Siedziba klanu Hyuga

[Hyuga Deji]

Deji była gotowa na trening była ciekawa co za rodzaj treningu ją czeka bowiem każdy ma inne metody co do tego jak i różne podejście, czasem by się rozwinąć nie było trzeba było robić czegoś skomplikowanego, czasami niekonwencjonalne metody mają lepsze rezultaty i zdawało by się drobnostka może sporo zmienić, jeszcze jednym ważnym elementem było podejście, wiadomo jeden wytłumaczy dobrze a inny słabo co przekłada się na rezultat treningu. Kto wie może zostanie jej mentorem i rozwinie się a wtedy skorzystają oboje, taka symbioza chyba każdemu odpowiadała.
No dobrze w sumie masz racje rozgrzewka to podstawa, bardzo dobrze że od tego zaczynamy
Uśmiechnęła się jak zwykle uroczo i zaczęła bieg, cóż wiedziała zawsze co się wiąże z bieganiem, cóż tak ją obdarzyła natura, więc gdy tylko zaczęła biegać jej piersi zaczęły podskakiwać, co wcale nie sprawiało że nie dawała rady wręcz dotrzymywała kroku Saito
Tak jest dobrze
Lekko się zarumieniła jak na nią spoglądał lecz cóż trzeba było jakoś dać radę, trening niech trwa dalej nie miała zamiaru nic przerywać

[Hyūga Saito]

WSPÓLNY TRENING - Samomisja D

Saito+Deji
3/5

Zatrzymał się po trzech okrążeniach na dziedzińcu. Deji o dziwo dawała radę co było nieco zaskakujące dla chłopaka. Przyszedł czas na resztę treningu. Chłopak nie miał pojęcia co potrafiła i jak do tej pory wyglądały jej treningi. Będąc jednak w tym wieku musiała wziąć się w garść i rozpocząć ostry trening. Fakt że niedawno dopiero skończyła Akademię nie działał tutaj na jej korzyść. Pomimo pochodzenia ze szlacheckiego klanu nikt nie będzie brał jej poważnie.
- Ok. Chcesz potrenować coś szczególnego? Przygotowałem tutaj specjalne manekiny, które mają wymalowane punkty tenketsu. Żebyś nie musiała używać Byakugana. - powiedział i gestem ręki pokazał jej manekiny z malutkimi punkcikami. Chciał ocenić jak wygląda jej praca rąk podczas używania Juken. W przypadku ich klanowego stylu walki precyzja oraz szybkość były kluczowe zaś siła schodziła na trzeci plan.

[Hyuga Deji]

Bieganie szło jej całkiem nieźle w kondycji była niezłej zawsze starała się by ten aspekt był u niej zadbany, szybkość w jej klanie jest dość mocno preferowana w końcu styl walki głównie na tym się opierał, trzeba było szybko wykluczyć wroga z walki dlatego blokowanie punktów chakry. Teraz wiedziała że zacznie się ta trudniejsza część treningu o to chodziło by się rozwinąć trzeba było próbować była ciekawa jak wyjdzie jej pomysł w praktyce
Mam pewien nowy sposób na walkę nie blokując punktów chakry jak to się robi standardowo to ja chce blokować kończyny dodając do tego element błyskawicy czyli napięcie elektryczne może dać taki efekt, a jak będzie to się okaże
Deji skupiła się jeżeli jej nie wyjdzie to weźmie się za opanowaniu podstawowej formy taki miał plan, zajęła pozycję starała się skumulować nieco natury elektrycznej w ręce, teraz szybkość i precyzja, więc uderzyła w punkt na ręce patrząc czy będzie efekt

[Hyūga Saito]

