Kamizuru Ichizoku | Kamizuru Clan上水流一族
PrzynależnośćHanagakure no Sato
Klan Władców Pszczół sięga korzeniami samego początku Iwagakure no Sato. Nie jest to zresztą nic dziwnego, skoro twórca Ukrytej Skały, Pierwszy Tsuchikage Ishikawa posiadał ich Hiden. Klan ten posiada też długą historię rywalizacji z klanem Aburame, z racji, że ich zdolności są do siebie bardzo zbliżone. Gdy Kamizuru specjalizowali się w korzystaniu z wąskiego grona os, pszczół czy trzmieli, klan Aburame w walce wykorzystywał najróżniejsze owady. Podobny zakres umiejętności definitywnie napędzał przez lata swoisty "wyścig zbrojeń" między tymi dwoma rodami.
Historia
Klan ten był jednym z najistotniejszych w momencie tworzenia Iwagakure no Sato. Najlepszym tego dowodem było to, że Shodaime Tsuchikage został Ishikawa, stanowiący niejako łącznik między klanem Kamizuru, a klanem Hokori. Na przestrzeni wieków o to, do którego klanu należał Pierwszy, można było toczyć sporo debat, jednak nie dało się ukryć, że ród ten był istotny dla Ukrytej Skały.
W pewnym momencie planowali oni zaatakować Konohę, gdzie w wyniku starcia ze swymi rywalami, klanem Aburame, doznali ogromnych strat, a największą z nich była strata pozycji w samej Iwie. Przez lata klan ten znajdował się w regresie, jednak po Czwartej Wielkiej Wojnie Shinobi długoletni okres pokoju pozwolił mu odzyskać swoją siłę i stabilnie stać jak równy z równym z innymi klanami Iwagakure.
Niestety, Największa Światowa Wojna Shinobi przyniosła kolejny cios w odbudowany klan Kamizuru. Choć wygrana dla zjednoczonych sił Iwy i Konohy, tak powrót do Tsuchi no Kuni okazał się momentem, gdy ich Daimyō zdecydował się zrezygnować z usług shinobi. Porzuceni przez suwerena, pozbawieni domu i wciąż liżąc rany, udali się do Hana no Kuni, gdzie dołączyli do Akuma Yomei i jego nowo powstałej osady.
W pewnym momencie planowali oni zaatakować Konohę, gdzie w wyniku starcia ze swymi rywalami, klanem Aburame, doznali ogromnych strat, a największą z nich była strata pozycji w samej Iwie. Przez lata klan ten znajdował się w regresie, jednak po Czwartej Wielkiej Wojnie Shinobi długoletni okres pokoju pozwolił mu odzyskać swoją siłę i stabilnie stać jak równy z równym z innymi klanami Iwagakure.
Niestety, Największa Światowa Wojna Shinobi przyniosła kolejny cios w odbudowany klan Kamizuru. Choć wygrana dla zjednoczonych sił Iwy i Konohy, tak powrót do Tsuchi no Kuni okazał się momentem, gdy ich Daimyō zdecydował się zrezygnować z usług shinobi. Porzuceni przez suwerena, pozbawieni domu i wciąż liżąc rany, udali się do Hana no Kuni, gdzie dołączyli do Akuma Yomei i jego nowo powstałej osady.
Ważne informacje
- Oficjalne nazwisko klanowe to Kamizuru.
- Większość klanu związała się z Hanagakure no Sato. Wciąż jednak pojedynczy członkowie tego rodu mogą znajdować się w innej osadzie bądź podążyć kompletnie inną ścieżką.
- Oficjalnym liderem klanu jest Kamizuru Kara.
- Ich Hiden nazywa się Mitsubachi.
- Klan posiada silne uczucie rywalizacji z klanem Aburame.
