Kitsune no Kuni | Kraj Lisówカエルの国
StolicaDen'enmiyakoshi
KitsuneōjoShizukesa
ŌkamiōjiTentai
NekoōjiOmotenashi
WashiōjoJiyū
TokageōjiKiritsu
Wioska ninjaBrak
Jeśli dziecko by kiedyś zapytało, gdzie znajdują się te wszystkie fantastyczne istoty, o których rodzice czytają im baśnie lub opowiadają o nich przed snem, to jedną z lepszych i zapewne prawdziwych stwierdzeń. Jest to kraj, gdzie ludzie dążyli do jedności z naturą, pozbywając się przywiązań do rzeczy doczesnych. Pojedyncze świątynie, do których zmierzali pielgrzymi przekształcały się w miasta, a kultura chakry i bliskość z naturą przez pokolenia sprawiła, że Ci częściowo sami stając się naturą. Kraj ten owiany jest mistycyzmem oraz słynie ze swojego pacyfistycznego nastawienia.
Położenie geograficzne
Kraj Lisów znajduje się w głębi zatoki w północnej części Nowego Kontynentu. Sąsiaduje łącznie z pięcioma innymi narodami, a także posiada dwie granice będące w pełni uformowane przez rzeki - północną, gdzie wody oddzielają ich od Ringo no Kuni oraz wschodnią przy Tako no Kuni. Na południowym-zachodzie sąsiadują także z Shōnin Ōkoku, gdzie część tamtejszej linii granicznej pokrywa się z tą samą rzeką, która wyznacza też limity Kraju Latawców. Wschodnia część kraju jest z kolei połączona z Banana no Kuni. Na południu zaś znajdzie się niewielką granicę z Nichibotsu no Kuni. Sam kraj posiada wiele ołtarzy oraz świątyń, a spora jego część zdaje się wręcz odzwierciedlać wolę zamieszkujących tam plemion, z czego zdecydowanie najbardziej prominentnym jest Lisi Las na południu kraju. Większość osad i miast to dawne cele pielgrzymek, które na wskutek coraz częstszego osiedlania się przez przyjezdnych zostały rozbudowane.Fauna i flora
Niektórzy mogliby odnieść wrażenie, że sama natura nagięła się do woli obywateli Kraju Lisów. Przy granicy z Krajem Latawców znajdują się wysokie i strome klify, które są domem dla wielu gatunków ptaków, zaś sama roślinność jest raczej skromna i niezbyt wysoko rozwinięta. Przechodząc jednak na południe, w stronę coraz bardziej suchego klimatu tak charakterystycznego dla Królestwa Kupieckiego znajdzie się wbrew pozorom coraz większe zagęszczenie drzew, będące zapewne zasługą płynącej tamtędy rzeki. Pojawiają się drzewa bardziej charakterystyczne dla suchego, ciepłego klimatu jak figi, daktylowce czy palmy, a także zwierzęta są zdecydowanie bardziej pustynne, z dominacją gadów i płazów. Kierując się stamtąd na wschód zaczyna się jednak dostrzegać bardziej kontynentalny, zadbany las, który jest domem dla ogromnej ilości świetlików oraz lisów czy rysi. Te są tam największymi drapieżnikami, polującymi na mniejsze ssaki, gady czy płazy. Nie idzie jednak dostrzec tam żadnych jadowitych czy bardziej niebezpiecznych stworzeń, a te, które zamieszkują tamtejsze tereny zdają się być przyzwyczajone do ludzkiej obecności nie atakując ich. Udając się na północny wschód napotykane są równinne tereny połączone z lasami mieszanymi. Największe występujące tam drapieżniki to głównie kotowate, będące bardzo terytorialnej i nierzadko stroszące się na widok przejezdnych. Następnie zaś na północy występują równiny i lasy liściaste, gdzie zdaje się zawędrowała "psia" populacja. To właśnie tam idzie znaleźć wilki czy dzikie psy zbierające się w stada i wędrujące po swoich terenach wśród typowo kontynentalnych roślinach klimatu morskiego.