WSPÓLNY TRENING - Samomisja D

Saito+Deji
4/5

Chłopak uniósł brew słuchając wyjaśnień dziewczyny na temat wymyślonego przez siebie stylu walki. Nigdy nie analizował tego w podobny sposób. Dodawanie chakry natury mogłoby okazać się ciekawym sposobem na urozmaicenie efektów Juken. Nie był jednak przekonany czy to się uda.
- Ok. Zaprezentuj na mnie. Ja odpalę Bykugana i zerknę na to jak kontrolujesz chakrę. - powiedział i ustawił się naprzeciw dziewczyny przyjmując klasyczną pozycję do walki przy użyciu Juken. Chciał sprawdzić na ile zaboli go dotknięcie techniką Raitonu. Zastanawiał się czy dałoby to lepszy efekt paraliżu niż ewentualne ciosy ich klasycznego stylu. Do tego nie miał pojęcia jak długo trwa taki paraliż i na ile jest silny.
- No dobra. Atakuj. Nie będę się bronił. - powiedział i zachęcił gestem ręki dziewczynę do szarży. Miał tylko nadzieję że owy sparing nie zakończy się jego wizytą w szpitalu. Przy pomocy Byakugana zerkał na układ chakry dziewczyny i obserował jak jej idzie kontrolowanie chakry oraz szybkie jej uwalnianie podczas starcia.

[Hyuga Deji]

Na drewnianym manekinie faktycznie nie było widać efektów więc to nie było zbyt efektywne by odbyć taką próbę i nawet jakby się to udało nie wiadomo jak zadziała i na jak długo, dla niej nawet chwilowy paraliż byłby sukcesem i wiedziała by żeby po prostu rozwijać to i dalej trenować ów technikę.
Oj nie wiem jak się będę mogła się odwdzięczyć za takie poświęcenie, a jak coś będę Cię odwiedzać w szpitalu
Zrobiła poważną minę czas zobaczyć jak to zadziała nie było innej opcji by się przekonać, aktywowała byakugan i przyjęła pozycję klasyczną dla techniki Juken powtórzyła przekazanie naturę raiton po czym ze swoją szybkością i precyzją zaatakowała w ramie, teraz wszystko się okaże.

[Hyūga Saito]

WSPÓLNY TRENING - Samomisja D

Saito+Deji
5/5

Saito uderzony techniką jęknął z bólu i cofnął się dwa kroki. Złapał się za sparaliżowane ramię i przez chwilę się zamyślił odliczając okres, w którym jego ręka nie była zdolna do ruchu. Uniósł brew po kilku sekundach kiedy czucie zaczęło mu wracać do kończyny. Spojrzał na Deji z lekkim uśmiechem. Jej autorski styl walki miał jakiś sens.
- Ciekawa kombinacja muszę przyznać. Pytanie ile takich ciosów możesz wyprowadzić nim skończy Ci się chakra? No i co jeśli nie trafisz dokładnie tam gdzie chcesz? Musisz nieco popracować nad precyzją. W ciele człowieka są miejsca, które o wiele bardziej zabolą trafione tego typu kombinacją. - powiedział po czym skrzyżował ręce na klatce piersiowej. Nie był do końca przekonany czy było to silniejsze od dobrze wykonanego ciosu Shotei. Otworzyło mu to jednak umysł na nieco inne wykorzystanie stylu walki rodu Hyuga. Do tej pory wierzył że sposób w jaki walczą jest nie do pokonania. Teraz jednak zaczął w to powątpiewać.
- Dziękuję Deji za ten trening. Pokazałaś mi sposób walki o którym nie miałem bladego pojęcia. A teraz będę uciekał. - powiedział i ukłonił się lekko po czym pomachał do dziewczyny i odwrócił się idąc w kierunku bramy głównej.

