Biuro Daimyō

[Terada Mitsuo]

Mitsuo nie wątpił w umiejętności generała, dlatego to on nim został po śmierci poprzedniego zwierzchnika sił lądowych. I nawet jeżeli się nie zgadzali w pewnych kwestiach lub władca spróbowałby postąpić według własnego widzimisię to opinia czy zdanie Sugiyamy się dla niego liczyły. Tak jak to zostało wspomniane wcześniej - młody Terada miał pełną świadomość faktu raczkowania w pewnym sensie w świecie militarnych taktyk czy planów. Planować miał zamiar od razu, a wręcz przechodzić do działania w trybie natychmiastowym pod kątem rozstawienia jednostek na terenie kraju. Westchnął ciszej, zerkając odruchowo na sufit. Spróbował wziąć pióro ponownie w dłonie, ale jego ręka zaczęła się delikatnie trząść. Jaki powód? Trudno powiedzieć. Nie dał po sobie tego zdradzić, aczkolwiek reakcja zwątpienia na dłoni mogła być zauważalną. Daimyo przymknął na moment oczy. - Oni mają służyć pod naszą flagą, a nie jako odrębny byt. Asymilacja z naszymi jednostkami nastąpi niezwłocznie. Nie widzę nikogo ani niczego w obrębie mojego kraju jako “obce” w tym wypadku. To już są nasi ludzie. - Skwitował pierwszą część wypowiedzi Tsutomu z dużą dozą powagi w niskim głosie. - Oni zostali tutaj wprowadzeni, aby właśnie wojna nie wybuchła w obrębie naszych granic. Rozejrzyj się jeszcze raz, drogi Panie Sugiyama. Czy naprawdę ktoś jest teraz skory wzniecać powstania, nie rozumiejąc moich środków bezpieczeństwa? Nawet najprostszy farmer wie, że bez nas jego dobytek zniknie, a nikt w Nojo no Kuni nie zamierza mu go odebrać. Mamy większych wrogów, którzy czekają tylko aż Państwo pozostawi je na pastwę losu sąsiadujących hien. Wiesz kogo mam na myśli… - Podniósł się z krzesła, podchodząc bliżej sylwetki postawnego czterdziestolatka.

Zimne spojrzenie młodszego władcy mogło go przeszyć, jednak nie powinno wywołać uczucia otrzymania groźby lub ultimatum. - Tsutomu-san, nikt nie powiedział, że będzie łatwo. Naszym zadaniem przede wszystkim jest utrzymanie porządku w Kraju Farm. Rozmieszczenie jednostek Sake no Kuni na różnych posterunkach naszej krainy to moim zdaniem najlepsza rzecz, którą możemy aktualnie zrobić. Częściowej chociażby dezaprobaty się nie pozbędziemy. Tutaj tez nie muszę tobie niczego tłumaczyć, prawda? - Nabrał powietrza w płuca, powracając na przestrzeń za biurkiem. Właściciel ziemski wyjrzał za przestronne okno na dziedziniec Tonawy. - Kontynuuj działania związane z programem wdrążania tych żołnierzy w nasze szeregi. Kwestia zaufania społeczeństwa to mój problem, nad którego rozwiązaniem nieustannie pracuję. To wszystko, co musisz wiedzieć na tę chwilę. A teraz prosiłbym cię, abyś opuścił moje biuro. Czeka mnie twardy orzech do zgryzienia względem Hany. Spotkanie głów państw jest w drodze. - Grzecznie poprosił o chwilę spokoju, po czym zasiadł znów przed pustką kartką papieru. Gdy już dowódca wojsk wyszedł, miałby zamiar przejrzeć ostatnie raporty ze wschodniej granicy. Jakie informacje znajdzie w swej biblioteczce, aby w razie czego mieć argumenty na dalszą rozmowę przy negocjacjach? To wszystko pozostało bardzo ważnym elementem do dalszej dyskusji.