Gospodarka
Ciężko powiedzieć coś więcej o gospodarce Kitsune no Kuni. Kraj ten jest celem wielu pielgrzymek oraz swoistym celem na drodze wielu do odnalezienia samego siebie. To właśnie z datków, które te osoby zostawiają w przydrożnych kapliczkach czy wielu świątyniach rozlokowanych z kraju pochodzi znaczna część dochodów, choć naturalnie - nie wszystkie. Kraj głównie eksportuje produkty odzwierzęce i roślinne, głównie nieprzetworzone. Te zaś posiadają naprawdę dobrą jakość. Dodatkowym źródłem dochodu jest też oferowana przez nich edukacja w zakresie nauk związanych z uprawami, hodowlą oraz naturą, która stoi na naprawdę wysokim poziomie. Często też oferują swoje usługi mediacyjne oraz neutralne grunty do rozmów w przypadku konfliktów między innymi nacjami czy do rozwiązywania sporów wewnętrznych, z czego wielu korzysta.
Den'enmiyakoshi - stolica oraz architektura
Podobnie jak większość miast w Kitsune no Kuni, Den'enmiyakoshi było kiedyś pojedynczą świątynią poświęconą Lisiej Bogini ulokowanej w Lesie na południu kraju. Przybywająca jednak ilość pielgrzymów i ludzi, którzy zdecydowali się tam osiąść w pobliżu i pomóc w jej utrzymaniu na przestrzeni wieków coraz bardziej się zwiększała, aż w końcu z pojedynczej świątyni i kilku dodatkowych mieszkań wyrosło największe miasto Kraju Lisów.Stolica jest ulokowana w głębi lasu i zdaje się być umieszczona z największą dokładnością wewnątrz dużego lasu, zupełnie jakby była jego częścią. Mieszkańcy opanowali sztukę hodowli roślin w taki sposób, by te kierowały się w odpowiednią stronę, temu wiele budowli jest tam zwyczajnie wiekowym drzewem, które na przestrzeni lat uformowało ścianę czy sufit dla swoich lokatorów. Choć pozornie nie widać tam zabudowy obronnej, tak jest ona zamaskowana w lasach otaczających Den'enmiyakoshi i gotowa do wystawienia, gdyby ktoś kiedykolwiek zagroził ich neutralności.
W samym środku miasta, a zarazem jego głównym miejscem, jest oryginalna świątynia. Po wiekach jednak rozbudowy wiele dodatkowo utworzonych pomieszczeń służy także innym celom - jest siedzibą aktualnej Kitsuneōjo lub Kitsuneōji, miejscem zebrania Rady Plemion, a także jej część pełni rolę ambasady i konsulatów dla zagranicznych krain czy osób, które zdecydowały się odbyć tu pielgrzymkę. Przez miasto przepływa także rzeka, którą można dostać się aż do morza.
Choć Den'enmiyakoshi może zauroczyć swoją charakterystyczną zabudową jest to w rzeczywistości bardzo charakterystyczne architektura Kitsune no Kuni. Każde z plemion żyjące w innym regionie wykorzystuje inne materiały, jednak nie zmienia to faktu, że nieważne czy są to równiny, lasy liściaste czy strome klify - ich zabudowa zdaje się być delikatną częścią tego krajobrazu, nierzadko się maskując przed cudzym wzrokiem. Ciężko dostrzec budynki, które wyróżniają się z otoczenia, a jeśli już - w większości są to świątynie bądź ołtarze, których to w kraju jest mnóstwo. Niektórzy nawet mówią, że w Kraju Lisów łatwiej znaleźć pola uprawne i hodowle zwierząt niż wsie, do których te przynależą. I na pewno jest w tym ziarnko prawdy.
