego oczach. Chwilę później zaczęły one zbiegać po jego policzkach. Jednak Kirei przetarł swoją twarz, a później położył dwa złożone palce swojej prawej dłoni gdzieś w okolicach serca.

- No i później znowu Mamcia musiała mnie bronić. Więc chwilę na nią czekałem, ale później kazali mi opuścić wioskę. No i wiedziałem że gdzieś tutaj jest ta Wasza wioska. To tak sobie szedłem i pytałem tu i tam o kierunki. Aż w końcu jestem tutaj! Całkiem żywy! Gotów jak nigdy i zdrowy jak ryba! - Kiedy skończył ostatnie zdanie tej wypowiedzi zaburczało mu w brzuchu. Więc sekundę później warknął jak pies, żeby to zamaskować. Wziął mały łyk już trochę ostudzonej herbaty. Kiedy poczuł jej smak, wyżłopał ją jakby brał udział w jakimś konkursie. Odłożył kubek, właśnie wtedy jego uwagę przykuł symbol na nim. Ale jedynie przez chwilę spoglądał na ten wzór. Odwrócił wzrok znów na strażnika.

- I bardzo dobrze że Pan pyta czego potrzebuję! Bo będę dużo potrzebował! Najpierw bym coś zjadł może, bo długo tutaj szedłem. - Nagle po jego gestach można stwierdzić że zaczął odgrywać pewną rolę. Jakby nie był już byle kim kto właśnie zawitał do wioski. Nie pytał, a prawie nawet żądał tego o czym mówił.
- No i po drugie potrzebuję żeby mnie ktoś oprowadził po wiosce, pokazał gdzie i co i jak. Czyli gdzie zjeść, co zjeść i jak na to zarobić. Później to trzecie już mniej ważne to żeby mieć gdzie spać, chyba? No bo spać można wszędzie. O, o! Ale najważniejsze. Więc zmieniam kolejność, najpierw jest jeden. No bo nadal bym coś zjadł. A później mnie Pan zaprowadzi do Mamci. - Nagle zaprzestał odgrywać co można by było nazwać "władczą" rolę. Już teraz bardziej można było rozpoznać prośbę w jego słowach, niż rozkaz.
- Mogła tu już przyjść - czerwone spuszczone włosy do ramion, miła twarz, trochę wyższa ode mnie, ładne oczy, ładne policzki, ładna broda... A no i kocha zwierzęta! I ludzi też trochę lubi różnych bo dużo ich leczyła też. Może tu już przyszła? W sumie to jedzenie może poczekać, szukam Mamci. Pomoże mi Pan w tym? - Zapytał, poczekał około pół sekundy, zdecydowanie niewystarczająco na odpowiedź i dodał jeszcze
- A może ktoś z Iwagakure tutaj jest? Ktoś kto umie leczyć? Na pewno wie coś o mojej Mamci.
Awatar użytkownika
Sabataya Shuten
Posty: 939
Rejestracja: 27 kwie 2021, 12:40
Ranga dodatkowa: ex-Kage
Discord: Amphare#3038
Karta Postaci:
Punkty Doświadczenia:
Punkty Technik:
Punkty Bonusowe:
Techniki:
Bank:
Osiągnięcia:

Re: Północna brama

Witamy w Wiosce Deszczu!
Misjoprzygoda D5/?
UczestnicyKirei
Krótkie pytanie strażnika poskutkowało praktycznie słowotokiem ze strony dzieciaka, jaki to miał zdecydowanie długą drogę za sobą. Zbyt długą. Nie mniej w obecnych czasach była to niestety smutna norma. Spojrzał na Kireia początkowo nieco zdezorientowany, otrzymując na proste pytanie dość niekonwencjonalną odpowiedź. Kiwnął jedna głową sądząc, że skoro dziecko przed nim stać na entuzjazm, to przynajmniej nie jest umierający. A to pozwalało rzeczywiście udać się w cieplejsze miejsce, gdzie młody podróżnik zajął miejsce, przy którym to niedługo po tym pojawił się ciepły napój. Po całej tej wyprawie w zimnie i deszczu? Zapewne ciepła herbata była niczym miód na serce. Nieco parujący, jednak jakby dotknąć kubka, nie zdawało się, by miał dostać wrzątek. Pytania strażnika zaś? Dostał bardziej konkretną odpowiedź, niż można było się spodziewać. Słuchał ze skupieniem, nie przerywając mu podczas opowiadania o rodzinie i pozostałych wioskach.
- Skoro przychodzisz z Iwy, a wcześniej byłeś jeszcze gdzieś, to może Kirigakure no Sato? Pasowałoby. - rzucił pytaniem, raczej sam do siebie i nie oczekując odpowiedzi. Ostatecznie Kirei sam nie był pewien, to też nie oczekiwał, że ten my przytaknie bądź zaprzeczy. Chwilę zamyślenia na twarzy strażnika przerwała jednak lista życzeń chłopaka. Całkiem spora. Jedzenie? Wykonalne. Ale mama i lokum już z pewnością brzmiało jak nieco biegania. Przynajmniej za tym drugim, bo gdzie jego mama może teraz przebywać - i czy w ogóle była w Ame - pewnie nie byłby w stanie od razu stwierdzić. Zdawało się jednak, że mężczyzna na krześle słuchał z drobnym uśmiechem na twarzy, jakby zachowanie niespodziewanego gościa nawet go rozbawiło. Gdy zaś skończył, strażnik wstał z krzesła, dosuwając je do jednego z blatów.
- Zacznijmy może od rzeczy, które najłatwiej damy radę dla ciebie zdobyć. Swoją drogą - jestem Sakurazaki Tsubasa. Napij się, a ja szybko załatwię sprawę mojej warty.
Stwierdził, kierując się ku drzwiom wyjściowym.

Także Kirei został na kilka chwil sam. Chwil nieco dłuższych, jednak nie na tyle, by martwić się losem strażnika. Po kilku minutach pojawił się ponownie w progu, całkiem zadowolony, w dłoniach niosąc jakiś niewielki płaszcz. Ten położył w tym samym miejscu, gdzie wcześniej postawił kubek herbaty.
- Załatwiłem jeszcze jakiś suchy płaszcz, żebyś w przemoczonym nie chodził. Swój możesz tu zostawić bądź zabrać, jak ci wygodnie. A tymczasem chodźmy pierw upolować jakieś jedzenie i pokazać wioskę.
Od razu stanął przy drzwiach czekając, aż Kirei podejmie decyzję i ewentualnie zaopiekuje się samą herbatą. Po tym zaś zaczął prowadzić ku Ame, jednak dalej idąc całkiem blisko muru. Dało się go dostrzec gdzieś pomiędzy wysokimi budynkami. Ludzie zaś, jak można było zauważyć, przemierzali ulice. Ludzie różni, niektórzy z emblematem Ame, wyglądając jak typowi ninja. Inny, chociaż mieli opaskę, nie wyróżniali się z tłumu. Była też jednak spora ilość ludzi, którzy żadnych oznaczeń nie mieli, wyglądając jak zwykli cywile wiodący zwyczajne życie.
- Jest sporo miejsc, gdzie można dobrze zjeść. Zaprowadzę cię teraz do najbliższego, jednak nie krępuj się z wypróbowaniem innych knajp. Dzisiaj ja stawiam. Jeśli zaś sam chcesz zarobić, może warto dołączyć jako ninja Ame? Zawsze są jakieś koty do łapania dla młodych shinobi. Może nawet dadzą ci jakieś niewielkie lokum, gdzie będziesz mógł poczekać na mamę. Sam też się za nią rozejrzę w wolnej chwili.
Zaczął tłumaczyć, idąc powoli ulicą. Czasami jednak skręcał w jakąś inną ulicę, powoli odchodząc od murów wioski, a szedł tak, jakby zmienił nagle nieco plan i zamierał nadłożyć nieco drogi. Zdecydowanie jednak nie można było powiedzieć, że ten prowadzi go jakimiś podejrzanymi uliczkami, jako że dalej trzymał się tych bardziej zaludnionych ścieżek.
- Mamy w wiosce taką organizację jak Fukei. Jeśli kiedykolwiek będziesz potrzebować pomocy, jako obywatel Ame - o ile postanowisz zostać - będziesz mieć wszelakie prawo, by poprosić ich o pomoc. Mają taką chustę specjalną, po której ich rozpoznasz. Co do Iwy i medyków: mamy centrum medyczne. Może w wolnej chwili warto tam zajrzeć? Zwłaszcza, że mamy sporo osób, również z Iwy. Może ktoś słyszał o twojej mamie.
Przy okazji zatrzymywał się co jakiś czas, pokazując inne miejsca w wiosce. To jakiś sklep obuwniczy, to spożywczak, to fryzjer... Innymi słowy: głównie miejsca, jakie prędzej czy później zainteresują każdego, bez względu na obecny zawód.

