Kami Takashi - Misja numer 12

[Kami Takashi]

Takashi ostatni raz był na misji parę dni wcześniej. Mógł więc przez jakiś czas odpocząć, potrenować na tyle, na ile mu wydolność organizmu pozwalała, z pewnością stał się też nieco silniejszy. To dobrze, będzie mógł się podejmować trudniejszych misji już w niedługim czasie. Na chwilę obecną, musiał się jednak zadowolić prostymi misjami rangi D.
Tego dnia, chłopak postanowił pójść zarobić trochę grosza, gdyż doszedł już nieco do siebie po intensywnych wcześniejszych tygodniach. Takich parę dni urlopu dobrze mu zrobiło, gdyż był bardziej wypoczęty, więc i bardziej skory do działania.
Stawiając się więc w biurze Kage, był przygotowany na dostanie jakiejkolwiek misji. I wziąłby taką bez chwili marudzenia. W końcu dobrze było wrócić do codzienności. Dlatego też przydzielono mu zadanie pomocy w udrożnianiu studzienek kanalizacyjnych. Kami doszedł do wniosku, że temat związany z kanalizacją, rurami i podziemiem, wlecze się za nim bez ustanku. Wzruszył jednak ramionami, ukłonił się w podziękowaniu za przydział misji, po czym ruszył pod wskazany w zleceniu adres. Zapewne przydzielono mu tę misję dlatego, iż miał jakiekolwiek rozeznanie w podziemiach miasta, w ich układzie, czy czytaniu planów. No i też wiedział na co zwracać uwagę będąc już tam, na dole, by wiedzieć gdzie się znajdowało.
Misja bowiem wymagania zejścia do miejsca zwanego „przepompownią”. Mieściła się ona tuż pod ulicami miasta i odpowiadała za, a jakże, przepompowywanie wody. Tam miał spotkać inżyniera, z którym miał współpracować.
Papierowemu shinobi nie zajęło dużo czasu dotarcie na miejsce. I faktycznie, stał tam inżynier czekający na genina, który podjąłby się zadania. Owym inżynierem był wysoki mężczyzna o bardzo szczupłej, chudej wręcz posturze. Jego żylaste dłonie zdradzały jednak siłę, która tkwiła w niezbyt rozbudowanych, ale, prawdopodobnie, twardych jak skała mięśniach. Ponadto, wyróżniały go ostre, zdecydowane rysy, dziwny błysk w oku oraz pewna siebie postawa. Takashi odniósł wrażenie, jakby inżynier nie pasował do wykonywanego zawodu. Wyglądał bardziej na jakiegoś atletę lub innego sportowca.
— Nazywam się Fukunatsu Mizushi. No...zatem weźmy się do pracy. — rzekł, a na jego ustach malował się delikatny uśmiech.
Termin „wzięcie się do pracy” wiązało się z tym, iż wyszli na powierzchnię i przespacerowali się po ulicach. Pozornie można byłoby sądzić, że błąkali się bez celu, ale Kami nie sądził, by tak było faktycznie. Raczej szukali czegoś. I, jak się okazało, miał rację. Szukali bowiem studzienki, która powinna była zbierać wodę, ale, przez wzgląd na to, że była zatkana, nie spełniała tej roli.
Studzienki tego rodzaju były zwykłymi żeliwnymi kratami o bardzo szerokich oczkach. Te kraty lubiły się zatykać różnymi śmieciami z ulicy, przez co stawały się niedrożne, a ulica powoli zapełniała się wodą. Należało odetkać kratę, pozwolić wodzie spłynąć, a następnie ruszyć dalej.
Tak wiec pierwsza krata zatkana była jakimiś gałęziami oraz papierkami po jedzeniu, które, mimo iż oślizgłe i obrzydliwe, dały się łatwo usunąć i wyrzucić do kosza. Woda natychmiast zaczęła spływać do odpływu. Takashi myślał, że już pójdą dalej, ale Mizushi został na miejscu.
— Trzeba się upewnić, czy jak spłynie dużo wody, to odpływ znów się nie zatka. — rzekł w odpowiedzi na pytające spojrzenie rudzielca. Stali więc przez paręnaście minut, ale wszystko było w porządku, więc ruszyli dalej, do kolejnego odpływu.
Tym razem mieli do przejścia nieco dłuższą drogę, gdyż zajęła im ona jakieś dwadzieścia minut. Dotarli do dzielnicy mieszkalnej, w której na ulicach zalegała dosyć sporo wody. Mizushi podszedł do krawężnika i zaczął się rozglądać za odpływem, który znalazł po paru chwilach. Razem z Takashim odetkał go, a następnie od razu przystąpił do szukania kolejnego odpływu. Jak się okazało, tych odpływów mieli tutaj znaleźć cztery. Zatem schemat działania zawsze był ten sam: szukali odpływu, udrożniali go wyrzucając śmieci do pojemników na odpadki, po czym szukali kolejnego odpływu. W ten oto sposób, po jakiejś godzinie, ta część ulicy została udrożniona, a woda ładnie spływała.
Przez resztę swojej zmiany, shinobi udrożnił z przełożonym jeszcze dziesięć studzienek. Był nieco zmęczony, ale, przede wszystkim, czuł się brudny. Marzył o kąpieli, o ciepłej wodzie z mydłem i pachnących solach, w których mógł się wymoczyć.
Wreszcie, pod wieczór, jego przełożony pozwolił mu iść do domu. Podpisał mu więc zlecenie, a Kami ruszył w stronę biura Kage, w międzyczasie dochodząc do wniosku, że w tym mieście potrzeba była była każda profesja - nawet inżynierowie, którzy zajmowali się odtykaniem odpływów.
W samym biurze chłopak zdał raport, odebrał zapłatę, a następnie ruszył do domu, by zmyć z siebie ten brud, który nagromadził się na nim przez cały dzień pracy. Takashi nie czuł przy tym, że zmarnował ten dzień. Wręcz przeciwnie! Czuł, że dobrze go spędził, bo nauczył się czegoś nowego o tym, jak funkcjonowała wioska w której żył. A takie coś zawsze wychodziło na plus.
Przekroczywszy próg domu podszedł do skrytki, w której trzymał pieniądze, włożył tam dzisiejszy zarobek, po czym zamknął z powrotem i zaczął sobie szykować kąpiel.
Kąpiel, w której zamierzał spędzić przynajmniej dwie najbliższe godziny.

[Kaguya Kaede]

► Pokaż Spoiler | Wynagrodzenie

1 PD
2 PT
125 Ryō
+1 misja D