Polityka - wewnętrzna i międzynarodowa
Kitsune no Kuni nie posiada Daimyō - ani takiego sprawującego faktyczną władzę, ani figury symbolicznej. Jest to kraj podzielony na pięć plemion: Kitsune, Ōkami, Neko, Washi oraz Tokage. Liderzy tychże otrzymują tytuł będący połączeniem nazwy plemienia i zwrotu grzecznościowego "-ōjo" dla kobiet i "ōji" dla mężczyzn. Rada zbiera się w stolicy ustalając dalszą politykę i wydając decyzje, mające prowadzić kraj dalej ku świetlanej przyszłości, jednak wewnątrz każdego z plemion pełnią oni władzę zgodnie z tradycją i kulturą każdego z nich. Wśród Rady, najważniejszą osobą traktowaną na arenie międzynarodowej jest lider plemienia Kitsune. I choć wewnątrz samego zgromadzenia pięciu przywódców każdy jest sobie równy, tradycji i historii nikt nie zaprzecza. To właśnie Plemię Lisów uważa się za założycieli tej nacji i pozostałe plemiona szanują to. Co nie oznacza, że się bezmyślnie podporządkowują.
Klan Kitsune rządzi się demokracją, gdzie istnieje znaczna przewaga matriarchatu. Jest to najbardziej pokojowe i neutralne plemię, które skupia się na hodowli roślin oraz medycynie. Ulokowany jest on w Lesie Kitsune, niedaleko granicy z Nichibotsu no Kuni.
Plemię Ōkami znajduje się na północy klanu, przy granicy z Ringo no Kuni. Jest to silny, wojowniczy lud, gdzie najsilniejszy sprawuje władzę, a w razie wojny - to oni tworzą główny trzon armii. Panuje tutaj przeważnie patriarchat, gdzie ciężko by kobieta ubiegała się o stanowisko lidera, choć nie ma stricte takiego zakazu. Nie zdaje się być to jednak dla nich problemem - wolą one znacznie częściej wolą oddać się hodowli zwierząt niż drodze politycznej.
Ludzie z plemienia Neko skupiają się na sobie. Posiadają największe połacie terenu, jednak są one najmniej zagospodarowane w całym kraju. Zdają się być jednak najbardziej skupieni na trosce i opiece nad innymi. Rodziny, choć mieszkają oddzielnie i często oddalone o wiele kilometrów, nie mają problemu by przyjąć wędrowców i im dopomóc. Dzieci są przygotowywane do tego, że jak osiągną pełnoletniość będą same musiały udać się w kraj w poszukiwaniu swojego miejsca, jednak nigdy nie wyrzuca się ich na siłę. Przywódcą tego plemienia zostaje osoba uznana wspólnie za kolektyw jako "Największy Opiekun" bądź "Największa Opiekunka". Można ich znaleźć we wschodniej części kraju, przy granicy z Banana no Kuni.
Plemię Washi sąsiaduje swoimi ziemiami z Tako no Kuni. Jest to lud prosty, rzeczowy, skupiony na rybołóstwie. Mają w sobie duszę odkrywców. Ich lider zostaje wybrany na pięć lat. Kandydaci na to stanowisko udają się w daleką podróż, której czas jest ograniczony. Po powrocie następuje walne zgromadzenie, gdzie wybiera się osobę, która najwięcej zobaczyła i rozszerzyła ich horyzonty.
Ostatnim, acz na pewno nie gorszym plemieniem jest plemię Tokage. Jest to oschły lud, jednak bardzo wytrzymały. Skupiony głównie na produkcji, handlu oraz wywarach sąsiaduje z Shōnin Ōkoku. Niektórzy uważają, że są bardzo zbliżeni do ludu Ōkami, jednak traktują to jako urazę. Ich nie obchodzi siła. Ich obchodzi wytrzymałość i przetrwanie. Osoba, chcąca zostać przywódcą musi przejść i przeżyć rytuał, polegający między innymi na podaniu wielu osłabiających specyfików, kilkudniowego pobytu na pustyni bez zapasów jedzenia i wody czy przeżyciu podania trucizny. Niewielu jest w stanie to przetrwać, jednak gdyby ktoś zdecydował się wyzwać obecnego lidera bądź dwie osoby w ceremonii osiągnęłyby podobny wynik to są one biczowane tak długo, aż jedna nie padnie. Ostatnia, która przeżyje zostaje ich przywódcą. Ze wszystkich plemion zdaje się być on najbardziej rzeczowy, nie lubujący się w rozmyśleniach filozoficznych czy medytacjach.