Zdolności
Klan Kamizuru specjalizuje się w korzystaniu z owadów. Dziedzina ta zwie się Mitsubachi i jest klasyfikowana jako Hiden. Jej zdolności można podzielić na kilka rodzajów:
Owadów gatunków już posiadanych nie ma potrzeby kupować czy zdobywać ponownie. W momencie, kiedy ninja jest w stanie utrzymać przy sobie kolejną kolonię, uznaje się, że owady samoistnie są w stanie zlecieć się do shinobi i zapełnić luki. Nie muszą jednak tego robić, pozwalając ninja na zdobycie nowego gatunku do swojej kolekcji. To odbywa się zaś na fabule odpowiedniej rangi. W przypadku stracenia wszystkich robaków danego gatunku, należy raz jeszcze udać się na fabułę celem ich odzyskania. Ranga fabuły jest równa randze owada. W przypadku Mitsubachi, fabuła nie jest wymagana, ponieważ owad ten jest zbyt pospolity.
- Kontrola i komunikacja z pszczołami - klan Kamizuru posiada wiele technik polegających na wykorzystywaniu pszczół, os, trzmieli czy szerszeni.
- Przywołanie pszczół - w przeciwieństwie do ich rywali z klanu Aburame, klan Kamizuru nie oddaje swoich ciał jako swoistego siedliska dla owadów. Zamiast tego są w stanie przywoływać do siebie i wykorzystywać w technikach pszczoły, osy, trzmiele czy szerszenie, które naturalnie do nich lgną. Mogą je też przywoływać przy pomocy techniki Kuchiyose no Jutsu, gdyby była taka potrzeba. Zdolność ta nie jest liczona jako wspomaganie, gdyż dotyczy tylko przywoływania owadów wykorzystywanych w innych technikach.
- Techniki miodu - użytkownicy Mitsubachi są w stanie wykorzystać miód w swoich technikach, tworząc z niego chociażby klony.
- Gatunki pszczół - klan Kamizuru, podobnie jak klan Aburame, może korzystać z bardzo specyficznych gatunków pszczół, os, trzmieli czy szerszeni, a także tworzyć nowe. W tym celu należy je zgłaszać w dziale z technikami, gdzie będą sprawdzone przez moderatora technicznego. Gatunki te posiadają swoje własne cechy i zdolności, a także mogą być wykorzystywane w technikach Mitsubachi.
Owadów gatunków już posiadanych nie ma potrzeby kupować czy zdobywać ponownie. W momencie, kiedy ninja jest w stanie utrzymać przy sobie kolejną kolonię, uznaje się, że owady samoistnie są w stanie zlecieć się do shinobi i zapełnić luki. Nie muszą jednak tego robić, pozwalając ninja na zdobycie nowego gatunku do swojej kolekcji. To odbywa się zaś na fabule odpowiedniej rangi. W przypadku stracenia wszystkich robaków danego gatunku, należy raz jeszcze udać się na fabułę celem ich odzyskania. Ranga fabuły jest równa randze owada. W przypadku Mitsubachi, fabuła nie jest wymagana, ponieważ owad ten jest zbyt pospolity.
Kolonie trzymane przy sobie a kolonie stacjonujące w domu
Tak jak istnieje limit tego, ile owadów na raz możemy mieć przy sobie bądź utylizować w trakcie walki, tak ciężko mówić o jakichkolwiek limitach związanych z ilością owadów posiadanych w domu bądź innym wyznaczonym do tego miejscu. Uznaje się więc, że w stworzonym przez gracza uprzednio temacie, w jakim zamierza przechowywać swoje kolonie, posiada ich teoretycznie nieskończoną ilość, mogąc przechowywać tam dowolną liczbę gatunków tak długo, jak jest to fizycznie możliwe. W temacie takim należy też odnotowywać posiadane gatunki oraz wygląd samego miejsca.
