Kagi no Kuni | Kraj Kluczy鍵の国
StolicaOrwick
DaimyōBrak
Wioska ninjaBrak
Niewielkie państewko graniczące przez większą część swojej granicy z Shijimą. Znajdują się pod ich ochroną i chociaż przez wielu uznawani za część Kraju Ciszy, są oddzielną nacją z własnym prawem i kulturą. Stanowi skrawek lądu, na którym pozornie nie ma czego szukać prócz puchatych owiec i idylli. Kraj chowa jednak pomiędzy swoimi szczytami lud, który dominuje inne pod względem zagadek logicznych czy zrozumieniem chakry, chociaż głównie pod kątem religijnym niż bojowym. Nacja pozbawiona większej polityki skupia się przede wszystkim na swoim spokojnym, rzadko kiedy zakłócanym życiu doczesnym.
Położenie geograficzne
Kagi no Kuni mieści się na Południowej Wyspie, zajmując niewielki, południowy skrawek Półwyspu Shijimskiego. Większość granicy przebiega wzdłuż Kraju Ciszy, niewielkim jej skrawkiem zahaczając również o sąsiadujące od wschodu Komugi no Kuni. Niemal całą powierzchnię Kaagi stanowią góry. Szacuje się, że około 90% zajmuje masyw górski Lumlec. To właśnie na nim toczy się większość kagijskiego życia, a stoki masywu poznaczone są obecnością ludzką pod postacią miasteczek i osad. Miejsce życia wilczej części obywateli, jak i główne źródło ich zasobów takich jak mięso, wełna czy zioła. Pozostałe 10% kraju to tereny nadmorskie. Zachodnie wybrzeże to w większości niziny i bagniska. Nie ma ich dużo, a te, co są, użytkowane są w miarę możliwości przez tamtejszą społeczność. Uwaga tejże, skupiona przez wieki na korzystaniu z dóbr gór, stała się przyczyną traktowania wspomnianych terenów po macoszemu.Fauna i flora
Zasoby naturalne Kagi no Kuni nie należą do najbardziej zróżnicowanych. W nizinnych częściach kraju dominują mniejsze płazy oraz ptaki. Znaleźć można również spory wachlarz ryb oraz żyjących bliżej bagnisk bezkręgowców. Flora składa się przede wszystkim z traw oraz sitowia przeplatanego również innej maści roślinnością zarówno bagienną, jak i nadmorską. Nie stanowi więc nic, czego nie szłoby znaleźć w innych rejonach świata, ani zachwycając, ani zadziwiając swym bogactwem. Kwestia ta zaczyna przybierać jednak inną postać, im wyżej poprowadzić wzrok. Fauna zyskuje bowiem na unikalności, im dalej zagłębimy się w szczyty Lumlec. Wysokie partie gór są domem dla trzech nietypowych rodzajów zwierząt. Pierwszym z nich jest owca Lumlec. Odmiana zdecydowanie większa od tych znanych w innych rejonach, osiągając wymiary wołu. Największe zaś osobniki potrafiły dorównywać masą jak i wysokością słoniom. Drugą cechą, jaką pozwala je odróżnić od innych gatunków, jest fioletowa wełna porastająca ich masywne cielska. Drugim nietypowym zwierzęciem są obloki. Nazwa ta dotyczy ogromnych, mierzących sobie średnio 2.5m wysokości, człekokształtne małpy. Przez mieszkańców Kagi zwane są Olbrzymami - wszystko za sprawą ich uderzającego podobieństwa do istot ludzkich. Ostatnim przedstawicielem tutejszego ekosystemu jest wiwerna kagijska. Rzec jasna nie są to ogromne, latające gady niczym z mitów, jednak po przyjrzeniu się wcale tak dużo im do nich nie brakuje. Przeciętny przedstawiciel gatunku osiąga 1m długości. Gady są to bardzo chuderlawe, przypominają nieco węże z nogami oraz o zdecydowanie szerszej paszczy. Między odnóżami znaleźć można cienką błonę, jaka pozwala im szybować po zboczach Lumlec. Chociaż ich łuski nie są wytrzymałe i relatywnie łatwo bestię powalić, tak w ich organizmie żyją tysiące bakterii niebezpiecznych dla człowieka na tyle, że jedno jej ugryzienie potrafi sprowadzić na człowieka różnorakie choroby i gangrenę. Dodatkowo wiwerny należą do zwierząt stadnych. Nawet masywne i potężne obloki wolą unikać niepotrzebnych starć z wiwernami.