Mimo jednak tylu różnic między różnymi plemionami wszystkie mają tę samą historię - pochodzące od wyznawców i pielgrzymów, którzy zdecydowali się osiąść w pobliżu świątyń, uznając, że tam jest ich miejsce. To ich łączy i pozwala prowadzić wspólną politykę wewnętrznego konsensusu i współpracy, a także dogadywać się w sprawie polityki międzynarodowej. Ta jest dość prosta - starają się wykreować na neutralną, religijną nację, której w głowie raczej pokój aniżeli burzliwa wojna. I choć Tokage oraz Ōkami nie do końca się zgadzają z tą wizją tak wiedzą, że tak będzie lepiej dla ich plemion.
Klan Kitsune rządzi się demokracją, gdzie istnieje znaczna przewaga matriarchatu. Jest to najbardziej pokojowe i neutralne plemię, które skupia się na hodowli roślin oraz medycynie. Ulokowany jest on w Lesie Kitsune, niedaleko granicy z Nichibotsu no Kuni.
Plemię Ōkami znajduje się na północy klanu, przy granicy z Ringo no Kuni. Jest to silny, wojowniczy lud, gdzie najsilniejszy sprawuje władzę, a w razie wojny - to oni tworzą główny trzon armii. Panuje tutaj przeważnie patriarchat, gdzie ciężko by kobieta ubiegała się o stanowisko lidera, choć nie ma stricte takiego zakazu. Nie zdaje się być to jednak dla nich problemem - wolą one znacznie częściej wolą oddać się hodowli zwierząt niż drodze politycznej.
Ludzie z plemienia Neko skupiają się na sobie. Posiadają największe połacie terenu, jednak są one najmniej zagospodarowane w całym kraju. Zdają się być jednak najbardziej skupieni na trosce i opiece nad innymi. Rodziny, choć mieszkają oddzielnie i często oddalone o wiele kilometrów, nie mają problemu by przyjąć wędrowców i im dopomóc. Dzieci są przygotowywane do tego, że jak osiągną pełnoletniość będą same musiały udać się w kraj w poszukiwaniu swojego miejsca, jednak nigdy nie wyrzuca się ich na siłę. Przywódcą tego plemienia zostaje osoba uznana wspólnie za kolektyw jako "Największy Opiekun" bądź "Największa Opiekunka". Można ich znaleźć we wschodniej części kraju, przy granicy z Banana no Kuni.
Plemię Washi sąsiaduje swoimi ziemiami z Tako no Kuni. Jest to lud prosty, rzeczowy, skupiony na rybołóstwie. Mają w sobie duszę odkrywców. Ich lider zostaje wybrany na pięć lat. Kandydaci na to stanowisko udają się w daleką podróż, której czas jest ograniczony. Po powrocie następuje walne zgromadzenie, gdzie wybiera się osobę, która najwięcej zobaczyła i rozszerzyła ich horyzonty.
Ostatnim, acz na pewno nie gorszym plemieniem jest plemię Tokage. Jest to oschły lud, jednak bardzo wytrzymały. Skupiony głównie na produkcji, handlu oraz wywarach sąsiaduje z Shōnin Ōkoku. Niektórzy uważają, że są bardzo zbliżeni do ludu Ōkami, jednak traktują to jako urazę. Ich nie obchodzi siła. Ich obchodzi wytrzymałość i przetrwanie. Osoba, chcąca zostać przywódcą musi przejść i przeżyć rytuał, polegający między innymi na podaniu wielu osłabiających specyfików, kilkudniowego pobytu na pustyni bez zapasów jedzenia i wody czy przeżyciu podania trucizny. Niewielu jest w stanie to przetrwać, jednak gdyby ktoś zdecydował się wyzwać obecnego lidera bądź dwie osoby w ceremonii osiągnęłyby podobny wynik to są one biczowane tak długo, aż jedna nie padnie. Ostatnia, która przeżyje zostaje ich przywódcą. Ze wszystkich plemion zdaje się być on najbardziej rzeczowy, nie lubujący się w rozmyśleniach filozoficznych czy medytacjach.
