Sake no Kuni | Kraj Alkoholu酒の国
StolicaKokū
DaimyōMatsuhiro Kantaro
Wioska ninjaBrak
Niektórzy twierdzą, ze alkohol - Napój Bogów - powstał przez przypadek. Ile w tym prawdy, a ile zwykłego, wrodzonego geniuszu rodzaju ludzkiego, tego zapewne nigdy nikt się dowie. Tak jak sam trunek zdolny zawrócić każdemu w głowie występuje wszędzie i w każdej odmianie, tak jest jedno miejsce, którego całe życie kręci się wokół nie tylko jego "zbawiennych" skutków, ale też dochodowi jakie przynoszą receptury doskonalone latami. Sake no Kuni wyniosło picie alkoholu do poziomu sztuki, a pochodzące stąd trunki uchodzą za najwyższej jakości. Procentowi Baronowie władający tym niewielkim skrawkiem lądu dbają zaś o to, by renoma budowana przez ich przodków nigdy nie spadła.
Położenie geograficzne
Kraj Alkoholu zajmuje południowe tereny Nowego Kontynentu. W porównaniu do sąsiadującego obok Hana no Kuni, wyciągnęli "dłuższą słomkę" w kwestii urodzaju ziem. Zielone niziny, łagodne wzniesienia oraz żyzne gleby sprawiły, że mieszkańcy wzięli przykład z Kraju Farm obsadzając je uprawnymi roślinami oraz sadami. Nietrudno też natknąć się na większy bór czy las liściasty, które znaczą tereny w większej mierze niż Nōjō no Kuni. To zaś wynika chociażby z tego, że Sake no Kuni posiada dużo większą powierzchnię niż swój niewielki sąsiad zmuszony do wykorzystania każdego skrawka ziemi. Na północy, tuż przy granicy z Krajem Grzybów oraz Mleka, zaczynają się mokradła i bagna sięgające aż do sąsiadów. Ich większa część pokrywa tereny Kinoko no Kuni, sprzyjając tamtejszej faunie i florze. Temperatura przez cały rok jest dość wysoka. Słońce nie praży bardzo mocno, jednak pozwala na utrzymanie odpowiedniej temperatury do hodowli wielu zbóż wykorzystywanych w bimbrownictwie. Wiosna i lato to również pory, gdzie spada najwięcej deszczu oraz okazyjnie grad stanowiący utrapienie dla tutejszych mieszkańców. Zimą rzadko spada śnieg, a temperatury wahają się koło 5 stopni Celciusza. Fauna i flora
Duża część natywnych zwierząt i roślin nie przetrwała ekspansji rolniczo-hodowlanej. Chociaż bory oraz tutejsze lasy dalej goszczą dziki, jelenie oraz niedźwiedzie zapuszczające się sporadycznie do Kraju Farm, stanowią wraz z wilkami, lisami oraz kojotami niewielką część tego, co zamieszkiwało tutejsze tereny. Wykarczowane tereny, chociaż w skali całego kraju nie stanowią dużego procentu, skutecznie wpłynęły na habitat tutejszych zwierząt. Na północy dalej dobrze mają się żaby stanowiące przysmak tutejszych bocianów i czapli błotnych, które z kolei często kończą w szczękach tamtejszych krokodyli. Część grzybów populara w Kinoko no Kuni porasta część mokradła leżącej po stronie Kraju Alkoholu, jednak przez niewielką wiedzę o świecących, niebieskich grzybkach oraz zielonych kurkach, dużo osób ignoruje ich obecność. Najgorzej sytuacja ma się na nizinach i wzgórzach. Niemal wszystkie dzikie rośliny zostały uznane za chwasty i wyplewione. Obecnie istnieją dwie rośliny bardzo odporne na działania ludzi - rzechotka pospolita oraz dusznik alkoholowy. Obie porastają pola prowadząc do obumierania roślin lub nieprawidłowego procesu fermentacji, jeśli zarodniki tychże spadną na żywą roślinę. Zamieszkujące niziny susły, chomiki oraz myszoskoczki praktycznie są niewidywane, a jedynym miejscem ich występowania są nie obsadzone zachodnie obrzeża kraju.
Gospodarka
Opiera się głównie na produkcji alkoholu. Niewiele mieszkańców trzyma na swych posesjach zwierzęta hodowlane, ściągając dobra takie jak mięso, skóry, jaja czy mleko od sąsiadów bądź drogą morską. Tam zaś, gdzie znajdują się gospodarstwa, najczęściej widuje się rośliny wykorzystywane do produkcji trunków. Blisko wybrzeża oraz nad większymi rzekami sadzi się na podmokłych torfach ryż w każdej ilości. W pobliżu morza oraz w oddaleniu od granicy z Krajem Kwiatów rozciągają się winnice, z których wyroby ustępują - do czego nikt się rzecz jasna ne przyznaje - tylko winom z Kraju Światła. W tej kwestii Sake no Kuni widzi Hikari jako swojego największego wroga nawet, jeśli tym samym Kraj Alkoholu jest zupełnie obojętny i nie szukają z nikim zwady. Sady owocowe, pola chmielu czy wysiany jęczmień jedynie dopełniają całego obrazu, a dobra zrodzone przez ziemię zwożone są do winnic, bimbrowni oraz browarów, gdzie zostają zamienione na ikoniczny towar Sake no Kuni. Ten zaś rozwożony jest po całym świecie, jednak największa ilość trafia do Królestwa Kupieckiego. Część ryżu zaś skupują od sąsiedniego Kraju Farm, przez co w porównaniu z innymi roślinami, ryżu wbrew pozorom hodują najmniej. Prócz produkcją napojów procentowych, rozwinięty został przemysł zbrojny. Dawne zagrożenie ze strony Kraju Kwiatu łaszącego się na przepisy sąsiada sprawiły, że prężnie działają huty gotowe uzbroić kraj po zęby.