Gospodarka
Ciężko mówić o jakiejkolwiek gospodarce bez znajomości samego społeczeństwa, jakie zamieszkuje tereny kraju. Dzieli się ono na dwa ludy. Pierwszy z nich, Temudżeini, stanowią religijną kastę narodu, chociaż w rzeczywistości nie ingerują w żaden sposób w życie innych obywateli Kraju Kluczy. Wierzą, że do osiągnięcia harmonii duszy należy wyzbyć się wszelakich dóbr materialnych i całkowicie oddać się zgłębianiu Shenhei - powszechnie znanej na kontynencie jako chakra. Nazywani mędrcami bądź mnichami, chodzą po Lumlec nigdzie nie zabawiając dłużej, niż to potrzebne. Odziani jedynie w ciemne togi, z kijem w ręku podróżują po kraju lub medytują na najwyższych szczytach. Każdy Temudżeinin jest prawdziwym mistrzem chakry. Nawet najmłodsi z nich, dopiero zgłębiający jej tajniki, znacząco przewyższają swoim zrozumieniem i umiejętnościami normalnych ninja. Nie są to jednak wojownicy, a ludzie wiary, to też w boju nie stanową żadnego użytku. Drugim ludem są Eurytrysi, jacy mogą zostać uznani za tę bardziej "przyziemną" część społeczeństwa. Żyją w miasteczkach usianych na stokach gór bądź w domach wydrążonych w skale, prowadząc dość prosty tryb życia. Ten bowiem sprowadza się do wypasania owiec i odganianiu obloków, wolne chwile spędzając na rozwiązywaniu mechanicznych zagadek logicznych. Już najmłodsi Eurytrysi uczą się projektować własne mechanizmy, a to co uchodzi w Kagi no Kuni za "zagadkę dla dzieci", dla innych stanowi orzech niemal nie do zgryzienia. Wiele osób zamawia tworzone przez ludność Kagi mechanizmy z myślą o użyciu ich jako zabezpieczeń bądź z myślą o uczynienie z nich wyzwania dla gości. Do tych wymian handlowych sprowadza się, z pominięciem interakcji z turystami, kontakt z innymi nacjami.
Orwick - stolica oraz architektura
Główny ośrodek Kagi no Kuni nie jest żadną zapierającą dech w piersiach metropolią czy perłą współczesnego świata. W gruncie rzeczy jedyne co ma, to swoją wielkość. I mówiąc, że rozciąga się od wschodu do zachodu nie byłoby żadnym nadużyciem. Orwick znajduje się na zboczu jednej z gór w północno-zachodniej części kraju. Początkowo zbudowane zostało jako jeden wielki blok w zboczu góry, jaki obecnie uchodzi za najstarszy budynek w stolicy. Z czasem jednak coraz to kolejne osoby zaczęły budować swoje własne domy, zarówno z kamienia jak i drewna trzymając się prostoty i funkcjonalności, aniżeli stawiając na zdobienia i niepotrzebny przepych. Ten ogranicza się do wystawionej za oknem doniczki, kolorowej firanki czy, w przypływie kreatywnego obłędu, maźniętą farbą ścianą domu. Cały południowy stok zawalony jest od wschodniej do zachodniej części budynkami, rozciągając się niemal jak łańcuch bożonarodzeniowy zawieszony na choince. Polityka - wewnętrzna i międzynarodowa
Ktokolwiek by powiedział, że polityka Kagi nie istnieje - miałby rację. Jednak rację miałaby również osoba twierdząca, że jakieś jej zalążki tkwią wśród społeczności kraju. Próżno szukać jednego przedstawiciela nacji, zaś nad polityką pieczę trzyma rada czterech obywateli zbierających się w Orwick. To oni podejmują decyzje, jakie to głównie sprowadzają się do rozstrzygania większych sporów czy kontaktów z zagranicznymi gośćmi. Reszta miast, miasteczek i wsi w gruncie rzeczy rządzi się sama, jako że nie ma żadnych innych, większych zagrożeń czyhających na obywateli. Nie mając niczego do zaoferowania potencjalnym najeźdźcom, traktują wszystkich wokół jak swoich sąsiadów nie upatrując w nich niebezpieczeństwa - bo i po co podbijać ziemie, mające do zaoferowania mało przyjazny masyw górski i stado owiec? Samo Kagi również nie wpisuje się w kanon ludów wojowniczych, skupionym na zupełnie innych sprawach aniżeli wojna. Stąd też i sama armia kraju nie istnieje, sprowadzając się do kilku strażników w każdym mieście, jakich głównym zadaniem jest odganianie obloków. Ucząc się od małego ciskać dzidami, stanowią one główny oręż obrońców kagijskiej ludności.