[Hyuga Deji]

O dziwo technika zadziałała to był przełomowy moment dla Deji po skupieniu nadeszła radość z opracowania nowego stylu walki, to było coś dzięki Saito mogła to przetestować to co wymyśliła chwila nie do opisania, była szczęśliwa nawet jak efekt chwilowo nie był za długi już wiedziała w jakim kierunku iść, kwestie dopracowania były tylko formalnością
Oj dziękuję Saito to wiele dla mnie znaczy zapamiętam to poświęcenie i jeżeli kiedyś coś będziesz chciał.możesz prosić śmiało, ja dopracuje swój styl będziesz ze mnie dumny
Uśmiecha się do niego uroczo to teraz pozostało dopracować swój styl a następnie wymyśleć atak na średni dystans, tu dopiero będzie wyzwanie i to sporo może jako pierwsza podoła
Ja również raz jeszcze dziękuję za trening i pamiętaj ja też słowa dotrzymuje i do następnego
Uśmiechnęła się i poszła zadowolona z gracją do siebie to był zdecydowanie dobry dzień

[Hyūga Saito]

WSPÓLNY TRENING - Samomisja D

KONIEC SAMOMISJI

[Uchiha Uzui]

Punkt kontrolny 1/XX
[C-Rank] Hyūga Saito

Dwoje członków klanu Hyūga po odbyciu krótkiego, aczkolwiek uczącego sparingu postanowiło się rozstać i pójść własną drogą. W samej bramie głównej siedziby rodziny Saito został zatrzymany przez starszą rangą kunoichi w typowy dla ninja sposób, mianowicie pojawiła się znikąd tuż przed nim.
-Ohayo młodzieńcze, zostałeś przydzielony do misji, a moim zadaniem jest przekazanie Ci wszelkich informacji. Mam nadzieję, że jesteś o siłach, bo sprawa nagli. - przywitała się niemalże od razu przechodząc do szczegółów. W tym czasie była szansa, aby przyjrzeć się jej aparycji. Wysoka, blond włosa, zielonooka kobieta z wymalowaną na twarzy, formalną miną. Budzi respekt samym wyglądem, co w połączeniu z powagą głosu daje do myślenia o jej osobie. Stoi z wysoko uniesioną głową, rękoma splecionymi na biuście i lustruje swym chłodnym spojrzeniem młodzika, od którego wyraźnie oczekuje należytej postawy oraz zachowania. Służbistka z krwi i kości...

[Hyūga Saito]

Sparing z Deji został zaliczony do udanych bowiem i dziewczyna się czegoś nauczyła i Saito inaczej spojrzał na pewne sprawy. W zasadzie nie przewidywał żadnych atrakcji na ten dzień a już na pewno nie żadną misję. Pojawienie się kobiety znikąd lekko zdezorientowało chłopaka i przez chwilę się zawiesił. Stał tak wpatrzony w kunoichi i dopiero po kilku sekundach się ocknął.
- A tak! Misja! Słucham. W czym mogę pomóc? - odpowiedział zgłaszając swoją gotowość choć tak w głębi serca nie był najszczęśliwszy. Planował sobie uciąć popołudniową drzemkę jednak wioska miała zdecydowanie inne plany. Do tej pory jednak nie miał okazji się wykazać toteż nieco ekscytowało go to zlecenie. Jeżeli kiedykolwiek myślał o przejęciu władzy w klanie lub dołączeniu do Łowców to musiał się zaprezentować z jak najlepszej strony. Miał też kilka większych wydatków więc zastrzyk gotówki dobrze by mu zrobił. Cały czas polował na promocję aby kupić wymarzony wachlarz jednak do tej pory nic z tego nie wyszło.