Mimo jednak tylu różnic między różnymi plemionami wszystkie mają tę samą historię - pochodzące od wyznawców i pielgrzymów, którzy zdecydowali się osiąść w pobliżu świątyń, uznając, że tam jest ich miejsce. To ich łączy i pozwala prowadzić wspólną politykę wewnętrznego konsensusu i współpracy, a także dogadywać się w sprawie polityki międzynarodowej. Ta jest dość prosta - starają się wykreować na neutralną, religijną nację, której w głowie raczej pokój aniżeli burzliwa wojna. I choć Tokage oraz Ōkami nie do końca się zgadzają z tą wizją tak wiedzą, że tak będzie lepiej dla ich plemion.
Kultura - wierzenia, święta, kuchnia
W Kraju Lisów panuje panteon składający się z pięciu bogów: Lisiej Bogini, Wilczego Wojownika, Kociego Opiekuna, Orlego Odkrywcy oraz Jaszczurzego Obrońcy. Każde plemię wyznaje innego Boga, a wedle wiary, by ochronić pierwszych pielgrzymów przed napaścią, Lisia Bogini zamieniła swoich wyznawców w Kitsune. Widząc jej poczynania pozostała czwórka zrobiła to samo, zapewniając swoim wyznawcom bezpieczeństwo. To właśnie przez ich troskę pierwsi pielgrzymi postanowili zostać w ich świątyniach stając się założycielami i pierwszymi obywatelami kraju, który został tak nazwany na cześć Lisiej Bogini, która jako pierwsza otoczyła swoją opieką bezbronnych wiernych.
Każdy z nich ma swoje święto, choć na ogół jest ono świętowane głównie przez plemię, które wyznaje konkretnego boga. Lisia Bogini swój dzień ma 23 września. Obchodzi się to głównie hucznymi festynami i wieloma zabawami, których motywem głównym jest chowanie się, spostrzegawczość oraz spryt.
Wilczy Wojownik swoje święto ma 22 grudnia, gdzie organizowane są różne zawody i zapasy, mające pozwolić wojownikom pokazać swoje zdolności i siłę.
Koci Opiekun swój dzień ma 21 marca. Jest to jedna z niewielu okazji, gdzie całe plemię spotyka się w jednym miejscu i świętują. Zamiast wielu pojedynczych rodzin stają się jedną wielką rodziną. Jest to czas przebaczenia i radości, a także wszelakich gier i zabaw, gdzie najważniejsze jest właśnie to ostatnie - zabawa.
Orli Odkrywca nie posiada stricte jednego świątecznego dnia. Poświęcony jest mu cały okres migracyjny ptaków - od końca sierpnia aż do listopada. Dla plemienia Washi jest to czas migracji, wędrówek, poszerzania swojej wiedzy i pielgrzymki. W tym okresie można ich spotkać w innych plemionach, gdzie odwiedzają dawnych przyjaciół.
Jaszczurzy Obrońca swój dzień ma 22 czerwca. Nie obchodzi się go jakoś hucznie, a co poniektórzy mogliby go przyrównać do seminarium naukowego. Plemię zbiera się wspólnie i każdy, kto ma ochotę dzieli się swoimi odkryciami czy przemyśleniami z resztą społeczności.
Ważną cechą narodu jest to, że porzucili oni nazwiska. Jest się częścią plemienia, jednego ludu. Nie chcą dzielić go dalej. Dodatkowo, ich imiona prezentują jakiś koncept, jakąś cechę. Wierzą, że odpowiednie imię jest błogosławieństwem dla dziecka.