W przypadku wywiązania się walki w takim temacie, ninja posiada dużo większą ilość owadów na swoich usługach niż w jakimkolwiek innym miejscu. Dalej obowiązuje go mechanika klanu, jednak zapas owadów przewyższa ten, jaki można często osiągnąć standardowymi metodami. Ich ilość jednak wtedy określa MG, mogąc spokojnie pokusić się o naprawdę duże wartości. Zniszczenie miejsca, gdzie przechowywane są owady, nie oznacza automatycznie zniszczenia wszystkich dostępnych kolonii czy wymordowania wszystkich posiadanych gatunków. Chociaż straty jak najbardziej są wielce prawdopodobne, część owadów zazwyczaj będzie kierowała się instynktem przetrwania, starając się uciec w bezpieczne miejsce w okolicach zniszczonego leża. Efektami może być jednak strata jakiegoś całego gatunku czy zredukowanie liczby owadów, jakie można ze sobą zabrać na misję/wątek/przygodę przez określony czas. W dobrym guście byłoby też odbudowanie leża owadów, bądź przeniesienie go w inne miejsce.
W przypadku wywiązania się walki w takim temacie, ninja posiada dużo większą ilość owadów na swoich usługach niż w jakimkolwiek innym miejscu. Dalej obowiązuje go mechanika klanu, jednak zapas owadów przewyższa ten, jaki można często osiągnąć standardowymi metodami. Ich ilość jednak wtedy określa MG, mogąc spokojnie pokusić się o naprawdę duże wartości. Zniszczenie miejsca, gdzie przechowywane są owady, nie oznacza automatycznie zniszczenia wszystkich dostępnych kolonii czy wymordowania wszystkich posiadanych gatunków. Chociaż straty jak najbardziej są wielce prawdopodobne, część owadów zazwyczaj będzie kierowała się instynktem przetrwania, starając się uciec w bezpieczne miejsce w okolicach zniszczonego leża. Efektami może być jednak strata jakiegoś całego gatunku czy zredukowanie liczby owadów, jakie można ze sobą zabrać na misję/wątek/przygodę przez określony czas. W dobrym guście byłoby też odbudowanie leża owadów, bądź przeniesienie go w inne miejsce.
Wzór pszczoły
Kod: Zaznacz cały
[title kanji=][/title]
[pic][/pic]
[description][/description]
[row title=Specjalne cechy][/row]
[description][/description]
- Nazwa - podawana w tagu title
- Grafika - podawana wewnątrz tagu pic
- Opis - podawany w pierwszym tagu description
- Specjalne cechy - podawana w drugim tagu description
Mitsubachi no Seigyo | Bee Control蟲の制御
Oprócz konkretnych technik, często wykorzystujących pszczoły Kamizuru w skomplikowany i nietuzinkowy sposób, członkowie tego rodu potrafią porozumiewać się z owadami tak samo naturalnie, jak z normalnymi ludźmi. Nie potrzebują do tego słów, używając do tego przede wszystkim prostych gestów. Pozwala to na ich pozycjonowanie podczas walki, czy zlecanie prostych zadań. Pszczoły posiadają własną inteligencję pozwalającą im na współpracę czy zbieranie informacji. Dalej są to jednak tylko owady, których poziom zrozumienia świata nie przewyższa tego reprezentowanego przez standardowych przedstawicieli gatunku. Podobnie sprawa ma się z ich możliwościami fizycznymi, poruszając się nie szybciej niż inne owady występujące w naturze, wykazując zbliżoną do nich wytrzymałość. Nie mniej posiadają inne zdolności, odróżniające je od standardowo spotykanych owadów, jak chociażby zdolność do produkowania olbrzymich ilości miodu.