[Uchiha Uzui]

Punkt kontrolny 3/XX
[C-Rank] Hyūga Saito

Nic dziwnego w tym, że bruneta na chwilę wryło. Co więcej to nawet można byłoby mu pogratulować, że nie wpadł w stojącą mu naprzeciw kobietę. Ta na widok jego zmieszania uniosła lekko jedną z brwi i przechyliła głowę na bok jakoby zdziwiona. W jej otoczeniu to się zazwyczaj nie zdarza, aczkolwiek rozumiała, że mimo wszystko ma do czynienia z Genin'em, dlatego odpuściła niepotrzebne docinki.
- Niestety mamy braki w kadrze i główny trakt handlowy prowadzący z Ringo do Sakury od dwóch dni jest nieobstawiony. To misja rangi C i wierzymy, że jako obiecujący Genin poradzisz sobie tam w pojedynkę. Do zakresu Twoich obowiązków należeć będzie kontrola przewożonych towarów i bezpieczeństwo podróżnych na zachodnim szlaku. Wszelkie, potrzebne informacje dotyczące importowanych i eksportowanych dòbr oraz maksymalnej ilości znajdziesz w tym zwoju. Jest tam też mapa wyznaczająca punkt kontrolny, który przez dwie doby będzie Twoim domem. - wyjaśniła na tyle treściwie i spokojnie, by młodszy kolega po fachu mógł sobie poukładać i przyswoić przekazane informacje, w międzyczasie sięgając do tylnej kieszeni spodni po zapieczętowany zwój. Rulon zwiniętego papieru podała Saito, by mógł się zapoznać z jego zawartością.
- Przypominam, że zimowe noce potrafią dać się we znaki, dlatego przygotuj się na tą wyprawę. Dobrym tempem dotrzesz tam w trzy, góra cztery godziny, a na miejscu masz wstawić się nie później niż przed zachodem słońca. W razie jakichkolwiek problemów wykraczających poza Twoje możliwości powinieneś użyć flary ukrytej w Twoim tymczasowym schronieniu. Pamiętaj, że chodzi tu o bezpieczeństwo wioski, więc licz siły na zamiary. Z mojej strony to wszystko, życzę powodzenia. - kontynuowała w momencie przekazania zwijka, zaś wypowiadając dwa ostatnie zdania przeszyła przerażającym spojrzeniem z zamiarem upewnienia się, że rozumiesz powagę sytuacji. Jeśli nie w odpowiedzi nie palnąłeś niczego głupiego, skinęła głową w geście pożegnania, złożyła pieczęć i zniknęła z oczu równie szybko, co się zjawiła.

[Hyūga Saito]

Chłopak przytakiwał dziewczynie a kiedy dostał zwój do rąk natychmiast go rozwinął i zaczął zapoznawać się ze szczegółami. Ewidentnie była to jakaś sprawa awaryjna że poproszono go o to tak nagle. No i w dodatku nie miał zbyt wiele czasu na stawienie się w puncie kontrolnym. Kunoichi wszystko dokładnie wyjaśniła więc Saito nie miał żadnych pytań.
- Już wyruszam. Zabiorę tylko potrzebne rzeczy. - powiedział a chwilę potem dziewczyna zniknęła bez słowa. Chłopak skierował się odrazu w stronę swojego mieszkanka gdzie w progu złapał plecach i zaczął pakować potrzebne rzeczy. Ciepłe ubranie, koc, śpiwór, płaszcz w formie peleryny a także prowiant na trzy dni. Napchał do plecaka po czym zamknął mieszkanie i wyruszył.
Przy bramie wioski pokazał zwój dotyczący zlecenia co by strażnicy wiedzieli że powinien wrócić za trzy dni. W innym wypadku mogą zacząć się martwić lub wysłać kogoś żeby sprawdzić czy Saito żyje.
Szedł szybkim krokiem z rozwiniętym zwojem. Nie chciał zboczyć ze szlaku i się zgubić. Nie był jeszcze na tyle zaznajomiony z geografią nowego kontynentu by móc podróżować bez mapy.

z/t

[Uchiha Uzui]

viewtopic.php?f=52&t=1403&p=12030#p12030 <- zapraszam

[Hyūga Tsubaki]