W końcu też dotarli do karczmy. Żeby było zabawniej - umieszczona została przy innej bramie, prowadzącej na zachodni szlak. Wybudowany z zszarzałej cegły i wzmocniony tu i ówdzie stalowymi elementami wyróżniał się dość potężną rynną odprowadzającą wodę bijącą o łatany blachą jednospadowy dach. Tak jak pierwsze piętro stanowiło z pewnością główną izbę, tak na piętrze prawdopodobnie dałoby się znaleźć pokoje dla co biedniejszych przyjezdnych. Szeroka brama zaś po prawo od wejścia wiodła na spore podwórko prowadząc do innych budynków, pełniąc jednocześnie formę "parkingu". Strażnik wszedł do środka, gdzie młoda dziewczyna właśnie wycierała jeden ze stolików.
- Tsume-chan!
Zawołał, na co ta nagle podniosła głowę początkowo niechętnie. Widząc jednak, kto stoi w drzwiach, przybrała dość szybko dość neutralny wyraz twarzy. Gdyby jednak się jej nieco przyjrzeć, dało się znaleźć na niej krztę ulgi.
- Już myślałam, że Hanamatsu-san nagle się wrócił do karczmy. - stwierdziła niepocieszona, odkładając ścierkę na blat. - A to...?
Przechyliła głowę, patrząc za strażnika. Jej wzrok rzecz jasna padł na Kireia.
- Młody człowiek, jaki potrzebuje zjeść coś ciepłego. Ramen? A może takoyaki?
Ostatnie słowa rzucił do chłopaka za sobą. Sam zaś zajął miejsce przy jednym ze stolików.
Dodatkowe informacje
Zapraszam tutaj -> Karczma "Pod Dziurawym Dzbanem"
Zamiast wrzucać swojego posta tutaj, wrzuć go od razu tam. Tam też będziemy póki co kontynuować wątek.
Ostatnio zmieniony 16 sie 2022, 13:55 przez Sabataya Shuten, łącznie zmieniany 1 raz.
Obrazek
Awatar użytkownika
Inuzuka Sachiko
Posty: 141
Rejestracja: 31 maja 2021, 23:21
Karta Postaci:
Punkty Doświadczenia:
Punkty Technik:
Punkty Bonusowe:
Techniki:
Bank:

Re: Północna brama

Przygotowanie do drogi raczej nie zajęło jej zbyt dużo czasu. Można powiedzieć, że zawsze była jakoś spakowana na wypadek nagłego wyruszenia na trakt. Tym razem zadanie miał trwać trochę dłużej, to też tylko zapakowała kilka dodatkowych rzeczy i tak naprawdę była gotowa. Yato też. Chwilę dłużej zajęło jej po prostu poinformowanie reszty domowników iż znika na jakiś czas i tyle. Nie lubiła się żegnać, to też raczej rzucała prostą informacją mając w głowie, że zaraz i tak wróci. Musi. Ostatecznie uwinęła się w jakieś pół godziny.
Stanęła pod północną bramą by zaczekać na zielonowłosą. Jeśli jej nie było w okolicy wyciągnęła z kieszeni wysłużoną piłkę Yato i cisnęła ją kawałek dalej byle to zabić trochę czasu, a szczeniak miał co porobić w międzyczasie. Tylko ile będzie musiała czekać? W sumie nie wiedziała, nie znała za dobrze Nary by odpowiedzieć sobie na to pytanie. Z jednej strony mogłaby powiedzieć, że - długo. Tak po prostu. Nie żeby wątpiła w zorganizowanie Shizu, ale też jakoś szczególnie w je nie wierzyła.
Z drugiej strony patrząc jak zmotywowana była do tego zadania, mogłoby być zupełnie odwrotnie.
Obrazek
Awatar użytkownika
Nara Shizu
Posty: 508
Rejestracja: 28 cze 2021, 12:57
Ranga: Muryō no ninja
Discord: Fuyue#3535
Karta Postaci:
Punkty Doświadczenia:
Punkty Technik:
Punkty Bonusowe:
Bank:

Re: Północna brama

Może na co dzień nie było tego tak widać, ale Shizu generalnie należała do osób jakie to raczej planowały rzeczy. Nawet jak pozornie jej akcje były spontaniczne, to nawet detale tego co po tym elemencie spontaniczności były zazwyczaj już opracowane. Podobnie było z przygotowaniem się do tej podróży. Nie była pewna, czy Sachiko się zgodzi. Było jednak parę cech jakie sugerowało, że raczej się zgodzi. Po pierwsze, nie wydawała się zbytnio kochającą deszcz osobą. Zwyczajnie pierwsze ich spotkanie to jej pokazało. Po drugie? Była z klanu, w jakiego instynkcie najpewniej było wyryte polowanie. A nawet jeżeli nie do końca, to uważała że Pingwinek był na tyle nieakceptowalnym publicznie osobnikiem, że nawet Sachiko będzie chętna do złapania go. I no, po trzecie, najważniejsze. Wilczyca sprawiała wrażenie samotnicy. A takie osoby raczej nie mają problemu z podróżowaniem. W końcu niewielka szansa, żeby coś faktycznie je zatrzymywało w wiosce. Wszystkie te rzeczy, w połączeniu z urokiem osobistym Shizu, czyniły kunoichi pewną w 82% co do tego, że Inuzuka się zgodzi. Taki wysoki procent sprawił też, że Shizu zwyczajnie przygotowała już swoje rzeczy wcześniej. Ba! Nawet specjalnie potrenowała trochę pieczętowanie, aby to móc wziąć zwój i najważniejsze zapieczętować w nim ważniejsze rzeczy. Wniosek? Po szybkim zahaczeniu o sklep i powrocie do domu, zielonwłosa miała jeszcze około 50 minut lenistwa pod kotatsu, jakich to nie chciała zaprzepaścić.

W końcu jednak wyłoniła się spod ciepłego przedmiotu i poinformowała tylko swoich rodziców o tym, że udaje się na misję i może jej trochę nie być. Nim zaczęli zbyt bardzo wnikać w szczegóły, Shizu zarzuciła na siebie płaszcz, plecak i uciekła. Z uśmiechem na twarzy podekscytowana tyloma dniami w towarzystwie wilczycy. Ba! Praktycznie wybywały na koniec drugiego kontynentu. Tu była mowa o tygodniach roboty, nie tylko dniach. Najpewniej. Nie była pewna czy dokładnie tak to przedstawiła Inuzuce, aleeee... detale. Na pewno jej wybaczy. Zostawiła więc za sobą swój dom i ruszyła pod bramę, aby to spróbować dojrzeć swojej wilczycy. Nie planowała się spóźnić, to też pojawiając się o czasie pod bramą, dojrzała ją bawiącą się z Yato. Podeszła do niej bliżej z uśmiechem na twarzy.
- Gotowa lub nie, oto wyruszamy! - powiedziała unosząc jedną piąstkę do góry i nim cofnęła ją aby złapać wilczycę za dłoń. Dość delikatnie, ale pewnie - przy okazji lekko się rumieniąc. Pociągnąć ją lekko z promienistym uśmiechem na twarzy skrytym pod kapturem płaszcza, jaki to akurat teraz chronił trochę przed słońcem. - Po drodze opowiem Ci o planach na naszą podróż!
Na szczęście, przez większą część podróży zwyczajnie kierowali się szlakiem. Szlakiem nawet Shizu znanym, z racji na jej przeszłą już wycieczkę do Tanima no Kuni.

Parę minut spaceru, czy to takich pełnych ciszy czy nie, wystarczyło aby zielonowłosa odwróciła się. Szła przez kawałek szlaku tyłem, wcale się nie śpiesząc. Na twarzy miała delikatny uśmiech.
- Co do naszego planu podróży. Po drodze będzie parę karczm, ale szczególnie w Ishi no Kuni, sporą część czasu spędzimy pod gołym niebem. Trzeba tam rozbijać obozowisko, zadbać o ognisko... generalnie tereny te nie mają się najlepiej po wojnie. Na nasze szczęście mam ciepły śpiwór jak i namiot, to warunki pogodowe trochę mniej powinny nam przeszkadzać. Gdybyś potrzebowała jedzenia czy picia to nie bój się prosić, bo mam go spory zapas... i chyba na ten moment to tyle z istotnych rzeczy? Jakieś specjalnie życzenia, Sachiko? - dopytała, co to być pewną czy może jej wilczyca czegoś nie potrzebuje. Znaczy... nie do końca była jej. Jeszcze. Jednego dnia jednak, Shizu ją zdobędzie. Obiecała sobie to cicho w serduszku.