Co plemię to też obyczaj, a co obyczaj - to też kuchnia. Każde z plemion w swoim gotowaniu skupia się jednak na czymś innym. Kuchnia Kitsune skupiona jest głównie na drobnych zwierzętach, jak zające czy wiewiórki oraz na roślinach uprawnych, podczas gdy lud Ōkami lubuje się w cięższych, mięsnych daniach, nierzadko goszcząc na stołach wołowinę czy wieprzowinę. Neko są w tym guście podobni, jednak u nich dominuje drób oraz ryby. Plamię Washi zaś lubuje się głównie w tym ostatnim, choć pomniejsze zwierzęta, podobnie zresztą jak Kitsune, także się u nich znajdzie. Zdecydowanie najbardziej charakterystyczną kuchnią jest kuchnia ludu Tokage - to właśnie u nich najczęściej można znaleźć różnego rodzaju robaki na stole. Poza tym lubują się też w przyrządzaniu mniejszych zwierząt.
Każdy z nich ma swoje święto, choć na ogół jest ono świętowane głównie przez plemię, które wyznaje konkretnego boga. Lisia Bogini swój dzień ma 23 września. Obchodzi się to głównie hucznymi festynami i wieloma zabawami, których motywem głównym jest chowanie się, spostrzegawczość oraz spryt.
Wilczy Wojownik swoje święto ma 22 grudnia, gdzie organizowane są różne zawody i zapasy, mające pozwolić wojownikom pokazać swoje zdolności i siłę.
Koci Opiekun swój dzień ma 21 marca. Jest to jedna z niewielu okazji, gdzie całe plemię spotyka się w jednym miejscu i świętują. Zamiast wielu pojedynczych rodzin stają się jedną wielką rodziną. Jest to czas przebaczenia i radości, a także wszelakich gier i zabaw, gdzie najważniejsze jest właśnie to ostatnie - zabawa.
Orli Odkrywca nie posiada stricte jednego świątecznego dnia. Poświęcony jest mu cały okres migracyjny ptaków - od końca sierpnia aż do listopada. Dla plemienia Washi jest to czas migracji, wędrówek, poszerzania swojej wiedzy i pielgrzymki. W tym okresie można ich spotkać w innych plemionach, gdzie odwiedzają dawnych przyjaciół.
Jaszczurzy Obrońca swój dzień ma 22 czerwca. Nie obchodzi się go jakoś hucznie, a co poniektórzy mogliby go przyrównać do seminarium naukowego. Plemię zbiera się wspólnie i każdy, kto ma ochotę dzieli się swoimi odkryciami czy przemyśleniami z resztą społeczności.
Ważną cechą narodu jest to, że porzucili oni nazwiska. Jest się częścią plemienia, jednego ludu. Nie chcą dzielić go dalej. Dodatkowo, ich imiona prezentują jakiś koncept, jakąś cechę. Wierzą, że odpowiednie imię jest błogosławieństwem dla dziecka.
Co plemię to też obyczaj, a co obyczaj - to też kuchnia. Każde z plemion w swoim gotowaniu skupia się jednak na czymś innym. Kuchnia Kitsune skupiona jest głównie na drobnych zwierzętach, jak zające czy wiewiórki oraz na roślinach uprawnych, podczas gdy lud Ōkami lubuje się w cięższych, mięsnych daniach, nierzadko goszcząc na stołach wołowinę czy wieprzowinę. Neko są w tym guście podobni, jednak u nich dominuje drób oraz ryby. Plamię Washi zaś lubuje się głównie w tym ostatnim, choć pomniejsze zwierzęta, podobnie zresztą jak Kitsune, także się u nich znajdzie. Zdecydowanie najbardziej charakterystyczną kuchnią jest kuchnia ludu Tokage - to właśnie u nich najczęściej można znaleźć różnego rodzaju robaki na stole. Poza tym lubują się też w przyrządzaniu mniejszych zwierząt.