Kolonie i ich kontrola
Ranga Mitsubachi | Posiadane kolonie | Kontrolowane kolonie |
---|---|---|
Ranga D | 1 | 1 |
Ranga C | 1.5 | 1 .5 |
Ranga B | 2 | 2 |
Ranga A | 2.5 | 2.5 |
Ranga S | 3 | 3 |
Specjalizacja | + 0.5 | + 0.5 |
Sennin | + 0.5 | + 0.5 |
W zależności od umiejętności danego Kamuzuru, możliwe jest transportowanie ze sobą większej ilości owadów. Tak samo wygląda zdolność zarządzania nimi, zwłaszcza w warunkach bitewnych. Na obie te kwestie wpływa przede wszystkim doświadczenie, a wraz z nim przychodząca wiedza w kwestii jak najbardziej efektywnych metod ku temu. Początkujący Kamizuru, posiadający dziedzinę na randze D, jest w stanie nie tylko transportować, ale również kontrolować jedną kolonię owadów. Liczba ta rośnie wraz z rozwojem dziedziny. Jak można zauważyć, ilość owadów, jakie można transportować ze sobą bez pomocy pod postacią gurd pokrywa się z liczbą kolonii, jaką można kontrolować. Podobnie działa Sennin i Specjalizacja, jakie również zwiększają ilość kontrolowanych kolonii. Zapasowe insekty, czy to trzymane w specjalnych naczyniach, czy przyzwane za pomocą Kuchiyose z domowego zaciszu, mogą być wykorzystane chociażby jako zapasowi towarzysze, bądź przydzielić im inny rodzaj zadań, jaki nie wymaga jakiejkolwiek superwizji ze strony shinobi. Takim zadaniem może być chociażby wysłanie robaków na dłuższy zwiad, czy pozostawienie ich na straży jakiegoś pomieszczenia. Każda czynność, jaka pozwala robakom na działanie samodzielnie, bez wysłuchiwania nieustannego poleceń shinobi, może zostać im przydzielona i nie zostaje ona wliczona w limit kolonii aktualnie kontrolowanych.
Zdolności kolonii
Kamizuru mają na swoje zawołanie przeróżne rodzaje pszczół i trzymieli, jakie często wykazują specjalne właściwości gotowe do utylizacji. Abstrahując jednak od możliwości poszczególnych gatunków, warto skupić się na ogólnych zdolnościach, jakie wykazują działając w całych chmarach. Ponieważ komunikacja polega na gestach, najważniejszym wymogiem do ich kontroli jest znajdowanie się w zasięgu wzroku: ważniejsze jest zawsze jednak bycie w zasięgu wzroku owadów, niż posiadanie ich w zasięgu wzroku. Z tej przyczyny noszenie lokalizatora czy używanie specjalnych technik ocznych nie stanowi szczególnie dużej przewagi nad innymi ninja z podobnymi zdolnościami w zakresie kontroli robaków. Zasięg ten rzecz jasna nie jest stały. Przeszkody, ukształtowanie terenu, pora dnia czy nawet sam stan owadów stanowią zmienne, jakie wpływają nie tylko na to, z jak daleka są w stanie dostrzec przekazywane informacje czy na nie odpowiednio zareagować.
Inaczej wygląda sprawa w przypadku zlecenia owadom bardziej konkretnych zadań, nie wymagających ciągłego wydawania poleceń swoim podopiecznym. W przypadku, gdy pszczoły wykonują te czynności samodzielnie, bez nadzoru czy kontroli ich użytkownika, nie wliczają się w limit kolonii aktualnie kontrolowanych. Możliwe jest im przekazanie jednego czy dwóch poleceń co do tego, co te powinny zrobić w określonym przypadku np. pojawienia się wroga. Dalej nie mogą to być rzeczy zbyt skomplikowane i tak jak odwrót bądź strącenie jakiś obiektów jest jak najbardziej wykonalne, tak nie będą w stanie wykonać skomplikowanych taktyk czy walczyć, przeprowadzając same z siebie skuteczną, logiczną i uporządkowaną ofensywę. Owady posiadają też swoje ograniczenia fizyczne. Chociaż nadają się dobrze do zbierania informacji, a inne nawet doskonale sprawdzają się przy tropieniu, wysłanie ich nigdy nie wiąże się z pewnym sukcesem. Pomijając czas, jaki robaki potrzebują na podróż w obie strony, same posiadają ograniczoną szybkość lotu. Najbezpieczniej założyć, że są w stanie dotrzymać kroku osobie o dużej (6) szybkości poruszającej się biegiem. W przypadku osób szybszych, często wyszkolonych ninja, każdy poziom Szybkości zwiększa szanse na to, że szukana osoba zniknie w końcu robakom z oczu. W takich wypadkach im dłuższy pościg czy podążanie za celem, tym większa szansa, że insekty nie będą w stanie wywiązać się ze swojego zadania.