[z/t x2] -> Szlak Amegakure - Koga
Obrazek
Wcielenie Jelenia
Prowadzone wątki 5/4 [aktywne wątki]
  • Za tym co odległe - Kamaboko Gonpachiro, Sabataya Shuten & Mirai Akane
  • Tam gdzie bogowie poprowadzą... - Kaguya Kaede
  • Bliźniacze zabawy - Kasane Mitsuki & Kasane Kirara
  • Ranny ptaszek - Uzumaki Chiyo & Fuuka
  • Gorycz zemsty - Inuzuka Nana
Awatar użytkownika
Okami
Posty: 207
Rejestracja: 05 paź 2021, 14:12
Ranga: Muryō no ninja
Karta Postaci:
Punkty Doświadczenia:
Punkty Technik:
Punkty Bonusowe:
Bank:

Re: Północna brama

Misja D1/?
Uczestnicy Sairai
Wybuch w fabryce papieru to nie było wydarzenie należące do codzienności, ale jednak stało się co miało różne konsekwencje i każdy w wiosce był zmobilizowany do działania. Również potrzebni byli medycy na szczęście ofiar śmiertelnych nie było wiele za to wiele rannych, dużo przypadków poparzeń różnego stopnia, oraz zadrapań, złamań i innych poważniejszych urazów jakich było można doznać podczas takiego zdarzenia. Zorganizowano nawet szpital polowy gdyż wiadomo nikt nie spodziewał się takiej ilości rannych, trzeba było pomoc w opatrzeniu, leczeniu jak i przenoszeniu do szpitala tych najbardziej poszkodowanych. Dlatego też wszystkie osoby z medycznymi umiejętności byli wezwani do pomocy, aby jak najszybciej ogarnąć sytuację, teraz właśnie wszystkie siły były mobilizowane do swoich zadań, nie było czasu do stracenia ranni byli w potrzebie i każda para rąk do pomocy była potrzebna, a im większe zdolności lecznicze tym bardziej mogła pomóc w tym trudnym czasie.
Ostatnio zmieniony 18 wrz 2022, 21:34 przez Okami, łącznie zmieniany 2 razy.
Awatar użytkownika
Kirei
Posty: 29
Rejestracja: 07 sie 2022, 3:02
Karta Postaci:
Punkty Doświadczenia:
Punkty Technik:
Punkty Bonusowe:
Bank:

Re: Północna brama

Kirei nie spostrzegł Mai, kiedy zbliżył się do Haruo. Była na tyle drobna, że jakoś mu umknęła. Kiedy znalazł się blisko Haruo i dopiero ją zobaczył, szybko odwrócił od niej wzrok, jakby lekko zszokowany. "Skąd ona się tutaj wzięła? Powinienem lepiej się rozglądać. Teraz mogą wyjść z tego kłopoty." - Pomyślał sobie, po czym odwrócił wzrok na Haruo i zadał pytanie. Jego uwaga jednak szybko z powortem wróciła na Mai, która odpowiedziała szybciej niż Haruo mógł zdążyć otworzyć usta. To były kłopoty, jakich spodziewał się Kirei. Znowu wyobraził sobie ją jako potwora z długim jęzorem, który trzymał Haruo w garści i kciukiem zatykał mu buzię - bo Haruo w tych wyobrażeniach był niemowlakiem. "W co ja się wpakowałem!" - Powiedział sam do siebie w głowie, kiedy każdy zgodził się na wspólne spotkanie. Zrobił poważną minę kiedy wrócił myślami do momentu "uda się zrobić wolne".

- To my musimy kogoś o to poprosić? Żeby zrobić sobie wolne? W sumie do tej pory nikt mi nie powiedział jak to ma wyglądać. Powiedzieli mi tylko żebym poczekał w siedzibie aż ktoś mi znajdzie pracę. Więc czekałem. Teraz muszę codziennie tam siedzieć i czekać, aż ktoś się nie zjawi? Ale klęska! Na to się nie pisałem! Chyba że się podpisałem? - Zapytał bardzo zmartwiony. "O nie, znów się wystawiłem na ostrzał!" - Pomyślał, po czym szybko uskoczył między Haruo a Mai i zbliżył swoje usta do jej, tak jakby chciał jej dać szybkiego buziaka. Może to byłoby w stanie sprawić, że się zawstydzi i nie zacznie mówić od razu.