Kokū - stolica oraz architektura
Ogromne miasto portowe znajdujące się na południu kraju. Jest zarówno głównym miejscem produkcji oraz zbytu i eksportu alkoholu. Stanowi również miejsce rezydowania najważniejszych osobistości Sake no Kuni, w tym samego Lorda Feudalnego. Kokū przez lata podzieliło się w sposób naturalny na kilka dzielnic. Południe zajmuje największy krajowy port, witający dziennie w swych dokach mnóstwo statków z różnych zakątków świata. Obok zaś łatwo znaleźć slumsy - miejsce tych, do których życie się nie uśmiechnęło. Jedynie przy głównej ulicy prowadzącej w te rejony znaleźć można lepsze, bardziej okazałe domy kontrastujące z brudem i bezrobociem spotykanym w każdym zaułku. Tanie speluny serwują jednak dalej lepszy alkohol niż podobne tego typu przybytki w innych krajach... i tylko o trunkach można powiedzieć cokolwiek dobrego. Centrum miasta prezentuje już rzeczywisty poziom. Targi oraz rynek otoczone są ładnymi, często piętrowymi domami, których drugi poziom często wystaje delikatnie nad ulice, a ceramiczne dachówki odbijają część słońca. To tutaj kwitnie handel i komercja, gdzie ze wschodu i zachodu Kokū, z największych browarów i zakładów produkcyjnych spływa większość towaru. Północ miasta stanowi najbardziej ekskluzywną. Mniej zatłoczona stanowi dzielnicę najbogatszych mieszkańców, polityków czy rodziny Matsuhiro wraz z jej odłamami.Polityka - wewnętrzna i międzynarodowa
Główną władzę od wieków sprawuje ród Matsuhiro. Aktualny Daimyō, Matsuhiro Kantaro, jest już w dość podeszłym wieku, a jednocześnie zgorzkniałym typem z licznym potomstwem. Pomimo bardzo dobrego stanu zdrowotnego, obecnie myśli nad wybraniem następcy. Od około dwóch lat obserwuje swoich wnuków, w tym najbardziej Matsuhiro Takuye oraz jego starszą siostrę - Hiroki. Pomimo wybicia się spośród reszty kandydatów, dalej nie mają lekko. Uprzedzenie głowy rodu do kobiet walczy z wrodzoną smykałką do interesów i geniuszem wnuczki, podczas gdy chociaż Takuya wykazuje spryt i charyzmę, wizja Feudała posiadającego ledwie 21 lat stawia go wciąż pod znakiem zapytania.
Ród Matsuhiro składa się z gałęzi głównej oraz jej odłamów. Każdy z nich zaś specjalizuje sie w innym rodzaju trunków zapewniając rynkowi odpowiednią różnorodność oraz jakość towaru. Trzon zaś skupia się na zarządzaniu oraz władaniu krajem, a każdy z pierwotnej linii od urodzenia znajduje się wyżej niż ktoś z poza niej - bez względu na dokonania i zasługi danej jednostki. Cechą wspólną całego rodu są nazwiska zakończone na "-hiro". Kilka większych rodów pobocznych jak chociażby Kurohiro, Mokuhiro, Kusahiro, Budouhiro czy Tanhiro, kontroluja wszystko co dotyczy alkoholu: od upraw, przez wyrób beczek aż po produkcję i dystrybucję.
Ród Matsuhiro składa się z gałęzi głównej oraz jej odłamów. Każdy z nich zaś specjalizuje sie w innym rodzaju trunków zapewniając rynkowi odpowiednią różnorodność oraz jakość towaru. Trzon zaś skupia się na zarządzaniu oraz władaniu krajem, a każdy z pierwotnej linii od urodzenia znajduje się wyżej niż ktoś z poza niej - bez względu na dokonania i zasługi danej jednostki. Cechą wspólną całego rodu są nazwiska zakończone na "-hiro". Kilka większych rodów pobocznych jak chociażby Kurohiro, Mokuhiro, Kusahiro, Budouhiro czy Tanhiro, kontroluja wszystko co dotyczy alkoholu: od upraw, przez wyrób beczek aż po produkcję i dystrybucję.
Kultura - religia, święta, kuchnia
Przez liczne próby kradzieży receptur, mieszkańcy kraju stanowią społeczność zamkniętą i nieufną względem obcych. Sytuacja ta zmienia się jedynie cztery razy do roku, gdzie wszyscy chcą pochwalić się światu swoimi wyrobami i połechtać własne ego na wszelakich międzynarodowych konkursach. Każde z nich sprowadza się technicznie do tego samego - picia. Każdy festiwal poświęcony jest jednak innemu trunkowi. Wiosną ma miejsce Festiwal Rakji, gdzie prezentowane są wszelakie trunki na bazie sfermentowanych owoców. Latem kraj ściąga do siebie ludzi na Festiwal Wódki, gdzie swoje wyroby mogą również zaprezentować początkujący bimbrownicy, a przyjezdni wypalić gardło spirytusem. Jesienią ludzie przygotowują inwentarz oraz stoiska na Festiwal Piwa, podczas gdy zimą, na Festiwalu Win, od lat trwa wielka walka pomiędzy wyrobami z Hikari no Kuni. Tutejsi mieszkańcy, zwłaszcza rodziny Hiro, bywają tak jednak zapatrzeni w siebie, że na festiwalach nie ruszają niczego z etykietą inną niż z Sake no Kuni, zostawiając zagraniczne wyroby przyjezdnym.