Ostatnie przygotowania przed wyprawą. Tsubaki wróciła ze swoich pierwszych, poważnych zakupów ze sklepie z ekwipunkiem… nigdy wcześniej nie potrzebowała aż takiej ilości sprzętu, więc nic dziwnego, że trochę zajęło jej logiczne rozdysponowanie tego wszystkiego po torbach i kaburach. Część rzeczy zostało zapieczętowanych – ostatnio trochę się poduczyła, jeżeli chodziło o sztukę pieczętowania, choć jeszcze długa droga była przed nią – część po prostu schowanych luzem. Najważniejsze jednak miało być zupełnie coś innego, a mianowicie zwoje, w których zamierzała zapieczętować ogień. Tsu doskonale znała swoje ograniczenia i wiedziała, że jeżeli chodziło o żywioły, to raczej nigdy nie będzie w stanie ich opanować, więc… po prostu zamierzała te ograniczenia obchodzić na tyle, ile było to możliwe.

Miała wolne cztery średnie zwoje i dwa małe. Postanowiła, że w jednym małym i jednym średnim zapieczętuje wodę, w reszcie ogień do techniki Bakuryūgeki. Łącznie więc miała trzy średnie i jeden mały. Wcześniej musiała mieć odpowiednie źródło ognia, więc po prostu na przeznaczonym miejscu w siedzibie klanowej, rozpaliła ognisko. Potem zaś raz po raz rozwijała zwoje, składała pieczęci… i cyk, płomień zapieczętowany, powtórz jeszcze trzy razy. Potem zaś zrobiła tak samo z małym i średnim zwojem, tyle że zamiast ognia zapieczętowała wodę z oczka wodnego, co było w ogrodzie. Trzeba sobie jakoś radzić, prawda?

Zgasiła ognisko, popakowała wszystkie zwoje w odpowiednie miejsca w swoim ekwipunku i wróciła pożegnać się z Renem – bo tego chciała – i z rodzicami – bo wypadało. Ojciec powątpiewał w to, że w ogóle wróci żywa, matka rzuciła zwykłym „powodzenia”, zaś jej brat – odprowadził ją do samej bramy wioski, by następnie życzyć jej powodzenia i bezpiecznej podróży. I kazał wrócić jej do domu całą i zdrową.

chakra5000-300(4xBakuryūgeki) – 150 (2xSukoshi Mizuba) = 4 550

► Pokaż Spoiler | Techniki

Sukoshi Mizuba | Portable Water Field少し水場

KlasyfikacjaFūinjutsu, Technika Pieczętująca

PieczęcieTygrys → Królik → Małpa → Pies → Baran (zapieczętowanie), Wół → Królik (odpieczętowanie)

KosztStandardowy za zapieczętowanie

Zasięg25m średnicy dla małego zwoju, odpowiednio większe dla większych zwojów (więcej w opisie)

WymaganiaMinimum mały zwój

Technika pieczętująca wodę i inne ciecze. Bez względu na jej pochodzenie - czy to będąc pochodną bądź skutkami technik Suitonu, czy z jeziora, ninja jest w stanie zapieczętować ciecz w zwoju. Zwój po rozłożeniu na ziemi i złożeniu dwóch pieczęci wypuszcza zapieczętowaną wodę wokół użytkownika. Wody jest na tyle dużo, by osoby stojące w zasięgu zamoczyć do kostek. Odpieczętowaną można użyć do innych technik Uwolnienia Wody. Ciecz zajmuje wszystkie sloty zwoju. Każdy zajęty slot oznacza 5 metrów zasięgu techniki (czyli 5 slotów 25m zasięgu, 10 slotów 50m itd.).
W przypadku pieczętowania pieczętowania wody pochodzącego z innych technik, możemy zapieczętować skutki jutsu nie mniejszych poziomem niż posiadana ranga dziedziny Fūinjutsu.
Przy pomocy tej techniki nie zablokujemy technik Suitonu. Zapieczętujemy tylko to, co zostanie po technice.

Poiadając Specjalizację Fūinjutsu można pominąć obie pieczęcie przy odpieczętowaniu wody, a wymagania związane z pieczętowaniem efektów innych technik spada o 1 poziom ich dziedziny.