Wartym odnotowania jest też fakt, że owady pozostawione bez opieki są narażone na niebezpieczeństwo. Źródłem takiego są nie tylko wrogie jednostki, ale natura sama w sobie. Może się zdarzyć tak, że wysłana niewielka grupa owadów nie wróci bądź zostanie zdziesiątkowana chociażby przez kilka żab i ptactwo. Wysłanie niewielkiej ilości pszczół zmniejsza szanse na ich dostrzeżenie, jednak również zmniejsza szansę powrotu wszystkich nich do swojego właściciela - zwłaszcza, jeżeli ten w międzyczasie znacznie zmieni swoje położenie, nie dając wytycznych co do kierunku jego poszukiwań w takim wypadku. Tymczasem wysłanie dużej ich ilości zwiększa szanse na ich dojrzenie przez nieodpowiednie osoby, co również może stanowić niepożądany skutek. Kluczem do sukcesu jest więc odpowiednie balansowanie ich ilością biorąc pod uwagę cel i potencjalne niebezpieczeństwa.
Inaczej wygląda sprawa w przypadku zlecenia owadom bardziej konkretnych zadań, nie wymagających ciągłego wydawania poleceń swoim podopiecznym. W przypadku, gdy pszczoły wykonują te czynności samodzielnie, bez nadzoru czy kontroli ich użytkownika, nie wliczają się w limit kolonii aktualnie kontrolowanych. Możliwe jest im przekazanie jednego czy dwóch poleceń co do tego, co te powinny zrobić w określonym przypadku np. pojawienia się wroga. Dalej nie mogą to być rzeczy zbyt skomplikowane i tak jak odwrót bądź strącenie jakiś obiektów jest jak najbardziej wykonalne, tak nie będą w stanie wykonać skomplikowanych taktyk czy walczyć, przeprowadzając same z siebie skuteczną, logiczną i uporządkowaną ofensywę. Owady posiadają też swoje ograniczenia fizyczne. Chociaż nadają się dobrze do zbierania informacji, a inne nawet doskonale sprawdzają się przy tropieniu, wysłanie ich nigdy nie wiąże się z pewnym sukcesem. Pomijając czas, jaki robaki potrzebują na podróż w obie strony, same posiadają ograniczoną szybkość lotu. Najbezpieczniej założyć, że są w stanie dotrzymać kroku osobie o dużej (6) szybkości poruszającej się biegiem. W przypadku osób szybszych, często wyszkolonych ninja, każdy poziom Szybkości zwiększa szanse na to, że szukana osoba zniknie w końcu robakom z oczu. W takich wypadkach im dłuższy pościg czy podążanie za celem, tym większa szansa, że insekty nie będą w stanie wywiązać się ze swojego zadania.
Wartym odnotowania jest też fakt, że owady pozostawione bez opieki są narażone na niebezpieczeństwo. Źródłem takiego są nie tylko wrogie jednostki, ale natura sama w sobie. Może się zdarzyć tak, że wysłana niewielka grupa owadów nie wróci bądź zostanie zdziesiątkowana chociażby przez kilka żab i ptactwo. Wysłanie niewielkiej ilości pszczół zmniejsza szanse na ich dostrzeżenie, jednak również zmniejsza szansę powrotu wszystkich nich do swojego właściciela - zwłaszcza, jeżeli ten w międzyczasie znacznie zmieni swoje położenie, nie dając wytycznych co do kierunku jego poszukiwań w takim wypadku. Tymczasem wysłanie dużej ich ilości zwiększa szanse na ich dojrzenie przez nieodpowiednie osoby, co również może stanowić niepożądany skutek. Kluczem do sukcesu jest więc odpowiednie balansowanie ich ilością biorąc pod uwagę cel i potencjalne niebezpieczeństwa.
Owady a techniki
W niektórych technikach pojawiają się konkretne nazwy owadów, jakie są do nich potrzebne. Możliwe jest jednak zastąpienie ich innymi gatunkami tak długo, jeżeli ich cechy specjalne bądź budowa sprawiają, że są w stanie stanowić zastępstwo za gatunek domyślny. Jeżeli więc, dla przykładu, powstanie kiedykolwiek inny gatunek posiadający żądło, może stanowić zastępstwo za Dochibachi w technikach z nich korzystających.