Nie miał czasu żeby to przemyśleć. - Więc no... Chodźmy wszyscy razem!- To mógł być pierwszy raz, kiedy Kirei ją przegadał. "Co ja właśnie narobiłem? Teraz Haruo już z pewnością mnie nie polubi... Chociaż może jeszcze jest szansa na powodzenie? Proszę Haruo bądź wyrozumiały! To dla Twojego dobra!" - Ciekawe co by się stało, gdyby powiedział to Haruo? Może razem uczestniczyliby w tym planie. Ale Kirei zawsze był w dużej mierze indywidualistą, to urodziło się głównie przez jego dziwactwa i problemy z nawiązywaniem znajomości. Przebiegła mu już wcześniej taka myśl, jednak szybko została zastąpiona inną. Teraz sam się w głowie zastanawiał, dlaczego ją zbył? "Dlaczego wcześniej nie dogadałem się z Haruo, żeby uknuć ten plan? No bo przecież wtedy wszystko było by znacznie prostsze! On wiedziałby że robię to dla niego, no i na pewno nie zezłościłby się na mnie z byle powodu. Muszę sprawić żeby się spiknęli! Tak! To zależy od tego czy zostanę dobrym ninja! A na pewno zostanę dobrym ninja! Chyba że nie zostanę... A to wtedy będzie pech." Widocznie wyłączył się na zewnątrz, kiedy utknął wewnątrz swojej głowy na pozór sam ze sobą. "Aaa, no tak... Nie dogadałem się z Haruo, bo nie wiedziałem na pewno! A wymyśliłem by dowiedzieć się na pewno, nieco burząc relację z Haruo... Czyli mój plan już od początku był słaby. Mogłem to lepiej przemyśleć."
Awatar użytkownika
Orochi Sairai
Posty: 107
Rejestracja: 16 kwie 2022, 0:31
Discord: Tora#0227
Karta Postaci:
Punkty Doświadczenia:
Punkty Technik:
Punkty Bonusowe:
Techniki:
Kuźnia:
Bank:

Re: Północna brama

Każdy dzień w Amegakure to walka o przetrwanie. Nie dlatego, że jest to miasto pełne przestępców, gdzie nie da się dostrzec ani promyka nadziei, ale dlatego, że Sairai w żaden sposób nie był osobą przystosowaną do życia w takim klimacie. Każde wyjście z domu do duża szansa na przeziębienie, a ona oznaczała, że najbliższe kilka dni spędzi w łóżku próbując się wykurować. Temu odziany był grubo i przeciwdeszczowo, a w ręku trzymał parasol, który dodatkowo ochraniał go przed deszczem. Pod płaszczem trzymał się Enkei, który też nie był fanem takiej pogody. Mimo wszystko, Orochi wybrał Ame ze względu na organizację medyków, która tu się znajdowała. A patrząc po ostatnich wydarzeniach w wiosce czy była lepsza okazja, by być może dowiedzieć się czegoś więcej, a może nawet i zasilić szeregi Iryō-tai? Temu też zdecydował się wyjść z domu i udać do Północnej Bramy wioski. Tu miał się zgłosić, coby pomóc opatrywać rannych w wyniku wybuchu w fabryce jednego z głównych klanów Ukrytego Deszczu.
Awatar użytkownika
Tora
Posty: 2698
Rejestracja: 27 kwie 2021, 15:24
Ranga dodatkowa: Główny Moderator Techniczny
Discord: Tora#0227
Karta Postaci:
Punkty Bonusowe:
Techniki:

Re: Północna brama

Przyjaźń to magia友情は魔法です
Daiji zaśmiał się, słysząc wręcz wylew odpowiedzi i zmartwień, jakie miał na głowie Kirei. Mai już miała się wypowiedzieć, gdy Asuka gestem dłoni kazała jej się wstrzymać.
-Tak jak powiedziałeś, mogą nas szukać by znaleźć pracę. Jeśli nie powiesz, że chcesz ten dzień mieć wolny, kto wie czy nie przybiegnie ktoś, każąc nam udać się na kolejną misję. - wyjaśnił spokojnie Daiji.
-I nie musisz czekać w biurze Amekage. - dodała spokojnie Asuka.
-Ale to możemy ogarnąć po powrocie, co nie? To co, gdzie się spotykamy? Co myślicie o parku? Czy chcemy coś porobić, czy gdzieś pójść, będzie to na pewno dobre miejsce by się dalej spotkać i zaplanować dalszy dzień, patrząc na to, co może nam przynieść jutro. Może 10? Czy za wcześnie? Jōichirō, dasz radę wstać, czy lepiej na 12, by każdy był wypoczęty? I pamiętaj Kirei, że jeśli boli ciebie ręka, to musisz udać się z tym do specjalisty! - dodała Mai, oczywiście bardzo, bardzo nadprogramowo. Haruo skinął głową, jakby zgadzał się z jej słowami. Ale czy z kwestią urlopu, godziną (które dwie były podane), parkiem czy jeszcze czymś innym - ciężko było powiedzieć.