[Tora]

Powstać z popiołów灰から立ち上がるために

PostaciTerada Mitsuo

Różnica w nastawieniu zdawała się być coraz bardziej wyraźna. Jeszcze raz Tsutomu nie przerywał wypowiedzi swojemu suwerenowi, słuchając jego opinii. Całość mogła przypominać rozmowę z posągiem, gdzie tylko wzrok lekko śledził Teradę, gdy ten ostatecznie zdecydował się ruszyć z miejsca i przyjść bliżej generała.
-Flaga i kolor munduru nie zmienią pochodzenia. - kolejne stwierdzenie faktu, gdy wreszcie miał możliwość dojść do słowa. -Armia nie będzie miała problemów z integracją. Gorzej ze zwykłymi ludźmi. Potężniejsi władcy upadali, gdy ignorowali swoich obywateli. - słowa te można było odebrać jako groźbę, jednak w samym głosie czy mimice Sugiyamy nic się nie zmieniło. Nadal przedstawiał fakty. -Ci ludzie przyszli tutaj na rozkaz. Gdyby mieli poświęcić życia, prędzej poświęcą je za Sake no Kuni niż Nōjō no Kuni. Do tego potrzeba czasu. I współpracy z obywatelami. - kolejny punkt, który generał uważał za dość istotny by powiedzieć go na głos. Czy feudał miał o tym wszystko pojęcie? Najwyraźniej głównodowodzący wolał nie pozostawiać tej kwestii w niedopowiedzeniu i ślepemu przypadkowi. Na wojskowym przeszywający wzrok Daimyō zdawał się także nie zrobić wrażenia. Skinął tylko głową, gdy dostał rozkazy, a następnie, po tradycyjnym pożegnaniu opuścił gabinet, zgodnie z poleceniem swojego zwierzchnika.

I faktycznie, pozostał sam z twardym orzechem do zgryzienia. Nic nie przychodziło do głowy, więc co było najlepszą opcją w oczach władcy? Zasięgnąć informacji. Raporty nie wskazywały na nic nadzwyczajnego. Granica była obsadzona, jednak nie było żadnych prowokacji czy kryzysów. No nie licząc napadów bandytów. Ale podobno na tamtych ziemiach sporo tego łajdactwa. Szkoda jednak, że wychodzą poza granicę Kraju Kwiatów, a ich żołnierze zdają się za wiele przeciwko temu nie zdziałać. Ale cóż, nie ich ziemia, nie ich problem, prawda? Poza tym wszystko zdawało się po prostu... dziać we względnym spokoju. I tyle.

NPCSugiyama Tsutomu - Główny Generał Wojsk Nōjō no Kuni

[Terada Mitsuo]

Dalsze komentarze starszego wiekiem oraz doświadczeniem generała nie spotkały się z dalszą odpowiedzią ze strony władcy. Młody Terada zmrużył oczy, wsłuchując się uważnie w pozostały dialog zarządcy wojsk. Oczywiście czterdziestolatek mógł odebrać surowe zmarszczenie brwi jako dezaprobatę, lecz chłodne obycie Mitsuo nie zdradziło jego prawdziwych uczuć w żadnym stopniu. Mógł równie dobrze pozostać wyłącznie skupionym na wypowiedzi podwładnego. Niemniej jednak właściciel ziemski pożegnał wojskowego godnie poprzez delikatny ukłon, gdy Sugiyama przekraczał próg jego gabinetu, by w końcu Daimyō pozostał sam ze swoimi kołatającymi się myślami. Wcześniejszy temat został zamknięty.