Mitsubachi | Honey Bee蜜蜂
Gatunek przypominający znane wszystkim Kamizuru osy, jednak mniejsze i charakteryzujące się innymi cechami. Chociaż łatwe do pomylenia, pszczoła jest mniejsza od swojego kuzyna, mierząc około 1.5cm z czego samce - trutnie - osiągają do 1cm, są nieco bardziej pulchne i posiadają kołnierz złożony z beżowego włosia. Podobny kołnierz posiadają robotnice, jednak jest on mniej gęsty i mniej rzucający się w oczy. Mają również trzy pary odnóży, z czego dwa z nich mają początek na części odwłokowej, zaś jedne na korpusie owada. Są czarne, chude i zakończone niewielkimi szczypcami umożliwiające im utrzymać się na kwiatach czy powierzchniach o dużym nachyleniu.
Specjalne cechy
Pszczoły miodne słyną z tego, co same mają w nazwie swojego gatunku - z miodu. Jedna kolonia pszczół jest w stanie wyprodukować beczkę miodu na turę, jaki mogą wypluć ze swoich aparatów gębowych na odległość 5m pod postacią prostego strumienia. Miód produkowany przez pszczoły jest gęsty i lepki, przez co osoby o przeciętnej sile (5) mają problem, by się z niego wydostać.
Kod: Zaznacz cały
[title kanji=蜜蜂]Mitsubachi | Honey Bee[/title]
[pic=D]https://i.imgur.com/TG6nCRv.png[/pic]
[description]Gatunek przypominający znane wszystkim Kamizuru osy, jednak mniejsze i charakteryzujące się innymi cechami. Chociaż łatwe do pomylenia, pszczoła jest mniejsza od swojego kuzyna, mierząc około 1.5cm z czego samce - trutnie - osiągają do 1cm, są nieco bardziej pulchne i posiadają kołnierz złożony z beżowego włosia. Podobny kołnierz posiadają robotnice, jednak jest on mniej gęsty i mniej rzucający się w oczy. Mają również trzy pary odnóży, z czego dwa z nich mają początek na części odwłokowej, zaś jedne na korpusie owada. Są czarne, chude i zakończone niewielkimi szczypcami umożliwiające im utrzymać się na kwiatach czy powierzchniach o dużym nachyleniu.[/description]
[row title=Specjalne cechy][/row]
[description]Pszczoły miodne słyną z tego, co same mają w nazwie swojego gatunku - z miodu. Jedna kolonia pszczół jest w stanie wyprodukować beczkę miodu na turę, jaki mogą wypluć ze swoich aparatów gębowych na odległość 5m pod postacią prostego strumienia. Miód produkowany przez pszczoły jest gęsty i lepki, przez co osoby o przeciętnej sile (5) mają problem, by się z niego wydostać.[/description]
Dochibachi | Wasp泥蜂
Najpopularniejszy gatunek os, który może być wykorzystywany do technik Kamizuru. Są małe, latają i, co najważniejsze - irytujące. Przypominają swoim wyglądem do złudzenia pszczołę miodną, jednak wyposażone są w szczękoczułki dużo większe, niż wspomniany gatunek owadów. Do tego ich odwłok posiada nie trzy, a dwa czarne pasy na swoim odwłoku. Nie ma też jasnego rozróżnienia pomiędzy samcem, a samicą osy. Długość całego ich ciała wynosi do 2.5cm, z czego samce często są o kilka milimetrów mniejsi niż samice. Posiadają również trzy pary odnóży, z czego dwa z nich mają początek na części odwłokowej, zaś jedne na korpusie owada. Są czarne, chude i zakończone niewielkimi szczypcami umożliwiające im utrzymać się na kwiatach czy powierzchniach o dużym nachyleniu.