Dobiegając do bram wioski widzieli tam kolejne grupy, które szykowały się do wyruszenia i zapewne pomocy w ruinach. W końcu sprzątanie gruzu to jedno, budynek trzeba odbudować, a rannych - opatrzyć. Było sporo pracy. Ale dla grupy geninów nie było to ich zmartwienie. W bramie, Suzuki załatwił formalności ze strażnikami, by następnie do nich podejść i się pożegnać.
-To już wszystko. Możecie iść w swoją stronę, gdyby wioska czegoś od was potrzebowała, to wiemy gdzie was szukać. Trzymajcie się! - powiedział chłopak z lekkim uśmiechem i sam skierował się wgłąb osady.
-Czyli co, jutro 12? - zapytała jakby pro forma Asuka, gdy już zostali zwolnieni z nadzoru, a Kusakawa potwierdził, że będą jutro się widzieć jako ostatni z grupy.
NPCSuzuki Kazuki - Chūnin Amegakure
NPCHaruo, Daiji, Jōichirō - chłopaki w randze genina
NPCAsuka, Mai - dziewczyny w randze genina
Awatar użytkownika
Okami
Posty: 207
Rejestracja: 05 paź 2021, 14:12
Ranga: Muryō no ninja
Karta Postaci:
Punkty Doświadczenia:
Punkty Technik:
Punkty Bonusowe:
Bank:

Re: Północna brama

Misja D3/?
Uczestnicy Sairai
Sairai przyszedł w samą porę,pewnie pierwszy raz widział tyle rannych w jednym miejscu, cóż tak czasem wyglądało życie szczególnie w takim kraju. Głównym dowodzącym w tym miejscu był Yoshi jeden ze słynniejszych medyków, uratował już wiele istnień, czasem z przypadków bardzo nieciekawych.
O dobrze że jesteś chłopcze teraz każda pomoc się liczy,ale do rzeczy w sektorze B są ludzie poparzeni, Twoje zadanie to opatrzeć tych ludzi a w razie bardzo złego stanu pacjenta po środku jest przycisk, wtedy szybko przeniesiemy go do szpitala, chyba wszystko jasne no chyba że masz pytania
Yoshi czekał czy ten będzie miał pytania,oczywiście sektorami były duże namioty od A do C więc nie było problemu z określeniem położenia danej strefy, jeżeli chłopak nie miał pytań mógł od razu zacząć działać, w końcu też będzie to dobra okazja do sprawdzenia swoich umiejętności i możliwości.
Awatar użytkownika
Orochi Sairai
Posty: 107
Rejestracja: 16 kwie 2022, 0:31
Discord: Tora#0227
Karta Postaci:
Punkty Doświadczenia:
Punkty Technik:
Punkty Bonusowe:
Techniki:
Kuźnia:
Bank:

Re: Północna brama

Trzeba przyznać, że Sairai w wielu rzeczach był "nowy" w obecnych czasach. Gdy Oto istniało zarówno jego klan, jak i wioska, nie traktowała go poważnie, zwyczajnie uważając jego słabszą kondycję fizyczną za coś, co dyskwalifikowało go z bycia shinobi. A dla rodu i jednej z wielkich siedzib ninja było to coś, co ustawiało go jako tego "gorszego". Może sama wioska go nie prześladowała, jednak nastawienie jego rodziny, uważającej, że nie ma sensu w niego inwestować wzbudziło w nim pewien odruch, że "jest gorszy" i sam starał się wybić do przodu. Ale wtedy osada stawiała bariery. Cywile nie mieli tak dobrze jak shinobi, którzy byli głównym źródłem gospodarki Ukrytego Dźwięku, więc wybić się, udowodnić, że jest się coś warty w świecie ninja było jeszcze trudniej.

Dopiero Wielka Wojna, choć wielu przysporzyła problemów, traum i strat, dla Orochiego stała się szansą. Szansą na zaistnienie. Ame klimatem go nie wspierało, jednak nastawieniem oraz kierunkiem rozwoju - już bardziej. Dopiero tutaj mógł rozpocząć żywot shinobi i powoli bo powoli, ale jednak iść do przodu. Nawet jeśli przez to musiał się ubierać cieplej niż zazwyczaj i chronić przed generującym choroby klimatem.