W każdym razie to nie koniec jego dnia pracy. List nadal czekał na to, aż wyszkolony Lord wreszcie przeleje jego treść na ładny papier, a urzędowa paplanina wraz z biurokracją zostaną wykonane wraz z paroma telefonami do ważnym pracowników administracji. Nic tylko pogrążać się dalej na tym depresyjnym stanowisku, którzy niektórzy prości ludzie uważali za zbawienie. Owszem, jeżeli ktoś chciał posłać swój kraj na kolana poprzez zwyczajne balowanie lub trwonienie pieniędzy ze skarbca na przyjemności doczesne to może była to dobra droga. W przeciwnym wypadku tych przywilejów pozostawało znacznie mniej niż faktycznej, tym razem psychicznej orki związanej z trzymaniem ręki na pulsie pod kątem zachowania bezpieczeństwa obywateli Kraju Farm. Shinchō to osoba chcąca zapracować na lepszą przyszłość dla wszystkich, a przynajmniej sprawia ku temu takie wrażenie. Co mu z dobroci materialnych jak momentalnie może je utracić przez nawet najmniejsze błędy, w tym przyjaciół oraz służących? W ciszy kontemplował ponownie nad tym co może znaleźć się w dokumencie umieszczonym w kopercie. Marszczył czoło, co raz je rozmasowując w tym poniekąd niezręcznym milczeniu. Terada westchnął po jakimś czasie, wreszcie wziąwszy pióro w dłoń. Następnie nastąpił głęboki oddech, po którym powoli treść wiadomości do innego pana feudalnego miała trafić z następującymi słowami:

Szanowny Daimyō Hana no Kuni Okonomi Azanie,

W ostatnich miesiącach nasze stosunki znacząco się pogorszyły. Wiele konfliktów narosło pomiędzy naszymi narodami, a śmierć mojego ojca Masahiro w wywołanej uprzednio wojnie przypieczętowała ogromną wrogość, która nadal wisi w powietrzu bez wyraźnego rozwiązania. Rozumiem powagę sytuacji jako nowo powołany zwierzchnik Kraju Farm oraz niechęć do kontynuowania negocjacji.

Niemniej jednak tym listem podejmuję tę trudną próbę pojednania, gdyż wierzę iż utrzymanie napięcia pomiędzy sąsiadującymi krainami o tak burzliwej przeszłości nie przyniesie nam korzyści, a tylko więcej bólu wraz ze smutkiem na kolejne lata. Niestety ze względów logistycznych muszę obrać pozycję gospodarza bez możliwości podróży na twe włości, a zatem proponuję audiencję w mych skromnych progach w terminie dogodnym dla ciebie lub twych reprezentantów.

Brak odpowiedzi z twej strony uznaję za odmowę, lecz nadal mam nadzieję na pozytywne rozpatrzenie tego zaproszenia.

Bądź pozdrowiony wraz z całą rodziną.

Z poważaniem,
Mitsuo Terada
Daimyō Nōjō no Kuni

Nie miał pojęcia czy będzie to skuteczne przekazanie swoich intencji, lecz musiał od czegoś zacząć. Tak czy inaczej będzie wiedział na czym stoi, a zatem czy jednak potrzebuje czegoś więcej w kwestii wzmocnienia fortyfikacji państwowych na granicach. Kto wie, może Kraj Kwiatów w istocie już coś planował względem Nojo no Kuni? Ponownie westchnienie wydobyło się z ust monarchy, gdzie z lekkim zatrzęsieniem się dłoni odłożył narzędzia pisarskie wraz z korespondencją gotową do wysyłki. Po paru chwilach zadumy oraz upiciu łyku świeżo zaparzonej matchy, wbił na klawiaturze swojego telefonu służbowego numer “1”. Rozniósł się w obrębie jego pomieszczenia pogłos na sekundę lub dwie. - Kotone, przyślij mi jednego z naszych posłańców zagranicznych do biura. Ma za zadanie przetransportować wiadomość do Hany no Kuni, do pałacu tamtejszego Daimyō. Resztę informacji dostanie na miejscu… I proszę jeszcze, abyś sprawdziła mój grafik na najbliższe dni i umieściła spotkanie z mieszkańcami na głównym dziedzińcu. - I na tym jego wiadomość się skończyła. Czekał teraz cierpliwie na odpowiedź, zerkając mimowolnie na sufit. Szedł do przodu, jednak na ile skutecznie? Oto jest pytanie.