Specjalne cechy
Najsilniejszą bronią os jest trujące żądło, jakim dysponują. Trucizna przez nie serwowana nie jest szczególnie niebezpieczna, szczególnie dla wyszkolonych shinobi, jednak w dużej ilości może dosłownie przyprawić o ból głowy. Po zaaplikowaniu swojego żądła ofierze, osoby o przeciętnej wytrzymałości (5) skazane są w pierwszej kolejności na irytujący, pulsujący ból w miejscu użądlenia. Im większa wytrzymałość celu, tym jest on mniej upierdliwy, przy czym osoby o bardzo dużej wytrzymałości (8) czują jedynie dyskomfort świadczący o działalności owada. Sama trucizna działa po około dwóch turach, powodując u osób o przeciętnej wytrzymałości (5) ból i zawrót głowy, z czego osoby o wytrzymałości niższej są często skłonne do utraty przytomności na jakiś czas - często wahający się od pół godziny do trzech - czy nawet zgonu w przypadku nie udzielenia nawet najprostszej (techniki leczące D) pomocy medycznej w przeciągu kilku dni. Im większa wytrzymałość, tym efekt maleje, przy czym osoby o bardzo dużej (8) wytrzymałości nie odczuwają nawet najmniejszych skutków ubocznych. Opis ten dotyczy użądlenia przez całą kolonię. Dodatkowo bez względu na wytrzymałość celu, puchnie on na czas kilku dni w miejscach użądlenia, sprawiając ból przy poruszaniu się. W przypadku ugryzienia przez mniejszą ilość owadów, skutki te są proporcjonalnie słabsze.
UwagiOwad, jaki użądlił ofiarę traci swoje żądło. Osa bez żądła żyje jeszcze przez tylko jedną turę.
Kod: Zaznacz cały
[title kanji=泥蜂]Dochibachi | Wasp[/title]
[pic=B]https://i.imgur.com/oppGO91.png[/pic]
[description]Najpopularniejszy gatunek os, który może być wykorzystywany do technik Kamizuru. Są małe, latają i, co najważniejsze - irytujące. Przypominają swoim wyglądem do złudzenia pszczołę miodną, jednak wyposażone są w szczękoczułki dużo większe, niż wspomniany gatunek owadów. Do tego ich odwłok posiada nie trzy, a dwa czarne pasy na swoim odwłoku. Nie ma też jasnego rozróżnienia pomiędzy samcem, a samicą osy. Długość całego ich ciała wynosi do 2.5cm, z czego samce często są o kilka milimetrów mniejsi niż samice. Posiadają również trzy pary odnóży, z czego dwa z nich mają początek na części odwłokowej, zaś jedne na korpusie owada. Są czarne, chude i zakończone niewielkimi szczypcami umożliwiające im utrzymać się na kwiatach czy powierzchniach o dużym nachyleniu. [/description]
[row title=Specjalne cechy][/row]
[description]Najsilniejszą bronią os jest trujące żądło, jakim dysponują. Trucizna przez nie serwowana nie jest szczególnie niebezpieczna, szczególnie dla wyszkolonych shinobi, jednak w dużej ilości może dosłownie przyprawić o ból głowy. Po zaaplikowaniu swojego żądła ofierze, osoby o przeciętnej wytrzymałości (5) skazane są w pierwszej kolejności na irytujący, pulsujący ból w miejscu użądlenia. Im większa wytrzymałość celu, tym jest on mniej upierdliwy, przy czym osoby o bardzo dużej wytrzymałości (8) czują jedynie dyskomfort świadczący o działalności owada. Sama trucizna działa po około dwóch turach, powodując u osób o przeciętnej wytrzymałości (5) ból i zawrót głowy, z czego osoby o wytrzymałości niższej są często skłonne do utraty przytomności na jakiś czas - często wahający się od pół godziny do trzech - czy nawet zgonu w przypadku nie udzielenia nawet najprostszej (techniki leczące D) pomocy medycznej w przeciągu kilku dni. Im większa wytrzymałość, tym efekt maleje, przy czym osoby o bardzo dużej (8) wytrzymałości nie odczuwają nawet najmniejszych skutków ubocznych. Opis ten dotyczy użądlenia przez całą kolonię. Dodatkowo bez względu na wytrzymałość celu, puchnie on na czas kilku dni w miejscach użądlenia, sprawiając ból przy poruszaniu się. W przypadku ugryzienia przez mniejszą ilość owadów, skutki te są proporcjonalnie słabsze.[/description]
