Akademik

[Senju Misaki]

No i klapa, to było do przewidzenia że tak trywialne wyjaśnienia nie zadziałają na niego, a wszystkie słowa które skierowała do mężczyzny zostały po prostu wyśmiane. Ale co w takim razie można było zrobić? Powiedzieć prawdę? Za wcześnie, jeżeli dziewczynie nie uda się go przekonać o tym że kłamstwa które na poczekaniu wymyśliła dziewczyna, to dopiero wtedy będzie musiała powiedzieć prawdę. Niezależnie jednak od tego, Misaki będzie nadal musiała płynąć w swoich wyjaśnieniach, i dobrze się stanie kiedy ów mężczyzna po prostu pomyśli o głupocie rudowłosej, która mogłaby dla niego stać się prostym wyjaśnieniem zaistniałej sytuacji. Jednak czy to się stanie? Rozmowa pokaże. -To był głupi pomysł.- powiedziała Misaki kiedy to mężczyzna zakrył twarz, jakby nie mógł znieść głupoty dziewczyny, ale o to jej chodziło, aby właśnie za taką ją uznał, i aby wszystko zostało obrócone po prostu w jej głupotę. Miało to wyglądać, jakby jej głupie zachowanie doprowadziło do tej sytuacji. Sama zaś opuściła głowę, nie potrafiąc spojrzeć w oczy mężczyźnie. Wtedy to też stróż stwierdził że wysłucha opowieści jeszcze raz, czyżby zdał sobie sprawę z tak oczywistego kłamstwa? Nie zdziwiłaby się, czy dziewczyna mogła coś zrobić aby nie mówić przed nim prawdy? Uwiarygodnić swoje kłamstwa, czy się dało? Dało. Ale to wszystko już zależało od tego czy stróż będzie wstanie w nie uwierzyć. -To co powiedziałam wcześniej, jest powodem dla którego znajdujemy się w tej sytuacji.- powiedziała nieco ciszej, nie jakimś szeptem, po prostu nie było słychać w jej głosie już takiej pewności jak wcześniej, jakby Misaki zdała sobie sprawę z głupoty swoich słów, a przynajmniej na taką próbowała brzmieć. -Z wioski z której pochodzę, akademik w godzinach wieczornych, był zamknięty dla ludzi z zewnątrz, dlatego też założyłam że tutaj jest tak samo, a najlepszym pomysłem na jaki wpadłam było po prostu przedostać się do niego niezauważenie, niestety nie wyszło.- ostatnią kwestię powiedziała praktycznie pod nosem, jakby sama do siebie stwierdzając że plan nie wypalił, ale teraz już wszystko zależało od mężczyzny, a raczej od tego, czy zaakceptuje wyjaśnienia Misaki.

[Yuki Shoji]

Czy byli zespołem włamywaczy? Nieważne jakie powódki nimi kierowały - chyba rzeczywiście tak było. Jednak sama sytuacja była zarówno niewygodna jak i zawstydzająca. Najgorsze w tym wszystkim, co jeżeli to wina Sho? Na siebie bez mrugnięcia okiem może ściągać problemy, ale nie chciałby by i Misakę to dotknęło. Tylko chyba lekko wpadli jak śliwka w kompot. Niebieskowłosy w takich sytuacjach okazywał się dosyć bezużyteczny, nie chciał przeszkadzać dziewczynie, która o wiele lepiej radziła sobie teraz niż on. Jakby jeszcze walnął jakąś głupotę, z której już nie dałaby rady wybrnąć. Nie, nie, nie. To nie był plan. Jednak chciał jej pomóc w jakikolwiek sposób.
Ninja bynajmniej nie chciał ich puścić w spokoju, w najgorszym momencie trzeba będzie raczej powiedzieć mu prawdy. Patrząc po wcześniejszych rozmowach o "nie ufać nikomu" będzie to bardzo żałosne ale powodzenie misji jest na pierwszym miejscu (a Misaka na drugim). W sumie Sho może robić z siebie najgorszego, nie rusza go to zbytnio, a tutaj może jedynie im pomoc (chyba). Ostatnią rzeczą jaką by chciał to ucieczka przed nim czy rozpoczęcie bitki, nie ma to totalnie sensu, a tylko może ich zbytnio narazić. A sam mężczyzna wydawał się bardzo enigmatyczny, czytanie innych Yukiego było upośledzone, a tutaj to już totalne wywalało mu znaki zapytania na twarz (oczywiście w przenośni).
Nie wiedział jednak co planuje Senju, taktycznie będzie dać jej skończyć i dopiero w momencie jak będzie kiepsko to powiedzieć prawdę i pokazać zwój. Zresztą od samego stróża można byłoby się też przy dobrych wiatrach dowiedzieć rzeczy.
Różowowłosa podjęła kolejną próbę przekonania stróża bez wyznawania ich prawdziwego celu. Popatrzył się na nią próbując przybrać minę zmartwionego ale no jego twarz nie jest zbytnio ekspresywna.

[Sabataya Tamura]

Czesne - Amegakure no Sato

Misja C17/17

UczestnicySenju Misaki, Yuki Shoji

Prawdopodobnie każde kolejne słowa, które kierowali do strażnika terenu nie przemawiały zupełnie. Stał wpatrzony w tę parę przestępców niczym policjant na podejrzanego, a wiedzieli dobrze, że właśnie on tutaj pozostawał pierwszym stróżem prawa zanim zjawią się jednostki porządkowe. Czy jednak ci drudzy będą potrzebni? Tylko w wypadku, gdyby ta parka zamierzała odstawić większą szopkę wymagającą zapewnienia bezpieczeństwa cywilom w najbliższym otoczeniu. Obecnie lustrując ich przy pomocy latarki, stróż nie czuł nadmiernej potrzeby wzywania posiłków. Stał w nich wpatrzony z nieco niecną miną, a ta szybko się przerodziła w powagę wymieszaną ze złością. - W zasadzie to nie chcę słuchać waszych tłumaczeń. Najlepiej dla was, abyście sobie poszli… Nie będę jednak długo czekał. - Póki co broń w postaci bombki nadal spoczywała w kaburze doczepionej do spodni. Co jednak dalej? Nie mieli zbyt wielkiego wyboru, gdyż siła nieznajomego pozostała im nieznana. Być może przerastał ich umiejętnościami bojowymi, aczkolwiek o tym musieli się przekonać. Co dalej? Bez akademika nie rozwiążą tej sprawy, w tym misji. Nikt nie mówił, że zawsze będzie się udawać.

NPC #2Stróż

NPC #1 Kamihara Sei

Misja zakończona na prośbę graczy.
Nie zostały spełnione warunki do jej zaliczenia, więc nagrody nie będą przyznane.