Ta misja też była czymś nowym, ale czymś, co mu bardziej odpowiadało. Nie wymagała od niego wyczynów fizycznych, pozwalając bardziej skupić się na leczeniu innych i działaniu chakrą, co wychodziło mu definitywnie lepiej niż przenoszenie innych osób. Pytań za wielu nie miał poza jednym:
-Niezbędny sprzęt tam znajdę? - chodziło oczywiście o bandaże, opatrunki, gazy czy środki do dezynfekcji, a gdyby go dopytali o co chodziło - to taka byłaby jego odpowiedź. Następnie zaś ruszyłby do środka, gdzie po wejściu schowałby parasol, a jeśli temperatura była całkiem okej, nawet i kurtkę i umieścił ją gdzieś z boku. Dopiero wtedy mógł zacząć pracę.

A zacząłby ją od przyjrzenia się pacjentom. Czy byli tu inni medycy, którzy prowadzili działania czy był tu sam. Czy od razu widać było kogoś, kto powinien szybciej otrzymać pomoc medyczna od innych? Wpierw analiza, potem działanie. Rozejrzałby się też przy okazji za środkami medycznymi, by wiedzieć gdzie się kierować, gdyby czegoś potrzebował do opatrzenia rannych.
Awatar użytkownika
Kirei
Posty: 29
Rejestracja: 07 sie 2022, 3:02
Karta Postaci:
Punkty Doświadczenia:
Punkty Technik:
Punkty Bonusowe:
Bank:

Re: Północna brama

Asuka w porę zdążyła zahamować wypowiedź Mai i głupi pomysł Kirei'a który gotów był wcielić w życie. Ciekawe, co bardziej chciała powstrzymać? Może w jakiś sposób przejrzała Kirei'a? Jakkolwiek na to nie spojrzeć, oddała mu właśnie przysługę. Więc nie było powodu by się nad tym dalej rozwodzić. Co jednak zaskoczyło chłopca, było to, z jaką łatwością Asuka to zrobiła. Pozostawiło go to w lekkim szoku. W jego głowie stworzył się nowy obraz - potwór z długim jęzorem stał znów naprzeciw niemu, a on opadł znów na kolana, nie mogąc wiele zrobić. Teraz do tego wyobrażenia dołączyła Asuka, w niezmienionej postaci. Jednym machnięciem ręki przemieniła potwora w zwykłą, uśmiechniętą Mai - taką która nic nie mówi! "Co się właśnie stało? Jak ona to zrobiła? Czy one się znają? Czy może to właśnie tyle wystarczy, aby ją powstrzymać? Nic z tego nie rozumiem... Wiszę jej przysługę, nawet jeżeli ona o tym nie wie. O czym Ty myślisz Kirei? O czym ja myślę?"

Dobiegali właśnie do bramy wioski, kiedy konwersacja miała miejsce. Stanęli przy niej, a Suzuki niedługo później się z nimi pożegnał. Sześciu geninów pozostawionych samym sobie, stało teraz w północnej bramie Amegakure. Zaraz po tym, kiedy Asuka postanowiła potwierdzić godzinę ponownego spotkania, głos zabrał Kirei.
- Czyli w samo południe w parku, jak dla mnie w porządku! No to do jutra! - Pożegnał się szybko i odbiegł od grupy w pierwszą lepszą uliczkę. Schował się za ścianą i westchnął. "Nie o to mi chodziło. Teraz wkopałem się w jakieś grupowe spotkanie! No nic to, może być fajnie, ale co ja mam teraz zrobić? To kompletnie nie poszło po mojej myśli. Co by zrobił ninja...? Muszę się dostosować. Prawdziwa misja dopiero się zaczyna. Myśl Kirei!" - toczył w głowie bitwę ukradkiem zerkając na dalsze poczynania grupy, którą właśnie pozostawił. "Już wiem! Mai i Haruo chyba mieszkają niedaleko siebie? Jeżeli dobrze pamiętam, to znaja się od dawna, więc musi tak być. Jestem pewien że będą razem wracali teraz do domu! Jeżeli mam zostać silnym ninja, muszę ich śledzić!" - Jak pomyślał, tak postanowił i zamierzał. Oczywiście jeżeli jego podejrzenia się sprawdziły. Jeżeli Haruo i Mai rozdzieliliby się, Kirei wybrałby pozostać na ogonie Haruo, pozostając w ukryciu najlepiej jak tylko potrafił.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Amegakure no Sato”