[row=Uwagi]Owad, jaki użądlił ofiarę traci swoje żądło. Osa bez żądła żyje jeszcze przez tylko jedną turę.[/row]
Kyodaibachi | Giant Bee巨大蜂
Jeden z bardziej rzadkich okazów, jakie chociaż przypominają pszczoły, są zdecydowanie bardziej mordercze niż ich mniejsi kuzyni. Chociaż dalej mamy do czynienia z pszczołą miodną, jest to podgatunek, jaki pod wpływem chakry urósł i wyewoluował do poziomu prawdziwego łowcy. Kyodaibachi osiągają do 2m wysokości, stojąc na wyprostowanych kończynach w ilości trzech par. Grube, czarne i włochate zakończone są parą niewielkich szczypiec zakotwiczonych na stawie, jakie pozwalają im lepiej utrzymać się na różnych powierzchniach. Gruby odwłok, poznaczony żółto-czarnymi pasami uzbrojony jest w grube żądło. Kołnierz Kyodaibachi złożony jest z grubego, jasnego włosa, nad którym widać dużą, pszczelą głowę z czółkami na jej szczycie.
Specjalne cechy
Specjalna cecha rzuca się w oczy od razu - to wielkość owada, jaka daje możliwość użycia go jako wierzchowca. Ze względu na wielkość i masę, trzepot skrzydeł bestii jest w stanie wytrącić z równowagi nawet zaprawionych (Refleks 7) w boju ninja. Dodatkowo pszczoła te jest w stanie raz na post wypluć z siebie spore ilości miodu, porównywalne do objętości kilku beczek, wypuszczając je z aparatu gębowego. Miód jest dość lepki, by osoby o sporej Sile (8) miały problem z wydostaniem się. Zasięg plucia miodem wynosi maksymalnie 15m w formie stożka, którego podstawa ma średnicę 3m.
UwagiDwa owady tego gatunku liczą się jako cała jedna kolonia.
Kod: Zaznacz cały
[title kanji=巨大蜂]Kyodaibachi | Giant Bee[/title]
[pic=S]https://i.imgur.com/gN4ZdNb.png[/pic]
[description]Jeden z bardziej rzadkich okazów, jakie chociaż przypominają pszczoły, są zdecydowanie bardziej mordercze niż ich mniejsi kuzyni. Chociaż dalej mamy do czynienia z pszczołą miodną, jest to podgatunek, jaki pod wpływem chakry urósł i wyewoluował do poziomu prawdziwego łowcy. Kyodaibachi osiągają do 2m wysokości, stojąc na wyprostowanych kończynach w ilości trzech par. Grube, czarne i włochate zakończone są parą niewielkich szczypiec zakotwiczonych na stawie, jakie pozwalają im lepiej utrzymać się na różnych powierzchniach. Gruby odwłok, poznaczony żółto-czarnymi pasami uzbrojony jest w grube żądło. Kołnierz Kyodaibachi złożony jest z grubego, jasnego włosa, nad którym widać dużą, pszczelą głowę z czółkami na jej szczycie.[/description]
[row title=Specjalne cechy][/row]
[description]Specjalna cecha rzuca się w oczy od razu - to wielkość owada, jaka daje możliwość użycia go jako wierzchowca. Ze względu na wielkość i masę, trzepot skrzydeł bestii jest w stanie wytrącić z równowagi nawet zaprawionych (Refleks 7) w boju ninja. Dodatkowo pszczoła te jest w stanie raz na post wypluć z siebie spore ilości miodu, porównywalne do objętości kilku beczek, wypuszczając je z aparatu gębowego. Miód jest dość lepki, by osoby o sporej Sile (8) miały problem z wydostaniem się. Zasięg plucia miodem wynosi maksymalnie 15m w formie stożka, którego podstawa ma średnicę 3m.[/description]
[row=Uwagi]Dwa owady tego gatunku liczą się jako cała jedna kolonia.[/row]