[Tora]

Powstać z popiołów灰から立ち上がるために

PostaciTerada Mitsuo

Tsutomu dla wielu mógł być twardym orzechem do zgryzienia. W warstwie zawodowej zdawał się być niczym posąg, zaledwie figurka, którą rozmyślny strateg może przesunąć na mapie, planując działania wojenne. Zdawał się nie trzymać uraz, ani też nie ulegać emocjom. Rzeczowy i szczery niekiedy aż do bólu, jednak historia jego życia jasno pokazywała, że był wielkim patriotą, który dla kraju zrobi wszystko. Przynajmniej tak długo póki będzie to decyzja logiczna i oczywiście - w pełni oddana interesowi kraju i narodu. Sam Mitsuo nie miał więc czego się obawiać z jego strony, tak długo póki sam działał w interesie Nōjō no Kuni.

Jednak to nie temat wojsk i obaw ludności cywilnej, z którym Sugiyama przybył do Daimyō zaprzątał teraz głowę lorda feudalnego. Napięte stosunki krajów Farm i Kwiatów stanowiły dla niego problem, który planował rozwiązać. Przygotowany list przedstawiał jasne intencje - zaproszenie z zamiarem załagodzenia stosunków. Jednak poza tym... nie przedstawiał żadnych konkretów. Ciężko było określić, czy drugi władca uzna to za "zmuszenie" go do wyjścia z propozycjami czy może za jakąś pułapkę, gdzie zostanie zaskoczony. Wszystko miało się dopiero okazać gdy i jeśli otrzyma odpowiedź. Kotone szybko odpowiedziała, że zapisała w kalendarzu spotkanie z mieszkańcami na piątek, godzinę 13, jednocześnie pytając czy wysłać informację do mieszkańców. Kurier zaś miał się wkrótce zjawić w biurze Terady.

I faktycznie długo nie czekał. Do pomieszczenia wszedł wysoki, acz szczupły chłopak o krótkich blond włosach, ale lekko przydługiej grzywce, która opadała mu na oczy. Skłonił się nisko.
-Hayaiyama Taiki, na rozkaz. - przedstawił się, po czym się wyprostował, jednak głowę nadal miał w dole. Najwyraźniej nie śmiał spoglądać na swojego władcę bezpośrednio. Nie odzywał się też, najwyraźniej oczekując na słowa suwerena lub jego pozwolenie na zadanie pytań. Chłopak był ubrany dość luźno, jednak lekkie elementy pancerza najwidoczniej miały służyć jego ochronie, gdy będzie w drodze.

NPCSugiyama Tsutomu - Główny Generał Wojsk Nōjō no Kuni

NPCHayaiyama Taiki - posłaniec

[Terada Mitsuo]

Mitsuo nie mógł w istocie niczego zarzucić Tsutomu pod kątem patriotyzmu, toteż nie bez powodu został on wybrany na nowego generała wojsk Kraju Farm. Młody Terada potrzebował na stanowisku zarządcy armii kogoś z doświadczeniem, dyscypliną oraz zapałem do dążenia do sukcesu. W tym wypadku Pan Sugiyama wpisywał się w każdą z tych rzeczy, toteż Lord nie miałby najmniejszych szans znalezienia jeszcze kogoś z identycznymi poglądami lub wierzeniami co on sam. Władcy wystarczyło oddanie słusznej sprawie, bo prywatne nastroje nie mogą przyćmić powagi sytuacji. Oboje zamierzali pomóc swym ludziom oraz ojczyźnie. Z tego też powodu Daimyō pokładał w jego wiedzy z surowych charakterem wielkie nadzieje.