Bakuryūgeki | Exploding Dragon Strike爆龍撃

KlasyfikacjaFūinjutsu, Technika Pieczętująca

PieczęcieSmok → Szczur → Tygrys → Małpa → Pies (zapieczętowanie)

KosztStandardowy za zapieczętowanie

Zasięg25m dla małego zwoju, odpowiednio większe dla większych zwojów (więcej w opisie)

WymaganiaMinimum mały zwój

Technika pieczętująca ogień. Bez względu na jego pochodzenie - czy to będąc pochodną bądź skutkami technik Katonu, czy napalając ogniem w kominku, ninja jest w stanie zapieczętować płomień w zwoju nadając mu nie tylko nowych właściwości, ale też kształt. Zwój po rozwinięciu wystrzeliwuje we wrogów głowę smoka. Ta jest szeroka na 30 centymetrów, a po wypuszczeniu zostawia za sobą płomienny ogon. Po opuszczeniu swojego "pojemnika" zmierza w kierunku wrogów. Nawet jeśli wypuszczona jest nieskierowana konkretnie w stronę celu, smok jest w stanie skorygować lot. Podczas przemieszczania się nie zwraca jednak uwagi na potencjalne przeszkody. Smok zajmuje wszystkie sloty zwoju. Każdy zajęty slot oznacza 5 metrów zasięgu techniki (czyli 5 slotów 25m zasięgu, 10 slotów 50m itd.).
W przypadku pieczętowania pieczętowania ognia pochodzącego z innych technik, możemy zapieczętować skutki jutsu nie mniejszych poziomem niż posiadana ranga dziedziny Fūinjutsu.
Przy pomocy tej techniki nie zablokujemy technik Katonu. Zapieczętujemy tylko to, co zostanie po technice.

Posiadając Specjalizację w Fūinjutsu wymagania związane z pieczętowaniem efektów innych technik spada o 1 poziom ich dziedziny.

[z/t]

[Shin'ya Yuki]

Na pomoc merchantom - Misja C

1/xx

Czy znowu narrator zacznie opowieść od nawijania o pogodzie? Czy znowu powie o tym jaki to był słoneczny dzień, w którym nikomu nie chciało się nic robić? Oczywiście że nie! Dlaczego miałby opowiadać o tym jak jedynymi momentami w których można było odetchnąć, to te, w których wiatr przypominał sobie o tym że jednak może wiać, a nie stać w miejscu jak kołek i nadmiernie się nagrzewać, tworząc fatamorgana nad rozgrzanymi drogami Sakury. Nie, od tego narrator nie zacznie...

W taki więc właśnie nie-przedstawiony dzień, do posiadłości klanu Hyuga zawitał schorowany dzieciak, po którym widać było, że zwolnienia z lekcji od mamy są częściej dostarczane do szkoły niż wypracowania. Jak można być chorym w taką pogodę, to tylko on i sam Pan Bóg wiedział.
Ale dzieciak nie oczekiwał pomocy, przyszedł tu po coś innego. A właściwie nawet nie po coś, tylko po kogoś... i nie po, tylko do. Do kogoś.
Pukając w drzwi, jedne z wielu które wybrał prawdopodobnie na drodze loterii, czekał aż ktoś mu otworzy. Niestety na nic się to nie zdało. Ktoś, gdyby go widział, mógły zauważyć jak bardzo zakłopotany stał w cieniu, oglądając się za kimkolwiek kto by tu mieszkał. W akcie desperacji, nie wierząc w to że ktokolwiek mu otworzy, wciągnął zwisającego gluta z nosa z powrotem do niego i krzyknął tak głośno, jak mu płuca pozwalały
-PANI TSUBAKI HYUUUUGAAAAAAAAAAAA! POOOOOOCZTAaaaAAAAAAaaaaa....
Chyba właśnie jej szukał.