Agamoto Saneatsu - Misja nr 2

[Agamoto Saneatsu]

Od jakiegoś czasu Sane trzymał się dość blisko z Yozenem, który to wspomagał się czasem umiejętnościami Saneatsu podczas nocnych zleceń. Po kilku tygodniach tej znajomośco Yozen poprosił Saneatsu o coś wyjątkowego. Pewien chłopiec, dzieciak jego zleceniodawcy bardzo fascynował się Shinobi, ale niestety nie było nikogo w okolicy kto mógł by go szkolić. Yozen zatem poprosił, by za drobną opłatą wprowadził go w odpowiednie zagadnienia, może nauczył kilku technik?

Saneatsu zatem następnego dnia umówił się z dzieciakiem w okolicach źródeł w celu wykonania zlecenia.
-Witaj, nazywam się Saneatsu i dziś spróbuję nauczyć cię kilku rzeczy. Obserwuj co robię, i staraj się powtarzać – Swkitował Sane i przeszedł do prezentacji i instruowania.

Kawarimi no jutsu było jedną z podstawowych technik shinobi często ratującą życie na polach bitew. Technika ta była czymś co Saneatsu znał i często widział gdy przyglądał się treningom starszych stażem shinobi oraz własnemu ojcu za czasów gdy jeszczew dane było go widzieć. Technika była dość szybka i zaskakująca, a więc wymagała sporej kontrolii chakry. Saneatsu wiedział, że podmiana musi nastąpić z innym przedmiotem, więc znalazł odpowiednio gabarytową gałąź po czym skupił odpowiednio chakrę i rozpoczął prezentację dla chłopca. Początkowo oczywiście sprawa była cięższa niż mogło by się wydawać i Yoru sobie nie radził, ale po kilku próbach chłopak wiedział już nieco więcej i mógł dostosować technikę do siebie. Kolejne próby przynosiły coraz większa pewność w wykonywaniu techniki co po kilku godzinach zaowocowało serią skutecznych podmian w wykonaniu jego ucznia. Chłopak zadowolony z siebie nie miał zamiaru się teraz zatrzymywać dlatego płynnie przeszli do kolejnej techniki której opanowanie było kluczem do awansu w strukturach akademii co akurat Saneatsu nie dotyczyło. Prosta technika wprowadzająca element zaskoczenia, bez żadnego fizycznego zastosowania. Saneatsu szybko zaprezentował technikę młodziakowi, a ten wiedział, że nie powinna sprawić mu problemów. Odetchnął i złożył odpowiednią pieczęć. Chakra zmieszałą się i Saneatsu poinstruował Yoru żeby ten wyobraził sobie materializującego się przed nim klona. Jednak całość nie była na tyle prosta na ile można by to sobie wyobrazić. Chłopaka ciągle coś rozpraszało, więc udał się nieco na bok i usiadł ze skrzyżowanymi nogami. Odetchnął by dać sobie chwilę wytchnienia po czym powtórzył próbę. To co początkowo materializowało się przed nim nie przypominało kształtem postaci ludzkiej, ale po kilku próbach chłopak nabrał pewności i wkrótce cieszył się widokiem samego siebie, o ile był to w jakikolwiek sposób pocieszający dla niego widok. Saneatsu wiedział, że mogą przejść do kolejnych technik a to jak młodemu szło dotychczas dawało spore nadzieje.

Przyszła kolej na naukę techniki, która choć trochę pomoże Yoru w życiu codziennym. Henge no jutsu oznaczało zamianę swego wizerunku w kogoś innego. Kluczowa kontrola chakry wchodziłą już powoli w krew Yoru, to też przy pierwszych podejściach do nauki od rauz coś się działo. Saneatsu cieszył się, że nie musi powatrzać i pokazywać po kilka razy. Yoru początkowo zamieniał się w zniekształcone abominacje, ale wraz z upływem czasu chłopak zdołał przybrac postać swojej matki. Pozostało dopracowanie techniki tak, by każdy element pasował do wyobrażenia osoby w którą się przemienia. Po kilku próbach był matką, i miał teraz wiele możliwości co z tym faktem zrobić. Saneatsu postanowił zrobić małą przerwę i porozmawiać z Yoru o broni białej, która była jego konikiem.

Chłopak na ostatni wykład dzisiejszego dnia zabrał Yoru do miejsca, gdzie sam się uczył by poznać nieco teorii o broni białej, szczególnie długiej. Nie zamierzał wykonywać takich przedmiotów sam, ale chciał znać informacje o tym jak przebiega taka sztuka, chciał poznać fakty i mity o opowieściach zasłyszanych od shinobi jakoby katana posiadała własną duszę i tego samego chciał nauczyć Yoru. Wykład był ciekawy, znalazło się też miejsce dla praktyka. Każdy mógł dotknąć wyrobów znanego mistrza, a Saneatsu pozwolił sobie nawet na kilka ruchów, które zazwyczaj sprawnie wychodizły mu jak na wciąż młody wiek i w ten sposób pokazał Yoru w którym kierunku może zmierzać, jeśli będzie chciał. Czerpał przyjemność z obcowania z mieczem i ta dziedzina była też jego główną.

Gdy wrócili nad źródła, Saneatsu postanowił popracować z Yoru nad jego szybkością. Ćwiczenia wydawały się proste, szczególnie dla Saneatsu, który od najmłodszych lat był od równieśników szybszy, zwinniejszy i sprytniejszy i widział w Yoru potencjał by też obrać kierunek na szlifowanie tej dziedziny. Pierwsze zadanie łapania lecących piłeczek przeszło niczym bułka z masłem, więc Saneatsu przeszedł do kolejnych testów. Biegi również nie pozostawiły złudzeń co do naturalnego talentu chłopaka w tej dziedzinie. Nieco więcej problemów sprawiło ostatnie zadanie, gdzie piłeczki nadlatywały z różnych kierunków, ale nawet wtedy chłopak nie odpuścił żadnej. Czy wzbudzało to uznanie innych ? Saneatsu wiedział, że raczej rzadko a Yoru to nie obchodziło , liczyło się jedynie to by być wystarczająco silnym.

W ten sposób dzień dobiegł końca, a Yoru podziękował Saneatsu i niesamowicie szczęśliwy wrócił do domu. Agamoto na tyle dobrze pracowało się z chłopakiem, że postanowił nie brać od Yozena żadnych pieniędzy.

[Kaguya Kaede]

► Pokaż Spoiler | Wynagrodzenie

2 PD
4 PT
125 Ryō
+1 misja D