Niemniej jednak pozostała ta grubsza kwestia w postaci przygotowania listu inicjującego jakiekolwiek rozmowy z Hana no Kuni, najlepiej takie pokojowe. Świeżo powołany lider Nojo no Kuni obawiał się stawiać warunki czy większe prośby w pierwszym liście od zakończenia wojny. Brzmiałoby to zbyt agresywnie w jego ocenie. Właśnie w ten sposób Shinchō utworzył dość neutralną korespondencję, mającą na celu zachęcić odbiorcę do chociażby zainteresowania się nagłym kontaktem. Przemyślany, wyrafinowany plan? Z pewnością, gdyż jakoś trzeba było rozwiać mgłę potencjalnego wznowienia działań zbrojnych pomiędzy ich granicami. Po przelaniu nader grzecznych zdań z wyrazem szacunku zapieczętował kopertę po uprzednim włożeniu zapisanej kartki papieru. Wykonane następnie telefonu niemalże świadczyło o pamięci mięśniowej właściciela ziemskiego. - Tak, przekaż im też tę wiadomość. Dziękuję. - Dodał do swojej sekretarki, odkładając po chwili słuchawkę. Notując coś w jednym z wolnych zeszytów wyczekiwał przybycia posłańca.

Dopijając kolejny kubeczek matchy ze smakiem zauważył żwawego jegomościa, gdzie ten przekraczał jego próg biura z pełną śmiałością. Doceniał ten fakt syn ś.p. Masahiro, ponieważ zadanie wymagało pewnego sprytu i braku obijania się. - Witaj. Mam dla ciebie niezwykle ważną misję. Udaj się do Kraju Kwiatów z tym oto listem adresowanym do Pana Okonomi Azana. Tamtejszy Feudał ma to otrzymać do rąk własnych. - Młodzieniec wysunął w jego stronę przesyłkę. - Dla twojego bezpieczeństwa weźmiesz dwójkę żołnierzy z koszar, którzy będą ci towarzyszyć. Macie dostać się do pałacu Hany bez robienia komukolwiek kłopotów. Możecie się bronić, ale pod żadnym pozorem nie inicjować walki. To bardzo ważne. - Z szuflady Mitsuo także w stronę doręczyciela glejt, bardzo podobny symbolem do pieczątki. - Z tym oto symbolem powinieneś zostać dopuszczony przez ich straż jako bezpośredni wysłannik władcy z innego kraju. Czy masz jakieś pytania? - Westchnął na moment, spoglądając na niego wyraźnie w przeciwieństwie do poddanego.

[Tora]

Powstać z popiołów灰から立ち上がるために

PostaciTerada Mitsuo

Kotone prostym stwierdzeniem poinformowała swojego suzerena, że przekaże mieszkańcom informacje o zaplanowanym spotkanie. Prawdopodobnie i tak by to zrobiła, nawet bez wyraźnego polecenia Mitsuo. W końcu mieszkańcy powinni wiedzieć, że ich władca do nich przyjeżdża, zwłaszcza, że miał z nimi rozmawiać. A nie kontrolować czy wykonują poprawnie pracę i to bez zapowiedzi. Mijałoby się to z celem, więc takie potwierdzenie było tylko i wyłącznie formalnością - zarówno ze strony feudała, jak i jego sekretarki.

Zupełnie inaczej wyglądała kwestia posłańca. Chłopak nadal zachowując szacunek i nie spoglądając na najważniejszą osobę w państwie wysłuchał jego słów kiwając na końcu głową na potwierdzenie, że zrozumiał wszystkie słowa. W odpowiednich momentach odebrał też zarówno przesyłkę, jak i glejt.
-Jeśli to możliwe, wyruszę jeszcze dziś. - poinformował tylko i jeśli Terada nie miał nic więcej do dodania, skłoniłby się i opuścił pomieszczenie, zostawiając zwierzchnika narodu samego sobie. Bo w końcu miał ten też inne obowiązki. Listy od szlachty, organizację rządów, spotkania z doradcami - wszystko to poświęcało jego czas, choć równie dobrze, mógł na tym zakończyć dzisiejszą pracę. Przywilej bycia władcą chciałoby się rzec.

NPCSugiyama Tsutomu - Główny Generał Wojsk Nōjō no Kuni

NPCHayaiyama Taiki - posłaniec