Kultura - religia, święta, kuchnia
Pomimo dość dużego spirytualizmu części ludności, spis świąt jest nad wyraz ubogi. Hucznie witane są narodziny dzieci w danym domostwie, stanowiąc czas radości dla nowych rodziców czy sąsiadów. Jest to na tyle wyjątkowy dzień, że tradycja świętowania co roku urodzin - chociaż z dużo mniejszym rozmachem - dość solidnie zakorzeniła się w tradycjach kagijskich. Drugim, bardziej "narodowym" dniem jest z kolei Święto Puzzli. Jest to specjalny czas, gdzie rozrywka i główne hobby tutejszej ludności gra pierwsze skrzypce, pozwalając im pochwalić się swoimi dziełami, podłapać od bardziej wprawnych w kunszcie kilka wskazówek czy nawet wziąć udział w zawodach na najszybsze rozwiązanie danego mechanizmu, nierzadko utrudniając sobie to zadanie dodając do konkurencji dodatkowe zasady. Religijnie Kraj Kluczy nie przejawia żadnych innych wierzeń z wyjątkiem tych reprezentowanych przez Temudżeinów. Nawet jeśli Eurytrysi nie decydują się na przyodzianie ciemnej togi, również od czasu do czasu oddają się medytacji i starając się nie żyć ponad miarę, żyją w zgodzie z Szenhei.
Kuchnia obszaru jest dość monotonna, przynajmniej w oczach tutejszej społeczności. Niewiele jest w potrawach kagijskich ziół czy ryb, będąc zdominowanymi przez jagnięcinę. Owcze mięso oraz mleko stanowią trzon diety, chociaż pozbawionej różnorodności smaków czy wymyślnych potraw. Przyjezdni jednak mogą zainteresować się chociażby fermentowanym mlekiem owczym z dodatkiem ziół. Napar ten, lekko alkoholowy, potrafi rozgrzać ciało i dodać energii do dalszej pracy. Niestety różnice w florze bakteryjnej sprawiają, że większość odwiedzających po skosztowaniu po raz pierwszy kończy tego naparu kończy z ostrą biegunką i bólem brzucha na kilka dni.
Kuchnia obszaru jest dość monotonna, przynajmniej w oczach tutejszej społeczności. Niewiele jest w potrawach kagijskich ziół czy ryb, będąc zdominowanymi przez jagnięcinę. Owcze mięso oraz mleko stanowią trzon diety, chociaż pozbawionej różnorodności smaków czy wymyślnych potraw. Przyjezdni jednak mogą zainteresować się chociażby fermentowanym mlekiem owczym z dodatkiem ziół. Napar ten, lekko alkoholowy, potrafi rozgrzać ciało i dodać energii do dalszej pracy. Niestety różnice w florze bakteryjnej sprawiają, że większość odwiedzających po skosztowaniu po raz pierwszy kończy tego naparu kończy z ostrą biegunką i bólem brzucha na kilka dni.